Pytanie: Wiemy, że duchowe działania przeprowadzane są za pomocą intencji. Jak powinniśmy prawidłowo podejść do wykonania muzyki wyższych światów, aby osiągnąć cel w najkrótszym możliwym czasie, pozostając przy tym, jako duchowo rozwijający się  ludzie?

Odpowiedź: Myślę, że najważniejsze – to stałe nastrajanie się na wyższe zarządzanie w radości.

Około 20 lat temu przeprowadziłem eksperyment w domu starców:  rozdałem nagrania melodii „Mi sod a-chachamim” dla jego mieszkańców, a następnie przeprowadziłem z nimi rozmowy. Ludzie w wieku 65 lat i powyżej mówili o tym, że płakali, gdy słuchali tej muzyki.

Ja ich rozumiem. Po pierwsze, człowiek u schyłku lat, słysząc tę melodię, natychmiast zaczyna odtwarzać sobie, przypominać sobie swoje wspomnienia z przeżytego życia. Ale te przeżycia  w swojej istocie różnią się od tego, co powinna przekazać ta muzyka.

Ona mówi o radości, o wyższym świetle, o bardzo świetlnym stanie. Jest to zachwyt, inspiracja i wzlot duszy! Jest to coś płynące w białym świetle – taki błogi, pełen zachwytu stan, który w naszym świecie reprezentuje panna młoda, gdy ubierają  ją w białą ślubną suknię.

Dlatego najważniejszym jest, żeby przynajmniej w przybliżeniu zrozumieć i poczuć, o czym mówi ta melodia, nastrajając się na radość i starając się upodobnić do człowieka, który ją napisał.

Przecież on pisał ją z poziomu wyższych światów, wyższego stanu, wyższej siły. A tam przejawia się tylko porywająca,  wszechogarniająca radość wyższego poznania, wieczności, doskonałości, harmonii!

Dlatego konieczne jest, aby oderwać się od swojego egoizmu, z tego, co zrobił z nami w naszym świecie, szpecąc nas, i wznosząc się nad nim, zacząć starać się żyć w zupełnie innym wymiarze: w obdarzaniu, w miłości, w dobrych wzajemnych relacjach. Wtedy melodie duchowych światów będą odczuwane przez nas zupełnie inaczej..

To jest niewielkie pouczenie dla każdego ucznia. Myślę, że jeśli będzie on zawsze pamiętał o tym, to otrzyma możliwość, bez konieczności uczenia się czegokolwiek innego z całej ogromnej metodyki zrozumienia wyższych światów, którego autorem był Baal HaSulam, aby również zacząć odczuwać duchowy świat. Tutaj nie potrzebne są słowa! Jeśli odkryje się on do tych dźwięków i ich wewnętrznego źródła, to zacznie wszystko rozumieć.

Z programu TV „Rozmowy z Michaelem Laitmanem” 02.09.2014

Kategorie: Muzyka i pieśni

Kongres w Soczi. Lekcja 4

Pytanie: Powiedziano: “Uzyskaj wiarę w Rawa (nauczyciela) i idź za nim. I ty modlisz się, żeby był w tobie duch jak u Rawa. Tak kupuje się duchowe”. Co to oznacza?

Odpowiedź: Wiara w nauczyciela – to wiara w to, co on mówi, i bezwarunkowe wykonywanie jego zaleceń.

Wszystko, co mówię, mówię dla was. Ten, kto słucha i przyjmuje to, rozwija się i robi postępy.

Nie mam żadnych pretensji do tych, którzy nie chcą mnie słuchać – jest to ich sprawa. Ale jeśli chcesz być przywiązany do mnie i iść za mną, powinieneś słuchać tego, co mówię.

Ponieważ na ścieżce duchowej twoje oczy będą zawsze zamknięte, zawsze będziesz szedł za mną. One otworzą się tobie, gdy wzniesiesz się na swój kolejny stopień, a na następny stopień będziesz wznosić się z zamkniętymi oczami. To się nazywa „wiara powyżej wiedzy”.

Z 4 lekcji kongresu w Soczi, 25.08.2014

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Nauczyciel i uczeń, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Wiadomość: Dyrektor Zatrudnienia Banku Światowego Nigel Tuos na spotkaniu ministrów G20 w Australii powiedział, że w niedalekiej przyszłości cały świat czeka światowy kryzys miejsc pracy.

Proponuje się  utworzenie 600 milionów miejsc pracy. Teraz w krajach G20 więcej niż 100 milionów ludzi nie ma pracy i około 500 mln. -. „pracujących ubogich“, którzy muszą  żyć za mniej niż 2 dolary dziennie.

Komentarz: Rozwiązaniem nie jest tworzenie nowych miejsc pracy. Bezrobocie będzie nadal rosnąć wraz z rozwojem nowych technologii. Pracować „na marne” oznacza wyczerpać zasoby tylko jedynie po to, aby zająć ludzi. W perspektywie, żeby zabezpieczyć ludność planety wszystkim co niezbędne, należy zaangażować w to nie więcej niż 2-3% populacji.

Rozwiązaniem jest – włączenie wszystkich w integralną edukację, a następnie, w miarę jej przyswojenia, zmiana struktury społecznej na społeczeństwo równej racjonalnej konsumpcji.

Kategorie: Ekonomia i pieniądze, Kryzys, globalizacja, Świat

Pytanie: Powiedział Pan kiedyś podczas lekcji, że wybór jest konieczny tylko wtedy, kiedy człowiek nie jest pewny. Czy będziemy mieli wybór, gdy osiągniemy już stan całkowitej naprawy – Gmar Tikkun?

Odpowiedź: Na miarę wznoszenia się do Stwórcy coraz mniej zgadzamy się z Nim – a jednak za każdym razem znajdujemy w sobie siłę, żeby jednak się zgodzić.

Przed wejściem w  nieskończoność odkrywam, że nie ma nikogo gorszego niż Stwórca. Nie zgadzam się z Nim w niczym, żywię do Niego zaciętą nienawiść, jak do niczego innego. Ale jednocześnie mam siłę, aby wznieść się ponad tym odczuciem i dojść do przeciwieństwa: nie ma nikogo wyżej, nikogo doskonalszego, silniejszego i prawdziwszego niż On.

Stoję  przed wyborem – gdzie mam się poruszać? Przy czym nie mam gdzie się poruszyć. To jest nieskończoność.

Ogólnie rzecz biorąc, należy zrozumieć, że niezależnie od tego, jak człowiek się wzniósł, zła skłonność nadal góruje nad nim. Naprawdę odkrywamy stworzenie jako „Coś z niczego”, naprzeciw „Istniejący z Istniejącego”.

Z lekcji do artykułu „Wolna wola”, 14.12.2011

Kategorie: Praca duchowa, Stwórca, Wolna wola

Wkraczamy w nową epokę. Jesteśmy skonfrontowani z koniecznością zmian naszych relacji: powinniśmy przejść z egoistycznej konkurencji we wzajemne poręczycielstwo, a później do ogólnej miłości.

Początkowo dzieje się to pod przymusem, pod wpływem naszego obecnego stanu i presją natury, lecz później dobrowolnie przejdziemy do wzajemnego ustępstwa i poręczycielstwa.

Dlatego też odpowiednio do tego powinniśmy zbudować nasz system edukacji i wychowania i system wyjaśniający. Systemy te powinny długoterminowo wpływać na ludzi, grupy, społeczeństwo, naród, kraj i wszystkie kraje, aż stopniowo wprowadzimy jednolitą edukacje i nauczymy się żyć szczęśliwie razem w jednym duchu.

Z 5 rozmowy na temat nowego życia 27.12.2011

Kategorie: Edukacja

„Kradzież” w duchowym oznacza, że przede mną odkrywa się pragnienie, kli, które mogę dołączyć do obdarzania (wznieść do Biny), jednak zamiast tego otrzymuję w nim przyjemność dla siebie. To właśnie jest kradzieżą.

We wszystkich swoich 613 pragnieniach człowiek powinien osiągnąć właściwość obdarowywania, w przeciwnym razie jest złodziejem. Przecież otrzymuje dla siebie, czyli wychodzi, że kradnie! Dlatego istnieje przykazanie „Nie kradnij!”.

