Pytanie: Uczymy się, że każda modlitwa powinna zaczynać się i kończyć wdzięcznością. Co powinniśmy dodać w dni Rosz ha-Szana w środku naszej modlitwy?

Odpowiedź: Musimy dodać pragnienie rozpoczęcia na nowo, pracy przywrócenia Stwórcy w naszych oczach i wyniesienia Go w naszych uczuciach i zrozumieniu do najwyższego punktu.

Jest to jedyna siła, która tworzy i buduje nas z naszych rozbitych sił, z naszych najniższych pragnień, podnosi i jednoczy nas tak, że możemy Go odtworzyć, a On rzeczywiście będzie Królem całego stworzenia – Stwórcą.

Wszystko zależy od naszego wspólnego udziału, aby stworzyć właściwy wszechświat, w którym moglibyśmy poczuć jego centrum – Stwórcę.

Z lekcji na temat „Rosz ha-Szana”, 15.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Intencja, Modlitwa, Praca duchowa

Pytanie: Jak odróżnić prawidłową samokrytykę od użalania się nad sobą?

Odpowiedź: Zawsze powinniśmy być w dobrym nastroju, nawet jeśli nam zupełnie nic nie wychodzi w połączeniu między nami i ze Stwórcą.

Nadal powinniśmy być w dobrym nastroju, ponieważ jesteśmy jednak w jakiś sposób związani ze Stwórcą i w taki sposób zbliżamy się do Niego. Dlatego dobry nastrój powinien być praktycznie zawsze. Jesteśmy na drodze do Stwórcy.

Z lekcji na temat „Sprawdzać siebie (Przeprowadzać krytyczną samoanalizę)”, 25.08.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Nieraz podczas lekcji po prostu nic nie słyszę, jestem jak kłoda, a czasami chwytam się każdego słowa. Co jest lepsze i do czego należy dążyć?

Odpowiedź: Człowiek ma dwa rodzaje włączenia do wspólnego pola ludzi, znajdujących się na lekcji. Jeśli całkowicie nie jest z nimi w myślach i w pragnieniach, to zwyczajnie zajmuje miejsce. W dodatku przez niego praktycznie nie przechodzą żadne strumienie światła, nie jest nawet odbiornikiem.

Od człowieka wiele nie zależy – dostaje być może pewne wewnętrzne zmysłowe włączenie świadomości. Czasami postrzegamy wszystko z otwartą głową, a czasami jesteśmy w półświadomości, w stanie półsnu. Jest całkiem możliwe, że jakieś wewnętrzne psychologiczne stany przeszkadzają nam. A wszystko ma wpływ.

Jednakże człowiek zależy od swojego połączenia z ogólnym systemem ludzi, z którymi jest związany, od tego, jak bardzo był z nimi związany wcześniej, czy zawarł z nimi sojusz, że nawet jeśli dzisiaj jest bardziej pasywny, nadal pomagają mu, troszczą się o niego. Nie tylko o niego, ale o wszystkich, którzy chwilowo upadają. Aż do tego stopnia, że ​​mogą przejąć na siebie jego funkcje w tym wspólnym systemie.

Interakcja między ludźmi zachodzi na kilku poziomach: na zmysłowym i na informacyjnym, na poziomie naszego świata, albo na następnych znacznie głębszych warstwach. Tak właśnie pracujemy.

Baal HaSulam napisał, że nawet jeśli człowiek mówi tylko po chińsku, ale będzie siedział na lekcjach, to mimo wszystko zacznie coś czuć. Oczywiście zajmie to trochę czasu, ale to nie ma znaczenia. Nawet być może jeszcze bardziej bezpośrednio wejdzie w te doznania, ponieważ zacznie odkrywać w sobie wyższy świat, ten system, to wzajemne połączenie, ten łańcuch.

W mojej pierwszej książce o Kabale, napisanej w 1983 roku, podzieliłem się swoim odczuciem, że nasz świat leży na siatce utkanej z tych sił. Od tego czasu minęło wiele lat, ale to wrażenie nie tylko się nie zmieniło, ale wzmocniło się i przejawiło jeszcze bardziej. Wrażenie było słuszne. Właśnie tę siatkę studiujemy w Kabale.

Komentarz: Ale są uczniowie, którzy śpią na lekcjach i nie mogą nic ze sobą zrobić.

Odpowiedź: To nie ma znaczenia! Ich czas jeszcze nie nadszedł. Na razie gromadzi się ich wewnętrzny potencjał, ale potem nastąpi przełom. Powiedziałbym, że im bardziej złożoną, poważniejszą organizację biologiczną ma człowiek, tym trudniejszy, dłuższy jest ukryty okres braku świadomości, odczuć. To nie ma znaczenia. Niech kontynuują.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Poziomy wpływu na człowieka”

Kategorie: Praca duchowa, Studia Kabały

Pytanie: Mówi Pan, że należy biec za Stwórcą. Jeśli podążam do Niego, to tam, gdzie wydaje się że Stwórca przejawia się, natychmiast ukrywa się i manifestuje w innym miejscu, w innych połączeniach. Jak odnaleźć znaczenie tych przejawów i ukryć Stwórcy?

Odpowiedź: Znaczenie znajdziesz później. A teraz musisz uchwycić Stwórcę maksymalnie. Wyobraź sobie, że podążasz za Nim, chcesz przylgnąć do Niego, objąć Go i stale pozostawać coraz bardziej w tym stanie.

Na początku chcesz uchwycić Stwórcę czysto egoistycznie, ale teraz przejdź od tych prób do tego, że chcesz się do Niego upodobnić, być jak On. To właśnie oznacza „uchwycić się”.  Spróbuj uczuciami, właściwościami uchwycić się Stwórcy. Uda ci się.

