Pytanie: Co się pojawiło, gdy nie było niczego: ani czasu, ani miejsca, ani ruchu?

Odpowiedź: Dlatego trzeba zobaczyć którąkolwiek z moich książek o Kabale. Tam opowiadam o pojawieniu się sił, materii, właściwości. Zrozumiecie, jak to wszystko zachodzi. Zobacz na przykład książkę „Wprowadzenie do nauki Kabały” lub „Nauka Kabały”. Tam jest wszystko bardzo dokładnie objaśnione.

To nie są moje słowa, ani moje myśli. Jest to tłumaczenie poważnych źródeł kabalistycznych, przeróbka, przystosowana specjalnie dla was.

Z programu telewizyjnego „Zapytaj kabalistę”, 31.12.2018

Kategorie: Nauka Kabały, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Czy fakt, że wystarczająco duża liczba ludzi zajmuje się Kabałą, wpływa jakoś na innych?

Odpowiedź: Oczywiście! Przecież znajdujemy się w jednym systemie, jakby w jednym duchowym ciele, wzajemnie ze sobą połączeni, i dlatego bezpośrednio wpływamy na siebie nawzajem.

Obecnie otrzymuję wiadomości z Japonii, z Chin, Iranu, Chile itd., to jest z zupełnie różnych, przeciwstawnych punktów ziemi, gdzie ludzie zaczynają odczuwać pustkę dzisiejszego życia i dostrzegają w Kabale jedyną możliwość, jedyny środek jego zmiany.

Mam nadzieję, że ci, którzy nas czytają i słuchają, zrozumieją, że Kabała oferuje im coś niesamowitego i wspaniałego. Przy czym, w żadnym wypadku nie zobowiązuje ich do niczego.

Możesz pozostać takim, jakim jesteś – w swoim zawodzie, w swoim życiu, w swojej religii, zajęciach, wolnym czasie, wypoczynku, przyzwyczajeniach, nie ważne w czym. To nie ma znaczenia. Po prostu zacznij rozumieć, uświadamiać sobie, zapoznawać się z tym, że istnieje w tobie jeszcze dodatkowa część, która czyni z ciebie wieczną, doskonałą istotę.

Z programu telewizyjnego „Siła Księgi Zohar” Nr. 3

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Rozpowszechnianie metody

Pytanie: Wydaje mi się, że każdy chciałby nauczyć się czytać myśli Stwórcy. I każdy użyłby tego dla własnej korzyści. A jak naprawdę mogę stać się takim, jak On – troszczącym się, kochającym w stosunku do innych? Myślę, że zajmie to całe życie.

Odpowiedź: Być może zajmie to całe życie, ale chodzi o to, że nie możesz niczego pojąć, jeśli nie poznasz Stwórcy.

Tylko w takim stopniu, w jakim odkrywasz właściwość Stwórcy, zaczynasz poznawać właściwości otaczającego cię świata, i w taki sposób dochodzisz do stanu zrozumienia, świadomości i ujawnienia wszystkiego.

Kiedy zaczynasz ujawniać Stwórcę, twoje postrzeganie zmienia się z egoistycznego na altruistyczne i wtedy naprawdę stajesz się wolnym.

Z programu „Zapytaj kabalistę”, 20.03.2019

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Czy pragnienie upodobnienia się do Stwórcy nie jest najwyższą miarą egoizmu?

Dlaczego poznanie miałoby odbywać się właśnie poprzez Kabałę, skoro Stwórca pierwotnie zamierzał, aby stworzenie nabyło Jego właściwość? Byłoby bardziej logiczne, gdyby Stwórca przy narodzinach każdego człowieka zaszczepił w nim niezbędną wiedzę, instrukcje dotyczące tego życia.

Odpowiedź: Wtedy człowiek byłby po prostu mechanizmem, robotem. A pragnieniem Stwórcy jest stworzenie człowieka w pełnym podobieństwie do Niego. To jest z obecnością wolnej woli, wyboru, decyzji i działania.

