„Wielki jest Stwórca i tylko uniżony Go ujrzy”. Czyli tylko uniżony może zobaczyć wielkość Stwórcy. (Baal HaSulam, „Szamati“, artykuł 26)

Dlaczego uniżony? Przecież mówimy odwrotnie, że zrozumienie Stwórcy następuje zgodnie z podobieństwem moich właściwości z Jego właściwościami. Jeśli czuje Stwórcę, widzę Go, oznacza to, że staję się podobny do Niego. Jeśli więc będę uniżony, to czy oznacza, że Stwórca również jest uniżony?

Co oznacza fraza: „Wielki jest Stwórca i tylko uniżony ujrzy Jego wielkość”?

Baal HaSulam wyjaśnia, że litery słowa „jakar” (drogi) w hebrajskim podobne są do liter słowa „jakir” (znany). To mówi nam o tym, że w takim stopniu, w jakim droga jest człowiekowi rzecz, w takim stopniu docenia jej znaczenie (wielkość). Oznacza to, że oceniamy znaczenie czegoś nie na podstawie tego, co faktycznie jest w tej rzeczy, ale na podstawie tego, w jakim stopniu jest nam droga.

Przecież tylko w stopniu jej znaczenia dla nas, podziwiamy ją, a uczucie podziwu prowadzi do odczucia w sercu. A zgodnie z tą oceną, na ile czujemy znaczenie tej rzeczy, rozumiemy, uświadamiamy sobie to znaczenie, w takim samym stopniu odczuwana jest radość.  Zatem radość jest konsekwencją znaczenia jakiegoś przedmiotu lub wydarzenia.

Być może człowiek zna swoją znikomość i rozumie, że nie jest ważniejszy niż wszyscy jego rówieśnicy w społeczeństwie, ale widzi, że na świecie są jeszcze miliony, które nie osiągnęły zrozumienia, gdzie żyją, po co istnieją, przez kogo zostały stworzone, po co i jak. Czyli są na niższym poziomie niż on. Nawet czysto egoistycznie, bez zamiaru bycia w jakimś szczególnym związku ze Stwórcą, nie są z Nim w bezpośrednim związku, ale nawet w odwrotnym związku, i Stwórca nie zrobił jeszcze ani jednego kroku w ich kierunku.

A człowiek został zaszczycony tym, że Stwórca dał mu pragnienie, myśli, aby przynajmniej czasami pamiętać, dążyć do Niego, być razem z Nim w tym samym systemie, czuć, że się przybliża, albo nawet oddala, ale jest z Nim w jakieś koordynacji, w jakimś związku, nawet najprostszym.

Jeśli człowiek może docenić taką postawę Stwórcy wobec siebie, nie ważne, czy jest zły, czy dobry, ale jeśli przywiązuje znaczenie do tego związku, powinien dziękować i wychwalać Stwórcę, bo to jest prawda, że nie jesteśmy w stanie ocenić znaczenia tego, że czasami możemy wypełnić chociaż jakieś pragnienie Stwórcy.

Przynajmniej być z Nim w jakieś wzajemnej, odwrotnej więzi, w ruchu ku sobie, chociaż bez szczególnej intencji upodobnienia się do Niego. Ale nawet w takim przypadku, jeśli po prostu pamiętam, że mam z Nim połączenie, które również teraz istnieje, to wtedy osiągam pewnego rodzaju uczucie radości w sercu. Choć chciałabym więcej, lecz już tylko z tego, że jest związek i Stwórca wchodzi ze mną w kontakt, powinna przepełniać mnie radość.

Jak tylko zaczynamy uświadamiać sobie, że jesteśmy z Nim w połączeniu, pojawia się następna możliwość: mogę rozszerzyć to połączenie dzięki temu, że będę cały czas wychwalać Go, tak bardzo to połączenie wydaje mi się wielkie. W rzeczywistości nie możemy ocenić związku człowieka ze Stwórcą, lecz na ile wydaje się nam że ten związek jest wielki, na tyle będzie wielki. Jestem przesiąknięty tym poczuciem połączenia, wchodzę na coraz wyższe poziomy wdzięczności, świadomości i znaczenia.

Zaczynam odczuwać wszystkie szczegóły pracy duchowej, wszystkie wzajemne relacje między nami, pojmuję z kim mam połączenie, i w taki sposób odkrywam dla siebie coraz więcej niuansów, wyżyn naszego połączenia. To właśnie dzięki takiemu wysiłkowi człowiek, nawet z najbardziej początkowej niziny, małego połączenia, osiąga największy stan połączenia ze Stwórcą.

Baal HaSulam napisał o tym krótko w artykule  „Szamati 26” „Przyszłość człowieka zależy od jego wdzięczności za przeszłość”. Czyli przyszłość człowieka zależy od tego, na ile z radością przyjmie połączenie ze Stwórcą, jak bardzo to ceni, nawet w minimalnych dawkach interakcji.

Taki jest sens powiedzianego: „Dziękuję Ci za całą miłość Twoją do mnie” – czyli za przeszłość. I natychmiast z wielką pewnością kontynuuje: „Jak również za to, co uczynisz dla mnie w przyszłości”.

Dlatego należy koniecznie odnawiać pełne połączenie ze Stwórcą i dziękować za przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, na podstawie tego, że człowiek osiągnął taką wysoką ocenę połączenia.

Z lekcji w języku rosyjskim

Kategorie: Baal HaSulam, Praca duchowa, Stwórca

Pytanie: Kiedy zaczynają mnie ogarniać myśli o sobie, jak nie pogrążać się w tej niskości?

Odpowiedź: Trzeba cały czas trzymać się Stwórcy, zbliżać się do Niego razem z przyjaciółmi. Tylko z pomocą przyjaciół możesz trzymać się Stwórcy. Ale to nie daje żadnej gwarancji, tak jak tylko z upadków można zbliżyć się do prawdziwych wzlotów.

Dlatego musicie stale wzmacniać połączenie między sobą. Jeśli istnieje dziesiątka, w której wszyscy myślą o wszystkich, nic nie może zwieść was z drogi. Nic. Nawet jeśli będziecie otrzymywać z góry wzloty, upadki, nieważne co, wszystko to będzie tylko dla waszej korzyści.

W dziesiątce każdy człowiek jest ważny i jeśli każdy osiągnie sukces w swoim połączeniu z innymi, tym może podnieść wszystkich przyjaciół jeszcze wyżej.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 06.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Kongres w Mołdawii. Lekcja nr 1

Pytanie: Jaka jest różnica pomiędzy wywyższaniem Stwórcy a wdzięcznością dla Niego?

Odpowiedź: Nie możesz być wdzięcznym Stwórcy, dopóki nie wywyższysz Go w swoich oczach. Kiedy możesz być wdzięczny Stwórcy? Jeśli jest wielki, jeśli całkowicie trzyma w sobie całe stworzenie – nie tylko Wszechświat, ale wszystkie światy, wszystko, co istnieje. Oznacza to, że najpierw musisz ocenić Jego wielkość. A najważniejsza Jego wielkość jest w tym, że zarządza wszystkim, co jest w tobie. Stwórca definiuje wszystko.

Kiedy czujesz Jego wielkość, możesz już podziękować Stwórcy za to, że przyciągnął cię, zajmuje się tobą, wychowuje, rozwija. W dodatku każdego z nas bardzo delikatnie, bardzo uważnie, rozumie absolutnie wszystko, tworząc w nas uczucia, właściwości, myśli – za i przeciw. Tak jak zwykle bawimy się z dzieckiem – i tak, i w taki sposób. Tak samo Stwórca wychowuje nas, abyśmy dorastali składając się z przeciwstawnych sił, myśli i uczuć.

To wszystko jest ogromną pracą ogromnego systemu, który nazywa się „Stwórcą”. To nie jest tylko właściwość obdarzania, a system, który pracuje na rzecz obdarzania. Za to możesz podziękować Stwórcy.

Z lekcji nr 1 kongresu w Mołdawii

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa

Pytanie: Co to jest siła Stwórcy i moc Jego ręki?

Odpowiedź: To jest to, co Stwórca musi zrobić, aby wyciągnąć nas z egoizmu i podnieść nas trochę bliżej do Siebie. Taka jest praca Stwórcy. A my cały czas musimy być skierowani do siebie nawzajem i do Stwórcy tak, aby nie przegapić najmniejszej możliwości, zwrócenia się do Niego o pomoc.

Jeśli nie zwracamy się do Stwórcy, to tracimy z Nim połączenie. Stwórca nieustannie nas budzi, ale jeśli nie reagujemy, połączenie zostaje utracone. Trwa to do tej pory, dopóki nie pojawi się następna sytuacja, kiedy Stwórca może ponownie zwrócić się do nas i obudzić nas do połączenia z Nim.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 02.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Jedną myślą została stworzona i utworzona cała rzeczywistość i jest ona działająca, i jest istotą działania, i jest przedmiotem oczekiwanej nagrody, którą On napełnia stworzenia. (Baal HaSulam. Nauka dziesięciu Sfirot (TES). Tom 1. Część 1. Wewnętrzna kontemplacja)

W tym zamyśle stworzenia znajduje się wszystko od początku i do końca, we wszystkich formach.

Pytanie: Czy moje wysiłki i moja zapłata również odnoszą się do tej myśli?

Odpowiedź: Nie, chodzi nie o nas, a o Stwórcę, o światło, które pochodzi od Stwórcy i buduje absolutnie wszystkie stworzenia. Wynagrodzenie znajduje się wewnątrz tego światła. Stwórca wywołuje w stworzeniu konkretne działania i On także napełnia stworzenia światłem.

Z lekcji według „Nauka dziesięciu Sfirot”, 03.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Struktura Wszechświata