Wszystkie decyzje w życiu podejmuj, jakby rzucając haczyk wędki na ostateczny cel – odkrycie Stwórcy.

Chcesz go złapać, przyciągając się do niego.

Po drodze rozwiązujesz codziennie problemy tego świata, łącząc je wszystkie z celem, a następnie wykonując niezbędne działania.

Gdyby 100 lat temu ludzie mieli to, co my dzisiaj, byliby szczęśliwi. Ale dzisiejszy egoizm jest niezadowolony. Oligarchowie otrzymując 1 miliard dolarów, czują napełnienie na 100 $. Nie ma uczucia napełniania – Faraon wypędza nas z Egiptu, egoizmu – do duchowego napełnienia.

Egipt zaczyna się od wysiłków grupy, aby zjednoczyć się jak 1. Na początku jest pożądane 7 sytych lat, a następnie wbrew pragnieniu – 7 głodnych lat. Zaczynamy rozumieć, że połączenie musi być ponad egoizmem. Oznacza to, że jest potrzebna pomoc Stwórcy!  Ku temu kieruje nas Faraon.

Na początku człowiek pracuje dla wynagrodzenia tego świata, egoizmu. Ale stopniowo przechodzi do zrozumienia sukcesu w formie obdarzania grupy a później Stwórcy. Za wynagrodzenie za wysiłki uważa zdolność anulowania się przed grupą i wyższą siłą, przejścia na obdarzanie liszma.

Duchowe naczynie (kli) – to nie 10 osób, a cel, który łączy ich w 1. W miarę połączenia w 1 stają się duchowym naczyniem. Cała duchowa praca – to połączenie w 1. Wykonując ją odczuwamy przeszkody Faraona, kierujące nas do wyjścia z egoizmu, Egiptu.

Wszystkie bogactwa ziemi należą do całej ludzkości. Z góry bierze się pod uwagę całą ludzkość jak jedno stworzenie, ADAM. I jak bardzo każdy kraj sprzeciwia się tej altruistycznej ogólnej kalkulacji, do tego stopnia będzie otrzymywał teraz „karę” – wskazanie błędów!

Człowiek – to pragnienie rozkoszować się, napełniać. Po „Chlebie” wymaga „Igrzysk“. Ale my podnieśliśmy się z ilościowego wzrostu egoizmu do jego jakościowej zmiany. Ego nie zaspokoi się „chlebem i igrzyskami”, jak zwierzę w teraźniejszości, ono wymaga sensu przyszłości.

Stwórca jest zazdrosny. Przy braku naszej uwagi w stosunku do Niego, Jego stosunek do nas zmienia się, by pomóc nam przywrócić optymalną więź między nami. Stwórca jest absolutem, ale przyciąga nas jak nauczyciel, naprzemiennie prowokując przeciwne relacje z Nim.

Wyższy egoizm, miłość własna jest wtedy, gdy proszę Stwórcę, aby usunął cierpienie, które On sam spowodował. Przecież nie spowodował go po to, abym prosił Go, by zmienił Swoje działanie, ale żeby pobudził mnie, bym prosił o przybliżenie, podobieństwo, byśmy mogli wzajemnie się obdarzać.

Cierpienie nie przychodzi z powodu złych uczynków ale, by zmusić nas do szukania jego sensu, a następnie od sensu cierpień, do szukania sensu życia. Nie ma przyczyny w cierpieniach, ale po co są nam one dane. Dane są po to, by przejść od nich samych do wyższej przyczyny, do braku podobieństwa do Stwórcy.

Jak zrealizować pragnienie poznania sensu życia? Tylko w połączeniu, w naprawie więzi w grupie, osiągając stan, w którym odkrywa się Stwórca, a wasze relacje stają się podobne do właściwości Stwórcy. Sami przy pomocy światła (Stwórcy, Or Makif) budujecie wyższy świat.

Jeśli nagroda jest w samym działaniu, działanie jest zapłatą – wtedy nie ma poczucia czasu. To jest świat duchowy. A jeśli ty po działaniu czekasz na zapłatę, to jesteś w materialnym świecie. Dla kabalisty działanie na rzecz ogólnej naprawy jest nagrodą, ona jest ponadczasowa.

Umarł król Egiptu – dawny egoizm. Dlatego odczuwamy kryzys. Pojawiają się nowe prawa społeczeństwa, nowe zarządzanie nami przez naturę, globalizacja, integracja, pokazująca zależność ludzi. Ale nasz egoizm nie jest gotowy na połączenie. Dlatego potrzebujemy metody połączenia – Kabały.

Z odkryciem siebie, jako globalnego, jedynego systemu musimy dojść do wniosku, że wszystko jest wspólne i każdy musi zatroszczyć się o wszystkich. Osobiste – potrzebne jest tylko do istnienia, a wszystko inne – to społeczna ogólnoświatowa własność. Jest to prawo natury i kary.

Mojżesz z ludu Izraela – to punkt w sercu, Bina w Malchut. Przez 40 lat nabył od Faraona Malchut – egoizm. Po 40 latach ucieka przed Faraonem, zabijając w sobie Egipcjanina, jego punkt Biny rośnie 40 lat w Itro. Po Itro Mojżesz jest w stanie oprzeć się Faraonowi – „uwolnij mój lud”!

Na każdym stopniu odkrywa się coraz większy egoizm, a na drodze podtrzymuje tylko wzajemne poręczenie. Przyjaciele zobowiązani są „rzucić tonącemu linę”, przecież podczas upadku sam nie może się uratować zaczynając cenić świat materialny bardziej od duchowego, ale grupa i miłosierdzie Stwórcy go uratuje.

@Michael Laitman

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Myśli na Twitterze, Praca duchowa, Rozwój egoizmu

 Pytanie: Jeśli poznanie duchowości jest indywidualne, to jak rezultaty połączenia z innymi mogą wpłynąć na to, że nie muszę już ponownie przechodzić przez to, co miało miejsce w przeszłości?

Odpowiedź: Jesteśmy pierwsi na ostatnim etapie rozwoju ludzkości i musimy całkowicie przez niego przejść.

Ponieważ Kabała była zamknięta, ukryta przed milionami na przełomie 2000 lat, musimy ją teraz ożywić. I my ją ożywiamy i zaczynamy rozpowszechniać. Dlatego jesteśmy pierwszymi, pionierami w jej rozpowszechnianiu.

Pytanie tylko, czy w przeszłości były zrobione jakieś naprawy, których w tej chwili nie musimy już przechodzić? Można powiedzieć, że na nieożywionym, roślinnym i zwierzęcym poziomie duszy, naprawy są praktycznie zakończone. A ostatni stopień należy jeszcze naprawić.

Z lekcji w języku rosyjskim, 18.02.2018

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Rozpowszechnianie metody

Różnica między Kabałą i religią polega na tym, że Kabała uczy zjednoczenia ludzi, aby w swojej jedności, w miłości do bliźniego mogli odkryć właściwość zwaną Stwórca. „Od miłości do bliźniego – do miłości do Stwórcy“, co jest celem rozwoju i naprawy człowieka.

Zachowanie Trumpa nie jest kwestią charakteru, ale ekonomii. Globalna gospodarka utknęła w ślepy zaułeku. W każdym razie nastąpi podział rynków. Kto zamknie swój rynek przed importem, jak Trump, wygrywa w zapewnieniu roboczych miejsc pracy dla swoich ludzi. To lepsze, niż wojna.

@Michael Laitman

Kategorie: Kabała i religia, Kryzys, globalizacja, Myśli na Twitterze

  Pytanie: Gdy wszyscy pozbędą się egoizmu i staną się doskonali, czy będą rodzić się dzieci i czy będą one doskonałe od urodzenia?

Odpowiedź: Tak, absolutnie doskonałe. Wtedy świat stanie się światem zwierzęcym i każdy będzie czynił tylko dobro, żadnego zła nie będzie.

Pytanie: I wtedy, jak powiedziano, wilk będzie leżał razem z koziołkiem, a mały chłopiec będzie bawił się z nimi?

Odpowiedź: Jeśli egoizm będzie całkowicie naprawiony, czy jest możliwe, żeby jeden zaszkodził drugiemu?

Pytanie: Co wtedy będzie jadł „wilk”? Czym się nasyci?

Odpowiedź: Tylko obdarzaniem innych, nie będzie potrzeby żadnego jedzenia, w ogóle nic. Jak tylko świat będzie stopniowo osiągał stan końcowej naprawy, wszystkie jego detale zaczną znikać z naszego odczucia.

Nieożywiona, roślinna, zwierzęca natura i człowiek przejdą na niematerialny poziom, dlatego że egoizmu, jako takiego już nie będzie, nie będzie materii.

Materia – to tylko iluzja dana nam w odczuciach po to, abyśmy odpracowali na niej powrót do altruizmu, do właściwości obdarzania i miłości.

Z lekcji w języku rosyjskim, 26.02.2017

Kategorie: Uncategorized

 Pytanie: Od jakiego momentu zaczyna się życie duchowe człowieka?

Odpowiedź: Od chwili, gdy zaczyna próbować widzieć we wszystkim, że „nie ma nikogo oprócz Niego” – że tylko Stwórca określa jego właściwości, uczucia, myśli i wszystko, co on w nich czuje. Przecież to – nie on sam a Stwórca, który wszystko tworzy.

Pytanie: Czy to dlatego on zaczyna kochać wszystko, co go otacza?

Odpowiedź: Tak on chociażby zaczyna przybliżać się do miłości.

Z lekcji w języku rosyjskim, 25.02.2018

Kategorie: Praca duchowa, Stwórca

Wiara powyżej wiedzy – to stan duchowy, kiedy człowiek czuje zły wpływ tego świata na niego, ale przyjmuje go jako pochodzący od Stwórcy i dlatego reaguje na zło, odnosząc się do Stwórcy, aby cierpienia nie zasłaniały przed nim Stwórcy, a doprowadziły do fuzji z Nim.

Uczestniczymy w upadku wszystkich państwowych, finansowych i publicznych systemów. Z reguły w przeszłości, wewnętrz istniejących systemów rodziły się i rozwijały nowe. Ale dzisiaj tego nie obserwujemy. Dlatego, że przed nami mają miejsce narodziny całkowicie nowego systemu!

Egoizm – to siła, która specjalnie przeszkadza korekcie duszy. Naprawić ją może tylko wyższe światło. Dlatego cała duchowa ścieżka sprowadza się do modlitwy – prośby do Stwórcy, aby nas naprawił. Egoizm zmusza nas do zwrócenia się do Stwórcy. On jest aniołem Stwórcy!

@Michael Laitman

Kategorie: Egoizm, Kryzys, globalizacja, Myśli na Twitterze, Praca duchowa

  Pytanie: Z czego wynika nieprzezwyciężony strach, gdy chcesz zajmować sie Kabałą?

Odpowiedź: Strach pochodzi z nieznajomości tego, czym jest Kabała.

Nie ma nic lepszego, bardziej praktycznego, bardziej koniecznego, niż korekta własnej duszy. To jest to, co istniało przed twoimi fizycznymi narodzinami w naszym świecie, i to jest to, co pozostanie z tobą po śmierci ciała; to jest wieczna część ciebie.

I należy rozwinąć ją tak, abyś jeszcze na tym świecie poczuł Wyższy świat przez swoją duszę i zaczął się z nią indentyfikować, a nie ze swoim ciałem. Musimy do tego dojść. Nie ma w tym nic przerażającego.

Pytanie: Czy można uwolnić się od lęku, otrzymać „poduszkę bezpieczeństwa”, wchodząc w specjalną wewnętrzną więź z innymi studiujacymi Kabałę?

Odpowiedź: Możliwe, że teraz właśnie prowadzą cię przez to. Ale, w zasadzie ludzie studiują Kabałę, aby zrozumieć swoje przeznaczenie. To również dobrze. Zdarza się, że ludzie przychodzą do Kabały z lęków i niepokoju, aby znaleźć jakieś oparcie na tym świecie, w tym życiu.

Z lekcji w języku rosyjskim, 18.02.2018

Kategorie: Studia Kabały

  Pytanie z Facebooka: Czy Kabała proponuje zniszczenie ego?

Odpowiedź: Nie. Kabała – jest to metoda mówiąca, jak prawidłowo pracować z egoizmem i używać go w pełnej mocy. Właśnie dlatego nazywa się nauką Kabały, od słowa „otrzymywać”.

Pytanie: Oznacza to, że niemożliwe jest zniszczenie egoizmu?

Odpowiedź: To jest niemożliwe i nie jest konieczne.

Z programu TV „Aktualności z Michaelem Laitmanem”, 10.04.2018

Kategorie: KABAŁA, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój egoizmu

„Modlitwa wielu” – to jest to, kiedy modlę się za innych, którzy wydają mi się istnieć poza mną.

Proszę Stwórcę, aby zjednoczył wszystkich w jedną duszę, „Adama” i modlę się za nią.

W ten sposób odtwarzam swoją duszę.

Albowiem oprócz duszy „Adam” nie ma żadnej rzeczywistości – z wyjątkiem Stwórcy.

Trzeba szukać takich stanów, które doprowadzą mnie do ujawnienia we mnie zła. Oznacza to „przebudzenie ciemności”, której wcześniej nie widziałem. W ten sposób stwarzam pragnienie modlitwy, uczę się prosić Stwórcę. To jedyna rzecz, która mi pomoże!

@Michael Laitman

Kategorie: Myśli na Twitterze, Praca duchowa

 Pytanie: Dlaczego duchowe poznanie nie jest wyobrażeniem, jak iluzja tego świata? Jak rozróżnić rodzaje poznania?

Odpowiedź: Duchowe poznanie nie jest fantastyczną wyobraźnią lub czymś innym, co sobie wyobrażamy, dlatego że ono wynika z wysiłku człowieka, aby wznieść się ponad sobą.

Dzieje się to, gdy działam przeciwko swojej naturze, przeciwko swojemu jestestwu, i z tym zamiarem, wysiłkiem podnoszę się ponad sobą, nabywam właściwość obdarzania i miłości, i w niej odczuwam nowy świat. Tam istnieją przeciwne właściwości do tego świata a ja zaczynam się zmieniać, odwracać.

Pytanie: Dlaczego kabaliści nie napisali takich książek, gdzie w prosty sposób i ładnie opisaliby duchowy świat?

Odpowiedź: Ty i tak byś z tego nic nie zrozumiał. A jak opisaliby świat duchowy – jakimi słowami? Słowami naszego świata? Wtedy wyobrażałbyś sobie nasz świat.

Wszystko, co można było powiedzieć o wyższym świecie, jest powiedziane w Torze, w Talmudzie, we wszystkich świętych księgach, ale w sposób alegoryczny, dlatego że bezpośrednim tekstem może to zobrazować tylko „Nauka dziesięciu Sfirot“. Opisuje ona czystą mechanikę: wzniesienie-zejście różnych ekranów, skrócenie pragnień, wyjście-wejście światła i tak dalej. A jakie za tym stoją uczucia – niemożliwe jest opowiedzieć, dlatego że jeszcze nie posiadamy adekwatnego postrzegania tych uczuć.

Z lekcji w języku rosyjskim, 19.03.2017

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Studia Kabały