Pytanie: Co powinienem zrobić, jeżeli rozmawianie z ludźmi sprawia mi trudność? Nie wiem, jak przekazać metodę połączenia osobie, z którą rozmawiam.

Odpowiedź: Nie może być żadnych trudności, ponieważ wyjaśniamy ludziom, jakie jest możliwe wyjście z kryzysu. Jeżeli takie problemy nie istniałyby na świecie, nie mielibyśmy okazji zmierzyć się z nimi. Jednak z dnia na dzień świat pogrąża się w coraz większych problemach i chaosie z ogromną prędkością. Nikt nie wie, co się stanie dziś lub jutro.

W takiej sytuacji musimy po prostu wyjść do świata i wyjaśnić mu, dlaczego tak się dzieje. Jest to celowo wywoływane przez naturę, która wywiera na nas nacisk. Nieustannie rozwijamy się pod jej presją. Nawet teraz wywiera ona na nas nacisk, aby kontynuować nasz rozwój.

Jednakże tym razem nasz rozwój nie powinien następować poprzez różnego rodzaju wojny. Przeciwko komu dzisiaj walczyć jeżeli wszyscy mamy ten sam problem? Nic nie pomoże, jeżeli będziemy walczyć ze sobą, nie mając nic do zdobycia. Chcesz żyć w jakimś państwie? Śmiało, zrób to!

Problemy, których ludzkość dzisiaj doświadcza, nie można rozwiązać w sposób ziemski. Nie posiadamy narzędzi, dzięki którym możemy naprawić tą sytuację. Jest tak dlatego, że wykorzystaliśmy już wszystkie sposoby, które istnieją w tym świecie, a my nadal czujemy się źle. Ludzkość się pogubiła: jeżeli zaczniemy rewolucję przeciwko komuś, skrzywdzimy samych siebie.

Rewolucje nie pomagają, niszczą jedynie narody, jak widzimy na przykładzie ostatnich wydarzeń na Ukrainie lub konsekwencji Arabskiej Wiosny, fali zamieszek, która przeszła przez świat arabski. Nie mamy narzędzi, aby poprawić naszą sytuację. Natura zobowiązuje nas do przejścia z działań zewnętrznych do działań wewnętrznych i zmiany siebie samych.

To jest dokładnie to, co powinniśmy wyjaśnić i rozpowszechnić wśród innych. Wyjście z kryzysu jest możliwe tylko poprzez wewnętrzną rewolucję w człowieku, a nie przez zewnętrzne przewroty. To jest nasze przesłanie, z którym wychodzimy do ludzi. Posiadamy metodę, dzięki której człowiek nie tylko może się zmienić i osiągnąć spokojne życie na tym świecie, ale odkryć zupełnie nowy, wieczny, pełny wymiar, dodany do tego, w którym teraz żyje.

Dodatek ten będzie tak znaczący, że można tak powiedzieć, człowiek odłączy się od materialnego życia i będzie żył całkowicie w świecie duchowym, nie czując życia i śmierci swojego fizycznego ciała. Wzniesie się ponad to w poczuciu wiecznej egzystencji.

Musimy osiągnąć taki właśnie stan. Oczywiście, po drodze rozwiążemy wszystkie problemy, usuniemy wszystkie wątpliwości i znajdziemy odpowiedź na wszystkie pytania. To jest jedyna metoda, która umożliwia wyjście z kryzysu, który będzie się tylko rozszerzał coraz bardziej. Mam nadzieję, że każdy zrozumie tak szybko, jak to możliwe, że jest to jedyny sposób.

Z “Codziennych lekcji kabały” z dnia 10 kwietnia 2014 r.- rozmowy o rozpowszechnianiu- pytania i odpowiedzi Dr Laitmana.

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Pytania&Odpowiedzi, Rozpowszechnianie metody, Rozwój, Świat, Wewnętrzna praca

Kongres w Gruzji

Kiedy studiowałem u Rabasza, nasze posiłki odbywały się w absolutnej ciszy. Siedzieliśmy w milczeniu, nikt nic nie mówił, ludzie nawet nie patrzyli na siebie, tylko po prostu jedli i pili z ogromnym wewnętrznym napięciem – panowała przy tym absolutna cisza. Rabasz wymagał tego zawsze i był bardzo surowy, gdy chodzi o naruszenia zasad, jeśli ktoś nagle był głośny lub miało miejsce jakiekolwiek zakłócenie.

Bo w tamtych czasach nie mieliśmy wiele okazji, by się razem spotkać – tylko podczas lekcji albo posiłku. Dziś mamy o wiele więcej możliwości. Być może dlatego zapominamy myśleć o intencji. Staje się to dla nas codziennością. Jednakże musimy bardziej zwracać uwagę na intencję. Każde działanie, nawet jeśli jest wykonywane tylko przez dwie osoby, może spowodować osiągnięcie bardzo dużego wspólnego rezultatu, jeśli będzie im towarzyszyć prawidłowa intencja.

Szczególnie, gdy spotykamy się podczas kongresów. Przyjeżdżamy z różnych miejsc i wkładamy ogromny wysiłek i środki, aby móc być razem, wtedy szkoda jest każdej minuty, jeśli upływa ona bez właściwej intencji.

Z rozmowy w czasie posiłku na Kongresie w Gruzji, 07.11.2012

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Praktyka połączenia, Wewnętrzna praca

Pytanie: W jaki sposób można wypełnić pragnienia przyjaciół, jeśli zupełnie nie rozumiem, czego oni chcą?

Odpowiedź: Rozumiesz, czego oni chcą, ponieważ chcą tego samego, co ty: osiągnąć naprawę i ujawnić wyższą siłę działającą w naturze. Siła ta ogólnie nazywana jest naturą, i obejmuje sobą cały wszechświat.

Dlatego też wiesz, czego chce przyjaciel. Ponadto każdy z nas ma wszelkiego rodzaju ziemskie pragnienia, które niekoniecznie musimy znać – każdy ma swój osobisty obszar, który nie ma nic wspólnego z duchowością. Ale w wypadku wyższych duchowych pragnień i celów, musi być jasne, co dzieje się z przyjacielem – więc staraj się go wspierać.

Wsparcie przyjaciela polega na tym, abyś poprawił mu nastrój, dał nadzieję, siłę i zapał do osiągnięcia celu. Pomógł mu we wszystkim, co tylko jest możliwe. Rozbudził w nim poczucie wielkości celu. Pokaż mu, jak potrafisz anulować się przed grupą. Bo mały może otrzymać tylko od wielkiego, dlatego każdy musi anulować się przed grupą, aby moc coś od niej otrzymać.

A grupa posiada duchową siłę, która jest między nami. Grupa nie została założona przez nas. Musimy tylko wierzyć, że spotkaliśmy się i grupa została zbudowana. Oczywiście tak nie jest, jest to błędne! Grupa została zorganizowana dla nas przez wyższą siłę – nie sądź, że znalazłeś się tu po prostu przez przypadek. Wszystko to dzieje się dzięki wpływowi ogólnego pola, które zgromadziło nas razem.

Dlatego musimy zrozumieć, że z jednej strony istnieje tutaj ukryta siła, która działa między nami, ale z drugiej strony musimy odpowiednio do tej siły wykonać działania, aby móc się do niej zbliżyć i zacząć ją postrzegać. Wtedy będziemy w stanie rozpocząć z nią pracę.

W ten sposób, poprzez nasze zmiany zbliżamy się do ujawnienia wyższej siły i przyjmujemy stopniowo, krok po kroku jej właściwości. A kiedy już odkryjemy w nas te właściwości, oznacza to, że ujawniliśmy wyższą siłę.

Z lekcji do artykułu Rabasza, 12.10.2012

Kategorie: Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Pragnienie, Praktyka połączenia, Wewnętrzna praca

Pytanie: Jakie są oznaki tego, że jest się na prawidłowej drodze do pałacu Króla?

Odpowiedź: Pałac Króla nie znajduje się gdzieś na szczycie góry. Nie jest to z oddali kuszący nas zarys zamku lub magiczny Disneyland. Pałac Stwórcy jest w środku, w sercu człowieka. I nie jest to obraz, który człowiek próbuje sobie wyobrazić.

Myślenie o tym, jak mógłby on zamienić swoje serce w pałac Stwórcy nie jest dla niego przyjemne, ponieważ to natychmiast zobowiązuje go do jakiś działań, zmusza go, aby przechodzić przez nieprzyjemne stany, przyjąć prawa obdarzania, zmieniać się, przekształcić siebie, swoje pragnienie w świątynię Stwórcy.

Z lekcji do artykułu Rabasza, 10.09.2012

Kategorie: Duchowość, Praca duchowa, Pragnienie, Rozwój, Wewnętrzna praca

Pytanie: Istnieje pewna rozbieżność: gdy przychodzi przeszkoda, nie powinienem prosić Stwórcy, by ją usunął, z drugiej strony w materialnym świecie muszę dołożyć wszelkich starań, aby rozwiązać ten problem. Dlaczego tak jest?

Odpowiedź: To nie jest łatwe do zrozumienia. Ponieważ w naprawie człowieka istnieje wewnętrzna praca, która dotyczy jego wewnętrznych uczuć. Ale musi on wykonać również zewnętrzne działania, w celu rozwiązania tego problemu, jeśli pojawia się on też w zewnętrznym świecie.

Tym samym realizuje on zewnętrzną naprawę. Ponieważ świat sam w sobie nie istnieje – to wszystko są jego pragnienia. Człowiek musi zrozumieć, że jeśli pojawiająca się przeszkoda rozprzestrzeni się też na zewnętrzny świat, to musi on ją naprawić, na ile jest to możliwe. Ale jednocześnie pracuje wewnętrznie, naprawiając swój związek ze Stwórcą.

A co dotyczy samego wpływu na niego, musi on wznieść się ponad przeszkodę w wierze ponad rozumem, ponieważ przeszkoda przychodzi do niego poprzez zewnętrzny świat, wywołując w nim zakłócenia, musi on te materialne problemy rozwiązać za pomocą ziemskich, dostępnych mu środków.

W ten sposób, człowiek powinien działać w tych dwóch płaszczyznach: zarówno w wewnętrznej, jak też w zewnętrznej pracy. To właśnie nazywa się doskonałą pracą.

Z lekcji do listu Baal HaSulama, 23.08.2012

Kategorie: Naprawa, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Rozwój, Świat, Wewnętrzna praca

Kongres w Charkowie. Lekcja 7

Pytanie: Jak można przezwyciężyć uczucie złości w stosunku do konkretnego człowieka?

Odpowiedź: Jest to wielka praca. Nie będzie to dla ciebie łatwe.

Trudno powiedzieć, od czego należy znacząc. Ambicja, pewność siebie i duma (bo wydaje mi się, że wiem lepiej, lepiej zrozumiem) tak funkcjonują na takim poziomie podświadomości, że nie pozwalają mi ocenić sytuacji w prawidłowy sposób (sprawiedliwie). To jest trudne. Idziesz do grupy i wszystko negujesz: „Nikt nie jest dla mnie ważny, wszystko wiem lepiej, wszystko lepiej rozumiem”. To jest dobry egoizm, ale w naprawionym stanie. Lecz dopóki nie zostanie on naprawiony, będziesz musiał zjeść dużo „soli”.

Co należy zrobić? W zasadzie czas wyleczy wszystko, ale pod warunkiem, że stale masz do czynienia z Kabałą. Bez względu na to, jakie relacje panują w grupie, staraj się zapanować nad sobą. Jeśli systematycznie próbujesz wykonać wszystkie działania, które są opisane w kabalistycznych źródłach, to w końcu Ci się to uda. Najważniejszą rzeczą jest cierpliwość. Ale to może trwać wiele lat.

Z 7 lekcji z kongresu w Charkowie, 19.08.2012

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Praktyka połączenia, Rozwój, Wewnętrzna praca

Pytanie: Cały tydzień podczas Pana nieobecności światowa grupa była bardzo aktywna. Po raz pierwszy naprawdę poczuliśmy, że jesteśmy od siebie nawzajem zależni. Jak to teraz zrobić, aby nie przeoczyć momentu i nie wrócić z powrotem w pasywność?

Odpowiedź: Pod żadnym pozorem nie należy myśleć o przeszłym stanie. On minął, jest wypalony. Nie powinniśmy oglądać się wstecz, jak to uczyniła żona Lota. Co się skończyło, to się skończyło – nie grzebiemy w przeszłości ani na poziomie uczuć, ani na poziomie myśli. Nawet jeśli wydaje ci się, że rozstajesz się z czymś wyjątkowym, to nie ma znaczenia. Musisz uciekać zarówno od najlepszego jak i od najgorszego przeszłego stanu.

W żadnym przypadku nie powinieneś próbować przypominać sobie o swoich myślach, pragnieniach, słowach, nie powinieneś próbować czegokolwiek odtwarzać. Uwolnij się od wszystkiego, co się wydarzyło. Nawet jeśli czułeś się dobrze – teraz będziesz czuć się jeszcze lepiej. Musisz zacząć nowy dzień od zera.

Nikt Ci nie przeszkadza, ani ja, ani przyjaciele, cokolwiek by nie odczuwali. Sytuacja w świecie zewnętrznym też nie ma znaczenia. Musisz osiągnąć następny stan, następny etap połączenia, nie obciążony przez nic, tak jak byś o niczym nie wiedział, tak aby wszystko w twoich oczach było nowe. Obecnego etapu w żadnym przypadku nie należy porównywać z tym, co było. Zacznij wszystko od początku – tylko w taki sposób budujesz siebie.

Nawet jeśli wszyscy osiągnęliście sukces, to teraz jest tak, jak gdyby nigdy nic się nie wydarzyło. Nie bójcie się straty. Jeżeli boicie się coś stracić, to w taki sposób demonstrujecie niską formę otrzymywania. Cokolwiek byście nie osiągnęli i poczuli, w tej chwili to wszystko nie istnieje, a także nie jest potrzebne. Ponieważ jeżeli jest inaczej, to troszczysz się tylko o własne odczucia. Najważniejsze jest aby zerwać z przeszłością. W przeciwnym razie nie ma postępu. Ponieważ idziesz ku obdarzaniu a to oznacza, że zrywasz za sobą wszystkie mosty.

Z lekcji Wprowadzenie do księgi Zohar, 25.07.2012

Kategorie: Duchowość, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Praktyka połączenia, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój, Wewnętrzna praca

Jeżeli ktoś wskazuje mi na moją słabość, zaczynam go nienawidzić. Natychmiast dystansuję się od tej osoby, w takim stopniu, w jakim czuję, że mnie uraził, dotknął, ponieważ my instynktownie uciekamy od oskarżeń.

Co może pomóc mi osiągnąć taki stan, w którym całkowicie odkryję swoje własne zło i będę cieszył się z tego, że zostało ono we mnie ujawnione, a jednocześnie będę odczuwał je jako ogromne zło, które musi zostać ze mnie usunięte?

Maksymalne poczucie zła osiągnę wówczas, kiedy mimowolnie będę krzyczeć o pomoc do Stwórcy. Tylko to pomoże mi trwać na drodze i nie uciekać od uświadomienia zła.

Z 4 warsztatu  Europejskiego kongresu 25.03.2012

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rozwój, Warsztaty, Wewnętrzna praca

Pytanie: Dlaczego, gdy chcę uczestniczyć w kongresie, otrzymuję tak wiele przeszkód? Może jeszcze nie dorosłem do tego?

Odpowiedź: Są to przeszkody intencji i otrzymujesz je specjalnie. We wprowadzeniu do TES jest podany przykład, jak wspinamy się na górę, na której stoi pałac Stwórcy. Im wyżej się wspinasz, tym ostrzej jesteś odpychany i musisz wspinać się ponownie. Dzieje się to tak długo, aż włożysz w to taką ilość wysiłku, że pomimo przeszkód jesteś w stanie je przezwyciężyć.

Nagle zobaczysz, że w rzeczywistości przeszkody te nie były za szkodą dla Ciebie. Po prostu budziły one w tobie prawdziwe pragnienie. Jest to podobne do flirtu – kiedy obiekt twego pożądania, oddala się od ciebie, pobudzając tym w tobie jeszcze większe pragnienie. To istnieje na wszystkich poziomach napełnienia. Oznacza to, że ​​aby móc wejść w kontakt ze Stwórcą, musisz osiągnąć prawdziwe pragnienie.

Z wirtualnej lekcji, 06.11.2011

Kategorie: Duchowość, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Pragnienie, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój, Wewnętrzna praca

Pytanie: Jak mogę przyjąć z radością ciężkość, która trzyma mnie z dala od grupy i od celu?

Odpowiedź: Ale to jest przecież zbliżanie, a nie oddalenie. „ofiara” w języku hebrajskim oznacza „bliskość” (קרבן – קרוב). Jest to dalsza część zawartego we mnie nienaprawionego pragnienia, o którym nic nie wiedziałem, i z którym nie mogłem pracować. A  teraz się ono pojawiło.

To, co odkrywa się jako ciemność, jako obciążenie serca, jest to zawarta we mnie część, która się ujawniła, a teraz  mogę otrzymać dodatkowe światło, nowe zrozumienie i nowe odczucie. To jest powód, z którego powinniśmy się cieszyć.

Z lekcji do artykułu Rabasza, 09.02.2011

Kategorie: Praca duchowa, Rozwój, Wewnętrzna praca