Pytanie: Czy można przeskoczyć duchowe stopnie?

Odpowiedź: Tak, można.

Pytanie: Czy bolesne jest spadanie z duchowego stopnia?

Odpowiedź: To zależy od doświadczenia. Doświadczony człowiek rozumie, że nie są to upadki a kolejne przygotowanie do wzniesienia.

Pytanie: Jaka jest odległość między duchowymi stopniami?

Odpowiedź: To zależy od środowiska. W dobrym otoczeniu odległości są bardzo bliskie.

Pytanie: Z jakiego materiału zbudowane są duchowe stopnie?

Odpowiedź: Tylko z pragnienia. W naturze nie ma żadnego innego materiału. Cała natura jest tylko jednym pragnieniem.

Z lekcji w języku rosyjskim, 18.08.2019

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi

Kongres w Mołdawii. Lekcja nr. 0

Pytanie: Dręczy mnie takie pytanie: co się dzieje, dlaczego nie mogę połączyć się z innymi? Pragnę poczuć wspólne pragnienie (chisaron), ale nie mam połączenia, odczucia grupy. Czego mi jeszcze brakuje?

Odpowiedź: Brakuje ciebie.

Komentarz: Oznacza to, że nie jestem gotowy…

Odpowiedź: Nie mów, że nie jesteś gotowy. To, że cię tutaj doprowadzili, jest znakiem tego, że jesteś gotowy. Ale teraz wszystko zależy od twoich wysiłków. Nie próbuj usprawiedliwiać siebie, że nie jesteś gotowy. Tobie specjalnie podstawiają przeszkody, abyś nie podejmował koniecznych wysiłków. Ty musisz je zrobić, uprościć, przekonać się, domagać się w jakikolwiek sposób, aby zjednoczyć się w dziesiątce. Musisz to zrobić teraz. W przeciwnym razie nie byłoby cię tutaj.

I nie mów: „No i przeszedł jeszcze kolejny kongres. Nie wiem, co będzie. Może, następnym razem…” i inne wymówki.

Masz to dane z góry! To nie są twoje myśli! Nie karć się za nie, człowiek nie posiada żadnych myśli. Wszystko dają z góry i dlatego odnoś wszelkie przeszkody do Stwórcy. Nie zgadzaj się z Nim. Nazywa się to „pomocą przeciwko tobie”. On specjalnie odpycha cię, aby rozwinąć w tobie pożądane pragnienie do jedności z Nim, pod względem ilości i jakości.

Tak więc trzymaj się!

Z lekcji nr. 0 kongresu w Mołdawii, 05.09.2019

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy jest pożytek ze studiowania Kabały?

Odpowiedź: Korzyść ze studiowania Kabały jest bardzo szeroka i wszechstronna.

Po pierwsze widzimy, że ludzkość nieustannie boryka się z jakimiś problemami, dąży ku wojnom. Ludzie gotowi są poniżać, upokarzać i unicestwiać siebie nawzajem.

Kabała naucza coś przeciwnego: tego że musimy pomagać sobie nawzajem podnieść się ponad naszą naturą, która wydaje się chcieć naszego wzajemnego unicestwienia, popycha nas przeciwko sobie nawzajem. A w rzeczywistości człowiek powinien podnieść się ponad nią i dążyć do połączenia z innymi. Dlatego Kabała przedstawia metodę społecznego zjednoczenia.

Poza tym Kabała pomaga przywrócić we właściwej formie istnienie rodziny i prawidłowe relacje w niej. W naszych czasach nie jest to na razie całkowicie widoczne, dlatego że nie jesteśmy jeszcze naprawieni.

Ale stopniowo, kiedy zmieni się jedno, albo może nawet dwa pokolenia i ludzie zaczną stosować tę metodę już nie dla edukacji i rozpowszechniania, a dla siebie wewnętrznie, to wtedy odkryją w tym ogromny potencjał dla zmiany siebie, rodziny, społeczeństwa, państwa, ludzkości. Stopniowo – od siebie, do – na zewnątrz.

Pytanie: Czy Pan uważa, że komórka rodzinna nie zniknie? Przecież teraz istnieje taki trend.

Odpowiedź: Nie, komórka rodzinna nigdzie nie zniknie, chociaż dziś przeżywa bardzo poważny kryzys i w narodzinach dzieci, i w stworzeniu modelu rodziny itd., – ale to jest okres przejściowy.

W miarę odkrycia Kabały ludzie zobaczą, że z jej pomocą mogą odtworzyć prawidłową rodzinę, prawidłowe społeczeństwo, właściwe państwo i właściwy świat. Nasza egoistyczna ewolucja prowadzi do tego i ujawnia wszystkie problemy ludzkiego egoizmu. Dlatego nie pozostanie innej możliwości, jak tylko w taki sposób naprawić siebie w innej formie.

Myślę, że następne pokolenie będzie trochę inne. Właśnie nasze pokolenie przechodzi najtrudniejszy okres przejściowy, kiedy z jednej strony ludzie zajmujący się Kabałą studiują ją, ale jeszcze nie wszystko rozumieją. Z drugiej strony pozostali w ogóle nie wiedzą czym kabaliści zajmują się i dlaczego jest im to potrzebne.

Ogólnie rzecz biorąc, znajdujemy się na etapie narodzin nowego społeczeństwa, nowej rodziny, nowego świata. Dlatego dzisiaj nie możemy nigdzie i w żaden sposób zobaczyć pozytywnych wydarzeń.

Chodzi o to że w każdych narodzinach na początku jest obecna jakby jego śmierć: ziarno musi zgnić w ziemi i tylko po tym maleńka część informacyjna, która z niego pozostała, zaczyna kiełkować i daje nowy pęd. Dzieje się tak na wszystkich poziomach natury: nieożywionej, roślinnej, zwierzęcej i ludzkiej.

Dlatego teraz przechodzimy okres rozkładu, jakby niszczymy swoją przeszłość. Ale wszystko to powinno dać kiełki prawidłowej przyszłości aż zaczniemy poprawnie wyrastać.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 20.11.2018

Kategorie: KABAŁA, Kryzys, globalizacja, Mężczyzna i kobieta, Rodzina

Pytanie: Będąc na kongresie, pragnę być włączony we wszystkich. Ale z drugiej strony chciałoby się to zrobić jak najszybciej i uciec, usiąść w kącie i obserwować z boku to co się tam dzieje. Przecież przyjechałem z daleka, przezwyciężyłem tak wiele przeszkód i teraz należałoby włączyć się w przyjaciół. Jak mam z tym pracować?

Odpowiedź: Myślę, że należy wyłączyć swoje „ja“. Wszystkie odczucia które się w tobie pojawią, zostaw na później, gdy już wrócisz do domu.

Rób wszystko to co robią inni i staraj się czuć tak jak to czują wszyscy. Podczas kongresu nie należy uciekać na bok, ani zanurzać się w rozmyślaniach i różnych myślach.

Uczestnicz maksymalnie we wspólnym ruchu, we wspólnej grze, we wspólnych działaniach.

Z lekcji w języku rosyjskim, 13.02.2019

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa

Pytanie: Powinniśmy przypisać nasz dowolny stan Stwórcy. A co zrobić ze złością, z pojawiającą się w nas niecierpliwością? Rozumiem, że jest to źródło miłości, że to przyszło dla mojej naprawy.

Ale wewnątrz kipi niezadowolenie, tak jakby matka karciła mnie, a ja mówię: „Za co ty mnie karcisz?! Jeszcze nie jestem w stanie wypełnić tego, czego ty ode mnie wymagasz”.

Odpowiedź: Oznacza to, że negatywnie odnosisz się do swoich negatywnych emocji i chcesz, aby one były pozytywne? Żeby zamiast pretensji i nienawiści do Stwórcy miało miejsce przywiązanie, wdzięczność, a nawet miłość?

Więc poproś o to! Wszystko to specjalnie Stwórca posyła do ciebie, abyś prosiła Go o miłość, żeby On kochał ciebie, a ty żebyś kochała Jego.

Poza tym poproś, abyś uświadomiła sobie, że otrzymujesz od Niego tylko pozytywne wpływy, ale ponieważ one przechodzą przez egoizm, to są odczuwane w tobie jako odwrócone, negatywne.

Proś o wszystko! Nie ukrywaj niczego, wręcz przeciwnie, zwracaj się przez cały czas. Jeśli mówisz, że kobiety mają takie poważne uczucia i do tego mają wielkie pretensje, to postępujcie w ten sposób. O tym stale mówi się w kabalistycznych książkach.

Zobaczcie jakie macie szczęście być w waszej kobiecej naturze. Możecie łatwiej, częściej i bardziej uporczywie zwracać się do Stwórcy, niż mężczyźni.

Mężczyźni z natury tego nie mają. Oni wiele ukrywają, usuwają, uważają, że to nieprawidłowe, że wynika to ze słabego charakteru, że trzeba działać w inny sposób. A kobiety – nie. Jeśli one wylewają swoje emocje – to bardzo dobrze. Zasadniczo jest to kobieca natura, właściwość Malchut. Działajcie!

Z lekcji w języku rosyjskim, 13.02.2019

Kategorie: Duchowość kobiety, Mężczyzna i kobieta, Praca duchowa

Kongres w Mołdawii. Lekcja nr. 0

Komentarz: Bardzo poważnie odnoszę się do nauki Kabały i uważam, że nie jestem tu przypadkowo. Ale w procesie nauki, poznawania siebie, szczególnie w grupie i wśród ludzi, bardzo ciągnie mnie do tego, aby pożartować z humorem, pośmiać się.

Odpowiedź: A dlaczego nie? Kabaliści bardzo lubią śmiech, żarty, anegdoty. Powiedziałbym, że Rabasz odniósł sukces w tej sprawie.

Pytanie: Pytam o to czy nie wygłupiam się?

Odpowiedź: Nie, nie chodzi o wygłupianie się, chociaż czasami wygłupy podkreślają niektóre właściwości albo okoliczności znacznie lepiej niż poważne podejście do sprawy. Humor – to nie lekkość. Jest to wyraz jakiś głębszych okoliczności w lekkiej formie. Dlatego nie jest to odrzucane w Kabale.

Z lekcji nr. 0 kongresu w Mołdawii, 05.09.2019

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa

Pytanie: Czy dlatego słuchamy Pana, że jesteśmy powołani, aby być w nauce Kabały?

Odpowiedź: Spotykamy się tutaj i teraz, ponieważ wszyscy jesteśmy częściami jednej duszy. Przy czym nie tylko jednej duszy, a jednego organu duszy. W przeciwnym razie bylibyśmy w różnych pokoleniach, w różnych miejscach na kuli ziemskiej itd.

A tak między nami mimo wszystko istnieje związek, ponieważ należymy do jednego organu duszy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 18.08.2019

Kategorie: Praca duchowa, Wspólna dusza "Adam"

Wewnątrz mnie nie ma form, za pomocą których połączę się z innymi grupami w jedno kli. Jeśli mimo odrzucenia podejmujemy wysiłki i zwracamy się do Stwórcy – On kończy za nas tę pracę. Na tym polega przygotowanie do kongresu w Bułgarii, kiedy część kongresu stanie się modlitwą.

Na całym świecie chcemy przedstawiać grupy kabalistyczne, jako jedną grupę i zatroszczyć się o wszystkich na równych zasadach, wznosząc się do wspólnej duszy całej ludzkości, całego Babilonu po to, aby naprawić swoją percepcję i ujrzeć rzeczywistość oczami Stwórcy w integralnej, ogólnej formie.

Aby widzieć rzeczywistość oczami Stwórcy potrzebne są specjalne „okulary”, przez które możesz zobaczyć duszę w każdym i we wszystkich razem, jako jedną całość. Musimy starać się myśleć o wspólnej duszy, o wszystkich naszych grupach, aby przejść przez różnice między nami i naprawić rozbicie.

Cały czas dodajemy piksele do ogólnego obrazu zyskując nowe, wewnętrzne doznania. W wyniku pojawienia się w nas nowych wrażeń, obraz powiększa się cały czas. Każdy piksel jest połączeniem wewnątrz światowego kli, gdy zaczyna się bardziej manifestować forma dużego naczynia „człowieka” – Adama.

Musimy zbudować nowe kli. Przy każdym kontakcie musimy zrozumieć, że jesteśmy związani ze wspólnym kli określonym obszarem wspólnej duszy. Każde połączenie w dziesiątce jest połączeniem z całym światowym kli, tak jak z całością. Jednocząc się z Europą wpływamy na połączenie z Ameryką Południową.

Zwiększyć pragnienie dziesiątki do wielkości powierzchni odkrycia Stwórcy można tylko za pomocą wzajemnego połą­czenia. Cała powierzchnia rozbita jest na piksele, nie można ich zmienić. Można tylko pomnażać liczbę tych pikseli i dzięki temu uzyskać wyraźniejszy obraz.

Dodajemy maleńki prostokąt jeden po drugim. Ale tylko Stwórca pomaga nam wypełnić wszystkie prostokąty do gładkiej krzywej, zmierzyć całą powierzchnię, gdy nie mamy możliwości swoim „kwadratowym” myśleniem uzyskać prawdziwego, integralnego obrazu, dodając do tego jeszcze brakujące elementy.

Podobnie jak w przypadku obliczania całki, gdzie do sumy prostokątów dodaje się błąd w naszej pracy – to ten dodatek uzupełnia nieuwzględnione kąty, których nie mogliśmy pokryć przez nasze dyskretne rozbicie. To właśnie nazywa się: „Stwórca zakończy za nas tę pracę”.

Sieć połączeń nazywa się właśnie człowiekiem, Adamem. Im więcej połączeń mogą stworzyć między sobą oddzielne punkty, oderwane od siebie, im więcej utorować dróg, tym bardziej budują one wspólny system połączeń o nazwie Człowiek – Adam, to jest rezultat ich wysiłków.

Dzięki działaniu ujawniamy sieć więzi między nami, to znaczy wspólną duszę Adam Riszon, strukturę połączeń. Jakbym patrzył na mapę i widział schemat dróg łączących miasta. Takie połączenie istnieje między nami wszystkimi i nawet nie trójwymiarowe, a o nieskończonej liczbie wymiarów.

Stwórca celowo rozbił integralny obraz świata i uczynił z niego utajniony, abyśmy sami poprzez rozważne działania osiągnęli wspólną, kompletną formę. Nie jesteśmy w stanie dokonać takiego uogólnienia, ale każde nasze poszczególne działanie, przy całym swoim ograniczeniu, przybliża nas do pełnego obrazu.

Każdy szczegół istnieje tylko w celu wskazania na całość. Każda indywidualność jest potrzebna tylko w celu połączenia się z całością, lub wydostania się z niej i tym uczy nas jak postrzegać wspólną całość.

@Michael_Laitman

Kategorie: Myśli na Twitterze, Praca duchowa, Wspólna dusza "Adam"

Pytanie: Jak kobiety mogą wpłynąć na mężczyzn swoim pragnieniem, abyśmy przyciągnęli Wyższe Światło i naprawdę poszli i wykonali tę pracę?

Odpowiedź: Wpływ jednej części naszego kli na drugą przepływa nie poprzez fizyczne, a poprzez duchowe kontakty. Możemy nawet uczyć się w różnych miejscach, w ogóle nie mieć kontaktu fizycznego i mimo wszystko będziemy na siebie nawzajem oddziaływać.

Aby to zrobić, nie musimy przeprowadzać wspólnych działań. One są potrzebne dla rozpowszechniania, a sam proces duchowy nie wymaga bezpośredniego fizycznego zjednoczenia w grupie. Przeciwnie, może to tylko odciągnąć naszą uwagę od właściwego kierunku do Stwórcy.

Pytanie: A jak prawidłowo wpływać na siebie nawzajem w pracy duchowej?

Odpowiedź: Pragnąć sobie nawzajem pomagać. A kiedy pragniesz, nie ma znaczenia, czy jesteś mężczyzną czy kobietą. Przejawia się to poza wszystkimi różnicami płciowymi. Jest to po prostu pragnienie do Stwórcy.

Tego, co przejawia się u kobiety, wynikające z jej natury, mężczyzna nigdy nie zrozumie. A ona nigdy nie zrozumie tego, co przejawia się w nim. Ale w Stwórcy jednoczymy się razem. Dlatego jest powiedziane: „Mężczyzna, kobieta i Szhina między nimi”.

Jeśli chcemy osiągnąć właściwy związek między sobą, w tym również rodzinny, musimy połączyć się przez Stwórcę. Stwórca znajduje się między nami i jest naszym wspólnym Źródłem. Tylko poprzez Niego możemy być właściwie i stale połączeni. Jest to gwarancja silnego, udanego związku i między mężczyznami i między kobietami, i między mężczyznami i kobietami.

Z lekcji w języku rosyjskim, 13.02.2019

Kategorie: KABAŁA, Mężczyzna i kobieta, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Do tego aby osiągnąć Stwórcę, należy maksymalnie rozwijać swój egoizm. A jeśli człowiek nie jest egoistą?

Odpowiedź: Nie trzeba rozwijać egoizmu. To absolutnie nieprawda. Egoizm będzie rozwijał się sam!

My nie powinniśmy starać się o to aby być złymi. Przeciwnie, musimy troszczyć się o to, aby być dobrymi, a wtedy będziemy złymi, gdy zacznie się w nas odkrywać coraz więcej negatywnych właściwości, abyśmy mogli je naprawić.

A jeśli będę przegranym albo nieudacznikiem w naprawie, to nie dodadzą mi jeszcze więcej złych właściwości. Dlaczego? Przecież nie mogę sobie poradzić z tym co już mam.

Pytanie: Egoizm jest jak nerw w zębie, bez niego ząb jest nieżywy. A czy kabaliści, podobnie jak stomatolodzy powinni wyleczyć chory ząb czy go usunąć?

Odpowiedź: Usunąć się nie uda. Ludzie mimo wszystko będą musieli naprawić egoizm, bo nic innego tutaj nie świeci. Tylko jeszcze przez bardzo długi czas będziemy cierpieć od „bólu zęba”.

Z lekcji w języku rosyjskim, 18.08.2019

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój egoizmu