Pytanie: Powiedział Pan, że powinniśmy złowić Stwórcę. Ale kiedy łowimy rybę to musimy mieć przynętę. Co będzie tą przynętą?

Odpowiedź: Złowić Stwórcę powinniście na swoje pragnienie, na swoją modlitwę, prośbę skierowaną do Niego. Dlatego zwracajcie się do Niego jak można najczęściej i jak najwięcej. Stwórca oczekuje od nas, że zechcemy aby On otworzył nam serca, zjednoczył je, a my poczujemy w jednym wspólnym, zjednoczonym sercu całą siłę i tajemnice wszechświata.

Z lekcji nr 3 Międzynarodowego kabalistycznego kongresu „Otwieramy serca”, 01.10.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: W ostatnim czasie mieliśmy wiele kongresów i naprawdę udanych. Ale dlaczego tak się dzieje, że po każdym kongresie dostajemy albo „koronę”, albo jakiś inny cios? Teraz mamy wojnę w Izraelu czy trzęsienie ziemi w Turcji. Co zrobiliśmy nie tak?! Co musimy zmienić w nas?

Odpowiedź: Musimy zmienić nasze serca, abyśmy naprawdę docierali się wzajemnie sercami i żeby każdy poczuł w swoim sercu, serce przyjaciela. Teraz po kongresie Stwórca chce nam dać nowe warunki. Jeśli wzniesiemy się ponad nie, to naprawdę pójdziemy do przodu. Jak? Bardzo prosto. Zbliżeniem sercami!

Pytanie: Czy słuszne jest stwierdzenie, że wojna i śmierć – to także naprawa?

Odpowiedź: Tak, ale to nie jest pożądana droga.

Z lekcji „Aktualne wydarzenia w Izraelu”, 07.10.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Izrael dzisiaj, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jak osiągnąć taki poziom poręczenia, aby zarówno mężczyźni, jak i kobiety poczuli siłę wzajemnego poręczenia w grupie, a samo serce pokazywało, na co jesteśmy gotowi na kolejnym kongresie?

Odpowiedź: W nauce Kabały studiujemy, że wszystko sprowadza się do dziesiątki: dziesięciu sfirot, dziesięciu poziomów odkrycia Stwórcy. Ale ponieważ studiujemy to we wszelkiego rodzaju źródłach, nie mówimy o tym zbyt wiele. Oczywiście, jeśli człowiek nas tylko słucha, to wydaje mu się to nieprzekonujące, dla niego są to tylko słowa.

A jeśli naprawdę staramy się poczuć sfiroty, parcufim, światy, jeśli chcemy w tym uczestniczyć, wtedy konieczne jest, abyśmy byli ze sobą połączeni. Ponieważ tylko od intensywności połączenia między nami odczuwamy wyższy świat i zaczynamy odczuwać Stwórcę i nas samych w stanie wieczności, ponad naszym najniższym światem.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do otwarcia serca na kongresie”, 29.09.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Wzajemne poręczenie

Człowiek, który chce poczuć Stwórcę, musi połączyć się z sercami przyjaciół, a następnie poprzez nich, w nich, poczuje Stwórcę. Nasze wspólne serce, które budujemy razem, będzie właśnie tym miejscem, detektorem dla odkrycia i odczuwania Stwórcy, pozwalającym nam połączyć się z Nim.

Takie serce powinniśmy zbudować i chronić, aby cały czas utrzymywać kontakt ze Stwórcą. Wszystko jest w naszej mocy. Stwórca bardzo chce, aby każdy z nas podniósł się nad swoim egoistycznym sercem i połączył się z sercami swoich przyjaciół, a w tym połączeniu serc zaczynamy czuć, rozumieć, łączyć się ze Stwórcą i chcemy przylgnąć do Niego.

To jest praca, którą musimy wykonać na kongresie i także każdego dnia. Musimy zbudować stan, który powinien istnieć, przy całkowitej naprawie świata. Kto wie lepiej od nas, jak bardzo świat potrzebuje naprawy i że nie wie nawet, gdzie szukać zbawienia. Musimy przynieść światu naprawę i dać mu nadzieję na dobrą przyszłość. Wszystkie problemy zostaną rozwiązane poprzez nasze zjednoczenie.

Postarajmy się więc zjednoczyć nasze serca w jedno serce, aby poczuć wyższą się, cały nasz wszechświat i poczuć jak cała ta nieskończoność przenika do naszego wspólnego serca. Mam nadzieję, że będziemy w stanie otworzyć nasze serca i zacząć przyjmować tam całą ludzkość, całą rzeczywistość, wszystkie światy. Wtedy poczujemy, że cały ten nieskończony wszechświat, w którym istniejemy, jest wewnątrz naszego serca, i Stwórca wypełnia całą tę przestrzeń.

Z lekcji nr 1 Międzynarodowego kabalistycznego kongresu „Otwieramy serca”, 30.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Postarajmy się wspólnie na kongresie otworzyć nasze serca, jako jedno serce: mężczyźni i kobiety. Nie ma znaczenia, jakimi językami mówimy i z jakich części świata tu przybyliśmy – najważniejsze jest to, żebyśmy mieli jedno wspólne serce. A ponieważ to serce składa się z najróżniejszych części, tak różnych i obcych sobie, ale łączymy je razem, to połączenie serc odkryje nam naczynie dla odczuwania Stwórcy, który jest jeden dla wszystkich.

Trzeba otworzyć swoje serce na spotkanie uczuciu, że staram się dla wszystkich i łączę się ze wszystkimi. Zapraszam wszystkich do swojego serca i sam wchodzę do serc moich przyjaciół. Tak otwieramy nasze wspólne serce, co nazywa się „kongresem”, czyli zgromadzeniem.

Musimy poczuć, że kongres odbywa się w naszych sercach, które zlewają się w jedno serce tak bardzo, jak to tylko możliwe. Powinniśmy starać się z całych sił zbliżyć nasze serca do połączenia się w jedną całość, w której zaczniemy odczuwać zbliżenie do Stwórcy. Przecież On tam jest, w tym jednym sercu i jeśli chcemy odkryć Stwórcę, jest to droga, działanie, które musimy wykonać.

Nie ma innej drogi dla człowieka, który pragnie odkryć Stwórcę, a ostatecznie dla całej ludzkości. W przeciwnym razie będziemy musieli iść dalej drogą cierpienia i udręki, aby w końcu uświadomić sobie, że konieczne jest zburzenie przegród, które rozdzielają nasze serca i zjednoczenie tych serc w jedno serce.

Ludzkość zmierza naprzód rok po roku, dzień po dniu, przez morze problemów, aby w końcu zdać sobie sprawę, że nie ma innego wyjścia, jak tylko pracować na rzecz zjednoczenia. A to jest sprzeczne z całą egoistyczną naturą człowieka, która nieustannie stara się nas od siebie oddalić. To oddalenie organizuje sam Stwórca, abyśmy walcząc przeciw rozbiciu jedności, mogli coraz bardziej odczuwać Stwórcę.

Początkowo każdy widzi wszystko poprzez swój egoizm, pragnienie, skierowane na siebie. Dlatego nie ma innego wyjścia, jak tylko zbliżyć się i zjednoczyć wszystkich w jedno pragnienie, co nazywa się, stać się jak jeden człowiek z jednym sercem. Taki jest cel grupy kabalistycznej. Minęło prawie czterdzieści lat, od tamtej pory kiedy Rabasz napisał swoje artykuły na temat budowania grupy. A kabaliści z przeszłości wspominali o tym jeszcze tysiące lat temu. Chociaż od tego czasu ludzie bardzo się zmienili, metoda naprawy pozostała ta sama.

Z lekcji nr 1 Międzynarodowego kongresu kabalistycznego „Otwieramy serca”, 30.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Moja wewnętrzna dziesiątka jest w moim sercu i chcę, każdego, kogo spotkam na kongresie, zabrać również do mojego serca i zatrzymać tam. Jaką modlitwę za grupę muszę połączyć z moją wewnętrzną pracą?

Odpowiedź: Zjednoczyć wszystkim razem w jedną grupę tak bardzo, jak to możliwe. Nieważne, ile was jest – pięć, dziesięć, pięćdziesiąt, sto osób – nie ma to znaczenia, nie powinniście się tym ograniczać. Wszyscy, którzy chcą przyłączyć się podczas kongresu i połączyć ze sobą wzajemnie, mogą być razem.

Pytanie: O co prosić dla grupy w tym czasie?

Odpowiedź: O zjednoczenie wszystkich razem w jednym jedynym sercu, bez żadnej różnicy między nami.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do otwarcia serca na kongresie”, 28.09.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Najważniejszym i najpotrzebniejszym działaniem w naszym życiu jest zwrócenie się do Stwórcy – wyższej siły miłości i obdarzania, prosząc Go o pomoc: aby pomógł nam naprawić sytuację, w której nas stworzył – złej skłonności, tj. egoistycznego pragnienia otrzymywania dla własnej korzyści kosztem innych, i doprowadzenia nas do pragnienia obdarzania. W ten sposób zostaniemy naprawieni, to znaczy osiągniemy pragnienie obdarzania w miejsce naszych egoistycznych pragnień oraz poczujemy duchową rzeczywistość.

Obecnie odczuwamy zepsutą materialną rzeczywistość w naszych egoistycznych pragnieniach, rzeczywistość krótkotrwałych, przemijających przyjemności i niepełnej percepcji. Odkrywając duchową rzeczywistość, będziemy mogli również poczuć nieskończony świat, wieczne i doskonałe życie ponad naszą egzystencją.

Bodźcem do aktywowania takiego objawienia jest nasza własna prośba: abyśmy poprosili Stwórcę, o wzniesienie nas do duchowej rzeczywistości. On spodziewa się i oczekuje od nas takiej prośby. Dlatego nie ma w całym naszym życiu działania ważniejszego i bardziej wyjątkowego niż modlitwa, czyli zwrócenie się do Stwórcy, aby pomógł nam wyjść z naszych egocentrycznych pragnień i połączyć się ze sobą. Ponadto, w takim zakresie, w jakim łączymy się z innymi, w jakości miłości i obdarowania Stwórcy, która rozświetla nasze połączenie, my również łączymy się ze Stwórcą. Obecnie ma to kluczowe znaczenie w naszym życiu.

Na podstawie lekcji 4 ze Światowego Kongresu Kabały, 1 października 2023 r. Napisane/zredagowane przez uczniów kabalisty dr Michaela Laitmana.

Źródło: https://blogs.timesofisrael.com/what-is-the-most-important-and-needed-action-in-our-lives/

Kategorie: Artykuły w mediach, Kongresy, wydarzenia, Modlitwa, Intencja, Nowe publikacje, Połączenie, Prasa i my

Obecnie jesteśmy w trakcie Światowego Kongresu Kabały w Petah Tikva w Izraelu, który odbywa się z udziałem ponad 2000 uczestników z ponad 30 krajów, oraz z udziałem tysięcy wirtualnych uczestników z całego świata.

Tematem kongresu jest otwarcie naszych serc. Jak możemy otworzyć serca dla wszystkich, tak szeroko jak to tylko możliwe? Aby jak najszerzej dla wszystkich otworzyć nasze serca, musimy uznać, że takie spotkanie jak to, ma miejsce w każdym z nas.

Na kongresie koncentrujemy się na nakierowaniu siebie, do zjednoczenia serc, a czyniąc to, zbliżamy się do Stwórcy, wyższej siły miłości i obdarzania, która objawia się tam, gdzie jednoczą się nasze serca. Jeśli naszym celem jest odkrycie Stwórcy, to jest to właściwy sposób.

Dlatego ci, którzy pragną odkryć i osiągnąć Stwórcę, nie mają alternatywy. Ostatecznie ludzkość musi przejść drogę naznaczoną cierpieniem, wyzwaniami, myślami i pragnieniami, aż osiągniemy stan, w którym znikną bariery naszych serc i zjednoczymy się jako jedno serce. To jest ostateczny cel.

Ludzkość konsekwentnie rozwija się z roku na rok i z dnia na dzień, napotykając różne wyzwania, dopóki nie zda sobie sprawy, że jedyną drogą naprzód jest walka z egoistyczną naturą, która nieustannie stara się nas od siebie oddzielić. Z mądrości Kabały dowiadujemy się, w jaki sposób Stwórca utrzymuje stan oddzielenia między ludźmi, aby zrobić miejsce dla naszych wysiłków na rzecz pokonania podziałów, a czyniąc to możemy wzmocnić nasze połączenie ze Stwórcą, i znacznie głębiej doświadczyć Jego obecności.

Dlatego początkowo obserwujemy, że każda osoba koncentruje się przede wszystkim na swoich egoistycznych pragnieniach i nie ma innego wyjścia, jak tylko dążyć do bliskości i połączenia między sobą, jednocząc się we wspólnym pragnieniu. To właśnie nazywamy „jednym sercem” – cel, o którym pisał nam kabalista Baruch Aszlag (Rabasz).

Pamiętam, że po kilku latach nauki u Rabasza, prowadziłem wykłady wprowadzające do Kabały w różnych miejscach w Tel Awiwie, w wyniku czego pojawiło się kilku nowych uczniów. Zaprosiłem ich na spotkanie, przed którym podczas jednego z moich codziennych spacerów po parku z Rabaszem, zapytałem go: „O czym powinniśmy z nimi porozmawiać?

Poprosił o kawałek papieru, z paczki papierosów, którą miałem. Dałem mu ją.

Wtedy przystąpił do pisania swojego pierwszego artykułu zatytułowanego „Cel grupy – 1” ze słowami: „Zebraliśmy się tutaj, aby położyć fundament pod budowę grupy dla wszystkich, którzy chcą podążać drogą i metodą Baal HaSulama, drogą, którą można wspiąć się po stopniach na poziom człowieka i nie pozostać zwierzęciem…”

Od tamtego dnia minęło prawie 40 lat, ale temat się nie zmienił. Chociaż wielu o tym słyszało, proces i metoda naprawy pozostają niezmienne, tak jak starożytni kabaliści wyjaśnili to tysiące lat temu.

Tysiące ludzi podejmuje obecnie szczególne wysiłki, aby połączyć się w jedność, aby połączyć swoje indywidualne serca w jedno zbiorowe serce. To serce składa się z wielu różnych części, a ich połączenie tworzy naczynie do objawienia Stwórcy, które jest jedno dla wszystkich. Innymi słowy, wszystko, czego potrzebujemy, aby objawić Stwórcę, to aby każdy otworzył swoje serce dla wszystkich, aby każdy miał miejsce w sercu każdego a następnie czyniąc to, otwieramy nasze zbiorowe serce. O to właśnie chodzi na tym kongresie.

Na podstawie lekcji 1 ze Światowego Kongresu Kabały z 30 września 2023 r. Napisane/zredagowane przez uczniów kabalisty dr Michaela Laitmana.

Źródło: https://michaellaitman.medium.com/1-000s-of-people-open-their-hearts-into-one-giant-heart-f267b15614e0

Kategorie: Artykuły w mediach, Baal HaSulam, Duchowość, KABAŁA, Kongresy, wydarzenia, Nowe publikacje, Prasa i my, Rabasz, Rozwój

Pytanie: Nasz kongres nazywa się „Otwieramy serca”, wszystkie jego lekcje dotyczą tego, jak możemy zjednoczyć się w jedno serce, jak przezwyciężyć ociężałość serca, jak wydobyć modlitwę z głębi serca. Prosimy Pana o słowa zachęty, abyśmy w pozostałym czasie mogli przesiąknąć tym kongresem.

Odpowiedź: Jeśli każdy będzie prosić za przyjaciela, to wtedy we wszystkim odniesiemy sukces. Jeśli każdy w głębi serca troszczy się o siebie, to nie będzie połączenia, w którym ujawnilibyśmy Stwórcę i nasz następny duchowy stopień.

Tak więc, prośmy za przyjaciół. Nie troszczę się o siebie, ale troszczę się o przyjaciół, dlatego że całkowicie od nich zależę. To nie tak po prostu „troszczę się o nich”. Troszczę się o nich, ponieważ jest to między innymi, też troska o mnie samego i o to, by sprawić zadowolenie Stwórcy. Moje działanie nie jest całkowicie bezinteresowne.

Tak więc pomyślmy o wzajemnym poręczeniu („arwut”), w którym każdy z nas zrozumie, że bez wspierania swoich przyjaciół i wsparcia od przyjaciół, nikt z nas nic nie osiągnie.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do otwarcia serca na kongresie”, 29.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jakie powinno być postrzeganie fizycznej grupy, gdy próbujemy połączyć trzy elementy: siebie, grupę, Stwórcę?

Odpowiedź: Nie ma fizycznej grupy! W żaden sposób nie znajdujecie się w fizycznej grupie! Jakie to ma znaczenie, kto gdzie znajduje się i w jakiej odległości od siebie? Czy musimy się nawzajem obwąchiwać, jak pieski, czy obowiązkowo dotykać się wzajemnie? Po co?!

Wznosimy się ponad nasze zmysły. Nie ma dla mnie różnicy, jak wyglądasz i ogólnie kim i czym jesteś?! Oczywiście musimy mieć jakąś początkową wspólną możliwość wymiany pragnień, właściwości i informacji. Musi być coś, aby zacząć ten proces.

A kiedy rozpoczynamy ten proces i wychodzimy poza ramy naszych ziemskich doznań, dążymy do ogólnej struktury, którą chcemy stworzyć z naszych pobudek do wzniesienia się, poznania sensu życia i tak dalej – to wszystko, tam już nie ma znaczenia kto i co.

Widzimy, że z nami studiują ludzie z całego świata: z Chile, Meksyku, Ameryki Północnej, Anglii, Rumunii, Rosji i tak dalej. W tych dniach przed kongresem zobaczymy tu od półtora do dwóch tysięcy osób.

Nie ma na świecie silniejszego kongresu niż nasz, na który przyjeżdżają ludzie ze wszystkich krajów! Przyjeżdżają po to, aby poważnie pracować! To jest niesamowite!

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Duchowe dolary”

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie