W każdym wierszu Tory jest taka głębia… Tora jest nieskończona, jakby w jednej kropli było całe morze. Jak naucza Kabała, w każdym punkcie wszechświata istnieje cały wszechświat.

Pytanie: Jak to możliwe?

Odpowiedź: Jak w obrazie holograficznym, dlatego że wszystko składa się ze wszystkiego. Nasz świat dopiero teraz zaczyna to rozumieć, bazując na holografii. W zasadzie, jeśli istnieje doskonałość, to każda jej część powinna być doskonała. A jak może być niedoskonała, skoro musi być równa, podobna i absolutnie powtarzać całość we wszystkim?

Okazuje się więc, że całość i część są absolutnie równoważne. Każdy człowiek i cały świat są absolutnie sobie równi.

Pytanie: Zatem jak z doskonałego Stwórcy powstało coś niedoskonałego?

Odpowiedź: Stwórca nie stworzył stworzenia z Siebie, ale z niczego. Pragnienie otrzymywania przyjemności jest Jego odciskiem. Oznacza to, że jesteśmy Mu całkowicie przeciwni. Nasz ostateczny stan jest równy Stwórcy i doskonały. Ten stan musimy osiągnąć sami. Wracając do swoich korzeni, stajemy się coraz doskonalsi. Tym zajmuje się Kabała i Tora.

Z programu telewizyjnego „Tajemnice wiecznej Księgi”, 12.02.2010

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Tora

Księga Zohar. Przedmowa. Poganiacz osłów, p. 85: … Rabin Elazar i Rabbi Aba zeszli ze swoich osłów i pocałowali go. Powiedzieli: „Jaka w tobie mądrość, a ty poganiasz osły za nami! Kim jesteś?” Odpowiedział im: „Nie pytajcie mnie, kim jestem, ale pójdziemy dalej i będziemy zajmować się Torą. Każdy powie mądrość swoją, aby oświetlić naszą drogę”.

Poganiacz osłów – to otaczające światło, które powraca do źródła. Jaka jest różnica między nim i światłem, które odkryje się w konsekwencji? – Otaczające światło obróci się w wewnętrzne. Kiedy odkrywa się, wtedy staje się jasne, że jest to na przykład światło Jechida. A do tego czasu nie wiemy, do jakiego stopnia się zbliżamy, kto jest naszym przewodnikiem.

Poganiacz osłów – to jest to samo otaczające światło, które przenosi nas, nasze awjut/grubość pragnienia, naszych „osłów” ze stopnia na stopień.

Z lekcji według Księgi Zohar. Przedmowa

Kategorie: Praca duchowa, Tora

Pytanie: Na czym polega kolosalna różnica między Torą i Księgą Zohar?

Odpowiedź: Jest tylko w stylu, w formie przedstawienia i w absolutności Tory. To, co jest w niej napisane, – jest absolutne. W Księdze Zohar jest bardzo dużo wyrażeń, które mogą być błędnie zinterpretowane.

Zohar sam w sobie jest niekompletny. Pierwotnie zawierał około trzydziestu tomów. Do tej pory odnaleziono tylko niewielką jego część. Oznacza to, że jest niekompletny, fragmentaryczny i nie może rościć sobie prawa do bycia tym samym co Tora. Jednak w sile swojego przekazu Zohar wpływa na nas znacznie silniej niż Tora.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Zohar kontra Tora”

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Studia Kabały, Tora, ZOHAR

Pytanie: Powiedziano, że Stwórca przygotował dla nas na tym świecie włożenie naszych wysiłków w Torze i przykazaniach, aby zamienić pragnienie otrzymywania na pragnienie obdarzania. Jak to zrozumieć?

Odpowiedź: Istnieje narzędzie, za pomocą którego możemy zmienić siebie z otrzymujących na obdarzających tak, abyśmy starali się oddawać drugiemu, a nie otrzymywać od niego. Wynika to z oddziaływania na nas Tory i przykazań. Tora i przykazania są mechanizmem, który wpływa na nas i zmienia nas z otrzymujących na obdarzających.

Z programu telewizyjnego „Nauka Dziesięciu Sfirot (TES)”, 04.12.2022

Kategorie: Praca duchowa, Przykazania, Struktura Wszechświata, Tora

Pytanie: W jaki sposób tacy mali, jak my ludzie mogą nagle poruszyć światy? Powiedział Pan, że kiedy małe dziecko mówi „Pip”, jego matka natychmiast biegnie do niego i robi wszystko, co chce.

Odpowiedź: Tak, najmniejszy – jest najsilniejszy.

Pytanie: Nawet ci, którzy dopiero rozpoczynają swój ruch?

Odpowiedź: Ale zaczynają! Pragną nawiązać kontakt ze Stwórcą. Tak, tacy są najsilniejsi. Niech nic nie rozumieją, jak dziecko, które leży w kołysce i krzyczy. Dziecko nawet nie zdaje sobie sprawy, że krzyczy, po prostu odczuwa ból, i to jest naturalny krzyk. Nie wyobraża sobie, że w taki sposób można wezwać matkę, która przyjdzie i coś mu da. Nie rozumie łańcucha działań, które powoduje. Krzyczy, bo to jest naturalna reakcja na to, co się z nim dzieje.

Pytanie: Czy można powiedzieć, że ktoś, kto w ciszy próbuje czytać np. Torę lub źródła kabalistyczne, zaczyna wypowiadać to dziecięce „pip”?

Odpowiedź: Tak, oczywiście. Ale nie tylko czytanie, tym bardziej Tory. Tora tu nie pomoże. Potrzebna jest albo Księga Zohar, albo inne kabalistyczne księgi.

Komentarz: Nie mam na myśli zewnętrznej zasady czytania, ale wewnętrzną – poszukiwanie siebie, poszukiwanie tego, co jest we mnie.

Odpowiedź: No nie, oprócz tego potrzebna jest też książka, która w największym stopniu potrafi wywołać wyższe światło. Najbardziej skuteczna jest Księga Zohar.

Pytanie: Czyli Pana rada brzmi: czytać bez zrozumienia?

Odpowiedź: Taka jest moja rada, dlatego że przechodziłem przez to z Rabaszem. Moja rada, tylko dlatego że tak jest. Zazwyczaj czytaliśmy Zohar zaledwie przez pół godziny wieczorem przed snem. I to było tylko czytanie bez żadnych komentarzy. Wokół stołu siedziało 20 osób na czele z Rabaszem i przez pół godziny czytaliśmy po kolei: najpierw jeden, potem drugi, trzeci i tak dalej. Tak czytaliśmy stronę lub dwie i szliśmy do domu. Na tym kończył się dzień.

Ale gdy razem z Rabaszem uczyliśmy się na wyjazdach, to w osobistych rozmowach lub nauce, było inne podejście. Przychodziliśmy do parku, robiliśmy okrążenie pieszo, potem siadaliśmy na ławce, wyciągałem książkę i z książki, lub bez niej rozmawialiśmy przykładowo dwie godziny. Następnie znowu robiliśmy krąg pieszo i jechaliśmy do domu. I tak przez 12 lat.

Z programu telewizyjnego „Tajemnice Wiecznej Księgi”, 12.02.2010

Kategorie: Praca duchowa, Studia Kabały, Tora, ZOHAR

Nie można zrozumieć Tory, jeśli nie studiuje się nauki Kabały. Wszyscy znają tę księgę, która zdaje się opowiadać historię pewnych ludzi: Abrahama, Izaaka, Jakuba, o wydarzeniach, które w czasach starożytnych spotkały naród Izraela. Tora jest napisana w taki sposób, że wszyscy myślą, że jest to historyczna opowieść, którą mogą zrozumieć nawet dzieci.

Ale mędrcy twierdzą, że ta historia zawiera tajny kod i nie ma w niej ani słowa o tym świecie. W rzeczywistości zaszyfrowana jest w niej opowieść o zarządzaniu całym wszechświatem, kosmosem, wszystkimi siłami natury, które były, są i będą, widzialne i niewidzialne dla nas, odczuwane przez nas i nieodczuwane – jest o wszystkim.

Mówi się przecież o Stwórcy, o wyższej sile, która znajduje się ponad naszym światem, wraz ze wszystkimi wyższymi światami, których jeszcze nie odkryliśmy, o Jego stosunku do całego stworzenia, i najważniejsze, jak to stworzenie może poprawnie reagować na to, co czuje w związku ze swoim istnieniem.

Oznacza to, że stworzeniu dana jest możliwość zmiany siebie tak, aby poprzez wszystkie te ukrycia, poprzez wszystkie światy i przestrzenie, mogło ujawnić wyższą siłę, która nim zarządza, i w taki sposób zmienić swoją rzeczywistość, co jest głównym celem.

Kabaliści twierdzą, że wszystko jest w naszych rękach – należy tylko zrozumieć kod Tory. Tak jak za pomocą znanego języka programowania można obsługiwać komputer, tak też przy pomocy Tory, z pomocą specjalnego kodu, poprawnie czytając tę ​​księgę, można wejść do komputera, który zarządza całą rzeczywistością i zacząć zarządzać nią i całym swoim życiem za pośrednictwem tego kodu.

Dlatego potrzebujemy nauki Kabały, aby zmienić swoje przeznaczenie.

Z lekcji według Przedmowy do książki „Panim meirot u masbirot”, 20.07.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Tora

Opowiadanie wyjścia z Egiptu obejmuje całą historię ludzkości, jeszcze niedopowiedzianą, na obecny czas praktycznie jeszcze nie rozpoczętą.

W Torze to tylko krótka historia. Ale sama Tora – to instrukcja. Należy zrozumieć, jak jest napisana.

To jest wyjście z niewoli swoich egocentrycznych uczuć – to najbardziej podstawowe działanie z całej Tory, które powinien zrobić człowiek.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 19.04.2022

Kategorie: Praca duchowa, Święta i specjalne daty, Tora

Pierwotna natura człowieka zamyka nas w naszym świecie i nie widzimy niczego poza tym, co czujemy w naszych pięciu materialnych organach zmysłów. A wyjście z tego do znacznie szerszych, wyższych, poszerzonych uczuć wymaga od nas rozszerzenia doznań i świadomości.

W tym celu otrzymaliśmy przewodnik o nazwie „Tora” (od słowa „or” – „światło”), wyjaśniający, jak wywołać na siebie wyższą siłę, siłę światła, która podniosła by nas na następny wyższy poziom percepcji wszechświata. Tora jest starannie opisana i obejmuje w sobie wszystkie aspekty naszego istnienia, naszego życia. Jednak ten przewodnik nie jest prosty, dlatego nie tak łatwo postrzegany i wykonywany.

Ale taki przewodnik istnieje. A my walczymy już od wieków, aby wyjść z percepcji naszego świata, przekroczyć granice postrzegania i zaistnieć we wspólnym wszechświecie, nieograniczonym jedynie percepcją naszego egoizmu.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 19.04.2022

Kategorie: Praca duchowa, Tora

Nie będziesz składać na ofiarę daru z chleba, bez sojuszu soli wszechmogącego Boga twojego; z każdą ofiarą przynieś sól. [Tora, Księga Kapłańska, Wajikra, 02:13]

W Torze bardzo duże znaczenie przywiązuje się do soli. Nawet w naszym świecie widzimy, na ile jest ważna – bez soli niemożna przeżyć.

Sól jest jedynym na świecie naturalnym środkiem konserwującym, który konserwuje wszystko. W starożytności, aby zachować żywność, posypywano ją solą. Dzisiaj do żywności (w puszkach) konserwowanej dodaje się jeszcze cukier. Nie jest to jednak naturalny sposób konserwowania, w którym używano tylko soli.

Sól zachowuje wszystko, dlatego nazywana jest „brit melach”, to jest sojusz soli. Dlatego sól zawsze była bardzo droga, sprzedawano ją na wagę złota.

Jeśli wchodzę z kimś w sojusz (brit), jak np. ze Stwórcą, przynosząc mu chleb w darze, czyli moją naprawioną część, muszę przynieść chleb z solą. To mówi o tym, że naprawdę naprawiłem swoje pragnienie.

W duchowym sensie oznacza to, że dokonałem ostatecznej naprawy na dane pragnienie, tj. naprawiłem cały swój egoizm, który w tym czasie się we mnie przejawił, na altruizm. Przy tym robię na to obrachunek, że ta naprawa jest ostateczna. To właśnie uosabia sobą sól.

Z programu telewizyjnego „Tajemnice wiecznej Księgi”, 27.11.2013

Kategorie: Praca duchowa, Tora

Pytanie: Jak Pan odnosi się do biblijnych cudów: rozstępującego się morza, dziesięciu plag, mannie z nieba i tym podobnych? W pierwotnych źródłach jest tak napisane, że jest to cud.

Są ludzie, którzy w to wierzą i są tacy, którzy próbują udowodnić, że te wydarzenia miały miejsce naprawdę. A jaki jest Pana stosunek do nich?

Odpowiedź: Traktuję to tak, jak odnoszą się do tego kabaliści – na świecie ogólnie nie ma cudów. Wszystko, co wydaje nam się cudem, to są zjawiska naturalne, które mogą wystąpić w szczególnych okolicznościach, nawet w ramach naszego świata, chociaż Biblia (Tora) mówi nie o świecie materialnym, a o właściwościach wyższego świata.

Cała Tora opowiada tylko o tym, co dzieje się z ludźmi, gdy osiągają te właściwości.

Pytanie: Ale zgodnie z prawem korzenia i gałęzi, te zdarzenia mogłoby się wydarzyć?

Odpowiedź: Tak. Wyższy korzeń musi się przynajmniej raz zamanifestować w jego niższej, ziemskiej gałęzi.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 30.11.2021

Kategorie: Praca duchowa, Tora