Artykuły z kategorii Święta i specjalne daty

Oderwać się od Egiptu

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Pesach trwa siedem dni. Dlaczego?

Odpowiedź: Siedem dni to siedem sfirot, wszystkie poziomy naszej duszy. 

Pierwszego dnia Pesach człowiek wychodzi z intencji „dla siebie” i kontynuuje pozbywanie się swoich egoistycznych intencji, drugiego dnia, trzeciego i tak dalej, aż całkowicie się od nich oderwie.

Tak zbliża się do stanu zwanego „Jam Suf” – „Końcowego Morza”. Jest gotowy rzucić się w nie, aby całkowicie oderwać się od Egiptu (od egoizmu).

Pytanie: Wyjście z Egiptu to ostatnia granica materialnego, egoistycznego świata, za którą znajduje się warunkowa linia, zwana „machsom”. Przechodząc ją, człowiek zaczyna odczuwać miłość, obdarzanie i duchowy świat. Co się z nim dzieje? Jaka transformacja leży poza tą linią?

Odpowiedź: Poza tą linią człowiek myśli tylko o tym, jak poprzez innych, może coraz bardziej realizować w sobie właściwość obdarzania i miłości. W rezultacie zaczyna odczuwać w tej właściwości, że napełnia się wyższym światłem – Stwórcą.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”


Pesach jest początkiem drogi duchowej

каббалист Михаэль Лайтман Pesach jest największym świętem dla kabalistów, ponieważ symbolizuje wyjście z naszego egoizmu, z pragnienia otrzymywania przyjemności, ze stanu oddzielenia od Stwórcy i oddalenia od przyjaciół. Pesach jest początkiem duchowej drogi, kiedy wyzwalamy się ze szponów egoizmu, który nas dusi i nie pozwala oddychać.

Dlatego chcemy uciec od tego, aby dążyć do zjednoczenia między nami i przywrócenia wspólnego kli Adama Riszona, jednej wspólnej duszy, aby doświadczyć w niej jednego duchowego świata, jednego światła, jednego Stwórcy i nas wszystkich razem jako jedności.

Dlatego to święto jest tak ważne. Nie ma ważniejszego święta niż Pesach. „Pesach” oznacza „przeskok” (pasach), kiedy przeskakujemy, przechodzimy ze stanu egoistycznego otrzymywania do altruistycznego obdarzania. Wyjście z naszego egoizmu, z otrzymywania przyjemności, z tej ziemskiej natury, sztucznie stworzonej przez Stwórcę, jest naprawdę wielkim świętem. Wraz z nim zaczyna się fascynująca droga w duchowość.

Człowiek musi poczuć, że potrzebuje duchowego kli, że chce pomieścić wszystkie części duszy, aby napełniły całe jego wewnętrzne pragnienie, a wszystkie jego myśli i dążenia dotyczyły tylko punktu połączenia ze Stwórcą. Jeśli człowiek osiągnął taki stan, oznacza to że już przygotował się do wyjścia z Egiptu.

Bez odczucia wygnania niemożliwe jest osiągnięcie wyzwolenia. Ponieważ przewaga światła odkrywa się tylko w ciemności. Dlatego, jeśli Stwórca chce nas doprowadzić do obdarzania, do stanu, równego Stwórcy, musi przeprowadzić nas przez wygnanie. Różnica między wygnaniem (gula) a wyzwoleniem (geula) kryje się tylko w jednej literze: „alef”, oznaczającej Stwórcę. Kiedy Stwórca zaczyna pojawiać się w naszym życiu, wygnanie zamienia się w wyzwolenie.

Z lekcji na temat „Pesach”, 06.03..2023


Nic, oprócz zjednoczenia

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Od nas wymaga się przebudzenia z dołu. Czy jest coś szczególnego w Purim, co jeszcze powinniśmy zrobić?

Odpowiedź: Nie potrzebujemy niczego, oprócz zjednoczenia. Stwórca stworzył pragnienie otrzymywania i rozbił je na wiele części. Musimy je poskładać, aby stały się jak jeden człowiek z jednym pragnieniem.

Wszystkie te części są w nas. Jesteśmy rozbitymi częściami, dlatego nasze pragnienie zjednoczenia prowadzi nas do stanu naprawy. Oznacza to, że musimy nieustannie zwracać się do Stwórcy z prośbą, aby zjednoczył nas w jedną wspólną całość.

A kiedy Stwórca to uczyni, otrzymamy możliwość poproszenia Go, aby napełnił nasze wspólne pragnienie wyższym światłem. Ten stan będzie nazywany „Purim”.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 24.03.2024


Pesach: Stać się Człowiekiem

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Pesach symbolizuje wyjście każdego z nas ze stanu zwierzęcego. Ale wszystko zaczyna się od obietnicy Stwórcy danej Abrahamowi o dziedzictwie ziemi Izraela. Ziemia Izraela – to Erec Izrael, pragnienie do Stwórcy. Okazuje się, że natura początkowo przewidywała, że ​​każdy człowiek osiągnie tę właściwość?

Odpowiedź: Generalnie tak. W wyniku naszego rozwoju absolutnie wszyscy ludzie na Ziemi muszą osiągnąć właściwość „Człowieka”, czyli podobieństwo do Stwórcy.

Pytanie: Co z punktu widzenia Kabały oznacza „stać się człowiekiem”? Co to jest za poziom?

Odpowiedź: Człowiek to po hebrajsku „Adam”, od słowa „dome”, co oznacza „podobny do Stwórcy” lub „na podobieństwo Boga”.

Co oznacza „na podobieństwo Boga”? Ponieważ wszystkie właściwości Stwórcy, Jego stosunek do wszystkiego, co On stworzył, – to miłość, obdarzanie, dobre uczucia, to również człowiek, nabywając te właściwości, staje się podobny do Stwórcy i nazywa się Człowiekiem. A do czasu zanim te właściwości zostaną nabyte, jest uważany za zwierzę.

Innymi słowy, jeśli człowiek jest w swoich naturalnych egoistycznych właściwościach i troszczy się tylko o siebie, to nazywa się to „stanem zwierzęcym”, a jeśli troszczy się o innych i ma w sobie altruistyczne właściwości Stwórcy, to ten stan nazywa się „Człowiek”.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”


Co to jest „Pesach”?

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Co to jest „Pesach”?

Odpowiedź: „Pesach” – od słowa „pasach”, „poseach”, „przechodzący”. Oznacza to przejście ze świata, w którym działa egoizm, do świata, w którym działa altruizm.

Pytanie: W przeddzień Pesach zadawane są cztery pytania. Co to za pytania?

Odpowiedź: Te cztery pytania odnoszą się do czterech poziomów egoizmu, które są w każdym człowieku. Symbolizują nasze pragnienie wyjścia spod władzy ogólnego egoizmu, który dzieli się na cztery poziomy.

Dlatego najmłodszy w rodzinie, czyli najmniejszy, który zaczyna rosnąć, zadaje pytania dotyczące swojego duchowego rozwoju. To taka alegoria.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”


Osobliwość Pesach

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Czym jest prawdziwy chisaron, rodzący się z walki wygnania i wybawienia, i który prowadzi do prawdziwej modlitwy?

Odpowiedź: Prawdziwy chisaron, czyli prawdziwe pragnienie powstaje w człowieku z procesu uczenia się, czym jest wygnanie, dlaczego tam się znaleźliśmy i jak się z niego wydostać.

Na tym właśnie polega osobliwość Pesach. Pesach pochodzi od słowa „pasach” (pe-sach), co oznacza przejście z jednego stanu do drugiego – ze stanu wygnania do stanu wyzwolenia od egoizmu. Noc Pesach symbolizuje poczucie wygnania w egoizm.

Dlatego przez wszystkie stulecia, aż do Całkowitej Naprawy (Gmar Tikun), ucieczka z Egiptu jest symbolizowana przez ostatnią noc Pesach, kiedy w końcu wychodzimy z egoizmu i stajemy się wolnymi ludźmi.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 14.04.2024


Pesach – światowe święto wolności

каббалист Михаэль Лайтман Komentarz: Święto Pesach. Opowiada o tym jak naród żydowski wyszedł z niewoli egipskiej. W rzeczywistości dla kabalistów brzmi to inaczej: mamy egoizm – naszą naturę i to święto opowiada o tym, jak wychodzimy z egoizmu. Mam teraz wrażenie, że to nie jest święto żydowskie, ale światowe. Zwłaszcza w świetle tych wydarzeń, które zachodzą na świecie.

Co oznacza święto Pesach dla świata? Jak Pan to odczuwa?

Odpowiedź: Świat czuje, że jest mu źle. Ale jaka jest tego przyczyna, tego nie wie. Nie wie też, jakie jest lekarstwo na to, że tak źle się czuje. Jak dziecko: jest mu źle i to wszystko. Nie ma świadomości zła, tzn. gdzie leży przyczyna cierpienia. Przyczyną cierpienia jest duży, gwałtowny wzrost egoizmu, który czasami trochę spada a potem gwałtownie rośnie.

Pytanie: Czyli nie można teraz powiedzieć, że świat jakby czuje, że znajduje się w niewoli egipskiej, w niewoli egoizmu?

Odpowiedź: To zależy tylko od tego, co ludzie odczuwają. A czują że jest im „źle”.

Pytanie: To znaczy, że święto Pesach jeszcze nie dotarło do ludzkości?

Odpowiedź: Myślę, że nie jest do końca właściwe nazywanie tego świętem. Świat nie odczuwa, że egoizm jest przyczyną całego jego cierpienia. A jest to konieczne! Jeśli zaczniemy uważnie przyglądać się naszej egoistycznej naturze, to jak się do siebie odnosimy, może dojdziemy do wniosku, że cały nasz świat jest zły, dlatego że jesteśmy egoistami, dlatego że życzymy sobie nawzajem zła, znajdujemy się w przeciwieństwie, w sprzeczności, w konfrontacji między sobą: wewnętrznej, zewnętrznej i tak dalej. Znajdujemy się w niewoli egoistycznej siły, która nami zarządza, kręci, zderza.

Najważniejsze jest uświadomienie sobie zła naszej natury. Dlatego że dopiero po tym, możemy osiągnąć zrozumienie, jak się od niej zbawić.

Pytanie: Jeśli założymy, że człowiek zaczyna to odczuwać, jakie są jego myśli? Jak się tego pozbyć? Poza wewnętrznym krzykiem: „Chcę się tego pozbyć! Nie chcę być egoistą!” – co jeszcze jest potrzebne?

Odpowiedź: Nic! Tylko zażądać od natury, aby nas zmieniła. Nic więcej. Nie musimy podejmować żadnych arcy wysiłków, dlatego że w rzeczywistości nic nie możemy zrobić. Jeśli znajdujemy się w egoizmie, to wszelkie nasze próby, działania mimo wszystko będą egoistyczne i będziemy tylko oszukiwać samych siebie.

Możemy zebrać się ze sobą, omówić nasz stan, dojść do wniosku, że jest on okropny. Sami nie mamy żadnych możliwości, aby się go pozbyć. Tylko jeśli przekonamy naszą naturę, aby zostawiła nas w spokoju, że nie chcemy być pod panowaniem egoizmu. Prosimy, zabierz nam tę obcą wolę, tę wyższą siłę, aby nie rządziła nami i nie nastawiała nas przeciwko sobie!

Pytanie: A czy wtedy człowiek będzie miał odczucie, że jest pod władzą faraona?

Odpowiedź: Tak. W niewoli tej złej siły natury. Wtedy zacznie poprawnie rozumieć tę historię. Zacznie prawidłowo odnosić się do niej – w rzeczywistości ta zła natura została tak stworzona celowo. Przez kogo? Przez pozytywną siłę – Stwórcę. Abyśmy osobiście zwrócili się do Niego, aby On usunął tę złą naturę z nas.

Jeśli przekonamy Stwórcę, aby usunął z nas tę złą egoistyczną siłę, która zderza nas ze sobą nawzajem i nie daje spokoju, to wtedy stanie się to naprawdę światowym świętem, w którym wszyscy będą ze sobą połączeni, w którym wszyscy zaczną dobrze odnosić się do siebie – z miłością, z wiedzą, ze zrozumieniem, że stanowimy razem jeden jedyny system.

Pytanie: Wówczas nazywa się to „wyjściem narodu z niewoli”? Naród – to cały świat?

Odpowiedź: Absolutnie cały świat.

Pytanie: A przywódca, który ich prowadzi (w Torze jest napisane „Mosze” lub „Mojżesz”) – kim on jest?

Odpowiedź: To pochodzi od słowa „moszech” – „wyciągający”. To jest siła, która wyciąga ludzi z ich egoizmu. Ta siła zstępuje z góry. To siła uświadomienia sobie zła, w której znajdowaliśmy się, i dobra, w której możemy znajdować się.

Pytanie: Myśli Pan, że ludzkość powinna dokrzyczeć się do tej siły?

Odpowiedź: Każdy powinien poczuć wewnętrznie, że krzyczy, że tego chce. Nic więcej nie jest potrzebne. Nie ma potrzeby podążania za jakimikolwiek ludźmi, przywódcami, wyzwolicielami, „mesjaszami” i tak dalej. Nie potrzeba niczego.

Pytanie: Czym będzie wtedy wolność? Przecież jest to święto wyjścia na wolność.

Odpowiedź: Wolność od egoizmu, wolność od tego, że cały czas znajdujesz się pod wpływem zła i że twoje wewnętrzne zło popycha cię do bycia złym dla innych. To wszystko jest świętem wyzwolenia. To jest właśnie święto wiosny. Tylko egoizm jest przyczyną naszego cierpienia. Nie ma niczego więcej. Na świecie są tylko dwie siły: pozytywna i negatywna.

Pytanie: Dlaczego nie dążymy tylko do tego punktu?

Odpowiedź: Nie chcemy, opieramy się rękami i nogami, aby tylko się do tego nie zbliżać, dlatego że wszyscy jesteśmy egoistami. Tylko w egoizmie czujemy siebie i cały świat. Nie wyobrażamy sobie, jak czuje się świat poza tą właściwością.

Pytanie: W zasadzie nauka Kabały mówi tylko o tym – jak poczuć kim jestem, jak poczuć swoją naturę i jak się z niej wydostać?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie: Jak to zrobić, żeby ludzie zaczęli się tym zajmować?

Odpowiedź: Jeśli nie zechcemy sami, to nas do tego zmuszą. Ale myślę że będzie dobrze.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 22.03.2021


Albo zjednoczenie, albo śmierć

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Jakie warunki trzeba spełnić, aby właściwość narodu Izraela w nas, usłyszała wezwanie Mordechaja: albo zjednoczenie, albo śmierć?

Odpowiedź: Musimy poczuć, że w wyniku całej historycznej drogi, osiągnęliśmy taki stan, w którym Stwórca/Natura stawia przed nami szczególne zadanie: albo zjednoczycie się miedzy sobą i będziecie naprawdę wyżej, będziecie bardziej rozwinięci niż wszyscy inni, a wtedy wszystko się ułoży, albo to będzie wasz koniec.

Pytanie: Chodzi o to, że nasze życie jest zagrożone każdego dnia, jednak nie można powiedzieć, że budzi się w nas jakaś szczególna wrażliwość. Jak ją rozwinąć?

Odpowiedź: Szczególną wrażliwość można rozwinąć tylko poprzez wszelkiego rodzaju działania czynione dla zjednoczenia. Wtedy zobaczymy jak bardzo nam pomagają i przynoszą dobro każdemu człowiekowi i całemu narodowi.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 21.03.2024


Aby Haman przepadł na zawsze

каббалист Михаэль Лайтман Drzewo Poznania dobra i zła jest roślinnym poziomem, a Haman jest następnym zwierzęcym poziomem.

Haman myślał, o wykorzystaniu tego Drzewa do gnębienia ludzi, ale w rezultacie stało się tak, że Drzewo, roślinna właściwość duszy, sprawiła że został uznany za winnego i dlatego powieszono go właśnie na tym drzewie.

Pytanie: Jak rozpoznać Hamana w grupie i naprawić go?

Odpowiedź: Nie należy szczególnie tym się zajmować. Trzeba po prostu zbliżyć się do Stwórcy, wszyscy razem. Haman jest właściwością, która jest obecna w każdym po trochu. Musimy zjednoczyć się ze sobą w taki sposób, aby oddzielić ten egoizm od siebie i znienawidzić go tak bardzo, żeby zniknął z naszego horyzontu.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 25.03.2024


Jak zostać Mordechajem?

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Jak każdy z nas może stać się Mordechajem i wezwać grupę do zjednoczenia? Grupa to przecież nasz świat.

Odpowiedź: Człowiek, który czuje, że najważniejsze jest zjednoczenie wszystkich ludzi, nazywany jest Mordechaj od słowa „mor dror” (światło wolności). Przyciąga z góry światło Stwórcy, które jednoczy wszystkich ludzi. Dlatego w takim działaniu istnieje możliwość pokonania najbardziej złej siły – siły Hamana.

Pytanie: Czy to oznacza, że powinniśmy zajmować się tym w Purim, aby doprowadzić grupę do naprawy?

Odpowiedź: Nie tylko w Purim, ale nieustannie, w ciągu całego roku.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 21.03.2024