Komentarz: Igor zadaje pytania dotyczące artykułu „Wolność”. Napisane jest: „My, najlepsze ze wszystkich stworzeń, obdarzone wiedzą i rozumem, staliśmy się zabawką w rękach ślepej natury, która owija nas wokół palca. I kto wie, dokąd nas prowadzi? (Baal HaSulam)

Igor napisał do nas: „Mam sto pytań co do tego jednego fragmentu. Pytanie pierwsze: jak taki wielki kabalista jak, Baal HaSulam, może nazywać naturę ślepą?”

Odpowiedź: Dlatego że natura działa według swojego prawa i nie zbacza nigdzie. Dlatego taki ruch nazywa się ślepym.

Pytanie: Oznacza to, że jest jednak kierowana przez kogoś lub przez coś. Porusza się, niezmiennie. Czy nazywa się to „ślepym stanem”?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie: Dalej pyta Igor: „Ta ślepa natura doprowadziła nas teraz do wojen?”

Odpowiedź: To tak się nazwa ślepa natura, tak. Zarządza naszym egoizmem i nieustannie prowadzi nas do sprzeczności między sobą, do czasu, dopóki nie uświadomimy sobie szkodliwości takich relacji i zechcemy je naprawić.

Pytanie: Czy celowo doprowadza nas do konfliktów a im silniejsze zderzenie, tym szybciej coś sobie uświadamiamy?

Odpowiedź: Oczywiście.

Pytanie: „Jak można tych, którzy posiadają wiedzę i rozum, jak tu napisano, nazwać zabawką w czyichś rękach? Przecież posiadają rozum i wiedzę”? Czyli my.

Odpowiedź: To nie ma znaczenia. W rzeczywistości to natura i tak nami zarządza. Zwiększa lub zmniejsza egoizm w każdym z nas i we wszystkich razem, w taki sposób jesteśmy kontrolowani.

Pytanie: Ale czy zgadza się Pan, że jesteśmy inteligentni i posiadamy wiedzę?

Odpowiedź: Względnie tak. Ale nie ponad naszym egoizmem.

Pytanie: Czyli egoizm jest ponad nami? Decyduje o wszystkim?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie: Igor pyta o ten sam fragment: „Napisane jest tutaj, że owija nas wokół palca. Jakoś nie bardzo mi się to podoba“.

Odpowiedź: Nam pokazują, jak bardzo jesteśmy ograniczeni, jak zatwardziali, jednostronni i sami siebie doprowadzamy do złych efektów.

Pytanie: Czyli z jednej strony mówi się, że jesteśmy rozsądni, z drugiej strony że można nas owinąć wokół palca. Czy nie sugeruje to pewnych sprzeczności – że nie jesteśmy mądrzy?

Odpowiedź: Nie. Nasz umysł działa tylko w bardzo ograniczonych ramach i w żadnym wypadku nie przeszkadza nam być jednocześnie głupimi egoistami.

Komentarz: Igor zadaje kolejne pytanie: „Mówi się, że nie wiadomo, dokąd nas (natura) prowadzi. A Pan, cały czas mówi że wiadomo, dokąd nas prowadzi – do jedności, miłości. To tak czy nie?”

Odpowiedź: Do jedności i miłości, ale w bardzo surowy sposób.

Pytanie: Czy to prowadzi nas donikąd?

Odpowiedź: Tak, ponieważ jesteśmy w nieustannej walce ze sobą nawzajem przez całe życie, przez całą historię.

Pytanie: Okazuje się, że naszym zadaniem jest poddanie się ślepej naturze?

Odpowiedź: Nie! Co my z tym zrobimy? Wręcz przeciwnie! Musimy wyjaśnić, że jesteśmy w rękach ślepej natury i że jedyne, co możemy zrobić, to tylko naprawić siebie.

Pytanie: Czy tego właśnie od nas chce, ślepa natura?

