Książka, to środek duchowego wzniesienia

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Czy książka ma duchowy korzeń? Mówią, że jedyną rzeczą łączącą świat duchowy i materialny jest książka.

Odpowiedź: Dlatego, że napisał ją człowiek, który był w poznaniu Wyższego świata. Przedstawił w niej wszystko słowami naszego świata. I jeśli chcesz osiągnąć Wyższy świat, możesz wziąć tę książkę, studiować ją, czytać, prawidłowo wypełniać jej specjalne instrukcje, i wtedy ona stanie się dla Ciebie środkiem duchowego wzniesienia. Środkiem! Ale w samej książce nie ma nic.

W naszym świecie nie ma nic świętego. Nie ma ani złego, ani dobrego. Wszystko zależy od tego, jak to jest używane przez człowieka.

Z lekcji w języku rosyjskim, 09.07.2017


Najtrudniejsze i najprostsze

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jaką radę dałby nam dzisiaj Baal HaSulam?

Odpowiedź: Tę samą, co wcześniej – jedność. Nic się nie zmienia.

A jaką radę dawał rabbi Szimon dwa tysiące lat temu, czy Mojżesz – trzy tysiące lat temu? Czy Abraham trzy i pół tysiąca lat temu? Albo Adam 5700 lat temu? Tę samą.

Wszyscy kabaliści przeniknięci są jedą ideą, jednym celem, jednym ruchem. Oni przedstawiają ją w różnych stylach, ale idea jest jedyna – tylko połączenie. Jest to najbardziej złożone i najprostsze.

Z lekcji w języku rosyjskim, 16.10.2016


Błyskawiczne odpowiedzi kabalisty, 02.04.2017

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Czy dziesiątka – to wystarczający warunek podobieństwa niższej formy połączenia do wyższej struktury duchowej?

Odpowiedź: Tak,  zgadza się, to jest prawidłowe.

Pytanie: Dlaczego ludzie są potrzebni Bogu?

Odpowiedź: A ludzi nie ma. Nam tylko tak się wydaje. W rzeczywistości to nie są ludzie, a skupiska pragnień, które my postrzegamy, jako ludzi.

Pytanie: Co to jest duchowe pragnienie drugiego?

Odpowiedź: Być ze mną duchowym partnerem.

Pytanie: Co to znaczy dodawać do siebie innych ludzi?

Odpowiedź: Połączyć się z nimi we wspólnym pragnieniu, we wspólnym zamiarze.

Pytanie: Miłość i obdarzanie – jest to taka sama właściwość? Jeśli nie to, jaka jest różnica?

Odpowiedź: Obdarzanie – to obdarzanie. A miłość jest wyżej obdarzania, dlatego że ty bierzesz pragnienia innych i je napełniasz.

Pytanie: Dlaczego przychodzi strach przed duchowym poznaniem?

Odpowiedź: Prawdopodobnie, dlatego że nieprawidłowo je rozumiesz. To wszystko jest absolutnym dobrem! W duchowym poznaniu nie ma nic, co mogłoby zaniepokoić i zrazić.

Pytanie: Jeśli pragnieniem człowieka jest, by dystansować się coraz bardziej od wszystkich, jak w takim wypadku postępować, aby go napełnić?

Odpowiedź: Pokazać mu miłość. „Kupić“ go miłością.

Pytanie: Co to jest „wyższe światło”?

Odpowiedź: Wyższe światło – jest to właściwość obdarzania i miłości, która schodzi na nas i zmusza nas do bycia takimi samymi.

Pytanie: Ego jest naszym wrogiem. Znaczy, trzeba kochać egoizm, to znaczy wroga, jak przyjaciela?

Odpowiedź: Pokochać egoizm oznacza przekształcić go w przyjaciela, żeby pracował na obdarzanie.

Pytanie: Jak możemy dostać się do duszy, aby ją naprawić?

Odpowiedź: Tutaj musi być iskierka, jak u czarodzieja w „Bajce o dobrym czarodzieju“.


Wiara w Kabale

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie z Facebooka: Co to jest wiara?

Odpowiedź: Wiara – to bardzo szczególna właściwość, którą nabywa kabalista – i tylko kabalista!

Osiąga to w wyniku swoich zajęć, w określonych warunkach: w grupie, gdzie każdy zajmuje się anulowaniem siebie w odniesieniu do grupy i w związku z tym wywołuje na siebie oddziaływanie szczególnej siły natury, która nazywa się „otaczające światło” (or makif) – światło, które powraca do Źródła i czyni człowieka podobnym do Stwórcy.

Dlatego jest powiedziane: „Ja stworzyłem egoizm i Ja stworzyłem Torę (Tora – to światło), dlatego że światło w niej powraca do Źródła (do Stwórcy)”. W tym jest całe przeznaczenie Tory.

Wskazane jest, aby grupa składała się z dziesięciu członków pracujących między sobą według określonych warunków, aby wzajemnie anulować się i przyciągnąć do siebie wyższe światło.

Kiedy staramy się to realizować, zaczynamy czuć w sobie zmiany – w pragnieniach i w umyśle, tj. w sercu i w głowie, co daje nam możliwość przebudowania swojego systemu postrzegania, odczucia, odkrycia natury, otaczającego nas świata. To jest właśnie zadaniem Kabały.

Wiarą nazywamy właściwość obdarzania, którą nabywamy w grupie pod wpływem wyższego światła.

Czyli wiara nie oznacza zamknięcia oczu i wierzenia. Przeciwnie, wiara polega na tym, aby otworzyć oczy i zobaczyć! Jest to zupełnie przeciwne do tego, co myślą ludzie.

Pytanie: Co Pan odpowiada, gdy Pana pytają: „Ty wierzysz, czy nie?”

Odpowiedź: Kiedy jakiś człowiek, nie kabalista, mówi mi, że jest wierzący – ja milczę. Kiedy on mnie pyta, ja też milczę. Ale jeśli on już nalega, odpowiadam, że jestem niewierzącym, dlatego że w Kabale pojęcie wiary jest zupełnie inne. I wszystkie inne kabalistyczne pojęcia i definicje, powiedziałbym, że są sprzeczne powszednim, czy religijnym.

Z programu TV „Nowości z Michaelem Laitmanem”, 31.08.2017


W pojedynkę nie można osiągnąć duchowego

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Świat duchowy osiągamy w połączeniu. Dlaczego więc wielcy kabaliści wszystko osiągnęli w pojedynkę?

Odpowiedź: Kabaliści nigdy niczego nie osiągali sami. O nich po prostu tak się pisze,  jak o jednym człowieku. Kiedy mówimy o Rabim Szimonie, zapominamy o tym, że on miał dziesiątkę.

Człowiek powinien mieć maleńką, ale grupę, przynajmniej jeszcze jednego przyjaciela, z którym mógłby kształtować swoje altruistyczne relacje nad egoistycznymi i w nich odkrywać Stwórcę.

Z lekcji w języku rosyjskim, 04.06.2017


Warsztat w kręgu i praktyczna Kabała, cz.2

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Jakie jest znaczenie warsztatu w kręgu, jako szeroko stosowanej w Kabale metody praktycznej pracy?

Odpowiedź:Warsztat” – jest to wspólne działanie dziesięciu mężczyzn lub dziesięciu kobiet prowadzących ćwiczenia według rekomendacji podanych w oryginalnych kabalistycznych źródłach lub pod przewodnictwem nauczyciela, jak sportowcy pod kierownictwem trenera.

Tylko to nie są fizyczne ćwiczenia, jak w sporcie a wewnętrzne, oparte na wewnętrznych wysiłkach, aby połączyć się między sobą w takim stopniu, by wewnątrz tego połączenia odkrył się Stwórca.

Dobrze, jeśli byłoby można to zrealizować w jednym działaniu. Ale zazwyczaj wymaga się do tego wielu ćwiczeń w trakcie wielu miesięcy, a nawet lat. Takie ćwiczenie, mające na celu stworzenie między nami specjalnej więzi, wewnątrz której możemy poczuć wyższą siłę obdarzania i miłości, nazywa się „warsztat”.

Istnieje wiele różnego rodzaju warsztatów, ale z reguły są one przeprowadzane, jako przygotowanie do zajęć z  Kabałą. Na warsztacie sprawdzamy relacje między nami, na ile one odpowiadają naturze Stwórcy, obdarzaniu i miłości. I po tym, jak podczas warsztatu osiągamy takie obdarzanie i miłość lub na odwrót, nie możemy ich osiągnąć, ale odkrywamy swoje wzajemne przeciwieństwo – przechodzimy do nauki.

I wtedy za pośrednictwem nauki żądamy z góry siły obdarzania: światła, które powraca do źródła, to znaczy siły zawartej w Torze. To się nazywa studiowaniem Tory, o której powiedziano: „Ja stworzyłem zły początek”, który rozdziela nas w dziesiątce „i jako dodatek do niego stworzyłem Torę, światło powracające do źródła”.

Okazuje się, że jeśli studiujemy Kabałę w dziesiątce po to, aby zbliżyć się i połączyć ze sobą, to możemy skorzystać z siły Tory. Podczas studiów uczymy się, co to znaczy być połączonymi: jak zbudowane są duchowe obiekty (parcufim), światy, drabina duchowych stopni – jak to wszystko łączy się razem i łączy nas.

Wówczas przyciągamy do siebie specjalną siłę, która nazywa się „Tora”, „otaczające światło” lub „światło powracające do źródła”, które oddziałuje na nas i zbliża nas do siebie nawzajem.

W ten sposób budujemy sieć połączeń, odkrywając w niej, w końcu szczególne zjawiska zwane przejawem wyższej siły, odkryciem Stwórcy.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z rozmowy o nowym życiu, 20.07.2017


Od ślepej wiary do wiedzy

каббалист Михаэль Лайтман Ludzkość idzie naprzód. Kiedyś wierzyła tylko w duchy, w ukryte siły natury: wiatr, słońce, księżyc, trzęsienia ziemi, składanie ofiar itp. Do tej pory na ziemi przetrwało wiele podobnych wierzeń, które po dziś dzień nie minęły. Istnieją takie wierzenia, które znikną tylko z odkryciem Stwórcy.

Ale, gdy egoizm zaczyna rozwijać się w ludzkości, ego zaczyna wymagać coraz większych odkryć, poznania, większej podstawy do jakichś działań. Człowiek staje się bardziej leniwy, bardziej egoistyczny, żąda wynagrodzenia, wymaga jasnego zrozumienia, wiedzy, zapłaty za to, co robi.

Dlatego w starożytności, w przeciągu wielu wieków powstały różne prądy i kulty. Wszystkie były powiązane również z cechami korzystnymi dla elit każdego narodu.

Ale najważniejsze jest to, że wszystkie te wierzenia nazywają się „wiarą”. Czyli oznacza to ślepą wiarę w to, czego człowiek nie odkrywa, nie widzi, nie czuje. Ale kiedy zaczyna z tym pracować, wszystko czysto psychologicznie formuje się w nim w pewną wiedzę, przekonanie, tak precyzyjne, że gotowy jest oddać za to swoje życie.

Pytanie: Oznacza to, że ślepa wiara zbliża się do wiary z wiedzą?

Odpowiedź: Tutaj nie ma żadnej wiedzy, dlatego że nikt nie odkrywa Stwórcy. Ale stopniowo człowiek dochodzi do stanu, gdy musi to zrobić.

Adam zaledwie 6000 lat temu pierwszy odkrył Stwórcę. Choć przedtem, przez wiele wieków ludzkość dążyła do poznania Stwórcy, ale znajdowała się w stanie wiary, a nie wiedzy.

Adam Riszon był pierwszym, który poznał Stwórcę, to znaczy otrzymał wyraźną wiedzę, możliwość wzajemnej komunikacji. W tej komunikacji Adam zaczął pracować.

Na tym świecie takie poznanie Stwórcy przez człowieka nazywa się „nauką Kabały”. Wtedy już przechodzimy z wiary do wiedzy.

Cała nauka Kabały funkcjonuje na wiedzy. Wzywa każdego człowieka do podniesienia się albo z poziomu niewiary, co również jest wiarą w brak istnienia wyższych sił, programu rozwoju itd., albo z poziomu, na którym wyższe siły przyjmowane są na wiarę – do stanu, kiedy człowiek odkrywa zarządzanie Stwórcy i zgodnie z tym zaczyna współdziałać.

A zatem w naszym świecie istnieją dwie zupełnie różne metody postępowania człowieka. Dlatego istnieje ogromna liczba różnego rodzaju wyznań, ponad 3000. Widzimy, jak one różnią się w różnych regionach świata.

Na przykład w Ameryce Południowej przyjęte jest wykopywać z ziemi kości swoich przodków, myć je na znak szacunku i znowu zakopywać. W Chinach są stosowane inne praktyki, w Japonii – inne. Wszyscy zajmują się tym, że wymyślają wszelkiego rodzaju metody. Jest to jedna linia.

Druga linia – to Kabała. Ona jest przeznaczona dla tych ludzi, którzy nie mogą pracować w ślepej wierze, potrzebują wiedzy.

Nauka Kabały prowadzi ich do ujawnienia wyższej siły. Nie by wierzyć w nią, gdy człowiek wymyśla sobie wszelkiego rodzaju metody, techniki zachowania, interakcje, a właśnie do ujawnienia. Człowiekowi ukazują się modele jego zachowania w stosunku do niej, wzajemnego zbliżenia, komunikacji, rozwoju itd.

Pytanie: To znaczy tam, gdzie Baal HaSulam pisze „religia”, należy jednoznacznie rozumieć „Kabała”?

Odpowiedź: Baal HaSulam ma na myśli właśnie Kabałę, ponieważ nic innego nie jest związane z wyższą siłą.

Z programu TV „Ostatnie pokolenie”, 10.07.2017


Warsztaty w kręgu i praktyczna Kabała, cz.1

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Metoda Kabały pozwala nam zmienić naturę człowieka tak, by zamiast siebie zaczął troszczyć się o innych. I do realizacji tej metody wykorzystywane są warsztaty w kręgach, „okrągłe stoły“. Co to jest okrągły stół?

Odpowiedź: Okrągły stół – to grupowe działanie, w którym uczestniczą mężczyźni, kobiety i dzieci. Kabała – to metoda odkrycia Stwórcy stworzeniom w tym świecie i to jest możliwe tylko pod warunkiem podobieństwa właściwości. Oznacza to, że musimy nabyć właściwości, które są podobne do wyższej siły, i wtedy możemy ją odkryć, to tak, jak każdy lokalizator musi być gotowy na zjawiska, które powinien wykryć.

Na przykład detektor dymu jest tak skonstruowany, by reagował na dym, a nie na słodki, gorzki lub kwaśny smak. Tak i tutaj, jeśli chcę odkryć wyższą siłę, to muszę  sformować w sobie organ zmysłu, którego jeszcze nie posiadam, podobny do natury Stwórcy. I wtedy mogę znaleźć Stwórcę jak pies wywiadowca, który wyczuł ślad. Potrzebny jest mi tylko taki węch, aby odkryć, gdzie On się ukrywa.

Kabaliści mówią, że Stwórca ukrywa się między nami. Jeśli między nami panuje dobro, dobre relacje i wzajemna pomoc, miłość do przyjaciół, jakbyśmy byli jak jeden człowiek z jednym sercem, mówi to o tym, że naprawdę chcemy poczuć się jak jedna całość.

I w tym  dążeniu zaczynamy czuć obecność Stwórcy, jak pies nosem. Nie szukamy Go gdzieś w innych światach i przestrzeniach, ale coraz bardziej łączymy się między sobą, aby znaleźć, gdzie i jak możemy ujawnić Stwórcę.

Budując przyjacielskie relacje między nami, ujawnimy w nich wyższą siłę. Sieć maksymalnie dobrego połączenia między nami, aż do miłości, nazywa się Szhina (Boskość), dlatego że wewnątrz niej chcemy odkryć obecność Stwórcy, który nazywa się Szohen.

Dlatego nie ma potrzeby, aby przenosić się w inną przestrzeń, musimy tylko naprawić sieć relacji między nami na wzajemną miłość i obdarzanie, jedność do takiego stopnia, dopóki nie staniemy się na tyle wewnętrznie bliscy sobie, że wewnątrz tego połączenia przejawi się Stwórca. Jedyne, o co należy się martwić – to o nasze połączenie, a wszystko inne odkryje się wewnątrz niego.

Do zbudowania takiego szczególnego  połączenia służy praca w grupie złożonej z dziesięciu osób, które chcą odkryć wyższą siłę. Jeśli oni wypełniają rady kabalistów, to stopniowo odkrywają tę siłę.

Wskazane jest, aby taka dziesiątka zbierała się codziennie, by studiować naukę Kabały, a także by starała się połączyć wszystkich przyjaciół, mówiąc o połączeniu, czytając artykuły kabalistyczne, wykonując różnego rodzaju ćwiczenia.

I wszystko to w celu zbudowania między przyjaciółmi takich relacji, wewnątrz których odkryje się sieć połączeń między nimi. Ta sieć już istnieje, ale my musimy wyciągnąć ją z ukrycia, jak sieć z głębin wody. Jak rybacy wyciągają siecią rybę, my wyciągniemy tą sieć i odkryjemy Stwórcę.

Warsztat w kręgu – to działania, które pozwalają nam upodobnić się do właściwości wyższej siły. Na tym polega cała praktyczna nauka Kabały, która mówi o wzniesieniu człowieka z dołu do góry.

Istnieje część Kabały, która wyjaśnia strukturę wszechświata, który zstępuje ze świata Nieskończoności w dół. A inna jej część uczy tego, jak z tego świata podnieść się z powrotem w świat Nieskończoności i ujawnić Stwórcę. Pracę tą wykonuje się za pomocą  warsztatów w kręgach.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z rozmowy o nowym życiu, 20.07.2017


Świat na rozdrożu, cz.8

каббалист Михаэль Лайтман Gdy tylko kraj przechodzi z liberalizmu do nazizmu, (co ma miejsce w naturalny sposób) i zaczyna się jednoczyć ze względu na egoizm, od razu zwraca się przeciw Żydom.

Dlatego, że Żydzi według swojej wewnętrznej istoty odnoszą się do drogi naprawy, która prowadzi „ponad egoizmem”. Nazizm łączy ludzi na naturalnej, egoistycznej osnowie i on od razu czuje w Żydach coś niedozwolonego dla człowieka.

Nawet, jeśli Żyd zechce do nich dołączyć i stać się również narodowym socjalistą, nie zaakceptują go, dlatego że wewnątrz niego istnieje ziarno, wewnętrzna osnowa, przeciwstawna egoistycznemu zjednoczeniu. Naziści od razu to czują i dlatego momentalnie stają się antysemitami.

W demokracji nie ma takiego antysemityzmu, dlatego że ona nie działa w kierunku zjednoczenia społecznego, a na odwrót, przyczynia się do rozbicia jedności. Demokratyczny, liberalny ustrój pozwala każdemu robić wszystko, co tylko mu się podoba: „Demokracja!”

Ale kiedy demokracja kończy się i zaczyna się zjednoczenie, natychmiast pojawia się antysemityzm. Dlatego w USA zakończył się pluralizm: albo tam będzie surowy reżim nazistowski, znacznie gorszy, niż kiedyś w Niemczech, albo naprawa.

Pytanie: Dlaczego Żydzi nie czują, że są zobowiązani nieść światu metodę naprawy, a naziści gwałtownie rozwijają się?

Odpowiedź: Dlatego, że naziści rozwijają się w naturalny sposób, z natury zgodnie z ogólnym programem stworzenia. Natura nie proponuje drogi naprawy – musimytorować ją sami.

Natura rozwija się tylko w sposób naturalny, drogą cierpień: egoizm cały czas wzrasta i przybiera różne formy. Dlatego istniało niewolnictwo, potem feudalizm, kapitalizm, demokracja, socjalizm i nazizm – taka jest zwykła droga rozwoju egoizmu.

Kabała – to metoda na zjednoczenie społeczeństwa ludzkiego na określonym etapie, kiedy ono wchodzi w ślepy zaułek, własnego egoistycznego rozwoju. Społeczeństwo musi się już zjednoczyć, ale nie zezwala mu na to egoizm. I wtedy odkrywa się nauka Kabały, która daje metodę połączenia ponad egoizmem. Dlatego był okres, kiedy ta nauka ukrywała się, a teraz jest dozwolone zajmowanie się nią.

Metoda Kabały jest realizowana w  kręgu. Gdy jednoczymy się w kręgu, gdzie wszyscy są równi, jakby budujemy z naszych pragnień specjalny przyrząd, który wychwytuje ukrytą siłę ogólnej natury. Przecież cała natura jest globalna i jest jednym systemem, i dlatego tworząc z siebie „krąg”, jakby magnetyczną cewkę, przyciągamy do siebie z natury szczególną siłę, która nas łączy.

Jeśli zaczniemy prawidłowo pracować w kręgach, to wewnątrz nich zaczniemy generować pozytywną, dobrą siłę jedności i odpowiednio będziemy chcieli naprawić nasze społeczeństwo. Metoda „kręgu” uczy, że centrum grupy jest ważniejsze od każdego z nas indywidualnie. Dlatego anulujemy się, aby być w centrum kręgu i rozpuścić się w innych. Jeśli człowiek otrzyma takie wychowanie i odczucie, to zechce zbudować swoje społeczeństwo według tych zasad: dla siebie i swoich dzieci. Naprawiamy ziarenko płodu i dlatego sam płód na zewnątrz także się zmienia.

Z lekcji na temat „Europa na rozdrożu”, 21.08.2017


Iść dobrą drogą

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Jeśli ludzkość i tak dojdzie do naprawy, to dlaczego dzisiaj nasze pokolenie powinno przykładać wysiłki?

Odpowiedź: Jeśli nie będziemy przykładać wysiłków, ludzkość dojdzie do naprawy, ale bardzo niedobrą, złą drogą: przez wojny, wielkie cierpienia.

A ponieważ my – to maleńkie, delikatne, bojaźliwe istoty, powinniśmy posłuchać, co mówi Natura, która sugeruje, aby poruszać się w szybki, łatwy i przyjemny sposób.

W przeciwnym razie ona będzie poganiać nas naprzód „kijem do szczęścia”, dręcząc nas burzami, wulkanami i innymi klęskami żywiołowymi. Nie należy czekać na to, aż runą na nas tajfuny i tsunami.

Mamy możliwość iść do celu w dobry sposób, przyspieszając czas, z pomocą metody Kabały.

Z lekcji w języku rosyjskim, 19.03.2017