Z lekcji do artykułu z księgi „Szamati”,01.10.2009

Kategorie: Praca duchowa

 Jest powiedziane: „Przykazanie ratuje i chroni tylko wtedy, gdy człowiek zajmuje się nim, a Tora chroni zawsze, nawet gdy się nią nie zajmuje”.

„Przykazanie” – jest to praca samego człowieka, jego wysiłki na rzecz osiągnięcia świata duchowego. Dlatego ono działa tylko wtedy, gdy działasz ty. A póki śpisz albo bezcelowo spędzasz czas, wtedy twoje życie ucieka bez pożytku.

Póki znajdujesz się w prawidłowych myślach i intencjach i wykonujesz jakieś działania, potwierdzające twoje intencje, wtedy każda chwila pracuje na ciebie i budzi cię do następnego poziomu. Musisz przejawić pragnienie, dążenie do osiągnięcia tego wyższego stopnia, a wtedy zacznie on emitować na ciebie światło.

Jeśli jednak już dołożyłeś wszelkich starań do swojego duchowego rozwoju, to nie spodziewaj się, że natychmiast otrzymasz Torę – że poczujesz światło powracające do źródła. Ono może przejawić się w formie, której wcale nie spodziewałeś się, i w zupełnie nieoczekiwanym momencie. O tym jest powiedziane: „Tora chroni zarówno wtedy, kiedy zajmują się nią, oraz kiedy się nią nie zajmują”.

Jest to proces, który od ciebie nie zależy. Nie znasz wszystkich praw: kiedy światło musi lepiej świecić i co jest dla ciebie dobre, a co szkodliwe. Nie jest to w twojej mocy i zależy od korzenia duszy, a także od ogólnego procesu rozwoju wszystkich dusz. Tu jest mnóstwo wszelkich obrachunków zgodnie z „sądami nad duszami”, które nakłada na ciebie Tora – ogólne światło A’B-SA’G.

Dlatego nie od razu zaczynasz odczuwać światło. Ale ono zawsze działa. Nie myśl, że ono nie działa. Nawet gdy wydaje ci się, że tyle zrobiłeś, tak wiele wysiłków włożyłeś, ale nic się nie dzieje – to nie jest tak. Być może rezultat poczujesz za ro

A tymczasem wewnątrz ciebie kręcą się trybiki, światło pracuje nad tobą pełną parą. Jednak ty tego nie dostrzegasz, ponieważ zmiany te zachodzą początkowo na nieożywionym, roślinnym i zwierzęcym poziomie. Rozwój stale się toczy. Być może w twojej duszy istnieją bardzo głębokie pragnienia, wielki „awijut”, w którym musi być dokonana podstawowa naprawa, która poprzedza twoje uświadomienie, i dlatego nie czujesz zmian.

Jest wiele osób bardzo zaawansowanych, które wiele osiągnęły, jednak tuż przed decydującym momentem rezygnują i upadają. Widzisz to i nie jesteś w stanie czegokolwiek zrobić, ponieważ działa tu sztywne prawo. Jeśli nie dołożyłeś chociażby jednego ziarenka na szalę wagi, aby uzyskać przewagę nad swoim egoizmem, to przeciwna szala, na której stoisz, nie podniesie się i pozostaniesz na dole.

Jednak nie trzeba wątpić w miłosierdzie Stwórcy! Po jakimś czasie możliwość ta wróci do ciebie – w innym stanie i na innym stopniu, i znowu będziesz miał szansę, aby kontynuować swoją drogę duchową. Jednak to może się wydarzyć po upłynięciu jakiegoś czasu lub nawet w następnym wcieleniu.

Z lekcji do artykułu Rabasza, 10.11.2011

Kategorie: Duchowość, Praca duchowa

Pytanie: Czy mógłby Pan opisać wszystkie 613 pragnień istniejących w człowieku? Jedno po drugim.

Odpowiedź: Oto tak, szczegółowo opisać wszystkie 613 pragnień? A po co? Żadnego z nich na razie Pan nie ma! One występują w człowieku za machsomem podczas jego duchowego wzniesienia jako pragnienia rozkoszowania się Stwórcą, jak zostało powiedziane: „Skosztujcie i zobaczcie,  jak dobry jest Stwórca”.

Po ujawnieniu Stwórcy zaczynasz czuć Go w 613 przyjemnościach, rozkoszach – najpierw z intencją rozkoszowania się Nim dla siebie (ABJA klipot), a następnie z naprawioną intencją dla Niego. W języku ludzkim nie ma możliwości opisania tych pragnień, ponieważ samych pragnień nie ma.

Kategorie: KABAŁA, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Jak należy pracować po otrzymaniu duchowego przebudzenia?

Odpowiedź: Trzeba pracować nad połączeniem ze środowiskiem, składającym się z takich samych osób jak ty. Twoje duchowe kli buduje się z pragnień innych ludzi. Sam ty oprócz jednej iskry, jednego punktu  nie masz nic. Jesteś jak jedna komórka wspólnego organizmu. Co możesz zrobić z tą jedną komórką? Jak dasz radę ożywić ją? Co możesz w niej poczuć? –  Nic!  Musisz połączyć się z innymi komórkami.

Cały wszechświat – to jeden organizm zwany Adam, a ty musisz dołączyć się do niego. Nie jesteś w stanie połączyć się bezpośrednio ze światłem, bo światło – to jest odczucie wewnątrz tego wspólnego ciała. Życie, które odczuwasz w tym wspólnym duchowym ciele, nazywa się „światłem”, a źródło tego życia nazywa się Stwórcą.

To wszystko odczuwa się wewnątrz kli (naczynia), które składa się ze wszystkich pozostałych dusz – wszystkich pragnień, nawet najmniejszych, ale również dążących do duchowości. Jeśli nie połączysz się z nimi, to nigdy nie odczujesz życia duchowego.

Sam nie jesteś nawet w stanie odkryć otaczającego światła, bo to jest światło, które znajduje się w pozostałych duszach połączonych razem. I tylko względem ciebie jest ono na razie otaczające, ponieważ nie jesteś w stanie przyjąć je w siebie, aby stało się ono światłem wewnętrznym. Ale to jest to samo światło.

Odczuwanie połączenia dusz  ponad naszym egoizmem nazywa się światłem.

Z lekcji do artykułu z księgi „Szamati”,01.10.2009

Kategorie: Duchowość, Dusza i ciało, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa

Pytanie: Jakie należy spełnić warunki, aby nasza prośba (MaN) została przyjęta przez wyższego?

Odpowiedź: Prośba powinna odpowiadać możliwościom niższego. Jeśli małe dziecko prosi odpowiednio do jego stanu i przykłada wysiłek, to dzięki temu rośnie, otrzymując odpowiedź, świecenie. Od nas wymagana jest tylko odpowiednia prośba do naszego poziomu, naszego wewnętrznego stanu i zewnętrznych warunków, które są dla nas zorganizowane.

Powinno przestrzegać się zarówno wewnętrznych jak również zewnętrznych warunków. Myślimy zawsze tylko o sobie, co jest błędne, ponieważ należy wziąć pod uwagę cały świat, wszystkie warunki. Dotyczy to zarówno materialnegojak i duchowego świata.

W duchowości dusza jest wewnętrznym komponentem, a światy zewnętrznym. Jeżeli dusze nie doprowadzą się do zgodności z zewnętrznym systemem, ze światami, to wówczas żadne działanie nie jest możliwe. Nie rozumiemy tego na razie z naszego poziomu w tym świecie materialnym. Jestem czasami zdumiony, kiedy słyszę od niektórych studentów, że nie są oni zainteresowani rozpowszechnianiem i połączeniem się ze światem.

Ale czym jest świat? Są to twoje zewnętrzne kelim-naczynia. Aby zwrócić się w prawidłowy sposób do wyższego, muszą być wzięte pod uwagę zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne warunki.

Z lekcji  „Nauka dziesięciu Sfirot”, 09.02.2012

Kategorie: Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rozpowszechnianie Kabały