Odpowiedź: Tak. Uświadomienie sobie zła.

Pytanie: A czy można powiedzieć, że to my jesteśmy ślepi?

Odpowiedź: Oczywiście.

Pytanie: Dlatego postrzegamy naturę jako ślepą?

Odpowiedź: Tak. Ale my nie możemy postąpić inaczej, to bardzo trudne.

Pytanie: Czyli Pan nie ma pretensji do ludzkości?

Odpowiedź: Ja nie mam do nikogo żadnych pretensji.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 06.11.2023

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Pytania&Odpowiedzi, Wiadomości, Wolna wola

Pytanie: Obydwoje z mężem studiujemy Kabałę zgodnie z naszą metodą. Jak możemy osiągnąć wzajemne ustępstwa, jeśli oboje jesteśmy bardzo porywczy?

Odpowiedź: Zacznijcie między sobą rywalizować, aby zobaczyć, kto bardziej ustępuje drugiemu.

Pytanie: Jeśli wyjdę za mąż, boję się, że Stwórca straci dla mnie swoje znaczenie i zostanie odsunięty na dalszy plan. Czy miłość do drugiego człowieka może przeszkadzać na drodze duchowej?

Odpowiedź: Nie. Prawdziwa miłość do Stwórcy w żaden sposób nie koliduje z miłością do człowieka.

Pytanie: Studiuję Kabałę od 12 lat, ale mój mąż nie zajmuje się Kabałą. Ale widzę, jak w tym okresie zmieniło się jego podejście do Kabały z absolutnej nienawiści na postawę pełną szacunku wobec Pana i tej metody. Jeśli na początku czułam tylko jednostronne napełnienie, a nie wzajemne połączenie, to od chwili, gdy zaczęły przenikać poprzez męża idee Kabały, pojawiło się między nami inne wzajemne połączenie. Na czym polega to przejście od jednokierunkowego napełnienia do wzajemnego połączenia?

Odpowiedź: Wyłoniło się z was nowe kli i to właśnie czujecie. Ale to dopiero początek, później poczujecie znacznie więcej.

Pytanie: Jak mogę upewnić się, że moją wybranką jest kobieta, z którą razem będziemy służyć Stwórcy?

Odpowiedź: Musisz to poczuć zgodnie z celem, do którego macie dotrzeć. Przede wszystkim twoja wybranka powinna dążyć do tego samego duchowego celu, co Ty.

Z lekcji dotyczącej artykułu Rabasza, 19.11.2023

Kategorie: Duchowość kobiety, Fragmenty z porannych lekcji, Mężczyzna i kobieta, Praca duchowa

Pytanie: W jednym z artykułów Baal HaSulam napisał, że podczas wojny zdarzają się stany, w których zarządzanie zostaje przekazane niszczycielskiej sile, która następnie manifestuje się w świecie materialnym. A wtedy nie można już tego naprawić, trzeba poczekać, aż czas minie. Tak było podczas II wojny światowej, w czasie Holokaustu. Czym jest ta niszczycielska siła?

Odpowiedź: Jest to ogromna siła Stwórcy, którą On postanawia wykorzystać w wychowaniu ludzi. Wtedy na ludzkość opuszczają się złe wydarzenia a Stwórca zaczyna postępować z ludźmi według surowego prawa.

Pytanie: Baal HaSulam napisał, że kiedy władza została już przekazana tej niszczycielskiej sile, nawet modlitwy nie pomagają. Wcześniej można było coś naprawić, pomodlić się, w jakiś sposób zmienić sytuację, ale kiedy w materii manifestuje się niszczycielska siła, nic nie pomaga. Takich przypadków jest w historii wiele. A może jest coś jednak, co można zrobić?

Odpowiedź: Oczywiście, że można. Wciąż musimy coś robić pomimo okoliczności. Nie możemy jednak zapominać, że jest czas dobry i czas zły.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 29.10.2023

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Praca duchowa

Pytanie: Na spotkaniach i na lekcjach nasz egoizm zostaje zauważalnie naprawiany. A jak prawidłowo pracować samemu w domu, żeby to było odczuwalne?

Odpowiedź: Gdy jesteś w domu, powinieneś czytać kabalistyczne teksty lub słuchać lekcji. Wtedy twój czas nie będzie zmarnowany i będziesz nieprzerwanie przechodził przez właściwe stany.

Pytanie: Co oznacza głębia serca i dlaczego człowiek nie zniża się do niej?

Odpowiedź: Nie znamy głębi serca. Poznajemy ją w drodze do celu stworzenia, kiedy stopniowo odkrywa się przed nami nasze serce. Ale ogólnie, powinniśmy starać się całym sercem odczuwać Stwórcę i przyjaciół, tak blisko jak to możliwe.

Pytanie: Jak możemy osiągnąć poczucie świadomości wielkości Stwórcy, tak aby nawet oddech powietrza, wdychać z wdzięcznością?

Odpowiedź: Zależy to od twoich systematycznych wysiłków podejmowanych na bieżąco. Ale chodzi o to, że musisz przyłączyć się do grupy, a grupa do ciebie, w przeciwnym razie to nie będzie trwałe.

Pytanie: Jeśli odkrywa się nam nasze zło, to na każdym stopniu będzie przejawiane w dawkach, trochę więcej i coraz więcej? Czy może odkryje się jednorazowo i do końca naprawy będziemy musieli pracować z tym, co zostało odkryte?

Odpowiedź: Nie, zło odkrywa się tylko w takim stopniu, w jakim człowiek może z nim pracować. Dlatego na każdym stopniu będzie się odkrywać coraz bardziej. Tak więc nie obawiajcie się, ponieważ całe odkrycie zła jeszcze przed nami.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: W artykule Baal HaSulama: Czym są „podpory w Torze” w pracy duchowej, jest fraza: „Albowiem w pracy dzieje się tak, że jeśli myśl prowadzi do działania…”. Czy wynika z tego, że człowiek zarządza myślą?

Odpowiedź: Oczywiście, możemy to robić. Wszystko zależy od stopnia naszej bliskości ze Stwórcą.

Pytanie: Jaka jest różnica między Torą a przykazaniem i jak ta różnica wyraża się w naszej pracy w grupie?

Odpowiedź: Tora jest ogólnym odnoszeniem się do przyjaciół, a przykazanie jest osobistą relacją.

Pytanie: Co jest ważniejsze, prośba grupowa czy osobista?

Odpowiedź: Oczywiście, grupowa.

Pytanie: Jak stale podtrzymywać życiową siłę w grupie i czy jest to możliwe?

Odpowiedź: Możecie to robić razem a wtedy poczujecie, jakbyście unosili się balonem w powietrze.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 17.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Komentarz: Igor zadaje pytania dotyczące tematu artykułu Baal HaSulama „Wolność”: „Ten cytat nie pasuje jakoś do tego, co Pan mówi. W artykule jest napisane: „Na świecie nie ma żadnego egoizmu, dlatego że nie ma ani jednej wolnej jednostki, która zarządzałaby sobą“. Jak to nie ma egoizmu? Mówi Pan przecież, że wszyscy jesteśmy egoistami“.

Odpowiedź: Ale to nie jest nasz egoizm, to nie jest nasz wybór. To jest nasza natura, która jest nam narzucona. Oczywiście musimy szukać sposobów, jak się od niej uwolnić, jak ją naprawić. Po to właśnie istnieje nauka Kabały. Jeśli stopniowo będziemy naprawiać naszą naturę, to zobaczymy, że istnieje sposób, aby wznieść się ponad egoizm i żyć według innych praw.

Pytanie: Kiedy więc mówi się, że na świecie nie ma egoizmu, ponieważ nie ma tu ani jednej wolnej jednostki, oznacza to, że powinniśmy chcieć przybliżyć się do wolności. Zatem, jeśli zatrzymać człowieka na ulicy, jak cały czas Pan twierdzi, i powiedzieć mu: „Jesteś egoistą”, to odpowie: „Jakim egoistą jestem?” Oznacza to, że nie ma świadomości zła. Kiedy przychodzi ta świadomość?

Odpowiedź: Po to, należy rozpocząć naukę Kabały. Stopniowo, w ciągu dosłownie kilku miesięcy, człowiek zaczyna rozumieć, że egoizm kieruje nim i nie może nigdzie przed nim uciec, jest niewolnikiem i dlatego można winić tylko Stwórcę.

Pytanie: Nie siebie, a Stwórcę?

Odpowiedź: Tak! A kto stworzył egoizm?! Tak jest napisane: „ Ja stworzyłem egoizm i stworzyłem Torę, dla jego naprawy”. Tak więc jedyne, co nam pozostaje, to ujawnić naszą naturę jako egoistyczną i odkryć metodę naprawy naszej natury jako Torę.

Pytanie: Czyli, jeśli czuję się źle i rozumiem, że jest to spowodowane moim egoizmem, to winię Stwórcę, a nie siebie?

Odpowiedź: Możesz winić Stwórcę. Ale w zasadzie Stwórca nigdzie nie ucieka od tej odpowiedzialności. Mówi tak: „Dałem wam Torę po to, abyście mogli się naprawić”. A dlaczego uczyniłem was egoistami, żebyście się sami naprawili – dlatego że musicie to przestudiować i zgodzić się z tym, że właśnie takie podejście do świata, jako do zła i możliwości naprawienia świata, jest w waszych rękach.

Pytanie: Dlaczego ludzkość potrzebuje tysięcy lat, aby osiągnąć taką formę?

Odpowiedź: Ludzkość tego nie chce. Nie chce nawet patrzeć w tę stronę.

Pytanie: Ludzkość nie chce zajrzeć w głąb siebie? Czy potrzebuje tysiące lat wojen, cierpień, przelewu krwi, wszystkiego co możliwe?

Odpowiedź: To wszystko wchodzi w proces naprawy. To tylko my liczymy wszystko na dni, godziny, tygodnie itd., ale Stwórca ma czas.

Pytanie: Zatem twierdzi Pan, że nie ma historii jako takiej? Historia nie istnieje?

Odpowiedź: Istnieje, ale wszystko to włącza się w ogólną naprawę.

Pytanie: Zatem jest to siła, która się kumuluje? Właśnie tylko dla tego jednego rozwiązania: zło jest we mnie i muszę je naprawić?

Odpowiedź: Oczywiście, a poza tym nie potrzebujesz niczego.

Pytanie: To oczywiście niesamowite! Wszyscy historycy, archeolodzy zajmują się historią, archeologią, naukami które odkrywają, jak powstaliśmy. Wielki Wybuch… Ale okazuje się, że wszystko sprowadza się do jednego punktu. Czy uważa Pan, że wszystkie te nauki są potrzebne?

Odpowiedź: Nie. Gdybyśmy od razu zajęli się tym, czym powinniśmy, naprawieniem siebie i zjednoczeniem, nie potrzebowalibyśmy tego wszystkiego.

Pytanie: Czyli całej tej wiedzy nie potrzebujemy szczególnie?

Odpowiedź: Nie. Wszystkiego dowiedzielibyśmy się od Natury.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 06.11.2023

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój egoizmu, Wiadomości, Wolna wola

Pytanie: W jaki sposób odkrywamy kli, po to, aby usłyszeć modlitwę w dziesiątce?

Odpowiedź: Im bardziej jesteście połączeni ze sobą, tym bardziej odkrywacie swoje połączenie ze Stwórcą. Praca sama w sobie jest bardzo prosta, tylko konieczne jest, aby w każdej sekundzie dążyć do zjednoczenia między wami i przez to do połączenia ze Stwórcą.

Pytanie: Kiedy tracisz kontakt z przyjaciółmi, to rozum mówi ci, że trzeba prosić za nich, a serce nie jest jeszcze gotowe. Chcę ich obdarzać, a nie mam sił. Czy w takim momencie człowiek powinien poprosić o siłę dla obdarzania czy jednak o połączenie przyjaciół?

Odpowiedź: Mimo wszystko łączyć się z przyjaciółmi. Nie ma od tego ucieczki. Musi być dziesiątka, z której zwracamy się do Stwórcy, prosimy Go o połączenie z Nim, a On odpowiada w tej samej dziesiątce. Dziesiątka jest naszym „aparatem telefonicznym”, przez który rozmawiamy ze Stwórcą.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jakiego serca oczekuje Stwórca?

Odpowiedź: Stwórca pragnie poczuć serca, które Go kochają. To są serca tych, którzy pragną zjednoczyć się w celu ostatecznego scalenia z Nim.

Pytanie: Jak naszym egoistycznym sercom pokazać miłość do Stwórcy i odczuwać ją?

Odpowiedź: Tylko z pomocą uczuć, innego sposobu nie ma. Przecież Stwórca rozumie, czuje, czyta w naszych sercach. Jeśli masz uczucie miłości do Stwórcy, to przejawi się. Stwórca pomoże temu uczuciu zamanifestować się, co więcej, tak bardzo, że to poczujesz.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 22.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Kiedy człowiek otrzymuje przyjemność ze względu na obdarzanie, czy to również gasi jego chisaron?

Odpowiedź: Oczywiście. To jest prawdziwa przyjemność, ponieważ człowiek otrzymuje ją w kelim ze względu na obdarzenie.

Pytanie: Jak można być właściwie dostrojonym instrumentem Stwórcy w świecie materialnym, będąc nieustannie pogrążonym w wewnętrznej pracy? Jak wygląda taki człowiek?

Odpowiedź: Taki człowiek stale widzi przed sobą Stwórcę.

Pytanie: Najważniejszą rzeczą w wysiłkach człowieka powinno być osiągnięcie siły, która daje poczucie smaku obdarzania. Osiąga się to poprzez zmniejszenie siły, która daje poczucie smaku otrzymywania dla siebie. Czym różni się smak otrzymywania dla siebie od smaku otrzymywania dla obdarzania Stwórcy?

Odpowiedź: Tego nie mogę wytłumaczyć w żaden sposób, dlatego że najpierw trzeba tego posmakować, a potem dowiadujesz się.

Pytanie: Powiedział Pan, że musimy koniecznie poczuć Stwórcę w przyjaciołach. Gdzie dokładnie w przyjaciołach czuję Stwórcę?

Odpowiedź: W centrum waszej grupy, tam, gdzie wszyscy spotykacie się wspólnie ze swoimi myślami, uczuciami i pragnieniami.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 16.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Jaka jest różnica między absolutnym sprawiedliwym i absolutnym grzesznikiem?

Odpowiedź: Z reguły obydwa stany są w jednym człowieku. Człowiek odkrywa siebie tak w stosunku do Stwórcy albo jako absolutny sprawiedliwy albo jako absolutny grzesznik, gdyż stany te nie mogą przejawiać się jednocześnie.

Pytanie: Czy powinienem odnosić się do przyjaciół w dziesiątce jak do absolutnych sprawiedliwych, i jeśli tak, to w jaki sposób pomoże im to odkryć, że są grzesznikami?

Odpowiedź: Nie ma znaczenia, za kogo się uważają ani za kogo ty ich uważasz. W każdym przypadku powinieneś myśleć, że są absolutnymi sprawiedliwymi, a wtedy będziesz mógł przybliżyć się do nich a poprzez nich do Stwórcy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie