Pytanie: Jak nie mylić wiary ponad wiedzę z wiarą poniżej wiedzy?

Odpowiedź: Wiara ponad wiedzą jest wiarą wbrew wiedzy. Natomiast wiara poniżej wiedzy to kiedy wymyślasz sobie wiarę, która nie wymaga żadnej pracy nad sobą.

Pytanie: Czyli powinniśmy upewnić się, że sprawiedliwy jest na pewno sprawiedliwym?

Odpowiedź: Nie, absolutnie nie jest to konieczne. Wiara ponad wiedzę może powstać bez żadnego związku między człowiekiem a jego nauczycielem.

Pytanie: Jak w dziesiątce znajdujemy sprawiedliwego, za którym podążamy?

Odpowiedź: Musicie zwrócić się do nauczyciela, który was uczy, i podjąć takie działania, które was do niego przywiążą, by móc podążać za jego słowami jak za prawdą.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 08.05.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Nauczyciel i uczeń, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jak otworzyć się na Stwórcę, jeśli wstyd za swoja niedoskonałość nie pozwala tego zrobić?

Odpowiedź: To są twoje naprawy. Stwórca i tak wszystko wie. Nie ukrywasz przed Nim niczego. Tylko przed sobą. Dlatego zrelaksuj się i wyobraź sobie, że jesteś nagi przed Stwórcą. Nie musisz się Go wstydzić.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 07.05.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Co daje człowiekowi rozpowszechnianie Kabały?

Odpowiedź: Prawdziwym rozpowszechnianiem jest przyciągniecie oderwanych od ciebie dusz, pragnień do połączenia i dalszej pracy z nimi w celu osiągnięcia zjednoczenia.

Człowiek rozpowszechnia ideę jedności świata tym pragnieniom, które czują, że są jakby poza nim. A gdy tylko zaczynają to dostrzegać, łączy się z nimi w nauczaniu, w jednoczeniu, i robi wszystko, aby osiągnąć razem z nimi jedną zjednoczoną całość.

W zasadzie samo rozprzestrzenianie pochodzi z wewnętrznego pragnienia zjednoczenia wszystkich. Ale oprócz tego, konieczna jest jeszcze praca zewnętrzna, ponieważ inaczej nie można zbliżyć się do człowieka.

Dlatego trzeba dawać mu coś zewnętrznego, ponieważ żyjemy w świecie materialnym, czyli w takich pragnieniach, które manifestują się między nami w postaci projekcji ciał, obiektów, książek, komputerów i tak dalej.

Musimy wykorzystać te projekcje pragnień w naszej wyobraźni, czyli materialne obiekty, materię. Jak jest przez nas postrzegana, tak musimy ją wykorzystać, chociaż w rzeczywistości nie istnieje, po prostu tak rysują nam nasze pragnienia.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Sens rozpowszechniania Kabały”

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Rozpowszechnianie metody

Pytanie: Co oznacza ziemia Izraela dla całej światowej grupy?

Odpowiedź: Oczywiście nie chodzi tutaj o materialną ziemię Izraela. Odnosi się to do miejsca w świecie Acilut, z którego otrzymujemy Wyższe Światło.

Pytanie: Co oznacza „czystość” w pracy duchowej?

Odpowiedź: Aby nie mieszać żadnych egoistycznych pragnień w zwracaniu się do Stwórcy.

Pytanie: Powiedział Pan, że trzeba być ostrożnym, żeby nie popełniać błędów. Co to znaczy i jakie błędy możemy popełnić?

Odpowiedź: Odczuwając Stwórcę lub zwracając się do Niego, trzeba wyraźnie skierować się na pragnienie bycia we właściwości obdarzania.

Pytanie: Czym jest wspólny chisaron dziesiątki i jak go obudzić?

Odpowiedź: Wspólny chisaron jest wtedy, gdy przyjaciele zgodnie dążą, jako cała dziesiątka do właściwości obdarzania, do Stwórcy.

Pytanie: „Dziedzictwo ziemi” otrzymują tylko ci, którzy zdobyli duchowe doświadczenie z poprzednich wcieleń, czy też jest to przywilej Stwórcy, nagradzanie jednych, a innych nie?

Odpowiedź: W duchowości nie ma żadnych przywilejów, znajomości. Wszystko odbywa się tylko według zasług.

Pytanie: Skąd bierze się potrzeba dążenia do prawdy: z punktu w sercu czy z otoczenia, które na nie działa?

Odpowiedź: Najprawdopodobniej z punktu w sercu. Ale zdarza się, że punkt w sercu rozwija się pod wpływem otoczenia.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 31.03.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Powiedziane jest: „Człowiek powinien wierzyć wiarą ponad wiedzę, że Stwórca chciał dać dobro swoim stworzeniom”. Czym różni się to od powszechnego zrozumienia, że ​​„wszystko jest robione dla dobra”, „nadzieja na lepsze”, „wszystko będzie dobrze”?

Odpowiedź: Możliwe, że jest to bardzo podobne. Ale chodzi o to, że wiara ponad wiedzę zobowiązuje nas do traktowania wszystkiego, co dzieje się na świecie, jak do działania Stwórcy i zawsze pozytywnego.

Pytanie: Czy można powiedzieć, że część ludzkości mimo wszystko żyje zgodnie z tą zasadą?

Odpowiedź: Tak, ale przyjmują ją w wiedzy, a nie w wierze ponad wiedzą. Różnica polega na tym, że jeśli podążasz wiarą ponad wiedzę, jesteś połączony ze Stwórcą. A jeśli w wiedzy, to do niczego cię to nie zobowiązuje.

Pytanie: Co to znaczy być połączonym ze Stwórcą w wierze ponad wiedzą?

Odpowiedź: Oznacza to podłączenie się do Niego i doświadczanie Go we wszystkich swoich pragnieniach i myślach.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 09.05.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Baal HaSulam, Szamati 131, „Przychodzący oczyścić się”: Temu, który przychodzi oczyścić się, pomagają“. Oznacza to, że człowiek zawsze powinien być we właściwości „tego który przyszedł”.

Człowiek powinien zawsze sprawdzać, czy ma z czym zwrócić się do Stwórcy. Stwórca czeka tylko na prośbę o naprawię. Jest to dla Niego przyjemność, to jest bardzo dobry stan dla Niego. Dlatego jak tylko wyjaśnimy, co należy naprawić, musimy sprawdzić siebie i zwrócić się do Stwórcy.

Pytanie: Co to znaczy: pomagają mi się oczyścić?

Odpowiedź: Z góry pomagają ci tym, ze podciągają cię wzwyż.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 07.05.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

Pytanie: Co oznacza szukanie prawdy? Przecież wiemy, że człowiek zawsze otrzymuje pragnienie od Stwórcy i poprzez to pragnienie szuka drogi do Niego.

Odpowiedź: Kiedy człowiek sam włącza się w pracę nad naprawą, zwiększa to szybkość jego naprawy i mówi o tym, że człowiek wyrósł.

Pytanie: Ale fakt, że samo pragnienie nie zostało jeszcze naprawione, to nie jest okropne?

Odpowiedź: Pragnienie jeszcze się naprawi.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 07.05.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Im bardziej włączamy się w naukę i w dziesiątkę, tym bardziej odczuwamy nasze braki. Czyli tylko w zrozumieniu tego, że jeszcze jesteśmy bardzo daleko od Stwórcy, możemy robić dalsze postępy. Czy to jest prawidłowe?

Odpowiedź: Nie, to nie jest prawidłowe. Postęp polega na tym, że w każdym z nas i w całej dziesiątce odkrywa się zło, a w stopniu, w jakim się ujawnia, zbliżacie się do Stwórcy, a nie oddalacie. A to, że czujecie się coraz bardziej przeciwni do Stwórcy, mówi konkretnie o waszym zbliżeniu się do Niego.