To jest niemożliwe bez problemów, upadków, wzlotów, świadomości – wszystkiego. Nie jest to prosta droga, ale nieustannie kształtuje wewnętrzną świadomość człowieka. Tylko wtedy człowiek może zrozumieć Stwórcę, Jego ideę, Jego zamysł i może realizować to.

Z programu „Zapytaj kabalistę”, 20.03.2019

Kategorie: Praca duchowa, Wolna wola

Cały nasz problem polega na tym, że nie słyszymy wskazówek Stwórcy. Stwórca nieustannie cichutko podpowiada nam wszystko, ale my tego nie czujemy. Człowiek powinien czuć, że cały czas mu szepczą.

To nie jest problem psychologiczny, żadne obce głosy, ani natrętna myśl. Jest to nasze wewnętrzne uczucie, które powinno stale zwiększać swoją wrażliwość na postrzeganie głosu Stwórcy.

Ten wewnętrzny głos powinienem poczuć w sobie: „Czy to pochodzi od Niego czy ode mnie?” I jeśli zacznę postrzegać te wskazówki, bardzo mi pomogą. Trzeba czuć w sobie, jak On nieustannie mówi, podpowiada.

To może będzie nieprzyjemne, będę musiał powstrzymać się, będę musiał odciągać się od wielu moich słabości, a czasem odwrotnie. Ale co zrobić? Musimy się jakoś zrelaksować. Bywają też takie chwile, przecież człowiek – to człowiek.

Ale w zasadzie bardzo ważne jest takie dostrojenie się do wewnętrznego głosu, jak powiedziano: „Usłyszałem głos”. Tylko to nie jest schizofrenia. W rzeczywistości jest to bardzo poważne nastrojenie, podobne do strojenia instrumentu, aby brzmiał dokładnie w zgodzie z kamertonem, z czystą nutą „la“. Tak należy to czuć – na jakiej fali mogę złapać Stwórcę.

Pytanie: Jak nauczyć się rozróżniać głos Stwórcy spośród wielu innych?

Odpowiedź: Tylko poprzez pragnienie. Nie ma innego sposobu. Nikt i nic nie pomoże. Na początku ubiegłego wieku kabalista Hazon Ish napisał w swojej książce „Wiara i pewność“, że „właściwość obdarzania – jest to subtelny ruch wrażliwej duszy”. Od takiej frazy rozpoczyna swoją książkę. Potrzebujemy właśnie takiego subtelnego dostrojenia do fali, na której nadaje Stwórca.

Pytanie: Co to jest za siła, która nieustannie pomaga utrzymywać się w tym dostrojeniu, pomaga odróżniać, gdzie i w jakim stanie znajduję się? Albo może nie ma znaczenia, czy jest mi dobrze, czy źle?

Odpowiedź: Co pomaga nam dostroić się do tej „subtelności duszy”? Tylko ruch w kierunku innych, w kierunku połączenia z innymi, kiedy wbrew sobie, pomimo wszystkich perypetii i problemów łączę się z innymi i próbuję się dostroić…

Wszystkie te perypetie i problemy są mi dane specjalnie. Bo wskazują, gdzie jeszcze nie jestem dostrojony. Pokazują mi odchylenia od pożądanej fali. Wszystkie problemy, wszelkie trudności, wszystko co negatywne – to przejaw mojego braku dostrojenia, gdy jeszcze nie doszedłem do rezonansu.

Jeśli człowiek w taki sposób postrzega to, co się dzieje, bez względu na to, co się z nim dzieje, nie odrywa się od myśli, że „nie ma nikogo oprócz Niego”. Nastraja się tylko na „jeśli nie ja dla siebie, to kto dla mnie?” – nic więcej nie jest potrzebne.

Pytanie: Ale gdzie ten głos jest odczuwalny wewnątrz?

Odpowiedź: W ruchu poza sobą. Instrumentem, w którym odczuwa się Stwórcę, jest rezonująca nowa komora w tobie, która zaczyna rezonować w stosunku do innych. Musimy stworzyć takie narzędzie, które nazywa się „duszą”.

Ze świątecznej lekcji w języku rosyjskim, 21.04.2011

Kategorie: Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Stwórca

Grecy i Rzymianie wewnątrz nas

Pytanie: Jaka jest różnica między Grekami i Rzymianami wewnątrz nas?

Odpowiedź: Grecy – to egoistyczne myśli skierowane ku wiedzy, filozofii. A Rzymianie – to egoistyczne działania, których celem jest praca z grubymi pragnieniami.

Pytanie: Powiedzmy, że chcę stać się sławny, wybitny. Czy nazywa się to Grekami we mnie? Czy to są te pragnienia, które należy naprawić?

Odpowiedź: Nie. Chodzi o naprawę na poziomie duchowym. Zarówno Grecy, jak i Rzymianie są tymi stanami, które przychodzą do człowieka, gdy naprawdę chce uzyskać właściwość obdarzania. Wtedy on zaczyna walczyć z egoistycznymi pragnieniami i sortować je w sobie na Greków i Rzymian.

Innymi słowy, istnieją pragnienia naszego świata, kiedy chcesz kogoś wykorzystać dla siebie, a są też pragnienia w stosunku do Stwórcy. Jeśli Stwórca odkrywa się człowiekowi i chce on wykorzystać dla siebie połączenie z Wyższą Siłą, to te pragnienia nazywane są egoistycznymi – Grekami, Rzymianami, Egipcjanami. To właśnie je należy naprawić.

Ciąg dalszy nastąpi…

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 16.12.2019

Kategorie: Praca duchowa, Święta i specjalne daty

Rok 2021 będzie decydujący dla Europy. Stary Kontynent stał się szambem podziałów między krajami, frakcjami, ruchami i ludźmi. Wielka Brytania, Niemcy, Francja, Bałkany, Włochy, Hiszpania, wszystko jest tak podzielone i rozproszone, że jeśli Europejczycy nie zaczną w niedługim czasie myśleć o sobie jak o jednym bycie – będą strasznie cierpieć. Z pewnością nie będzie to łatwe – jedyną drogą wyjścia z udręki jest tożsamość ogólnoeuropejska.

Europa jest pod wieloma względami kolebką ludzkiego rozwoju. W związku z tym świat będzie się jej przyglądał i uczył się od niej, zatem powinna ona pokazać, jak może wyglądać przyszłość dla świata. Musi pokazać, że pomimo wszystkich kolorów, ras, narodowości i ich wojennej historii mogą wznieść się ponad to i zbudować siebie jako jedną rodzinę, naprawdę jedną rodzinę. W przeciwnym razie wszyscy po prostu będą się wzajemnie konsumować. Jeśli się nie połączą, nie widzę dla nich przyszłości.

Oprócz wewnętrznych tarć, Chiny, Rosja i Stany Zjednoczone będą rywalizować o kontrolę w Europie i nic nie pozostanie ze „Starej Damy”. Nawet Afryka dołączy do tego ruchu, jak to już się dzieje w przypadku migracji uchodźców jak również w inny sposób.

Kiedy patrzysz na mapę świata, ciekawie jest dostrzec wyjątkową rolę, jaką każde miejsce odgrywa w doprowadzaniu świata do lepszego stanu. Stany Zjednoczone są przykładem narodu podzielonego na niezliczone frakcje, które wciąż stanowią jeden naród. Europa jest przykładem wielu krajów, które muszą funkcjonować jak jeden naród. Każdy z nich musi dawać przykład jedności ponad różnicami, za którymi może podążać świat. Jeśli którekolwiek z nich nie spełni swojej roli, będą cierpieć. Nie mogę powiedzieć, kto będzie cierpieć bardziej, jeśli nie wywiąże się z narzuconej unii, ale obydwa kontynenty z pewnością będą cierpieć.

Izrael również ma swoją wyjątkową rolę. W rzeczywistości rola Izraela jest być może najważniejsza w procesie jednoczenia świata. Izrael musi zapewnić filozofię, teorię oraz ideologiczną infrastrukturę dla jedności: skąd ona pochodzi, dlaczego jedność jest niezbędna i według jakich zasad i przepisów mamy ją zorganizować.

Obecna Unia Europejska nie osiągnie tych celów. W rzeczywistości jestem za jej rozpadem i cieszę się, że Wielka Brytania wystąpiła z grupy krajów członkowskich. Obecna UE nie została zbudowana w celu zjednoczenia Europy. Została utworzona w celu wzmocnienia banków, przemysłowców i miliarderów, ale nie w celu zjednoczenia Europy. Można było jeździć z jednego końca Europy na drugi zanim utworzono UE, więc nie ma żadnych korzyści w postaci otwartych granic. Zwykły człowiek nic nie zyskuje na życiu w tak zwanej zjednoczonej Europie.

Jak powiedziałem na początku, Unia Europejska powinna być unią serc, w której czują, że są ze sobą głęboko związani. A im bardziej się różnią, tym ściślej będą się łączyć, zgodnie ze swoimi wysiłkami. Ci, którzy są teraz najdalej, będą najbliżej, gdy się zjednoczą.

Unia ta musi być całkowicie niezwiązana z istniejącymi instytucjami UE. Musi to być odrębny podmiot, który funkcjonuje niezależnie od tego, czy obecna UE przetrwa nadchodzące wstrząsy, czy nie. Ten związek serc jest związkiem, którego poszukiwano przez ostatnie trzydzieści lat, od założenia UE.

A jeśli chodzi o Izrael i ideologię, którą Izrael ma zapewnić, to poziom nienawiści Europejczyków do Izraela zależy od poziomu ich nienawiści do połączenia. Jeśli Izrael zaoferuje sposób na połączenie – co nie jest obecną sytuacją, ale załóżmy – i Europejczycy to odrzucą, ponieważ nie chcą się łączyć, to nie będą mieli innego wyboru, jak tylko przyjąć więcej ciosów ze strony innych krajów lub ze strony natury, dopóki nie ustąpią i nie staną się otwarci na budowanie połączenia.

A mówiąc o antysemityzmie, uważamy, że jest on odporny na rozumne uzasadnienie i być może tak jest, podobnie jak wszystkie nienawiści. Jednak antysemityzm nie jest odporny na model jedności wychodzący z Izraela. Nawet Henry Ford, którego antysemicką ideologię podziwiał Hitler, napisał w swojej zapamiętałej kompozycji pt. Międzynarodowy Żyd – Podstawowy Problem Globalny: „Pojawienie się kwestii żydowskiej jest częścią kulminacji przeznaczenia, które nas spotkało, nie po to, by szkodzić, ale ku dobremu. … Uzasadnienie dyskusji na temat kwestii żydowskiej jest dla dobra Żydów, a największą przeszkodą dla tego dobra są sami Żydzi. Nadszedł czas, kiedy sami to zobaczą”.

Innymi słowy, antysemityzm niekoniecznie jest wyrokiem, ale czymś, co Izrael może przezwyciężyć, wypełniając swoją rolę a narody przyjmując wysiłek włożony przez Izrael w ideologię jedności. Przyszłość Europy wisi na włosku; jeśli Europejczycy szybko pokonają istniejące podziały, odniosą zwycięstwo. Jeśli nie, to gorzko przegrają. Izrael ze swej strony musi wypełnić swój obowiązek uzdrowienia, rozpowszechniając ideologię jedności ponad różnicami i dając przykład.

Źródło: https://bit.ly/35ZysDO

Kategorie: Artykuły w mediach, Izrael i narody świata, Kryzys, globalizacja, Nowe publikacje

„Jedno wydarzenie może obudzić w nas zupełnie nieznanego człowieka”. Antoine de Saint-Exupéry

Jesteśmy przed sobą ukryci, i to tak, że sami nie podejrzewamy, kim jesteśmy. W rzeczywistości jesteśmy częściami Boga. Wszyscy! Cząsteczki Boga.

Pytanie: Oznacza to, że w każdym jest boska iskra?

Odpowiedź: Tak. Jak ją odkryć, jak połączyć te wszystkie cząsteczki – te informacje mamy. Ale ludzie na razie do tego nie dążą.

Pytanie: Jeśli człowiek spojrzałby z tej części siebie, w cząsteczkę innego, to z tej cząsteczki, z boskiej iskry zobaczyłby boską iskrę w drugim, co by się wtedy stało?

Odpowiedź: Wtedy zjednoczyliby się i w ten sposób stopniowo zjednoczyliby wszystkich, i stworzyliby z siebie, ze wszystkich tych cząsteczek, miejsce, w którym objawi się Stwórca.

Pytanie: Tak czy inaczej, musimy do tego dojść? Zobaczyć tę iskrę w sobie i w innych?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie: Czy można nazwać to iskrą miłości?

Odpowiedź: Musimy zjednoczyć nasze iskry miłości dzięki temu, że jest w nas iskra nienawiści, i wtedy w te iskry miłości obłóczy się Stwórca, jako sama miłość, jako samo uczucie.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 10.12.2020

Kategorie: Nowości, Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Kilka tysięcy lat temu w Chinach zauważono cykliczność cywilizacji. Trudne czasy rodzą silnych ludzi. Silni ludzie tworzą dobre czasy. Dobre czasy rodzą słabych ludzi. Słabi ludzie tworzą trudne czasy.

Teraz mamy trudne czasy. Czy zrodzą one silnych ludzi? Cykliczność pójdzie tak jak dotychczas?

Odpowiedź: Nie. Wytłumaczę dlaczego. Dlatego że wtedy zrozumiano prawo egoistycznego rozwoju ludzkości.

I dlatego, jeśli mówimy o rozwijającym się egoizmie, to nie ma on innego wyjścia, jak rozwijać się w taki sposób: w górę – w dół, tak jak koło porusza się do przodu.

Ten świat musi zrozumieć, że konieczna jest nowa siła – pozytywna, siła dobra, która przeciwstawi się negatywnej, egoistycznej sile, sile zła. I na połączeniu tych dwóch sił między nimi, będziemy mogli istnieć.

Oznacza to, że nie usuwamy złej siły natury, ale będziemy ją stopniowo wykorzystywać po to, aby budować przeciwko niej siłę dobra. I wtedy te dwie siły, podobnie jak plus i minus, poprowadzą nas do przodu. Nie da się w inny sposób tego osiągnąć – taką mam nadzieję.

Pytanie: Czy to jest to, co nazywa się „czasem ostatniego pokolenia”, o czym kabaliści mówili przez wszystkie tysiąclecia? Nadszedł czas X.

Odpowiedź: Tak.

Komentarz: I jeśli nie pójdziemy tą drogą…

Odpowiedź: Natura i tak nas zmusi.

Pytanie: Czy myśli Pan, że nie ma innego wyjścia?

Odpowiedź: Nie, w żadnym wypadku. Te formacje się zmieniają, nikt nas nie pyta.

Pytanie: Czy powinniśmy przyciągać pozytywną siłę z natury?

Odpowiedź: Tak. To jest siła powszechnego połączenia. Cała natura wokół nas jest w rzeczywistości integralna, wzajemnie powiązana i wzajemnie się determinuje. I nie ma ani negatywnej siły ani pozytywnej, a ich połączenie między sobą reguluje wszystko. Tylko my, na naszym ludzkim poziomie zniekształcamy ich prawidłową harmonię.

Musimy zrobić tak, by nauczyć się od natury, utrzymywać równowagę między siłami pozytywnymi i negatywnymi. Oznacza to, że obydwie mają prawo do istnienia. Ty musisz odpychać, ty musisz przyciągać, ale w zależności od tego, co przyciągasz i co odpychasz. I nie ślepo, ale rozsądnie, aby w końcu zrozumieć, jak działa cała natura, abyś nią kierował.

Pytanie: Czego powinno wymagać się od człowieka, aby uświadomił to sobie?

Odpowiedź: Właśnie w taki sposób staje się człowiekiem! Musimy teraz już wychodzić z naszego prymitywnego etapu!

Człowiek (od słowa „Adam” – podobny do Stwórcy, podobny do wyższej pozytywnej siły) nazywa się ten, kto rozumie, jak działać ponad swoją zwierzęcą siłą. Musimy siedzieć na naszej zwierzęcej sile, tak jak człowiek siedzi na ośle i pogania go. Ale w rzeczywistości teraz, to nas pogania osioł. Więc spróbujmy jakoś się z tego wydostać.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 12.10.2020

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Nowości

Pytanie: Altruistyczna siła miłości jest najważniejszą siłą natury, ponieważ to w niej zawarty jest twórczy, konstruktywny fundament, taki jak energia kreacji, która kształtuje, emanuje, i tworzy systemy. Dlaczego właśnie ją nazwano siłą miłości?

Odpowiedź: W naszym świecie miłość – to pociąg człowieka do czegoś, z czego on czuje napełnienie, zaspokojenie, coś przyjemnego. Może przyciągać go kolor, dźwięk, forma – wszystko, co tylko możliwe, oprócz człowieka. To samo dotyczy ludzi.

Pytanie: Bardzo często można usłyszeć od Pana i od wielu filozofów, że natura nas kocha. Nie mówię nawet o pojęciu „Stwórca”, które z punktu widzenia Kabały jest identyczne z pojęciem „Natura”. Co to znaczy, że natura nas kocha, a my musimy kochać ją?

Odpowiedź: Miłość – to prawo natury. Wzajemne przyciąganie się do wypełnienia jakiejś wspólnej funkcji, daje możliwość kontynuowania siebie itp. W szczególności potomstwo i reprodukcje nazywamy wynikiem miłości.

Pytanie: Miłość ludzka nie jest zbudowana na dobru drugiego, ale na własnym dobru poprzez dobro drugiego. Oczywiste jest, że nie ma altruistycznej miłości. Istnieje bardzo duża różnica między miłością altruistyczną, kiedy myślisz tylko o innym i napełniasz go, i miłością ludzką. Ludzie nie mogą tak po prostu kochać bez jakiejś korzyści. Nasza miłość często zmienia się w nienawiść. Jeśli kogoś kocham i nagle on mnie zdradza, to miłość zamienia się w nienawiść. Dlaczego między tymi uczuciami jest taki mały dystans?

Odpowiedź: Dlatego że ty chciałeś napełnić się tym obiektem, a w konsekwencji zamiast przyjemnego napełnienia otrzymujesz od niego absolutnie odwrotne uczucie. Dlatego w miejsce miłości pojawia się w tobie nienawiść.

Pytanie: Co musi się stać z człowiekiem, aby pojawiło się w nim uczucie absolutnej miłości?

Odpowiedź: Jeśli wzniesiesz się ponad siebie tak, aby bez względu na stosunek innych do ciebie, traktować ich równie dobrze, wtedy może istnieć miłość absolutna.

Z programu telewizyjnego „Umiejętności komunikacyjne”, 23.10.202

Kategorie: Miłość, Pytania&Odpowiedzi, Umiejętności komunikacyjne