Pytanie: Jeśli człowiek zajmujący się Kabałą, otrzymuje dowolny stan, nie oddaje z niego, to czy odczuwa tylko siebie?

Odpowiedź: Jeśli człowiek jest we właściwości obdarzania, czuje innych zamiast siebie, a jeśli jest we właściwości otrzymywania, to czuje tylko siebie. Są tylko dwie możliwości: czuć swoje pragnienia lub pragnienia innego.

Nasz świat zbudowany jest na tym, że odczuwamy tylko własne pragnienia. Pragnienia innego możemy poczuć tylko w takim stopniu, w jakim chcemy wykorzystać go dla napełnienia swoich pragnień.

Świat duchowy zbudowany jest na odwrotnej zasadzie – odczuwać pragnienia innych, a swoje pragnienia odczuwać tylko w takim stopniu, w jakim jest to konieczne do napelnienia pragnienia innych.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Wymazać przeszłość”

Kategorie: Praca duchowa

Komentarz: Wcześniej podkreślał Pan, że zjednoczeniem mogą zajmować się tylko mężczyźni. A teraz jest to równoznaczne zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet.

Odpowiedź: Tak, kobiety wychodzą do przodu, zaczynają coraz bardziej brać aktywny udział we wszystkich sferach życia. Wcześniej kobieta musiała rodzić, gotować, sprzątać, obsługiwać wszystkich i wszystko. Chociaż traktowano ją z wielkim szacunkiem, nie było mowy o żadnej pracy duchowej. Nie było dla nich miejsca nawet w domach modlitwy. Zostało to wprowadzone zaledwie 100-200 lat temu.

W dzisiejszych czasach wszystko jest na równi. Świat zmierza w kierunku żeby kobiety we wszystkich społeczeństwach były na równych w prawach. Nie tylko dlatego, że jesteśmy tacy dobrzy, ale dlatego, że taki jest ruch w kierunku ogólnej naprawy. Nie ulega wątpliwości, że część kobieca staje się coraz bardziej skuteczna, niezbędna w naszej wspólnej pracy.

Dlatego poświęcam im większą uwagę. To są poważne pragnienia, poważna siła, nacisk na wszystkich mężczyzn, na cały świat. Czy 200 lat temu można było pomyśleć, że kobieta będzie zajmować się polityką?! A dzisiaj bardzo wiele kobiet zajmuje pierwsze stanowiska w państwie. Tak więc jest to ogólny trend, ponieważ świat się rozwija. Egoizm wychodzi do przodu. Kobieta jest uosobieniem egoizmu, pragnieniem otrzymywania. Dlatego jest coraz bardziej wymagająca i coraz bardziej niezależna.

Jest za co szanować kobiety. Kobiety są bardzo konsekwentne, bardzo poważne, bardzo skrupulatne. W ich naprawach istnieje pewne ograniczenie, ale to nie jest ich ograniczenie, tylko podział natury na dwie części. Dlatego uważam kobiece połączenie za bardzo duże i poważne przedsięwzięcie.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Kobiecy kongres”

Kategorie: Duchowość kobiety, Mężczyzna i kobieta, Praca duchowa

Stwórca – to jedyne prawo wszechświata, wszystkich światów. Jedno prawo – jedyne, absolutne. A wszystkie inne prawa podlegają mu.

To prawo jest absolutnym obdarzaniem, w całkowitym połączeniu wszystkich części wszechświata, które są sztywno połączone w jeden jedyny organizm. Jeden! Nie ma żadnych podziałów, ugrupowań, niczego. To jest jedno jedyne prawo. Musimy do niego dojść przez następne prawo pod nim – „podobieństwo właściwości”, gdzie wszystkie części stworzenia muszą być podobne do najważniejszej właściwości, równe jej i wspólnie wypełniając to prawo.

Bez względu na to, w jakim stanie jesteś, musisz realizować w sobie absolutne obdarzanie, absolutne połączenie ze wszystkimi, absolutną miłość. Do tego pogania nas natura. Następne prawo – to stopniowy celowy rozwój do samego ostatecznego stanu, czyli całkowitego przestrzegania właściwości obdarzania. Jesteś poganiany, zgodnie z miarą rozwoju, którą powinieneś przejawić. Otrzymujesz wszystkie warunki, abyś mógł się rozwijać.

Jeśli wykorzystujesz wszystkie warunki i dane nam środki, rozwijasz się, wówczas poruszasz się komfortowo, dobrze, szybko.

Jeśli nie możesz realizować tych warunków, łącznie ze wszystkim, co ci dano – a z góry absolutnie wyraźnie jest wiadomo, co jest ci dane, kim jesteś, jaki jesteś, absolutnie wszystko jest brane pod uwagę przez cały zamknięty system, w którym te warunki są włączane automatycznie – to wtedy poruszasz się niekomfortowo. Wszystko zależy od miary przestrzegania tych warunków.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Zmarnować sobie los”

Kategorie: Praca duchowa, Stwórca

Pytanie: Ci ludzie, którzy przeszli przez jakiś etap duchowy, potem nie widzą już sensu w powracaniu do dawnych przyjemności?

Odpowiedź: Nie, to nie jest prawdą. Powstają w nich różne przeszkody w postaci dążenia do wszelkiego rodzaju przyjemności. Oczywiście największą przyjemnością – jest seksualna przyjemność, która pozostaje w nich w dłuższym okresie drogi, i która praktycznie nie umiera.

Kabalista nie zaniedbuje żadnej z przyjemności tego świata. Wręcz przeciwnie, odczuwa bardzo dobry smak jedzenia, odpoczynku, wszystkiego. Docenia to.

Po prostu zostaje swego rodzaju smakoszem. Jeśli naprawdę chcesz mieć z czegoś przyjemność, musisz poczuć, że naprawdę masz z tego przyjemność, że jest to odpowiednio powiązane z twoim celem, powiązane w taki sposób, że otrzymujesz również poprzez ten świat dodatkowe boskie zjawisko. Wtedy odczuwasz przyjemność także poprzez przedmioty tego świata.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Gwiazda”

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Czym jest szczęście?

Odpowiedź: Szczęściem nazywa się uczucie w momencie osiągnięcia spełnienia marzenia, czyli zetknięcie się z marzeniem. Przynajmniej, z tym upragnionym. W życiu materialnym człowiek styka się z różnymi przyjemnościami, ale mimo to jest nieszczęśliwy, dlatego że te zetknięcia niosą w sobie śmierć. Natychmiast ulatniają się, są przemijające, ponieważ wszystko się kończy.

Na końcu wszystkiego – jest śmierć, beznadzieja, przemijanie. Dlatego mówi się, że w życiu nie ma szczęścia. I rzeczywiście tak jest, bo życie ma swoje granice. Szczęście jest wtedy, gdy stykasz się z marzeniem, ono jest z tobą i jest wieczne. Nie może być szczęścia, jeśli jest przemijające. Dlatego nasz świat jest od początku zepsuty.

Pytanie: Czy poznanie pierwszego stopnia świata duchowego jest już osiągnięciem szczęścia?

Odpowiedź: To jest już osiągnięcie wieczności, doskonałości. Nawet jeśli jeszcze nie jest pełne, ale zrozumienie tego, że wchodzisz na ten stopień. Dalej już wiesz, dokąd zmierzasz, masz już zupełnie inne wyobrażenia o świecie, wszechświecie, istnieniu. Rozumiesz, że masz do czynienia z wiecznością, doskonałością, z nieskończonym napełnieniem, nieskończonym poznaniem, że wszystko, czego zechcesz, możesz osiągnąć.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Szczęście”

Kategorie: Praca duchowa, Szczęście

Ludzkość musi wiedzieć, że istnieje kolejny poziom całkowitego zjednoczenia, do którego posuwa nas natura, a fakt, że natura łączy nas wbrew naszej woli, jest przyczyną wszelkich form cierpienia, które znosimy. Innymi słowy, istnieją siły natury, które łączą nas coraz bardziej, a odrzucając skłonność do pozytywnego łączenia się, doświadczamy cierpienia, przeciwnie, jeśli będziemy działać w zgodzie z łączącymi nas siłami, doświadczymy życia w błogim stanie.

Jeśli wejdziemy na ścieżkę wdrażania nowej nauki, poszerzając połączenie na całym świecie, będziemy w stanie przejść pozytywną przemianę, łagodząc nieuchronność wszelkiego rodzaju zawirowań, które nas spotykają.

Dlatego dzisiaj potrzebujemy zupełnie nowego rodzaju edukacji, takiej, która uczy nas o siłach natury, które na nas działają, jak możemy zrównoważyć się z tymi siłami poprzez uświadomienie sobie naszego połączenia w sposób pozytywny. Możemy wtedy spokojnie wznieść się na kolejny poziom harmonijnie połączonego życia, do którego prowadzi nas natura.

Widzimy, że staliśmy się globalną ludzkością. Nie ma dokąd uciec od naszej globalnej współzależności i wzajemnych powiązań. Wejście w harmonię z naturą oznacza zatem, że powinniśmy zaktualizować nasze nastawienie do tego zacieśniającego się globalnego stanu współzależności i wzajemnych powiązań, w którym się znajdujemy – uświadomić sobie, że wszyscy płyniemy na jednej łodzi, że wszyscy jesteśmy jedną rodziną na całym świecie – i zacząć się odpowiednio do siebie odnosić.

To jest przesłanie, które natura chce, abyśmy usłyszeli, a jeśli pozostaniemy głupimi dziećmi, które chcą po prostu gonić za tym, co wydaje się miłe i dobre dla każdego z nas indywidualnie, nie biorąc pod uwagę naszego wzajemnego wpływu i zależności, to co zrobi natura? Będzie nas karać, dopóki nie zaczniemy słuchać tego, co chce nam przekazać. Nasza niezgodność z naturalną tendencją do łączenia się jest przyczyną naszego dzisiejszego cierpienia i jest powodem, dla którego będziemy doświadczać coraz więcej cierpienia w przyszłość.

Powinniśmy zatem wziąć pod uwagę to, co zaczęła pokazywać nam natura, że jesteśmy jedną, globalnie współzależną i połączoną ludzkością, że jeśli chcemy realizować naszą współzależność w sposób harmonijny i pokojowy, musimy odwrócić nasze postawy względem siebie tak, aby były one zintegrowane, jak sama natura.

Jest to dość skomplikowane, ponieważ rodzimy się i wychowujemy wyłącznie w naszej egoistycznej naturze – dla własnej korzyści kosztem innych i natury – ale jeśli wejdziemy na ścieżkę wdrażania nowej nauki wzbogacającej połączenie na całym świecie, wtedy będziemy w stanie przejść pozytywną przemianę, łagodząc potrzebę wszelkiego rodzaju zamętu, który nas spotyka.

Źródło: https://bit.ly/41uSLmT

Kategorie: Edukacja, Kryzys, globalizacja, Natura, Nowe publikacje, Prasa i my, Rozwój, Społeczeństwo przyszłości

Komentarz: Gdy w czasie lekcji „odlatuję”, w pewnym momencie przychodzi uświadomienie: „Ojej, odleciałem z lekcji!”

Odpowiedź: Doznajesz takiego odczucia, ale to nie jest świadomość. Czyżby coś dzieje się po prostu tak?! Najpierw dostajesz pstryczek, i zapominasz o lekcji, odlatujesz z niej, upadasz.

A potem, dziesięć minut później, dostajesz kolejny pstryczek w nos, i mówisz: „Ojej! Gdzie jestem?” – zaczynasz rozumieć „gdzie”. Więc od tego momentu i dalej musisz szybko podnieść się i znowu wrócić do lekcji. Po kilku minutach możesz ponownie otrzymać pstryczek i znowu zostać wyrzucony.

Pytanie: A gdzie jest tutaj moje włączenie, jeśli wszystko jest mi dane z góry?

Odpowiedź: Nie ma tu nic twojego! Dostajesz tylko po to, abyś w końcu zrozumiał, że musisz coś zrobić, w przeciwnym razie będziesz wyrzucany. Stwórca wyrzuca cię za pomocą wpływu światła. Jak zrobić żeby nie wyrzucało? Gdzie znaleźć inne światło w konfrontacji ze Stwórcą, który cały czas szkodzi?

Do tego potrzebna jest grupa, przez którą sam przeprowadzisz na sobie takie światło, że Stwórca cię nie wyrzuci, będziesz walczyć z Nim. Cały czas walczysz ze Stwórcą. Z kim jeszcze walczysz? Czy jest ktoś jeszcze?

Pytanie: Jak mogę walczyć, jeśli On mnie kontroluje?

Odpowiedź: Bierz od Niego takie siły, żeby można było z Nim walczyć. Stwórca specjalnie ustawia dla ciebie różne sytuacje, tak jak my to robimy, gdy bawimy się z dzieckiem. Ustawiamy dziecku różnego rodzaju „sztuczki”, aby się na nich uczyło i było mądrzejsze.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Koncentracja w nauce”

Kategorie: Praca duchowa, Studia Kabały

Pytanie: Co to znaczy „opuszczanie zajęć”: czy w ogóle nie wysłuchanie porannej lekcji lub po prostu jej pominięcie?

Odpowiedź: Pożądane jest uczęszczanie na poranne lekcje. Ale są ludzie, którzy mieszkają w różnych strefach czasowych i dlatego nie można wiele powiedzieć. Być może nie mają możliwości, bezpośredniego słuchania porannej lekcji.

Kiedy u nas jest trzecia nad ranem, w Krasnojarsku jest już dzień roboczy, na Dalekim Wschodzie pora obiadowa, w Ameryce wieczór i tak dalej. Nic na to nie można poradzić, trzeba liczyć się z tym, że ziemia jest okrągła.

Komentarz: A jeśli człowiek opuści lekcję od trzeciej do szóstej rano, ale wysłucha jej w ciągu dnia?

Odpowiedź: Nie ma problemu. Jeśli systematycznie słucha w ciągu dnia, wszystko jest w porządku. Mamy grupy, które zbierają się wieczorem po pracy i oglądają lekcję z zapisu. A są tacy, którzy oglądają rano z zapisu, dlatego że kiedy u nich jest rano, to w tym czasie u nas jest dzień albo wieczór.

W końcu nie jest tak ważne, żeby być w tym samym czasie z nami. Jeśli jesteś razem z grupą, to jest ważne. Ponadto można uzyskać materiały z archiwum. Jeśli potraktujesz je poważnie, uzyskasz ten sam sam duchowy stan, który był podczas zajęć. To nie znika, ale zależy od ciebie.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Zmarnować sobie przeznaczenie”

Kategorie: Praca duchowa, Studia Kabały

Pytanie: Czy powinniśmy świadomie wykonywać niepotrzebne działania, czyli błędy na ścieżce duchowej?

Odpowiedź: Nie, w żadnym wypadku! Musimy tylko iść naprzód! Po drodze nadal będziemy popełniać błędy. Ale to będą potencjalne błędy, które wskażą nam kierunek, jak rakieta, która porusza się po właściwym kursie i w trakcie koryguje miejsce, w którym oddaliła się o kilka stopni od swojego kursu, aby powrócić do bezpośredniego lotu. Tylko w taki sposób.

Pytanie: Czyli przez niepotrzebne działanie można rozumieć robienie czegoś złego po to, aby później to sobie uświadomić?

Odpowiedź: Nie, nigdy! Nigdy nieprawidłowe działanie nie doprowadzi cię do naprawy. A jeśli postąpisz właściwie, to po drodze odkryjesz błąd, który naprawisz i pójdziesz dalej.

Ten błąd nie będzie błędem, ale jeszcze bardziej udoskonalonym kierunkiem. Poprzez błędy cały czas otwiera się przed tobą coraz większe postanowienie. Coraz bardziej i bardziej koncentrujesz się na celu.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Bardzo ważne jest, aby popełniać błędy”

Kategorie: Praca duchowa

Pytanie: Wszystkie stany pochodzą od Stwórcy. Ale żeby nie gryźć się z bezsilności, jak nie popaść w obojętność? Załóżmy, że zdaję sobie sprawę, że to, co zrobiłem, pochodzi od Stwórcy, więc po co się dręczyć?

Odpowiedź: Tak, ty się zadręczasz. Jak Ilf i Pietrow: kradniesz i się rumienisz. I co zrobić? Nie kraść i nie rumienić się, a wszystko, co się wydarzyło do dnia dzisiejszego, zapomnieć.

Jeśli od dnia dzisiejszego będziesz wyraźnie podążał do przodu, nie zostaniesz wciągnięty z powrotem w nostalgię, nie będziesz się gryzł za bezużytecznie przeżyte lata.

Komentarz: Ale w ten sposób można popaść w obojętność.

Odpowiedź: Nie. To patrzenie w przyszłość pomoże ci nie oglądać się wstecz na wszystkie podłe i paskudne czyny, którymi wypełniałeś swoje życie, zanim zacząłeś studiować naukę Kabały.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Wymazać przeszłość”

Kategorie: Praca duchowa