Pytanie: Jeśli egoizm ukrywa przed nami że potrzebujemy naprawy, w jaki sposób nieustannie wznosić prośby do Stwórcy o naprawę? Skąd czerpać siłę i zrozumienie?

Odpowiedź: Poprzez przyjaciół, poprzez połączenie między wami. Musicie inspirować siebie nawzajem.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 07.05.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Dlaczego Dzień Pamięci obchodzony jest tuż przed Dniem Niepodległości? Wszystko pochodzi z wyższych korzeni, a w pracy duchowej nie można osiągnąć jedności, duchowej dobrej siły, jeśli nie podniesie się nad siłą zła, przezwyciężając trudności, problemy, obciążenie serca. Przewaga światła postrzegana jest tylko z ciemności. Jeśli chcemy dojść do prawdy, to musimy być gotowi do ujawnienia ciemności. Wtedy „będzie wieczór”, będzie noc, a po nich „będzie poranek – dzień pierwszy”.

Wieczór, noc, ciemność ze wszystkimi jej nieodłącznymi atrybutami, jest też nieodłączną częścią dnia. Dlatego Dzień Pamięci według tradycji obchodzony jest tuż przed Dniem Niepodległości Izraela. Dzień Niepodległości symbolizuje nadejście światła i wielką naprawę. Ale przed tym musimy odkryć ciemność w której znajdujemy się. Jesteśmy w środku zła i wojny, dlatego musimy walczyć i wygrać tę bitwę, aby osiągnąć Dzień Niepodległości.

„Wszystkie przestępstwa pokryje miłość”. A ponieważ my “stworzenia‘‘ poznajemy wszystko tylko z przeciwieństwa, to przed Dniem Niepodległości powinien być Dzień Pamięci. Wszystko to co przechodzimy, zostało nam celowo wysłane z góry, a wszystkie cierpienia mają cel i wyjaśnienie, dlatego należy postrzegać je jako konieczność.

Ale jeśli za pomocą naszego zjednoczenia ujawnimy tę konieczność w pozytywny sposób, to nie będziemy musieli nawet cierpieć z powodu ciemności, nieszczęścia i problemów. Jeśli jesteśmy gotowi na ciemność to przyśpieszymy ją. Możemy przejść ciemność jako niezbędną część naszego rozwoju, tak aby wieczór i poranek były jednym dniem, to znaczy noc i ciemność były włączone w dzień, w światło.

Kabaliści rozumieją to co dzieje się wokół nas, że wszystko jest częścią procesu rozwoju. Dlatego usprawiedliwiają działanie wyższej siły, bo to przynosi nam dobro w każdym stanie. Jeśli postaramy się to odkryjemy, że istnieje tylko dobro i nie ma żadnego zła. Anioł Śmierci zamieni się w Świętego Anioła. Jeśli prawidłowo przygotujemy się, to możemy przejść przez wszystkie trudności ze zrozumieniem, zgodzić się z nimi. Ponieważ i w ciemności i w świetle odkryjemy dobry stosunek Stwórcy do nas.

Nie ma dni żałoby i smutnych stanów, wszystko połączy się ze sobą pod koniec naprawy: cała ciemność, nieszczęścia i problemy wraz z odkrywającym się nad nimi światłem będą w ogólnej jedności i miłości. Jeśli jeszcze przed tym, zanim odkryją się problemy i nieszczęścia, sami będziemy szukać braków, rozbitych pragnień jako niezbędnych instrumentów dla odkrycia Stwórcy, aby sprawić Mu tym zadowolenie, to wówczas cieszymy się z odkrywających się grzeszników.

Ponieważ ukryci grzesznicy oczywiście istnieją w wyniku całkowitego rozbicia i dlatego cieszymy się ze wszystkich ujawnionych nam braków i żałujemy, że jeszcze ich wszystkich nie ujawniliśmy. Jeśli ujawnimy zło w świetle dnia, to wtedy „ciemność świeci jak światło”. Co oznacza, że nie ma ciemności a wszystko zależy od mojego stosunku do tego.

Jeśli odkrywam niezgodność między mną i przyjacielem, dlatego aby wyeliminować tę rozbieżność, łącząc się ponad nią i pokrywając ją miłością, cieszę się z manifestacji braków nie mniej niż z ich naprawy. Cała praca zależy od prawidłowego przygotowania w grupie.

* * *

Dzień Pamięci to smutny dzień. Ale z przeszłych gorzkich doświadczeń musimy wynieść, że można przygotować się do odkrycia zła tak, że nie ujrzymy zła! Zło odkryje się tylko na wewnętrznym poziomie jako brak naszego związku, a nie jako zło na tym świecie, wojna i nienawiść wrogów. Jak powiedziano: „Spójrz na nich a zamienią się w stos kości”.

* * *

Należy zrozumieć, że nasi wrogowie mają siłę. Mogą sprawić nam wiele przykrości. Przecież poprzez ich działania Stwórca popycha nas do naprawy. Będziemy musieli znaleźć sposób na naprawę, a ona jest tylko w naszym zjednoczeniu w narodzie Izraela, poprzez które światło przeleje się na świat.

Więc spróbujmy zawrzeć choćby na miesiąc „rozejm” w państwie Izrael: nie będziemy się kłócić ze sobą, nie będziemy nienawidzić jeden drugiego, postaramy zbliżyć się do siebie nawzajem. Miłość Izraela uchroni nas przed wrogami. Spróbujmy więc ustalić tę miłość między nami, przypomnijmy sobie co mówiła do nas kiedyś mama: „bądźcie dobrymi dziećmi, przestańcie się kłócić, przyjaźnijcie się ze sobą!”

Zobaczmy co stanie się w ciągu miesiąca takiego eksperymentu. Potem już nam będzie łatwiej to kontynuować, dlatego że nawyk stanie się drugą naturą. Spróbujmy, a wtedy zobaczmy jak zmieni się stosunek świata do Izraela, jak wzrosną nasze akcje na giełdzie, armia się wzmocni, nasze dzieci staną się lepsze, zmniejszy się liczba wypadków na drogach, rozwodów – wszystko zacznie się naprawiać.

Zadeklarujmy miesiąc jedności, a potem sprawdźmy statystykę: co dzieje się z narodem Izraela, wtedy gdy nie prowadzi żadnych sporów.

Z lekcji na temat Dnia Pamięci i Dnia Niepodległości

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Izrael dzisiaj, Izrael i narody świata, Święta i specjalne daty

Dzień Pamięci i Dzień Niepodległości są ze sobą nierozerwalnie związane, dlatego że Dzień Pamięci mówi o tym, kim jesteśmy i skąd wziął się ten szczególny naród. Powiedziano, że naród Izraela nie odnosi się do wszystkich innych narodów, które powstały w naturalny sposób, a stworzony jest z grupy, którą zebrał jeden człowiek – praojciec Abraham.

Są to ludzie, między którymi nie ma żadnego innego związku, z wyjątkiem ich gotowości do zjednoczenia się ze względu na wspólną duchową ideę. Ta idea jest jakby abstrakcyjna, niematerialna, nienależąca do tego świata, ale widzimy, że ona utrzymuje razem naród Izraela i nie daje mu się rozlać pośród innych narodów. A z drugiej strony przeciwstawia mu wszystkie narody świata i trzyma go silniej niż jakikolwiek inny naród.

Idea ta jest na tyle silna, że daje podstawę kultury, oświecenia, duchowości, moralności, całej ludzkości – taki silny wpływ, jakiego nie był w stanie wywrzeć ani jeden najliczniejszy naród. Wpływ narodu Izraela trwa do dziś i kto wie, na ile ważniejszy stanie się on jeszcze w przyszłości. Zjawisko to wydaje się bardzo dziwne i unikalne. I rzeczywiście, sam naród Izraela, a tym bardziej narody świata nie wiedzą, z czym naprawdę mają do czynienia.

Dzień Pamięci to nie tylko pamięć o ludziach, którzy oddali swoje życie za powstanie państwa Izrael w naszych czasach. Jest on również poświęcony temu, skąd pochodzi ten naród i państwo, co jest podstawą jego niezależności, dlaczego nazywa się narodem, chociaż nie ma zwyczajnej biologicznej podstawy, jak wszystkie inne narody.

Konieczne jest zbadanie swoich korzeni na podstawie tej wiedzy, uświadomienie sobie całej naszej historii a składając hołd pamięci całej naszej drodze może zrozumiemy, co się dzieje z nami dzisiaj i dokąd zmierzamy.

Rambam napisał w księdze „Jad hazaka”: „W wieku czterdziestu lat Abraham poznał Stwórcę i zaczął głosić całemu narodowi, że istnieje jeden Stwórca dla całego świata i dla Jego Imienia warto jest pracować. I chodził on i zbierał ludzi od miasta do miasta, od państwa do państwa, dopóki nie dotarł do Erec Kanaan…

Oznajmiał każdemu z nich, dopóki nie powrócili na ścieżkę prawdy i nie zebrały się wokół niego dziesiątki tysięcy. I są to ludzie domu Abrahama. I włożył on w ich serca tę wielką zasadę i napisał o niej księgi… I powstał na świecie naród, który poznał Stwórcę“.

Widzimy, że miało miejsce szczególne wydarzenie: jeden człowiek, w wieku „czterdziestu lat” odkrył duchowe przesłanie, rozpowszechnił je wzywając do siebie wszystkich, którzy chcieli się do niego przyłączyć niezależnie od płci, rasy, narodowości. Każdy, kto usłyszał i przyjął tę ideę, przyłączył się do grupy Abrahama i tak „utworzył się na świecie naród, który poznał Stwórcę”.

W tym jest zawarta cała istota tej idei: zebrać razem ludzi, którzy dążą do poznania Stwórcy świata. Z tego musimy zrozumieć nasze korzenie, nasze przeznaczenie, siłę, która utrzymuje nas razem. Właśnie na tej podstawie jednoczymy się, jako naród. A bez poznania Stwórcy, jako celu naszego istnienia nie ma żadnej potrzeby, aby istniał naród Izraela. W takim przypadku nie otrzymamy ani możliwości z dołu, w świecie materialnym, ani pozwolenia i siły z góry, by istnieć, i sami nie znajdziemy żadnej przyczyny, aby być razem.

Początkowo naród Izraela był utworzony na duchowej osnowie, a nie na biologicznej społeczności, jak wszystkie inne narody pochodzące z jednego klanu, jednej wioski, jednego terytorium. W narodzie Izraela jednoczą się całkowicie różni, przeciwni sobie ludzie. Tak było zawsze i tak będzie na końcu pokoleń, kiedy wszyscy dołączą do tego jednego celu, jakim jest odkrycie Stwórcy.

Te „dziwne”, niezwykłe warunki odnoszące się do narodu Izraela, nie przypominają żadnych warunków, na których istnieje dowolny naród. Jest oczywiste, że nasza historia, prawa, przeznaczenie, działające na nas siły muszą całkowicie odróżniać się od wszystkich innych narodów. Z tego można zrozumieć, jaka jest przyczyna powstania narodu Izraela, w czym jest jego misja, podstawa, jakie siły działają na nas i na czym polega nasze przeznaczenie.

Z lekcji poświęconej Dniu Pamięci i Dniu Niepodległości

Kategorie: Izrael dzisiaj, Izrael i narody świata, Starożytny Babilon, Święta i specjalne daty