Pytanie: Co to jest za szczególny okres, w którym objawia się taka wysoka dusza, jak ARI? Co wydarzyło się na świecie w tym czasie?

Odpowiedź: Naród Izraela w całej swojej historii przechodzi przez cztery wygnania i cztery wyzwolenia, które odpowiadają czterem poziomom pełnego rozwoju pragnienia (HaWaJaH).

Poziomy te zostały ustanowione już w pierwszym HaWaJaH – w czterech etapach rozprzestrzeniania się wyższego światła, aby stworzyć wspólne naczynie stworzenia. I zgodnie z tym, całe stworzenie, dowolna jej część istnieje i rozwija się zgodnie z czterema etapami HaWaJaH. Każdy świat, dowolny duchowy obiekt lub działanie zawsze zawiera HaWaJaH – od najmniejszej cząstki, aż do skali całego stworzenia.

Dlatego ludzkość w tym materialnym świecie, który jest konsekwencją duchowego korzenia, rozwijała się również według stopni HaWaJaH. Z tego powodu były cztery wygnania i trzy wyzwolenia i teraz znajdujemy się na progu ostatniego wyzwolenia.

ARI reprezentuje koniec ostatniego, czwartego wygnania i początek wyzwolenia. I dlatego, kiedy odkryła się jego dusza, ona mogła pojąć cały system i dzięki swoim wyjaśnieniem w tym świecie, dać wielu ludziom możliwość osiągnięcia duchowego poznania, przyciągnięcia światła poprzez ich dusze. Zaczął to Baal Szem Tow i kontynuowali wszyscy kabaliści po nim, aż do Baal HaSulama i Rabasza.

ARI dał wszystkim metodę nauki Kabały na czwartym, ostatnim poziomie. Po ARI, Baal HaSulam przystosował tę metodę dla naszego pokolenia, ale w istocie jest to metoda ARI.

ARI żył na granicy między zakończeniem czwartego wygnania i początkiem ostatniego wyzwolenia. Jest to bardzo szczególny okres, który miał miejsce w XVI wieku. Ale procesy duchowe nie realizują się w świecie materialnym natychmiast, ale rozwijają się stopniowo, zgodnie z rozwojem świateł i pragnień, co wymaga czasu. I dlatego to może rozciągać się przez wiele lat, aż się rozkryje.

Wszakże pragnienia powinny rozwijać się etapami, do wiedzy, odczucia, realizacji, przyciągając światło według swojego swobodnego wyboru. Proces ten włącza wiele etapów, przez które nie można przeskoczyć.

Człowiek musi rozwinąć uczucia i rozum, umiejętność działania przeciwko swojej naturze, zjednoczyć się z innymi, co jest zawsze przeciwne jego egoizmowi, wyjaśnić całe swoje rozbicie. A to nie jest łatwe i dlatego potrzebowało to czasu, jak widzimy, od ARI do Baal HaSulama.

Jeszcze raw Chaim Vital – pierwszy i można powiedzieć jedyny uczeń, który zrozumiał metodę ARI, pisze w przedmowie do „Sefer Akdamot” o tym, jak on siedział w strapieniu i rozpaczy z faktu, że nie przychodzi Mesjasz. I to jeszcze w 16 wieku. Chociaż był on wielkim kabalistą a mimo to czekał i miał nadzieję.

Jest oczywiste, że jest to bardzo długotrwały proces, ale każde pokolenie dodaje do tego samego przedsięwzięcia, dodaje do tego, co odkrył ARI.

Mamy zaszczyt kontynuować rozpowszechnianie metody ARI i Baal HaSulama i ich książek. Kto wie, być może będzie potrzebne jeszcze jedno pokolenie, aby zakończyć tę pracę. Ale miejmy nadzieję, że uda nam się w pełni zakończyć naprawę całego świata.

Z lekcji w dniu pamięci ARI, 05.08.2016

Kategorie: Praca duchowa, Rozpowszechnianie metody

 Pytanie: Od czego rozpocząć drogę duszy, życie duchowe?

Odpowiedź: Od wirtualnych lub stacjonarnych studiów na naszych kursach. A potem, rozpoczynając postęp w procesie studiowania, poczujesz, że jest ci potrzebna grupa.

Pytanie: Dlaczego pewny Pan jest, że bez grupy nie można rozwijać się? Spotkałem wielu ludzi, którzy twierdzą, że z powodzeniem praktykują Kabałę bez grupy. Nawet Baal HaSulam nie pisał o tym, przecież on nigdy nie miał grupy.

Odpowiedź: O potrzebie grupy napisane jest w tysiącach artykułów, przy czym wcale nie współczesnych kabalistów. Oni pisali o grupie na przestrzeni wielu wieków i do tego bardzo wyraźnie. Po prostu nie jesteś zaznajomiony z materiałami źródłowymi, wymyślasz coś własnego i myślisz, że to jest Kabała.

Pytanie: Rabasz miał jednego nauczyciela – swojego ojca, Baal HaSulama. Jaka droga do Stwórcy jest  krótsza: w grupie, gdzie jest optymalna liczba dziesięciu osób, czy jeden-na-jeden z mądrym nauczycielem?

Odpowiedź: Baal HaSulama miał grupę uczniów, wśród których był Rabasz. A następnie również Rabasz organizował grupę, w której ja się uczyłem i inni uczniowie.

Po jakimś czasie, po rozpoczęciu nauki u Rabasza spytałem go, co jest mi potrzebne do dalszego postępu, i on odpowiedział: „Nie pomoże ci nic, konieczne jest, aby zebrać grupę”.

Rzecz w tym, że jego grupa składała się z kilku starszych mężczyzn, z którymi on uczył się jeszcze u Baal HaSulama. Ta grupa nie była dla mnie. Dlatego zacząłem organizować młodych ludzi i dawać im lekcje. Tak została utworzona nowa grupa.

Niemożliwe jest studiowanie Kabały bez grupy. Bez niej nic nie zrozumiesz, a już na pewno nic nie osiągniesz!

Z lekcji w języku rosyjskim, 30.10.2016

Kategorie: Nauka Kabały, Praca duchowa

  Pytanie: Taka właściwość człowieka jak sumienie – to wskaźnik tego, że człowiek w jakimś stopniu jest naprawiony?

Odpowiedź: Z punktu widzenia Kabały żadne sumienie nie istnieje. Wszystko zbudowane jest tylko na wstydzie. Mówiąc: „Gdzie jest twoje sumienie?”, chcemy powiedzieć: „Ja ci nie wstyd?!”.

Pytanie: Jak reagować na to, że właśnie bliscy ludzie często nas obrażają i sprawiają nam ból? Jak radzić sobie z emocjami, z silnymi uczuciami? Czy w odpowiedzi należy obrażać się?

Odpowiedź: Przełącz się na Stwórcę. Nikt ci nie sprawia bólu, oprócz Niego, ale On działa poprzez bliskich.

Pytanie: Jaka jest najważniejsza właściwość duchowego postępu?

Odpowiedź: Najważniejszą właściwością duchowego postępu jest wytrwałość i cierpliwość.

Pytanie: Jak Pan sobie radzi ze zmianami nastroju?

Odpowiedź: Trzymam się za jedyny cel w życiu – nie tracić więzi ze Stwórcą. Dlatego wszystkie moje nastroje i stany oceniam jako jeszcze większy rozwój wokół tego związku.

Pytanie: Czy uczucia zależą od duchowych upadków i wzlotów?

Odpowiedź: Duchowe upadki i wzloty pomagają prawidłowo sformować nasze uczucia. Przecież jeśli w upadku odczuwam gorycz, słabość, to jednocześnie z tym odczuwam radość, dlatego że z upadku odczuwam już przedsmak, jaki będzie mój wzlot, wzniesienie. Dlatego jedno wpływa na drugie, ale nie formuje samego uczucia.

Pytanie: Studiuję Kabałę, i moja żona czeka, kiedy nastąpią zewnętrzne zmiany: ja stanę się ustępliwy, dobry, spokojniejszy. Czy tak się stanie? Czy mój rozwój nie jest związany z moim zewnętrznym emocjonalnym stanem?

Odpowiedź: Powiedz żonie, że wkrótce to się wydarzy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 13.08.2012

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi