Pytanie z Facebooka: Zrozumiałem, że nasz świat – to gałęzie. I, że istnieją ich korzenie. Czytam wiele informacji o tym, że nasz świat jest zarządzany, że ludzki mózg otrzymuje polecenia z zewnątrz. Proszę, niech Pan opowie, jeśli to możliwe w prosty, nieskomplikowany sposób o prawie gałęzi i korzenia.

Odpowiedź: Zgodnie z prawem korzenia i gałęzi wszystkie sygnały zarządzania, wszystkie polecenia formują się na wyższym, niż nasz świat poziomie.

Nasz świat jest światem działań. Wyższy świat – jest to system zarządzania, w którym ma miejsce kształtowanie komenddla naszego świata i my je podświadomie wypełniamy, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Jednak czujemy, że nagle pojawia się jakaś myśl, jakieś pragnienie, działanie, konsekwencja, zdarzenie.

W naturze nic nie dzieje się bez powodu – wszystko jest zamknięte i wszystko jest logiczne.

Ale, czy istnieje relacja zwrotna, odpowiedź na wyższe zarządzanie, które możemy zmienić? Okazuje się, że tak.

Im bardziej będziemy podobni do wyższego zarządzania, tym bardziej dobre komendy będą schodzić do nas, ponieważ wyższe zarządzanie nie ma potrzeby, by nas łamać. Nasza natura i natura wyższego zarządzania staną się bliskie sobie i wtedy komendy będą bardzo logicznie i harmonijnie przez nas przyjmowane.

Zaczniemy bardzo gładko, lekko je wypełniać i działać zgodnie z wyższym zarządzaniem. Ale w tym celu musimy zmienić naszą naturę z otrzymującej, egoistycznej na obdarzającą, altruistyczną.

Taka jest natura Wyższego świata i całego wszechświata, z wyjątkiem człowieka. Człowiek – to egoista, a cała pozostała natura – nie. Ona jest wzajemnie połączona w jeden system i do niego musimy się dopasować.

O tym mówi nauka Kabały. Jeśli stopniowo zaczniemy integrować się z naturą, to zobaczymy, jak wszystkie działania, wydarzenia, wszystkie komendy wyższego zarządzania będą bardziej korzystne dla nas.

Komentarz: Teraz prawie wszyscy naukowcy mówią, że znajdujemy się wewnątrz matrycy, że nasz mózg jest kontrolowany. Ale oni dalej nie idą …

Odpowiedź: Oni nie rozumieją tego systemu, nie czują go.

Nauka Kabały jest dobra, ponieważ poprzez zmysły wprowadza człowieka w odczucia wyższego systemu, i wtedy on rozumie, że może podnieść się do „kabiny” zarządzania.

Tak, czy inaczej on będzie zobowiązany to zrobić. Tylko Kabała pozwoli mu wykonać to gładko i szybko, bez czekania na jakieś tragiczne pobudzenia z góry.

Z programu TV „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 25.05.2017

Kategorie: Kabała i inne nauki, Pytania&Odpowiedzi, Wolna wola

 Pytanie: Co to znaczy połączyć pragnienia? Powiedzmy, że ja z moim przyjacielem jesteśmy głodni i spotykamy się teraz razem, aby coś zjeść. Oznacza to, że połączyliśmy nasze pragnienia?

Odpowiedź: Tak możecie „łączyć się” ile chcecie, ale w ten sposób wasze pragnienia się nie łączą. One mogą połączyć się tylko, jeśli dążycie do tego samego celu i jest to – wyższy cel, znajdujący się nad waszym egoizmem, zgodnie z zasadą: „Kiedy w Nim raduje się dusza moja“.

Po to, aby podnieść się do Wyższego Świata, dwie osoby muszą połączyć się między sobą i stworzyć wspólne pragnienie, podobne do Stwórcy.

To pragnienie zbudowane jest na ich wzajemnym połączeniu, gdy są gotowi pomagać sobie wzajemnie po to, żeby pozytywnie wpływać na Stwórcę. Człowiek zaczyna tak samo wpływać na Stwórcę, jak Stwórca na człowieka.

Pytanie: Jakie narzędzia oferuje człowiekowi nauka Kabały, gdy on chce zacząć zarządzać swoją rzeczywistością?

Odpowiedź: Tym narzędziem jest właściwość obdarzania, którą oni nabywają łącząc się razem.

Okazuje się, że między dwoma egoistami („ego 1” i „ego 2”), buduje się trzeci składnik – właściwość obdarzania („obdarzanie 1 + 2”). I w miarę wzajemnego obdarzania siebie nawzajem oni zaczynają kierować je do Stwórcy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.11.2016

Kategorie: Praca duchowa

 Pytanie: Czemu powinno się wierzyć: argumentom rozumu, czy głosowi serca, tj. uczuciom?

Odpowiedź: Ani temu, ani drugiemu. Jak można zaufać swoim uczuciom, przecież na ziemskim poziomie cały czas popełniamy przez nie błędy. A jeśli wierzyć rozumowi, to on nie wiadomo gdzie nas prowadzi.

Co dotyczy duchowego poziomu, to kabalista tym bardziej nie wierzy ani swoim uczuciom, ani rozumowi! On chce, żeby jego uczuciami zarządzało wyższe światło, a jego rozum był tylko konsekwencją wpływu światła.

Kabalista – to człowiek, który nieustannie kieruje się na zbliżenie z wyższym źródłem. W takim stopniu, w jakim wyższe źródło panuje w nim, on czuje się na prawidłowym, dobrym, zdrowym poziomie.

I nawet, człowiek sam sobie nie powinien ufać, ani swoim myślom, ani sercu. Mówię z punktu widzenia Kabały, a nie z punktu widzenia zwykłego człowieka, który kieruje się tylko materialnymi odczuciami.

Zwykły, prosty człowiek jest przekonany, że jego ziemskie uczucia i rozum – są jego własnymi.  A kabalista widzi, że ani jego uczucia, ani jego rozum nie są jego, ale są tylko konsekwencją specjalnego światła działającego na niego, zwanego „otaczające światło” lub „wyższe światło”. Tym kabalista różni się od zwykłego człowieka.

I dlatego zadaniem kabalisty jest przyciągnąć do siebie coraz większą intensywność światła, ponieważ nie ma on nic własnego. Wszyscy jesteśmy stworzeniami, które powinny przywiązać się do Źródła, które nas stworzyło, i starać się otrzymać od niego maksymalny wpływ.

Pytanie: Czy kabalista posługuje się tymi uczuciami i emocjami, które przychodzą do niego, czy w ogóle nie zwraca na nie uwagi?

Odpowiedź: Oczywiście, posługuje się. On musi wyraźnie wyjaśnić, co w tej chwili przeżywa, a dokąd pożądane jest dojść w następnej chwili.

On ciągle szuka w sobie emocji, które dałyby mu sprzężenie z wyższą siłą, aby poczuć, że znajduje się w jej władzy i że nie ma niczego oprócz niej. Ona zarządza nim ze wszystkich stron, pobudza do pozytywnych i negatywnych uczuć, aby rozwinąć w nim maksymalnie szybko i efektywnie jego organy zmysłów. Taki jest cel rozwoju kabalisty.

Z lekcji w języku rosyjskim, 21.08.2016

Kategorie: Praca duchowa

 Pytanie: Czy cztery języki odpowiadają stopniom imienia HaWaJaH?

Odpowiedź: Oczywiście. Czteroliterowe imię Stwórcy, „Jud-Hej-Waw-Hej” lub HaWaJaH obejmuje w sobie absolutnie wszystkie elementy świata – i duchowego, i naszego.

W związku z tym, cztery litery imienia Stwórcy charakteryzują cztery etapy rozwoju materii pod wpływem wyższego światła i odpowiadają czterem głównym językom.

Z lekcji w języku rosyjskim, 24.07.2016

Kategorie: Język Kabały, Stwórca

 Kongres w Moskwie. Lekcja 4

Pytanie: Mówi Pan, że dziesiątka powinna stać się jak jeden. Co to jest za stan?

Odpowiedź: Jeden – oznacza, że my, każdy z nas, zbieramy się razem w jedną całość, w jedną jakość – właściwość wzajemnego obdarzania. I nie istnieją żadne inne relacje ani ze Stwórcą, ani między sobą.

I wszystkie inne cechy człowieka podłączają się do właściwości obdarzania. Anuluję się, łączę się z innymi, czuję się niżej lub wyżej od innych, aby wpływać na nich wielkością celu. Próbuję połączyć ich razem, wyobrazić sobie Stwórcę na miejscu, każdego z nich. W taki właśnie sposób zdobywamy jakość, która nazywa się „jeden”.

Pytanie: Czy osiągamy ten stan na krótki czas, czy stale musimy go podtrzymywać?

Odpowiedź: Stan ten przychodzi na jedną chwilę, ale jak tylko osiągamy go, odkrywamy Stwórcę.

W następnej chwili upadamy i wszystko znika: znika poczucie Stwórcy, pojawiają się w nas poważne przeszkody, aż do nienawiści i ponownie rozpoczyna się praca nad nimi, prowadząca do właściwości „jeden, jedyny”. I znowu odkrywamy Stwórcę.

I tak krok po kroku zmierzamy do celu, odkrywając za każdym razem nowe światy.

Teraz więc musimy myśleć tylko o swojej dziesiątce. Jeśli ona jest otoczona prawidłowymi dziesiątkami w mojej i w innych grupach, to odczuwamy duży dodatek sił od pozostałych takich dziesiątek. Dlatego jestem zainteresowany tym, aby ich było, jak tylko to możliwe więcej i aby były one, jak tylko to możliwe silne. Ale w zasadzie moja praca duchowa koncentruje się wewnątrz mojej dziesiątki.

Z biegiem czasu, można zachęcać do dobrej konkurencji, która przeniesie nas do przodu. Tylko jeszcze jest zbyt wcześnie, żeby o tym mówić. Musimy bardzo ostrożnie odnosić się do niej. Ale to przyjdzie.

Z 4 lekcji kongresu w Moskwie, 03.05.2016

Kategorie: Dziesiątki, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

 Pytanie: Sekret szczęścia – jest to wewnętrzne połączenie sercami w jedną całość. Ale co to jest wewnętrzne połączenie? Czy można w jakiś sposób sobie wyobrazić, o co muszę się starać dzisiaj, teraz, każdego dnia?

Odpowiedź: Jest to możliwe tylko poprzez grupę. Na przykład, na zebraniu przyjaciół należy wyobrazić sobie siebie znajdującym się w naprawionym duchowym stanie.

Właśnie w tym celu przeprowadza się spotkanie przyjaciół, żeby jakoś w sobie stworzyć ten stan,  zlepić go i pozostawać w nim w ciągu całego tygodnia, aż do następnego takiego samego spotkania między sobą.

W sumie, cała nasza kabalistyczna metoda ma na celu odtworzenie prawidłowej struktury Adama, to znaczy połączenie się wszystkich za pomocą zmysłów, uczuciowo, świadomie, konsekwentnie, za pomocą prób i błędów, aby upodobnić się do Stwórcy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 19.06.2016

Kategorie: Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

 Pytanie z Facebooka: Reinkarnacja – to rozwój duszy. Jeśli w danym wcieleniu dusza nie zdąży  się zrealizować, to czy musi powrócić na Ziemię, aby jeszcze raz odbyć naukęw tej samej klasie i przejść do następnej? Czy z punktu widzenia Kabały istnieje reinkarnacja i jeśli tak, to jak to się dzieje?

Odpowiedź: W każdym z nas, kto urodził się na Ziemi, istnieje zarodek duszy, tak zwany „punkt w sercu.” Sercem nazywa się pragnienie człowieka, wewnątrz którego istnieje często nieświadome,  prawie nieodczuwalne przez człowieka przyciąganie, aby osiągnąć swój korzeń.

Dążenie, aby osiągnąć swój korzeń, popycha człowieka naprzód. Niektórzy ludzie czują to bardziej, niektórzy mniej, niektórzy w ogóle nie czują. Ale punkt w sercu mają wszyscy.

Człowiek, który to czuje, zaczyna szukać sensu życia, dlatego żeon koniecznie chce dostać się do korzenia, z którego ten punkt opuścił się w dół, jak gwiazda, i zamieszkał w nim – on potrzebuje powrócić tam, gdzie jest jego dom.

Punkt w sercu kieruje człowiekiem,formując w nim bardzo wyraźne, prawidłowe dążenie: on musi w tym życiu dowiedzieć się, dlaczego istnieje. Tacy ludzie przychodzą do Kabały i realizują to dążenie – aby powrócić do swego domu, do swego źródła, do swego korzenia.

O tym mówi nauka Kabały. Naszym zadaniem w tym życiu jest osiągnąć swoje korzenie. Jeśli człowiek zaczyna pracować nad sobą i wypełnia to zadanie, znaczy, że on zakończył swoją reinkarnację.

Jeżeli zatrzymał się po środku drogi, to musi wrócić i w następnym życiu kontynuować naprawę, aż nie osiągnie swojego korzenia. Może być, że to nie nastąpi w ciągu jednego życia.

Ten, w kim to dążenie jeszcze milczy, po prostu powraca do tego świata, aby uzyskać niezbędną ilość materialnych cierpień, które doprowadzą go do pytania o sens życia: „Dlaczego cierpię?” I wtedy on zaczyna poszukiwanie.

W taki sposób, my wszyscy albo znajdujemy się w kolejce realizacji punktu w sercu, albo w połowie drogi, albo już go realizujemy.

Z programu TV „Aktualności z Michaelem Laitmanem”, 09.11.2016

Kategorie: Dusza i ciało, Pytania&Odpowiedzi

 Pytanie: Czy tłumacz tekstów duchowych musi być kabalistą? Przecież on wnosi w tłumaczenie swoje postrzeganie rzeczywistości.

Odpowiedź: Jeśli czytasz Torę (Biblię) w języku rosyjskim, to należy mieć na uwadze, że ten tekst zupełnie nie odpowiada oryginałowi w hebrajskim.

Tora została napisana trzy tysiące lat temu przez Mosze (Mojżesz). Następnie, tysiąc pięćset lat temu, zaczęto tłumaczyć jej teksty z języka hebrajskiego, lecz z licznymi zniekształceniami i uzupełnieniami i zrobili z nimi wszystko, co tylko możliwe.

Jeśli chcesz czytać Torę w języku rosyjskim, to polecałbym Pięcioksiąg, który jest wydawany w Izraelu. Jest to czyste, dosłowne tłumaczenie tekstu.

Z lekcji w języku rosyjskim, 24.07.2016

Kategorie: Tora

 Kongres w Pradze. Lekcja wstępna

W naszych czasach, dla wielu pytanie o sens życia staje się bardzo ważne. Widzimy to po rozprzestrzenianiu się depresji, wzroście zażywania narkotyków, rozpadzie rodziny, odrzuceniu, a co najważniejsze, przez fakt, że nasz świat staje się okrągły, jak wyższa, zarządzająca nim siła. I mimo, że zaokrąglamy się, to nie jesteśmy do niej podobni. Między nami istnieją bardzo poważne sprzeczności, które przekształcają się w kryzys.

Aby pokonać go, musimy upodobnić się do zewnętrznej siły. Innej alternatywy nie ma. Ponieważ jeśli na przestrzeni wielu tysięcy lat rozwijaliśmy się na nieożywionym, roślinnym i zwierzęcym poziomie, to teraz musimy wznieść się na poziom „Człowieka”.

Jest to zupełnie nowy stopień, ponieważ na nieożywionym, roślinnym i zwierzęcym poziomie rozwijaliśmy się instynktownie, pod wpływem sił natury, a teraz osiągnęliśmy maksimum.

Doszliśmy do stanu, kiedy cała ludzkość doszła do swojego nasycenia. Nieożywiony, roślinny i zwierzęcy rozwój ludzkości zakończył się i doszliśmy do określonej linii.

I co dalej? Musimy zrozumieć, że tak długo nie będzie dobrze, dopóki nie upodobnimy się do zewnętrznej siły natury. Musimy wznieść się na wyższy poziom rozwoju.

Różnica między tymi poziomami jest bardzo duża, ponieważ na nieożywionym, roślinnym i zwierzęcym  poziomie rozwijaliśmy się instynktownie, pod wpływem natury, która wywierała na nas nacisk i goniła nas naprzód. A na poziom „Człowieka” lub „Adama” musimy podnieść się świadomie, rozwijając w sobie jeszcze jedną siłę oprócz egoistycznej – altruistyczną.

