Jak poczuć ważność przyjaciela

каббалист Михаэль Лайтман Co pomaga mi poczuć ważność i wielkość przyjaciela? – To, że zbliżam się do niego i chcę być razem z nim, wtedy będzie nas dwóch, a potem będzie trzech, czterech i tak dalej do niezliczonej liczby ludzi, którzy będą razem pracować nad uświadomieniem sobie wielkości przyjaciół.

Aby zrozumieć, że przyjaciel jest dla mnie ważny i wielki, jak Stwórca, muszę bardziej myśleć o tym, że jest ze mną w drodze, że jest dla mnie ważny, że nie mogę bez niego osiągnąć celu, a on beze mnie.

Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 10.08.2023


Przezwyciężyć siebie

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Jaki jest właściwy sposób na przeciwstawienie się egoistycznym pragnieniom?

Odpowiedź: Nie możesz przezwyciężyć swoich egoistycznych pragnień, jeśli nie przeciwstawiasz się im. Musisz zbudować połączenie ze Stwórcą ponad wszystkimi swoimi pragnieniami.

Ponieważ wszystko, co powstaje teraz w tobie, daje ci uczucie skierowane przeciwko jedności Stwórcy, przeciwko Jego istnieniu, a powinieneś zachowywać się tak, jakby On istniał, On jest Jedynym Źródłem wszystkiego, co się dzieje, absolutnie dobrym, czyniącym tylko dobro.

A ty otrzymujesz zupełnie inny, ciągle zmieniający się obraz przeciwny tym postawom. Ale ty wznosisz się ponad nie i działasz zgodnie z nimi, mówiąc: „Dajesz mi te uczucia, te myśli, te relacje ze wszystkimi i do wszystkich, tworząc wokół mnie ten bezwartościowy świat.

A ja będę ponad to wszystko traktował Ciebie jako dobrego, przynoszącego dobro, jedynego istniejącego, jako przyczynę wszystkiego, co się dzieje. A w ogóle, to wszystko wokół mnie po prostu nie istnieje, jesteś tylko Ty!”.

Przypuśćmy, że rozmawiasz teraz ze mną, ale mnie nie ma, traktujesz mnie jako wpływ Stwórcy na siebie, a ja nie istnieję. I ja – dokładnie to samo. Nawet te myśli i uczucia, które we mnie powstają, są wywoływane przez Ciebie. A kim ja jestem? Jestem tylko punktem doświadczalnym, który odczuwa to wszystko i jest tak skonfigurowany, aby to postrzegać. A następnie z tego punktu doświadczalnego zaczyna rozwijać się dusza.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Przezwyciężyć siebie”


Cel rozwoju wewnętrznego

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Czy psycholog może pracować z pacjentem również na podstawie Kabały?

Odpowiedź: Nie znam zadań psychologa, ale wiem, że żaden psycholog nie może pracować z człowiekiem w sferze kabalistycznej – w jego wewnętrznej duszy, duchowej objętości. Nie oferujemy się psychologom i nie staramy się ich przyciągnąć do Kabały, by próbowali nam w czymś pomóc.

Naszym zadaniem jest ujawnienie człowiekowi potrzeby jego wewnętrznego rozwoju, aby mógł poczuć Stwórcę, zrozumieć Go i na tej podstawie dalej się rozwijać.

Z programu telewizyjnego „Kabała we współczesnym burzliwym świecie”, 03.08.2023


Zmiana pod wpływem światła

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: W naszej pracy nabywamy nawyków: codziennie przychodzimy na lekcję, spotykamy się z dziesiątką i wykonujemy wiele innych działań zgodnie z ustalonym programem. W jaki sposób to wszystko staje się kelim/naczyniami dla właściwości obdarzania, dla duchowego odkrycia?

Odpowiedź: Człowiek sam nie wie, jak to się dzieje. Światło wpływa na niego i stopniowo prowadzi do coraz większego zrozumienia, że ​​korzyść z obdarzania jest znacznie większa niż korzyść z otrzymywania. Wtedy człowiek rozważa: dla mnie lepiej jest oddać, powiedzmy, pięć dolarów, niż je otrzymać. Tak to działa.

Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 09.08.2023


Miłość i miłosierdzie

каббалист Михаэль Лайтман Otrzymywanie ze względu na obdarzanie jest miłością. Obdarzanie ze względu na obdarzanie jest miłosierdziem. Różnica między jednym a drugim polega na tym, że miłość jest wtedy, gdy jesteś gotowy oddać wszystko, a miłosierdzie jest wtedy, gdy wyświadczasz innemu człowiekowi jakby przysługę.

Pytanie: Załóżmy, że otrzymałem przyjemność z obdarzania i tę przyjemność powinienem przekazać Stwórcy, ludzkości, grupie. Jak to zrobić praktycznie?

Odpowiedź: Jednoczysz się z grupa, pragniesz zjednoczyć przyjaciół i skierować ich do Stwórcy, aby otrzymać od Stwórcy siły, które zbliżyłyby was do siebie i do wszystkich ludzi na świecie. Jednocząc się z przyjaciółmi należy starać się osiągnąć taki stan, w którym macie wspólne pragnienie obdarzania i możecie z nim pracować.

Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 09.08.2023


Aż nawyk stanie się drugą naturą

каббалист Михаэль Лайтман Musicie nieustannie, każdego dnia podnosić się i w taki sposób przezwyciężać wszystkie problemy. Kiedy coś smakuje, łatwiej jest rozwijać nawyk. Żeby poczuć smak obdarzania, trzeba przyczepić się do przyjaciół, rozmawiać o tym z nimi, dyskutować, a wtedy zrozumiesz, jak łatwiej jest uchwycić się za wyższy stopień. Rezultatem nawyku powinno być dobre połączenie i miłość.

Pytanie: Wydaje mi się, że z przyzwyczajenia chodzę na zajęcia, na spotkania, ale to tak jakby pozostawało niekompletnym pragnieniem.

Odpowiedź: Prawidłowo. Tak będzie, dopóki sens tych działań nie odkryje się dla ciebie. Należy kontynuować, aż nawyk stanie się drugą naturą.

Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 07.08.2023


Do Stwórcy nie ma kolejki

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Stwórca zbliża nas do Siebie w bardzo nieoczekiwany sposób. A co powinniśmy zrobić w tym czasie, gdy jesteśmy daleko od Niego? Czy potrzeba cierpliwości?

Odpowiedź: To zależy od ciebie. Nie ma kolejki do Stwórcy. Kto chce być bliżej Niego, przyklejony do Niego, osiąga to. Więc nie ma na kogo narzekać, oprócz siebie.

Pytanie: Cierpienia są egoistycznymi uczuciami w materialnym świecie. Jak podnieść je do poziomu duchowych cierpień?

Odpowiedź: Zacznij cierpieć dlaego, że nie kochasz innych.

Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 09.08.2023


Stan początkowy dla rozwoju zmysłów

каббалист Михаэль Лайтман Komentarz: W zasadzie lekcja kabalistyczna postrzegana jest przez nas w aparacie pojęciowym. Ale ciągle Pan mówi, że to odciąga nas od właściwego zrozumienia, ponieważ postrzeganie rozumem nic nie daje, konieczne jest oderwanie się od obrazów.

Odpowiedź: Tak! Dlatego że najważniejsze dla nas jest rozwijanie postrzegania sensorycznego, odczuwanie tego, czego nam brakuje. Nasz umysł jest drugorzędny, rozwija się zgodnie z doznaniami. Gdybym nie miał jakiegoś narządu percepcji, to mój mózg nie pracowałby odpowiednio z nim.

A jeśli nie miałbym wszystkich narządów percepcji, to mózg w ogóle nie pracowałby z niczym. Nie istniałby. Byłby w postaci początkowego, punktowego stanu. Z czego więc mógłby się rozwinąć? Wyobraź sobie, że jeśli nie ma żadnych narządów zmysłów, to znaczy nie ma żadnego mózgu.

Tak więc człowiek ma jedynie teoretyczną możliwość rozpoczęcia rozwoju. Potrzebny jest jakiś impuls, który nada mu kierunek w rozwoju jego zmysłów, a następnie w rozwoju umysłu. Ten stan początkowy nazywa się „punktem w sercu” lub „reszimo” (zapis, gen informacyjny).

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Nic nie istnieje!”


Pytania dotyczące pracy duchowej – 9

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Boli mnie to, co dzieje się w moim kraju. Jak sprawić, żeby bolał mnie brak połączenia ze Stwórcą, dążenia do Niego?

Odpowiedź: Trzeba prosić o jedno i o drugie. Z jednej strony prosić, żeby Stwórca zjednoczył nas i dał nam właściwość obdarzania, miłości, połączenia. Z drugiej strony, abyśmy wznieśli się ponad nasz egoizm i w taki sposób stali się bardziej duchowi.

Pytanie: Zauważyłem, że największą egoistyczną przyjemność odczuwam wtedy, kiedy czymś zarządzam, promuję coś własnego. Potem robi się nieprzyjemnie, przychodzi wstyd i uczucie odrazy. Jak od tego uciec?

Odpowiedź: To powinno mieć na ciebie wpływ, nie dlatego, że jest nieprzyjemne, ale dlatego, że jest przeciwko Stwórcy. Wtedy możesz prosić, aby podniesiono cię z tego stanu.

Pytanie: Jak utrzymać się w stanie niskości wobec Stwórcy, w uświadomieniu sobie Jego wielkości, że nie ma nikogo oprócz Niego? To ciągle się wymyka.

Odpowiedź: Jeśli spróbujesz to zrobić, zrozumiesz, dlaczego są ci dawane takie warunki i stany. Pojawi się przed tobą właściwa definicja tego, jak Stwórca cię wychowuje.

Pytanie: Kiedy chcę zadać Panu pytanie, odczuwam strach i trwogę. A kiedy zwracam się do Stwórcy lub do przyjaciół, nie mam takiego strachu. Czy to przejaw egoizmu?

Odpowiedź: Ćwicz, praktykuj. Wypowiadaj teksty zwracając się do przyjaciół, zwracając się do Stwórcy, zwracając się do mnie. Tak stopniowo wyrobisz sobie nawyk.

Pytanie: Czy można prosić Stwórcę o bojaźń przed przyjaciółmi?

Odpowiedź: Oczywiście. Wszystko cokolwiek chcesz.

Z lekcji na temat „A moje serce jest we mnie puste”, 06.08.2023


Ubolewać nad przyjaciółmi i nad całym światem

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Myślę, że kocham moich przyjaciół. Ale czy umiemy prawidłowo kochać? Czy można się tego nauczyć?

Odpowiedź: Powinieneś starać się zrobić wszystko, co możliwe, aby twoi przyjaciele odkryli Stwórcę. To jest nasze główne zadanie. Jeśli człowiek będzie o tym myślał, będzie ubolewał, aby jego przyjaciele i w ogóle wszyscy mieszkańcy naszego świata odkryli Stwórcę, wykona dla siebie największą pracę, największą przysługę.

Pytanie: Dlaczego tak bardzo bolesne jest odczuwanie niemożności do połączenia?

Odpowiedź: Dlatego że taki jest cel stworzenia i musimy do tego dojść, ale widzimy, że nie jesteśmy w stanie, nie możemy. Wtedy załamuje się cały program stworzenia, cały program życia. Co więc zrobić? Pozostaje tylko jedno: zjednoczyć się z przyjaciółmi i żądać od Stwórcy, aby On zrobił to za nas. Dojdziemy do tego.

Z lekcji na temat „Nawyk staje się drugą naturą”, 08.08.2023