Kiedy Stwórca się odkrywa, powinieneś do Niego dążyć. A kiedy jest ukryty, powinieneś Go szukać. Musisz cały czas podążać w kierunku Stwórcy, zarówno w Jego ukryciu, jak i w Jego odkryciu.

Z lekcji na temat „Rosz ha-Szana”, 15.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Czym są objęcia, bliskość, ciepło, które odczuwamy w połączeniu ze Stwórcą?

Odpowiedź: Nie można tego wytłumaczyć innymi słowami, ponieważ połączenie z Nim jest naprawdę odczuwalne jako objęcia i bliskość. Czuję Stwórcę bardzo blisko, przytulam się do Niego, chcę być cały czas obok Niego, ogrzewać się. To jest to, co daje mi Stwórca. Czuję, że cały czas znajduje się z Nim w kontakcie i otrzymuję od Niego tę bliskość, to ciepło.

Pytanie: Co mogę dać Stwórcy w zamian?

Odpowiedź: Wyznanie. Przytulając się do Stwórcy jak dziecko, to wystarczy.

Pytanie: Jak możemy nie być zależni od pragnienia kontaktu ze Stwórcą dla własnego dobra, ale uzależnić się od pragnienia aby Jego zadowolić?

Odpowiedź: Aby to zrobić, musisz nieustannie myśleć i prosić o taką postawę wobec Stwórcy.

Z lekcji na temat „Sprawdzać siebie (Przeprowadzać krytyczną samoanalizę)”, 24.08.2023

Kategorie: Intencja, Modlitwa, Praca duchowa

Pytanie: Moje pragnienie przyprowadzenia wszystkich moich przyjaciół do Stwórcy obróciło się w zero. Nie wiem jak zacząć wszystko od nowa. Jak powinienem postąpić?

Odpowiedź: Trzeba zacząć od wspólnej modlitwy do Stwórcy, prosząc Go, aby pomógł wam być bliżej siebie, poczuć, że jesteście w jednym, zjednoczonym sercu i z tego serca zwrócić się do Niego.

Pytanie: Wiemy, że myśl ma ogromną siłę. Jeśli stele wyobrażamy sobie, że wszystkie serca w dziesiątce są połączone w jedno, to w końcu tak się stanie – one się połączą. Jak możemy wykorzystać myśl do wywyższenia dziesiątki?

Odpowiedź: Cały czas o tym myśleć.

Z lekcji na temat „Sprawdzać siebie (Przeprowadzać krytyczną samoanalizę)”, 24.08.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Intencja, Modlitwa, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jeśli parcufim są pragnieniami, to czym są sfirot?

Odpowiedź: Sfirot – od słowa „świecenie” (sapir, meir). Kiedy światło wchodzi w pragnienia i świeci w nich, wtedy te pragnienia nazywane są „sfirot”. A światy od słowa „olama”, „ukrycie”, wręcz odwrotnie, ukrywają w sobie światło.

Człowiek wznosząc się po stopniach światów duchowych odkrywa to świecenie, i ukrycie znika.

Z programu telewizyjnego „Wprowadzenie do nauki Kabały”, 27.08.2023

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata

Pytanie: Kiedy myślimy o zbudowaniu wspólnego stanu, pojawia się uczucie jedności, jak gdyby Stwórca podniósł nas na rękach. Ale kiedy próbujemy zbliżyć się do przyjaciół w działaniu, serce staje się kamienne, to tak jakby dano nam odczucie prawdziwego stanu. Jaka tutaj powinna być nasza prośba?

Odpowiedź: Aby Stwórca rozpuścił twoje serce tak, aby pływało w twoich przyjaciołach.

Z lekcji na temat „Sprawdzać siebie (Przeprowadzać krytyczną samoanalizę)”, 24.08.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Aby wejść i przyłączyć się do systemu stworzonego dla nas przez RASZBIEGO, musimy przede wszystkim przejść przez stan duchowego zarodka (ibur). W nim staram się anulować siebie, swój egoizm dzięki kabalistycznej grupie, w której się znajduję, i razem z nią chcę przylgnąć do wyższego systemu, o którym opowiadają kabaliści, aby w nim wzrastać.

W stopniu, w jakim udaje mi się anulować siebie przed grupą, zaczynam ujawniać, że nie jestem w mojej własnej grupie, ale w znacznie wyższej…

Potem zaczynam dostrzegać, że między mną a przyjaciółmi działają siły coraz wyższych systemów – w takim stopniu, na ile wzmacnia się moje połączenie z innymi.

A system RASZBI pomaga mi w tym i działa wobec mnie najpierw dosłownie jak łono matki, a następnie karmi mnie (CHAGAT) i przewodzi do mnie światło mochin (CHABAD).

Jest to ta sama grupa, która w czasie rozbicia naprawiła się do wysokości 125 stopni i dlatego całe światło, które przechodzi przez trzy linie do rozbitych dusz jest przekazywane przez tego przewodnika, który łączy nas ze światem Nieskończoności.

Z przygotowania do lekcji według Księgi Zohar

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, ZOHAR

Pytanie: W Rosz ha-Szana powinniśmy sądzić siebie. Wiąże się to z samokrytyką: jaki jestem zły, jak bardzo różnię się od Stwórcy. Czym ten samosąd różni się od stanu, w którym „biedak siedzi i posypuje głowę popiołem”?

Odpowiedź: Nie powinieneś posypywać głowy popiołem, przeklinać i osądzać siebie. Musisz tylko kierować się miłością do innych. To jest właśnie „osądzanie siebie”.

Pytanie: Jak nie osądzać swoich przyjaciół?

Odpowiedź: Kochać ich.

Z lekcji na temat „Rosz ha-Szana”, 16.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Święta i specjalne daty