Właśnie, dlatego jest nam potrzebna nauka Kabały, ponieważ nie wiemy, w jaki sposób uzyskać zupełnie nową, naturalną właściwość, której nie posiadamy.

Na miarę jej rozwoju zaczniemy badać naturę w jej następnej fazie, na jej następnym poziomie, w nowym wymiarze i w ten sposób zaczniemy  istnieć w zupełnie innym systemie sił.

Z wstępnej lekcji kongresu w Pradze, 09.09.2016

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Rozwój egoizmu, Sens życia

 Pytanie: Ilu ludzi zawiera w sobie pojęcie „dziesiątka”?

Odpowiedź: Nieważne. Mogą to być i przypadkowe dziesiątki, i wirtualne. Najważniejsze jest to, żeby te kilka osób (od pięciu do dziesięciu) razem próbowało ustalić prawidłowy kontakt między sobą, prawidłowe wzajemne relacje, które muszą istnieć według symbiozy prawej i lewej linii.

Pytanie: Co to jest niezależność z punktu widzenia Kabały?

Odpowiedź: Niezależność – to stan, kiedy w pełni czuję się włączony w grupę.

Pytanie: Pomimo zrozumienia prawidłowości kabalistycznej metody, mimo wszystko wiele rzeczy rozdrażnia mnie i irytuje. Jak to przezwyciężyć?

Odpowiedź: Kabała drażni i irytuje, ponieważ ona nie jest w twoich rękach, nie możesz wykorzystać jej w sposób, w który byś chciał. Działają w niej ścisłe fizyczne prawa natury, które są niezmienne, stałe i których ty w żaden sposób nie jesteś w stanie zmienić. Człowieka to zawsze bardzo irytuje. Nie można nic zrobić, ale to prawda.

Pytanie: Czy przyciągam pozytywne siły, kiedy oglądam Pana transmisje?

Odpowiedź: Tak, kiedy razem rozmawiamy o tym, w jaki sposób działa metoda kabalistycznego połączenia, wpływa na nas ogromna pozytywna siła.

Komentarz: Matka nie zawsze jest dobra dla swoich dzieci, czasem jest sroga dla ich własnego dobra.

Odpowiedź: To nie znaczy, że ona jest niedobra. Ona jest dobra, tylko nie zawsze pokazuje to na zewnątrz, ale ciągle ma dobre intencje w imię dzieci.

Pytanie: Czy nie będzie rozdwojenia w psychice – między życiem w grupie, jako altruista i życiem w społeczeństwie, jako egoista wśród egoistów?

Odpowiedź: Nie, zobaczysz, jakie to jest proste.

Jeśli w pracy będziesz postępować tak samo prosto i prawidłowo, jak to robisz w grupie, to będą cię tylko bardziej kochać i szanować. Nie myśl, że z tego powodu stracisz – nie.

Pytanie: W jaki sposób można wykształcić w sobie pragnienie na poziomie Stwórcy?

Odpowiedź: Wykształcić w sobie pragnienie obdarzania i miłości możliwe jest tylko poprzez wspólne pragnienie grupy.

Pytanie: Mówi Pan, że nasz świat jest iluzją. Dlaczego jest to tak trudno sobie uświadomić? Jak wykształcić w sobie prawidłowe postrzeganie, że wszystko znajduje się w człowieku?

Odpowiedź: To robi Wyższe światło, nie musisz niczego wymyślać!

Pytanie: Jakie moje cechy mogą mieć wpływ na wyższe siły natury?

Odpowiedź: Tylko dążenie, by wejść przez połączenie z innymi, w związek z pozytywną siłą – ze Stwórcą.

Pytanie: Czy lepiej jest kontrolować od wczesnego dzieciństwa przyjaźń i relacje między dziećmi?

Odpowiedź: Nie sądzę, że należy to robić, należy po prostu pokazywać im przykład.

Pytanie: W jaki sposób można w rodzinie, na podstawie Kabały świadomie wychowywać dzieci?

Odpowiedź: Tylko dobrym osobistym przykładem. A następnie, kiedy one dorosną, ważne, aby one same dawały sobie wzajemny przykład.

 Z lekcji w języku rosyjskim, 03.07.2016

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi