Pytanie: Czy właściwe jest postrzeganie wszystkich doznań, jako rezultatu wpływu Stwórcy?
Odpowiedź: Naturalnie. Nic innego nie ma.
Nawet to, że stoi przede mną jak gdyby jakiś człowiek lub większa liczba grup na świecie, to osobiście postrzegam tylko jako manifestację Stwórcy.
Stwórca daje mi mnóstwo ludzi, do których muszę się zwrócić i przybliżyć do Niego. On daje mi taką szansę.
Z lekcji w języku rosyjskim, 17.03.2019
Pytanie: Czy podczas lekcji najpierw powinniśmy wewnętrznie połączyć się z nauczycielem czy z dziesiątką, czy też wszystko powinno odbywać się jednocześnie?
Odpowiedź: Powinieneś połączyć się z dziesiątką i zrobić to tak, byście ty i dziesiątka byli jedną wspólną całością. A wtedy można już słuchać nauczyciela i realizować w dziesiątce to, czego uczy nauczyciel.
Najważniejsza jest dziesiątka. Ale, żeby wiedzieć, co robić w dziesiątce do tego potrzebny jest nauczyciel.
Z lekcji w języku rosyjskim, 10.03.2019
Pytanie: Jeśli zbudowaliśmy odpowiednie połączenie w dziesiątce, to mogę to poczuć przez cały czas, czy tylko podczas naszych spotkań?
Odpowiedź: Stale! Ponadto powinieneś troszczyć się o to, by połącznie wewnątrz grupy i grupy ze Stwórcą, było ciągłe.
Sam indywidualnie nie będziesz w stanie utrzymać kontaktu ze Stwórcą, jedynie poprzez grupę. Kiedy cała dziesiątka myśli o tym i wspiera się nawzajem, to wtedy związana jest ze Stwórcą.
W tym przypadku pojawia się bardzo prosty system: Stwórca umieszczony jest między wami! Nagle zaczynasz odkrywać, że Stwórca jest siecią połączeń. Załóżmy, że jest 10 osób i Stwórca was łączy. Odkrywa się coraz bardziej i bardziej i w tym odkryciu zaczynasz poznawać swój wieczny doskonały stan.
Pytanie: Czy w naszych czasach zdarza się, że człowiek dla lepszego połączenia ze Stwórcą potrzebuje fizycznej samotności, by być w lepszym duchowym związku z innymi?
Odpowiedź: Może to dziwne, ale nie. Dziesiątka, grupa, w której człowiek rozpuszcza się i łączy z innymi jest niezbędna do kontaktu ze Stwórcą. Nigdzie od tego nie uciekniemy. Stwórca chce widzieć nas wzniesionych ponad swój egoizm, a to jest możliwe tylko wtedy, jeśli połączymy się z grupą.
Z lekcji w języku rosyjskim, 17.03.2019
Pytanie: Czy można czytać oryginalne źródła bez komentarzy Baal HaSulama?
Odpowiedź: Oczywiście, że możesz czytać. Ale nic z nich nie zrozumiesz. Osobiście dawno tego zaniechałem.
Każdy okres historyczny ma własny sposób przedstawiania Wyższego Świata, ponieważ w różnych pokoleniach, w różnych okresach różne dusze zstępują do naszego świata. Dlatego nie możemy zrozumiale studiować, wchłaniać, absorbować dzieł dusz, które zstąpiły 2000 – 3000 lat temu. To nie jest ta warstwa dusz mogąca być dla nas nauczycielem.
A kabalistów, począwszy od Ari (XV-XVI wiek) i później, możemy zrozumieć, poczuć, w jakiś sposób współdziałać z ich dziełami.
W zasadzie, uważam, że po Baal HaSulamie i Rabaszu nie będą potrzebni nowi kabaliści. Jesteśmy potrzebni tylko po to, by przybliżyć człowieka do Kabały, aby zrobił z nami kilka pierwszych kroczków, a następnie wejdzie w ich dzieła.
Z lekcji w języku rosyjskim, 03.10.2019
Pytanie: Czy można powiedzieć, że siedem nut odpowiada siedmiu sfirot?
Odpowiedź: Oczywiście. W przeciwnym razie nic by się nie wydarzyło. Istnieje dziesięć sfirot i zaczynając od Biny i dalej, odpowiada im siedem dźwięków, które zbudowane są według tej samej gamy, zgodnie z tym systemem.
To jeden i ten sam system odtwarzania, percepcji. To samo dotyczy kolorów tęczy. Oznacza to, że nie ma znaczenia, czy to są dźwięki czy kolory – wszystko zbudowane jest na jednym i tym samym systemie współpracy między Zeir Anpin i Malchut.
Z lekcji w języku rosyjskim, 10.03.2019
Przejście od oceny własnego stanu „jak się czuję” do oceny „jak ważne dla mnie jest znaczenie Stwórcy”
– jest krokiem do wejścia w stan duchowy!
W trakcie dnia starać się żyć zgodnie z wielkością Stwórcy, nie zgadzając się na jej zmniejszenie. Na tym właśnie polega praca człowieka, a wszystko inne jest wysyłane z góry. Trzeba poczuć głębię oddzielenia od Stwórcy, brak Jego władzy – i jak wielkość Stwórcy napełnia.
@Michael_Laitman
Pytanie: Czy postrzegamy indywidualne zarządzanie Stwórcy tylko poprzez interakcję w dziesiątce, czy każdy może postrzegać oddzielnie?
Odpowiedź: W żaden sposób nie możesz dostrzec wpływu Stwórcy, jeśli nie jesteś w dziesiątce. W żaden sposób. Nie ma mowy.
Uchwycić Stwórcę, Jego stosunek do siebie możesz tylko, jeśli nastrajasz się na Jego postrzeganie w dziesiątce. Stwórca nie może działać na mniej niż dziesiątkę. Uczymy się tego ze struktury parcufa.
Parcuf, który składa się z dziesięciu części może dostrzec Wyższe Światło i rozumie, czym Ono jest, kim Ono jest, i jak na niego wpływa. Jeśli parcuf, to znaczy indywidualna dusza, dziesiątka nie jest zorganizowana we właściwy sposób, to po prostu nic nie dostrzega. Istnieje w pustej przestrzeni.
Na przykład, jeśli antena jest prawidłowo zmontowana i podłączona do odbiornika, wówczas wychwytuje sygnały z otaczającej przestrzeni. A jeśli nie, to nie ma nic.
Z lekcji w języku rosyjskim, 17.03.2019
Nie musimy włączać całego świata, narodu, czy ludzkości w naszą duchową pracę – wystarczy nam grupa 10 osób. Dzięki niej będziemy mogli odczuć cały świat i wszystkie światy, aż do nieskończoności, i do pełnej naprawy. Przecież część składa się z całości, zgodnie ze stopniem zrozumienia!
Tak, jak bardzo zwielokrotnimy ważność Stwórcy, to znaczy znaczenie obdarzania, grupy, osiągnięcia Jego właściwości obdarzania i miłości, jako celu stworzenia, w takim stopniu otrzymamy siłę, aby wznieść się ponad ego i zrealizować działanie obdarzania. To zależy tylko od samej ważności, a ważność – tylko od środowiska!
Rozumiemy Stwórcę tylko zgodnie z właściwościami naszych organów postrzegania. Dlatego Stwórca nazywa się „przyjdź i zobacz” – Bo-re. Dopiero w miarę naprawy intencji na podobną do Niego, zacznę odczuwać w niej to, co będę nazywać „Stwórcą”. I tak za każdym razem na nowo, i w inny sposób w zależności od tego, jak upodobniłem się do Niego.
Tak długo jak człowiek jest w egoizmie odczuwa świat, jako ciemny, jak wygnanie, jak niewolnictwo pod władzą egoizmu, Faraona. Ale jak tylko zmienia swoją intencję na obdarzanie, czuje cały świat jak Ziemię Obiecaną, przygotowaną dla niego i pełną obfitości.
Pamiętaj:
1. Wszystkie przeciwności pochodzą tylko od Stwórcy.
2. Wszystko to dzieje się, aby popchnąć człowieka do ucieczki – ale nie od kłopotów, lecz od egoizmu, do grupy – do modlitwy – do Stwórcy.
3. Nasze kłopoty nie mogą być rozwiązane jedynie za pomocą środków z tego świata.
4. Kłopoty powinny być uważane za niezbędne etapy wejścia do Wyższego Świata.
Odczucie trudności i pustki podczas duchowego wzrostu jest ogromną pomocą. Bez nich człowiek nie może błagać Stwórcy, aby go zmienił, aby wyjść z tego świata w Wyższy Świat. Tutaj wszystko zależy od dobrego środowiska i właściwej nauki, które doprowadzą człowieka do prośby…
Temu, kto naprawdę pragnie wyjść z wygnania na tym świecie i wejść do Wyższego Świata, daje się pomoc od Stwórcy w postaci coraz większych przeszkód, które są wysyłane do niego w duchowej pracy. W przeciwnym razie człowiek nigdy nie opuściłby tego egoistycznego świata.
Nie wolno nam zapominać, że cierpienie pochodzi tylko od Stwórcy, a jedynym celem tego jest pchnięcie nas naprzód. Dlatego musimy dziękować Stwórcy za wszystkie swoje problemy i prosić Go, aby dał nam siłę, abyśmy odpowiednio je przyjęli, aby one wypchnęły nas z tego świata do Wyższego Świata.
Poczucie, że Stwórca istnieje, ale odwrócił się od ciebie jest największym cierpieniem. Gdyby Stwórca zniknął z mojej świadomości, nie myślałbym o Nim. Ale jeśli istnieje niewielkie połączenie ze Stwórcą a uczucie jest takie, że Stwórca rzekomo nie chce połączenia, zapomniał o tobie – to jest najlepszy czas na modlitwę!
Walka Stwórcy z Faraonem nie polega na pokonaniu Faraona, mocy egoizmu, którą Stwórca sam stworzył i którą kontroluje, ale by człowiek połączył w sobie te dwie siły razem, w środkowej linii, aby stworzyć w sobie strukturę „Adama-człowieka”.
Egoizm jest naszą naturą. Jeśli pozbędziemy się go, to stracimy podstawy życia. Ale zmieniając egoizm na obdarzanie, w zastępstwie otrzymujemy możliwość napełniania się w nieskończony sposób. Przecież zmienia się tylko intencja a wszystkie działania pozostają – a my otrzymujemy z zamiarem „obdarzania”, to znaczy dla dobra innych!
Świat poznajemy porównując przeciwieństwa. Jedno na tle drugiego. Czujemy różnice między właściwościami, a nie każdą z nich oddzielnie. Stwórca – to nieustanna właściwość obdarzania. Ale Stwórcy nie możemy poczuć, jeśli nie będziemy Jego przeciwieństwem. Dlatego potrzebujemy egoizmu!
@Michael_Laitman
Pytanie: Czy dobrze rozumiem, że Acmuto jest wyższe niż świat Nieskończoności? Jeśli tak, to o jakich tajemnicach Tory mówi się w Kabale?
Odpowiedź: Chodzi o to, że wszystko, co poznaję, w tym również imiona Stwórcy, odkrywam w miarę mojego podobieństwa do czegoś nieznanego.
Ale istnieje jeszcze coś, czego nie poznaję – jest to korzeń wszystkiego, co na mnie wpływa. On nazywa się Acmuto.
Dlatego odkrywamy świat Nieskończoności, ale nic powyżej niego.
W Kabale uczymy się, że światło, które schodzi z góry, najpierw tworzy zerowy etap – Keter. Następnie pierwszy etap – Chochma. To jest już kli/naczynie. A potem etapy Bina, Zeir Anpin i Malchut świata Nieskończoności.
Kabaliści poznają wszystkie te etapy, ale to skąd pochodzi samo światło – nie. Oni mówią: „Światło tworzy zerowy etap Keter. Ale skąd ono pochodzi, czym jest, nic nie wiemy. Wiemy tylko, że „z twoich działań poznaję Ciebie”.
W związku z tym Acmuto (Samo w Sobie) jest niepoznawalne. Nazwijmy to jednym słowem – Niepojęte.
Pytanie: W takim razie, co nazywamy tajemnicami Tory?
Odpowiedź: Tajemnice Tory są tym, co poznajemy w nadrzędnej części świata Acilut.
Z lekcji w języku rosyjskim, 24.02.2019
Pytanie: Czy pragnienie – to podstawa natury?
Odpowiedź: Tak. Istnieje tylko jedna materia zwana pragnieniem, nic więcej.
Pytanie: Według Kabały istnieją różne poziomy pragnienia. Jesteśmy tak zbudowani, że widzimy na zewnątrz siebie pragnienia nieożywionego, roślinnego, zwierzęcego i ludzkiego poziomu. Dlatego w rzeczywistości widzimy nieożywioną, roślinną naturę, zwierzęta i ludzi.
A gdybyśmy byli zbudowani w inny sposób, to czy widzielibyśmy zupełnie inny obraz świata?
Odpowiedź: Tak, to zależy od naszych pragnień. Gdybyśmy znajdowali się na niższych poziomach pragnień, to widzielibyśmy siebie biegających za mamutami itd. Wszystko zależy od ewolucji pragnień.
Pytanie: A ile poziomów pragnień mają zwierzęta?
Odpowiedź: Zwierzęta funkcjonują zgodnie z tym samym systemem, w którym my jesteśmy, ponieważ są to nasze pragnienia, tylko na niższych poziomach.
Komentarz: Ale przecież nas czują, chociaż nie mają ludzkich pragnień.
Odpowiedź: Tutaj znowu pada takie pytanie: czy zwierzęta istnieją same w sobie, czy tylko w naszej wyobraźni? Przecież wszystko istnieje tylko w stosunku do samego człowieka, oprócz niego nic nie istnieje. Wszystko inne jest tym, co znajduje się w nim, i to co on widzi na zewnątrz siebie.
Pytanie: Jaka jest przyczyna, że tego nie czujemy?
Odpowiedź: Kabaliści stopniowo odkrywają rzeczywistość, o której teraz mówimy i opisujemy. A reszta ludzi nie czuje, ponieważ nie osiągnęła tego poziomu. Rozwój człowieka za pomocą Kabały doprowadza do tego, że człowiek zaczyna widzieć prawdziwą rzeczywistość, w której nic nie istnieje oprócz niego, znajdujacego się w ogólnym białym świetle.
Pytanie: Zatem nie oznacza to, że ktoś jest lepszy lub gorszy? Po prostu istnieje ewolucja, wytyczony przez naturę program. Są ludzie, którzy kilka tysięcy lat temu zaczęli poznawać tę rzeczywistość i wyjaśnili, że świat poza nami nie istnieje. I są ci, którzy jeszcze znajdują się w tym procesie i taką rzeczywistość osiągną dopiero za tysiąc lat?
Odpowiedź: Tak. Kabała naucza o tym, że człowiek posiada pragnienia, które osiągnęły już swoją naprawę i właściwe ujawnienie rzeczywistości w sobie. Ale są też takie pragnienia, które jeszcze się nie odkryły, nie osiągnęły właściwego odczucia rzeczywistości, i dlatego przedstawiają się człowiekowi pod postacią zewnętrznych ludzi, którzy jeszcze tego nie rozumieją, nie zgadzają się z tym.
Komentarz: Rozumiem to tak, że pragnienie działa zgodnie z dwiema zasadami: pierwsza – polega na zachowaniu obecnej formy; druga – to przyłączenie do niej tego, co mu się przedstawia.
Odpowiedź: Każde pragnienie początkowo jest egoistyczne, chce siebie zachować i maksymalnie przybliżyć do siebie to, co uważa dla siebie za korzystne.
Komentarz: Stąd – jak naucza Kabała całe nasze życie jest poszukiwaniem napełnienia. Natura wyposażyła nas w pragnienia i ciągle szukamy, gdzie znajduje się ich napełnienie, ponieważ jakoś nadzwyczajnie nie możemy się napełnić.
Odpowiedź: Napełniamy się i będziemy się napełniać w formie rozumu, w formie wrażeń, w postaci zmian, aż nasze wrażenia i zmiany nie doprowadzą nas do postrzegania prawdziwej rzeczywistości, gdzie nie istnieje nic z wyjątkiem naszego pragnienia, w którym wszystkie te wahania występują.
I dlatego będziemy pracować tylko w celu rozszerzenia tego pragnienia tak bardzo, jak to tylko możliwe, a tym samym poczuć w nim absolutnie, całkowite napełnienie, zwane Światem Nieskończoności.
Z programu TV „Podstawy Kabały”, 26.11.2018