Pytanie: W którym momencie poczujemy że Stwórca działa.

Odpowiedź: Powinieneś poczuć Go przynajmniej tak, jak swojego przyjaciela. Ty, przyjaciele, Stwórca, jesteście razem w jednym kręgu. Stwórca decyduje o wszystkim. A ty kierujesz swój wzrok na Niego i chcesz, żeby cię poczuł, połączył i popchnął do przodu.

Pytanie: Jak przełożyć strach o swoje życie, życie rodziny i bliskich, na strach przed wielkością Stwórcy?

Odpowiedź: Należy zwrócić większą uwagę na Stwórcę, a wtedy On zajmie swoje miejsce w twojej wyobraźni. Nie mogę zasugerować niczego innego.

Pytanie: Jak ważne jest, zwracanie się w modlitwie do Stwórcy, i oczekiwanie od Niego odpowiedzi?

Odpowiedź: Nie trzeba na nic czekać. Należy działać, żądać, prosić Stwórcę, zwracać się do Niego razem z przyjaciółmi, aby wam pomógł i naprawił was. To powinno być waszym wspólnym wysiłkiem. Odpowiedź otrzymacie w każdym przypadku.

Pytanie: Jak mogę być pewny że swoimi działaniami, sprawiam zadowolenie Stwórcy, a nie odwrotnie?

Odpowiedź: To zależy od dziesiątki i od tego, czy razem pracujecie dla Stwórcy.

Pytanie: Jak można dopasować się do linii „Stwórca, nauczyciel i my” we właściwym czasie?

Odpowiedź: Po prostu kierować się poprzez nauczyciela, poprzez przyjaciół na Stwórcę i trzymać się tej linii przez cały czas.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 27.03.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jest napisane, że można dotrzeć do Stwórcy tylko poprzez nienawiść do swojego ciała, ale przecież ciało jest duchową powłoką. Co to ma z ciałem wspólnego?

Odpowiedź: Ciało w Kabale oznacza egoizm, a nie nasze ciało.

Pytanie: Jak Stwórca może nienawidzić tego, co stworzył?

Odpowiedź: Stwórca nienawidzi egoizmu i chce, żebyśmy się od niego uwolnili.

Pytanie: Ale my nie mamy wyboru. W każdym razie Stwórca doprowadzi nas do celu stworzenia: albo drogą przyspieszoną (ahiszena), albo drogą cierpienia (beito). Okazuje się, że nie daje nam wyboru?

Odpowiedź: Nie daje. Stwórca trochę nas bije, a jeśli dążymy do celu nie po to, aby zbawić się od uderzeń, ale by być powyżej egoizmu, upodobnić się do Stwórcy, wtedy nam pomaga. Dlatego modlimy się, aby Stwórca nas zmienił, podniósł, popchnął i wspierał.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 17.04.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

Pesach jest największym świętem dla kabalistów, ponieważ symbolizuje wyjście z naszego egoizmu, z pragnienia otrzymywania przyjemności, ze stanu oddzielenia od Stwórcy i oddalenia od przyjaciół. Pesach jest początkiem duchowej drogi, kiedy wyzwalamy się ze szponów egoizmu, który nas dusi i nie pozwala oddychać.

Dlatego chcemy uciec od tego, aby dążyć do zjednoczenia między nami i przywrócenia wspólnego kli Adama Riszona, jednej wspólnej duszy, aby doświadczyć w niej jednego duchowego świata, jednego światła, jednego Stwórcy i nas wszystkich razem jako jedności.

Dlatego to święto jest tak ważne. Nie ma ważniejszego święta niż Pesach. „Pesach” oznacza „przeskok” (pasach), kiedy przeskakujemy, przechodzimy ze stanu egoistycznego otrzymywania do altruistycznego obdarzania. Wyjście z naszego egoizmu, z otrzymywania przyjemności, z tej ziemskiej natury, sztucznie stworzonej przez Stwórcę, jest naprawdę wielkim świętem. Wraz z nim zaczyna się fascynująca droga w duchowość.

Człowiek musi poczuć, że potrzebuje duchowego kli, że chce pomieścić wszystkie części duszy, aby napełniły całe jego wewnętrzne pragnienie, a wszystkie jego myśli i dążenia dotyczyły tylko punktu połączenia ze Stwórcą. Jeśli człowiek osiągnął taki stan, oznacza to że już przygotował się do wyjścia z Egiptu.

Bez odczucia wygnania niemożliwe jest osiągnięcie wyzwolenia. Ponieważ przewaga światła odkrywa się tylko w ciemności. Dlatego, jeśli Stwórca chce nas doprowadzić do obdarzania, do stanu, równego Stwórcy, musi przeprowadzić nas przez wygnanie. Różnica między wygnaniem (gula) a wyzwoleniem (geula) kryje się tylko w jednej literze: „alef”, oznaczającej Stwórcę. Kiedy Stwórca zaczyna pojawiać się w naszym życiu, wygnanie zamienia się w wyzwolenie.

Z lekcji na temat „Pesach”, 06.03..2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Święta i specjalne daty

Pytanie: Co to jest wiara?

Odpowiedź: Wiara jest pewnością tego, czego nie mogę zdefiniować w swoich myślach i pragnieniach. Czyli pragnienie przyjęcia na siebie znacznie wyższego stopnia obdarzania i połączenia, chociaż wiem, że nie jest to w mojej mocy.

Pytanie: Wiara ponad wiedzę i miłość to różne rzeczy?

Odpowiedź: Tak. Wiara jest właściwością, w której człowiek obecnie przebywa. A miłość jest tym, co odczuwane jest jako wzajemne połączenie pragnień.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 18.04.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Od nas wymaga się przebudzenia z dołu. Czy jest coś szczególnego w Purim, co jeszcze powinniśmy zrobić?

Odpowiedź: Nie potrzebujemy niczego, oprócz zjednoczenia. Stwórca stworzył pragnienie otrzymywania i rozbił je na wiele części. Musimy je poskładać, aby stały się jak jeden człowiek z jednym pragnieniem.

Wszystkie te części są w nas. Jesteśmy rozbitymi częściami, dlatego nasze pragnienie zjednoczenia prowadzi nas do stanu naprawy. Oznacza to, że musimy nieustannie zwracać się do Stwórcy z prośbą, aby zjednoczył nas w jedną wspólną całość.

A kiedy Stwórca to uczyni, otrzymamy możliwość poproszenia Go, aby napełnił nasze wspólne pragnienie wyższym światłem. Ten stan będzie nazywany „Purim”.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 24.03.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Święta i specjalne daty

Pytanie: Jak w odpowiednim czasie osiągnąć zrozumienie zepsucia złego początku zarówno w działaniach, jak i w intencjach, aby prosić Stwórcę o naprawę i być godnym Jego miłości?

Odpowiedź: O tym musicie zdecydować w swojej dziesiątce, aby cały czas myśleć, że jesteście na wygnaniu z pragnienia obdarzania i koniecznie musicie wydostać się z pragnienia otrzymywania, które nazywa się Egiptem. Wtedy zobaczycie i otrzymacie wszystko, co jest poza wygnaniem.

Pytanie: Co należy zrobić, aby pokazać Stwórcy nasze pragnienie zbudowania z Nim więzi i zaszczycenia nas prawdziwą miłością do Niego?

Odpowiedź: Aby to zrobić, w pierwszej kolejności musicie połączyć się z przyjaciółmi w dziesiątce. A następnie zwrócić się i prosić Stwórcę, aby podniósł was z tego stanu do siebie.

Pytanie: Czy należy to robić bardziej wewnętrznie czy zewnętrznie, na spotkaniach i ogólnych wydarzeniach?

Odpowiedź: Przede wszystkim wewnętrznie, ale również konieczne jest zewnętrznie.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 17.04.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Co to znaczy: że intencja powinna obejmować wszystkie pragnienia?

Odpowiedź: Wszystkie pragnienia, które mogą pojawić się w człowieku, muszą być objęte intencją obdarzania, połączenia.

Pytanie: Jak nie spekulować imieniem Stwórcy, ale widząc wszystkie wady w dziesiątce, usprawiedliwiać je i prowadzić prawe życie?

Odpowiedź: Nie możesz usprawiedliwiać tego, co postrzegasz jak zło. Ale możesz prawidłowo z tym postępować, jak sprawiedliwy, czyli odnosić się do ludzi z miłością i miłosierdziem.

Pytanie: Od którego momentu naród nazywany jest Izraelem? Od momentu wyjścia z Egiptu, stania pod górą Synaj czy otrzymania Tory?

Odpowiedź: Od chwili, gdy kieruje się ku wyższemu połączeniu ze Stwórcą.

Pytanie: Czy istnieje różnica pomiędzy pojęciami „Żydzi” i „Judejczycy”?

Odpowiedź: Istnieje. Żydzi to powszechne słowo, a nazwa Judejczycy pochodzi od plemienia Judy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 21.03.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: W którym momencie zaczyna się stan „Liszma“?

Odpowiedź: Liszma (nie dla siebie) to stan, w którym człowiek otrzymuje takie wzmocnienie z góry, że może już dążyć do połączenia ze Stwórcą i tylko to jest jego celem.

Pytanie: Jaką właściwością możemy bardziej zadowolić Stwórcę naszymi wysiłkami: w Liszma (dla bliźniego) czy w Lo Liszma (dla siebie)?

Odpowiedź: W obu stanach. Musimy starać się być maksymalnie dobrzy, życzliwi, obdarzający w oczach Stwórcy. Wtedy zobaczymy, jak dokładnie nasze pragnienia są realizowane.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 14.04.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Jeśli istnieje takie przebudzenie z góry, jak pragnienie przylgnięcia do naszych nauczycieli Baal HaSulama i RABASZA, to jakiego przebudzenia oczekuje się od nas z dołu?

Odpowiedź: Oczekuje się pragnienia i modlitwy. Poznania tego, co przekazali nam nasi nauczyciele i wypełnianie tego.

Pytanie: Z jednej strony powinniśmy używać metody, której się uczymy. Z drugiej strony cały czas chcemy otrzymywać to, co daje nam Stwórca. Jak możemy połączyć naszą pracę i oczekiwanie, że mimo wszystko tylko On może dać?

Odpowiedź: Musimy robić wszystko, co możemy ze swej strony, i czekać, co Stwórca nam przydzieli. Ale w zasadzie tylko Stwórca decyduje o wszystkim.

Pytanie: Czy przyjaciółka może sztucznie stworzyć sytuację konfliktową w dziesiątce, przez krytykowanie innej przyjaciółki lub niegrzeczne zwracanie się do niej, motywowane chęcią dania grupie powodu do pracy wewnątrz grupy?

Odpowiedź: W grupie zabronione jest krytykowanie kogokolwiek.

Pytanie: Co to znaczy „Stwórca wybiera los”?

Odpowiedź: Że przychodzi to z góry.

Pytanie: Co dzieje się z grzesznikiem w Purim?

Odpowiedź: Purim to tylko święto. Ogólnie o tym, co dzieje się z nami wszystkimi, decyduje Stwórca.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 22.03.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czym jest prawdziwy chisaron, rodzący się z walki wygnania i wybawienia, i który prowadzi do prawdziwej modlitwy?

Odpowiedź: Prawdziwy chisaron, czyli prawdziwe pragnienie powstaje w człowieku z procesu uczenia się, czym jest wygnanie, dlaczego tam się znaleźliśmy i jak się z niego wydostać.

Na tym właśnie polega osobliwość Pesach. Pesach pochodzi od słowa „pasach” (pe-sach), co oznacza przejście z jednego stanu do drugiego – ze stanu wygnania do stanu wyzwolenia od egoizmu. Noc Pesach symbolizuje poczucie wygnania w egoizm.

Dlatego przez wszystkie stulecia, aż do Całkowitej Naprawy (Gmar Tikun), ucieczka z Egiptu jest symbolizowana przez ostatnią noc Pesach, kiedy w końcu wychodzimy z egoizmu i stajemy się wolnymi ludźmi.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 14.04.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Święta i specjalne daty