Pytanie: Jednym z podstawowych praw natury jest prawo zachowania energii. Jeśli nic nie znika, to z pewnością my też nie przepadamy. Co się dzieje z naszą świadomością, gdy umieramy?

Odpowiedź: W naturze nic nie znika, a przechodzi z jednego stanu w drugi. Nie ma pojęcia „znika”. Dlatego świadomość przechodzi z jednej formy w drugą, z jednego nosiciela, w drugiego, jeśli ona w ogóle znajduje się w nas!

Można powiedzieć, że w człowieku świadomość nie istnieje, ona jest wokół niego, albo nawet może być zupełnie w innym wymiarze, w innej przestrzeni. Nasz mózg przedstawia sobą coś w rodzaju modemu, który przechwytuje ogólną świadomość w takiej mierze, w jakiej jest mu to teraz konieczne do realizacji siebie.

Pytanie: Istnieje wspólna świadomość, i istnieje indywidualna świadomość każdego człowieka – to, co ja  wychwytuję z ogólnej świadomości. Czy z tego wynika, że indywidualna świadomość dalej żyje?

Odpowiedź: Tak. Nic nie znika. Zmienia się tylko jej struktura, konstrukcja, tak samo jak nasze ciało rozkłada się na podstawowe elementy.

Komentarz:  Bardzo chciałbym zapamiętać, że to ja jestem.

Odpowiedź: Twoje „ja” nie znajduje się w ciele, a właśnie w świadomości. Świadomość sama w sobie – jest to informacja. Informacyjny związek istnieje poza czasem i przestrzenią. On przenika dosłownie cały Wszechświat.

Informacja nie znika, ona może tylko zmieniać swój nośnik. A w jakiej formie i gdzie ona istnieje, nie możemy dokładnie powiedzieć. Tak uważa Kabała.

Komentarz: Jestem zwolennikiem tego, że świadomość – jest to globalny fenomen. I wtedy indywidualna świadomość jest jak mała holograficzna kopia, która  przechwytuje coś z ogólnej świadomości. W tym przypadku one naprawdę są ze sobą powiązane. Ale co się dzieje po śmierci, fizyka o tym na razie nie mówi.

Odpowiedź: A Kabała mówi o tym, że oprócz tego nic nie istnieje. Nasze ciała i cały materialny świat – to tylko iluzja. Ten świat w ogóle nie jest uważany za istniejący, dlatego też nazywa się „iluzoryczny świat”. Wszystko inne znajduje się w świadomości.

Z lekcji w języku rosyjskim, 25.12.2016

Kategorie: Dusza i ciało, Kabała i inne nauki, Postrzeganie rzeczywistości

 Pytanie: Jakie działania są niezbędne do osiągnięcia doskonałości?

Odpowiedź: Pracować z przyjaciółmi na całym świecie tak, aby doprowadzić ludzkość do połączenia między sobą.

Połączenie wszystkich ludzi w jedno jedyne wspólne pragnienie obdarzania, aż do wzajemnej miłości – to jest to, co każdy koniecznie powinien robić. Żadnego innego działania nie wymaga się od człowieka.

Z lekcji w języku rosyjskim, 19.03.2017

Kategorie: Praca duchowa

 Pytanie: Co złego jest z moją duszą? Dlaczego muszę ją naprawić?

Odpowiedź: Zaczniemy od tego, że ty nie masz duszy. Na nią należy zapracować. Dusza – jest częścią Stwórcy.

Kiedy egoistyczne pragnienie, które odkrywamy w sobie, zaczyna pracować na obdarzanie i miłość, w miarę wyjścia z siebie i podobieństwa do Stwórcy, ono staje się tym, co my nazywamy duszą. A jeśli człowiek nie ma takiego altruistycznego pragnienia, znaczy, że nie ma duszy.

Pytanie: Ale przecież istnieje pojęcie „zwierzęca dusza”?

Odpowiedź: Jest to tylko wilatna siła, która ożywia nasze fizyczne ciało. Niczego innego nie posiadamy. W Kabale duszą nazywa się podobieństwo do Stwórcy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 23.04.2017

Kategorie: Dusza i ciało

 Pytanie: Artykuły „Szamati” są zapisane pod względem emanacji w obrazach tamtego pokolenia. Czy istnieją plany, aby dostosować artykuły i książki do obecnego pokolenia?

Odpowiedź: Szczerze mówiąc, nie bardzo rozumiem, jaka jest różnica. Człowiek nie zmienił się od tamtego czasu. Jeśli przytaczamy przykłady z tamtych czasów, to one mimo wszystko są zrozumiałe dla współczesnych ludzi. Przecież rodzice, dzieci, jedzenie, cierpienia, dobro – wszystko to są ogólnie przyjęte pojęcia.

Mniej niż sto lat przeszło od dnia napisania książki „Szamati”. Dla Kabały nie jest to żaden okres. Korzystamy z książek o Kabale nawet z przed czterystu lat. I to jest niesamowite!

Wyobraźcie sobie, że nagle spotkaliście się z człowiekiem, który żył tysiąc lat temu w Europie. Nie znaleźlibyście z nim ani wspólnego języka, ani wspólnych inspiracji, anizrozumienia. Ale, jeśli spotkalibyście człowieka, który w swoim czasie zajmował się Kabałą, nawet cztery tysiące lat temu, to świetnie znaleźlibyście z nim wspólny język i wspólne interesy.

Ile można by go spytać, i czego się nauczyć?! Przecież, aż do upadku pokoleń ludzie byli o wiele bliżej do duchowego i czuli je o wiele wyraźniej. I nasz język byłby absolutnie taki sam.

Pytanie: Dlaczego wszystkie języki zmieniają się, a hebrajski – nie?

Odpowiedź: Dlatego, że hebrajski ma niezmienny duchowy korzeń.

Hebrajski, jak teraz udowadniają naukowcy, jest poprzednikiem nawet egipskich hieroglifów. Jest to w zasadzie ten język, w którym mówił Adam sześć tysięcy lat temu. A w ogóle uważa się, że ma kilka tysięcy lat więcej. Jest to ten język, który pochodzi z duchowych korzeni, dlatego jego pisownia i brzmienie nie przekształca się, przecież duchowe korzenie są niezmienne.

W ten sposób bylibyśmy w stanie swobodnie rozmawiać z naszymi duchowymi przodkami, rozumieć ich i komunikować się duchowo, co właśnie robimy. Podnosząc się po duchowych stopniach, praktycznie podnosimy się do nich i zaczynamy komunikować się z nimi, ale już nie na materialnym, a na duchowym poziomie. I oni odkrywają się nam, jak absolutnie wyraźne składniki wspólnej duszy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.11.2016

Kategorie: Język Kabały

 Pytanie: Jeśli w duchowym nie ma czasu, to co to jest wieczność?

Odpowiedź: Wieczność – jest to niezmienny stan pragnienia, który ono osiąga po pełnej realizacji swojej ostatecznej naprawy. Na tym czas się kończy.

Pytanie: Okazuje się, że jeśli nie ma czasu, to znaczy, że nie ma śmierci?

Odpowiedź: W rzeczywistości śmierć w ogóle nie istnieje. Przecież, czym jest śmierć? Zniknięcie pragnienia z jego obecnego stanu i przejście w inny. Można powiedzieć, że jest to śmierć przeszłego pragnienia, ale to nie jest śmierć, a przejście w nowy stan.

Z lekcji w języku rosyjskim, 19.03.2017

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości

 Pytanie: Czy, aby osiągnąć duchowe, należy wyrzec się materilanych celów?

Odpowiedź: O jakich materialnych celach mówisz? Żyj spokojnie i wszystko. My i tak widzimy, dokąd zmierza świat.

Człowiek powinien zabezpieczyć się normalnym minimum egzystencji, a wszystko inne powinno się poświęcić duchowemu rozwojowi. A na co jeszcze warto marnować życie?

Z lekcji w języku rosyjskim, 12.03.2017

Kategorie: Praca duchowa

 Pytanie z Facebooka: Po co studiować naukę Kabały?

Odpowiedź: Naukę Kabały studiuje się po to, żeby odkryć cel stworzenia, program stworzenia, co on nam daje i jak go zrealizować.

Człowiek, żyjący na tym świecie, powinien wiedzieć, po co istnieje, w jakim celu, jaki cel ma ten świat. Jeśli człowiek nie żyje instynktownie, jak zwierzę, i pojawiają się w nim już pytania z poziomu ludzkiego, wtedy go to interesuje.

Pytanie: Jeśli zdecydowałem się już tym zajmować, to od czego zacząć studia?

Odpowiedź: Bardzo trudno powiedzieć, dlatego że Kabała – to nauka, która bezpośrednio nie wyjaśnia człowiekowi, co należy robić. Ona wyjaśnia mu, co powinien zrobić, aby zrozumieć.

Dlatego wskazane jest, aby przyjść do grupy lub uczestniczyć zaocznie, przez internet. Mamy setki takich grup na całym świecie, a nawet więcej. Masz możliwość studiowania tej metody w dowolnym języku.

Pytanie: A od czego Pan by zaczął? Ze struktury budowy światów, czy od innego tematu?

Odpowiedź: Nie. Tu trzeba przyjść do nauczyciela.

Możesz najpierw zapoznać się z Kabałą według tej literatury, która jest dostępna na naszej stronie, ale to nie wystarczy. I nie należy zajmować się samokształceniem. Książki do samokształcenia są dobre, ale nie w Kabale.

Pytanie: To znaczy w Kabale bez nauczyciela nie ruszysz z miejsca?

Odpowiedź: Konieczne jest przewodnictwo, a co najważniejsze – relacje z takimi samymi ludźmi, którzy chcą opanować Kabałę.

Z programu TV „Nowości z Michaelem Laitmanem”, 27.07.2017

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Studia Kabały

 Pytanie: Kiedy wchodzimy w duchowe, jesteśmy tam starsi, czy młodsi w porównaniu do tego świata?

Odpowiedź: To nie jest możliwe do porównania.

Na przykład, w tym świecie człowiek może być już starcem. A w świecie duchowym on jest niczym, on nie istnieje. Tam nie ma nawet jego zarodka. On jeszcze nawet nie jest kroplą duchowego nasienia, z którego powinien się rozwinąć.

Z lekcji w języku rosyjskim, 19.03.2017

Kategorie: Dusza i ciało

 Pytanie: Jak się dowiedzieć do jakiej kategorii duszy przynależy człowiek?

Odpowiedź: Kiedy osiągniesz, wtedy będziesz wiedział.

Kiedy człowieka ciągnie do przodu, jeśli on nie może bez tego i zdaje sobie sprawę, że dla niego nie istnieje nic innego na świecie, niż zrozumienie Stwórcy i swojego miejsca we wszechświecie – znaczy, że z jego duszą jest wszystko w porządku.

Z lekcji w języku rosyjskim, 12.03.2017

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa

 Pytanie z Facebooka: Zrozumiałem, że nasz świat – to gałęzie. I, że istnieją ich korzenie. Czytam wiele informacji o tym, że nasz świat jest zarządzany, że ludzki mózg otrzymuje polecenia z zewnątrz. Proszę, niech Pan opowie, jeśli to możliwe w prosty, nieskomplikowany sposób o prawie gałęzi i korzenia.

Odpowiedź: Zgodnie z prawem korzenia i gałęzi wszystkie sygnały zarządzania, wszystkie polecenia formują się na wyższym, niż nasz świat poziomie.

Nasz świat jest światem działań. Wyższy świat – jest to system zarządzania, w którym ma miejsce kształtowanie komenddla naszego świata i my je podświadomie wypełniamy, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Jednak czujemy, że nagle pojawia się jakaś myśl, jakieś pragnienie, działanie, konsekwencja, zdarzenie.

W naturze nic nie dzieje się bez powodu – wszystko jest zamknięte i wszystko jest logiczne.

Ale, czy istnieje relacja zwrotna, odpowiedź na wyższe zarządzanie, które możemy zmienić? Okazuje się, że tak.

Im bardziej będziemy podobni do wyższego zarządzania, tym bardziej dobre komendy będą schodzić do nas, ponieważ wyższe zarządzanie nie ma potrzeby, by nas łamać. Nasza natura i natura wyższego zarządzania staną się bliskie sobie i wtedy komendy będą bardzo logicznie i harmonijnie przez nas przyjmowane.

Zaczniemy bardzo gładko, lekko je wypełniać i działać zgodnie z wyższym zarządzaniem. Ale w tym celu musimy zmienić naszą naturę z otrzymującej, egoistycznej na obdarzającą, altruistyczną.

Taka jest natura Wyższego świata i całego wszechświata, z wyjątkiem człowieka. Człowiek – to egoista, a cała pozostała natura – nie. Ona jest wzajemnie połączona w jeden system i do niego musimy się dopasować.

O tym mówi nauka Kabały. Jeśli stopniowo zaczniemy integrować się z naturą, to zobaczymy, jak wszystkie działania, wydarzenia, wszystkie komendy wyższego zarządzania będą bardziej korzystne dla nas.

Komentarz: Teraz prawie wszyscy naukowcy mówią, że znajdujemy się wewnątrz matrycy, że nasz mózg jest kontrolowany. Ale oni dalej nie idą …

Odpowiedź: Oni nie rozumieją tego systemu, nie czują go.

Nauka Kabały jest dobra, ponieważ poprzez zmysły wprowadza człowieka w odczucia wyższego systemu, i wtedy on rozumie, że może podnieść się do „kabiny” zarządzania.

Tak, czy inaczej on będzie zobowiązany to zrobić. Tylko Kabała pozwoli mu wykonać to gładko i szybko, bez czekania na jakieś tragiczne pobudzenia z góry.

Z programu TV „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 25.05.2017

Kategorie: Kabała i inne nauki, Pytania&Odpowiedzi, Wolna wola