Pytanie: W artykule Baal HaSulama „Dwa stany” jest napisane, że odpowiedź na prośbę skierowaną do Stwórcy przychodzi po długim czasie. Może się wydawać, że na górze panuje jakaś biurokracja, jakby list do Niego tam zaginął.

Okazuje się jednak, że kiedy człowiek zaczyna prosić, to sama jego prośba nie jest jeszcze zakończona i zaczyna się jej korektura, która zajmuje dużo czasu. Czy to dlatego trzeba tak długo czekać na odpowiedź? A kiedy prośba osiągnie stan doskonały, czy wtedy człowiek ją otrzyma?

Odpowiedź: Tego nie wiemy. Za każdym razem mogą być różne przyczyny. Musimy jednak zrozumieć, że istnieje tylko jeden wyższy korzeń, który zarządza wszystkim, a kiedy odkrywa się, zaczynamy rozumieć, że istnieje wyższe zarządzanie. A kiedy jest ukryty, to zrozumiałe, że zarządzanie jest na poziomie naszego świata.

Pytanie: Czy oznacza to, że odpowiedź na pytanie, dlaczego dostajemy taki przedział czasu nie jest możliwa?

Odpowiedź: Może nie być to dla nas zrozumiale. Nie mniej jednak wszystko dzieje się zgodnie z zarządzaniem z góry. To czy Stwórca odpowie, czy zrobi tak żeby człowiek zapomniał o tym, zależy od wyższego zarządzania.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 14.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

Pytanie: Czy będąc pod jawnym zarządzaniem Stwórcy człowiek zawsze odczuwa tylko łaskę i dobro?

Odpowiedź: Tak, oczywiście. Jak może być inaczej? Człowiek czuje Stwórcę, czyli tylko pozytywne wpływy na siebie.

Pytanie: Dlaczego w niektórych przypadkach mówimy, że jeśli pojawi się prośba, to odpowiedź na nią jest gotowa natychmiast, a w innym przypadku, że czekamy na odpowiedź latami, miesiącami czy dniami?

Odpowiedź: To nie zależy od nas, musimy po prostu zwiększyć naszą prośbę. Jeśli jest to naprawdę prawdziwa prośba, to musimy się na niej skupić i cały czas kierować ją do Stwórcy.

Pytanie: W naszej dziesiątce jest ogromna potrzeba Stwórcy. Czujemy, że bardzo nam Go brakuje. Czego jeszcze nam brakuje, żeby zadowolić Stwórcę?

Odpowiedź: Brakuje prawdziwego uczucia potrzeby Stwórcy, aby stać się jedną całością i z tej jedności poczuć, że Stwórca jest w nas.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 14.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Co to znaczy „ofiarować sól”? Jakie jest to działanie w duchowości?

Odpowiedź: W świecie materialnym posypujemy mięso solą, aby zapobiec jego zepsuciu. Ponieważ sól to jedyna substancja spożywcza, która nie ulega rozkładowi. Ale w świecie duchowym chodzi o pragnienie, aby połączenie między nami pozostało wieczne. Dlatego należy obowiązkowo chronić i wzmacniać nasze wzajemne relacje, pomimo wszelkich przeszkód, co nazywa się „sojuszem soli”.

Pytanie: Czym różni się prawo poręczenia od sojuszu soli? A może jest to jedno i to samo?

Odpowiedź: Nie są tym samym, ale odnosi się do tych samych celów: chronimy nasze połączenie i nasze ukierunkowanie na Całkowitą Naprawę, w której stanowimy całkowitą jedność.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 15.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Człowiek, z jednej strony powinien włączyć się we wspólne kli, aby Stwórca mógł je napełnić, ale z drugiej strony punkt człowieka dąży do zjednoczenia się z zamysłem Stwórcy. I okazuje się, że nie jest ani tu, ani tam. Gdzie znajduje się miejsce człowieka?

Odpowiedź: Człowiek powinien dążyć do Stwórcy – stamtąd wyszedł i tam musi powrócić. Ponieważ jego wyjście nastąpiło pod wpływem egoizmu, dlatego powrót do Stwórcy jest możliwy tylko w tym przypadku, jeśli człowiek przekształci swój egoizm w siłę połączenia ze Stwórcą.

W taki sposób jego połączenie ze Stwórcą będzie absolutne, pełne, nazywa się to, całym ciałem i duszą. Właśnie to musimy osiągnąć.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 12.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa