Pytanie: Kiedy czytasz tekst kabalistyczny wiele razy, powiedzmy dziesięć, nagle za jedenastym razem widzisz słowo, którego wcześniej nie dostrzegałeś. Z czym jest to związane?
Odpowiedź: Jest to związane z naprawą człowieka. Człowiek wkłada dużo wysiłku, dlatego zaczyna rozumieć głębiej tekst, zauważa nowe słowa i znaczenia.
Z lekcji według artykułu Rabasza, 12.08.2023
Pytanie: O co powinienem prosić, gdy doświadczam silnego fizycznego cierpienia i bólu?
Odpowiedź: Gdy doświadczasz silnego cierpienia i bólu, zwróć się do Stwórcy z pytaniem: „Jaka jest przyczyna tego cierpienia?”
A przyczyna znajduje się w egoizmie, w przeciwieństwie do światła. Nie ma nic innego. Możesz prosić o własną naprawę, aby zamienić ból w radość, w zdrowie itd., dlatego że stany cierpienia odpychają, oddalają nas od Stwórcy.
Z lekcji w języku rosyjskim
Pytanie: Na czym powinniśmy opierać nasz postęp, skoro już wiadomo, że nie jest to kwestia wiedzy?
Odpowiedź: Tylko na środowisku. Wiedza jest bezwartościowa, jestem gotów zapomnieć wszystko. Jak mówi Talmud ludzie modlili się, aby zapomnieć o tym, czego się już nauczyli. Chcę zacząć z czystym kontem, jak dziecko, nie mając nic przy duszy.
Niech wszystko, czego się nauczyłem do tej pory, wyleci z mojej głowy. Nawet jeśli moje serce pozostaje puste, niczego nie potrzebuje, chcę zacząć od nowa, ogołocony ze wszystkiego, co posiadam. Tylko w taki sposób możemy kontynuować naszą drogę, zaczynając każdy dzień od nowa.
Wydawałoby się, że tyle rzeczy jest zapisanych w książkach: „Pamiętaj, poznaj, nie zapomnij”…To prawda, ale w rzeczywistości człowiek postępuje, gdy jest gotowy „wyzerować się”, kiedy nie słucha głosu bieżącej chwili. Tylko środowisko pozostaje naszym stałym wsparciem.
Z lekcji według artykułu „Odkrycie miary – ukrycie dwóch”
Stwórca pragnie od nas tylko jednego: abyśmy próbowali się do Niego zbliżyć. Chociaż jest to sprzeczne z naszymi egoistycznymi pragnieniami, ale w końcu otrzymamy absolutne napełnienie.
Stwórca chce, abyśmy napełnili się Nim, ponieważ On znajduje się tylko w pragnieniu obdarzania. Dlatego gdy staramy się napełnić właściwością obdarzania, napełniamy się Nim, stajemy się jak Stwórca i osiągamy absolutne zbliżenie.
Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 11.08.2023
Pytanie: W pewnym momencie człowiek podejmuje decyzję, aby przestać otrzymywać dla siebie. Czyja to decyzja: człowieka czy Stwórcy?
Odpowiedź: Człowieka.
Pytanie: Kiedy człowiek zrozumie naturę swojego otrzymywania, jak znaleźć najniższy punkt, z którego odepchnie się w stronę modlitwy i połączenia?
Odpowiedź: Najniższy punkt jest wtedy, gdy człowiek czuje, że na tym świecie nie ma nikogo niższego i gorszego od niego. Właśnie z tego punktu powinien rozpocząć wzniesienie.
Pytanie: Kiedy Stwórca ujawnia naszą chorobę albo daje nam jakiś wstrząs, pierwszą reakcją jest nienawiść i uraza do Stwórcy. Czy można to zmienić, aby pozostała tylko wdzięczność?
Odpowiedź: Dziękować i prosić Stwórcę, aby nas zmienił.
Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 10.08.2023
Pytanie: Boli mnie, że Stwórca nie kocha mnie takiego, jakim jestem. Wydaje mi się, że chce mnie zmienić, złamać. Jak z tego stanu odczuwać miłość do Niego?
Odpowiedź: A dlaczego Stwórca miałby cię kochać? Dlaczego żądasz, aby On cię kochał takiego, jaki jesteś? Wręcz przeciwnie, powinniśmy prosić Stwórcę, aby nas naprawił.
Dlatego nie lubię siebie takiego, jaki jestem teraz. Za każdym razem kocham siebie bardziej w takiej formie, w jakiej chcę widzieć siebie za dzień, za dwa i tak dalej. Nie ma więc powodów by się mylić.
To, że Stwórca nie kocha nas w naszym obecnym stanie, to bardzo dobrze. Stwórca pragnie, abyśmy naprawili się i dlatego daje nam takie uczucia.
Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 10.08.2023
Aby sprawić zadowolenie Stwórcy, musimy w każdym działaniu, w każdym słowie, w każdej myśli, dążyć do realizacji celu zbliżenia się do Niego, do właściwości obdarzania, do wszystkich ludzi na świecie.
Wykonując tę pracę, czujemy, że stopniowo przyzwyczajamy się do niej. Chociaż doświadczamy oporu, to generalnie możemy poruszać się do przodu. Tak właśnie powinniśmy poruszać się, dopóki Stwórca nie zbierze naszych wysiłków i dopóki my nie zbierzemy wszystkich naszych wysiłków. Wtedy Stwórca odpowie nam całkowitą naprawą.
Z lekcji na temat „Nawyk staje się drugą naturą”, 08.08.2023
Pytanie: Jak można oprzeć się na Stwórcy w moich uczuciach? Jak uświadomić sobie, że moje działania naprawdę sprawiają Mu przyjemność, a nie mój egoizm?
Odpowiedź: Powinieneś przepuszczać swoje działania przez grupę. Jeśli sprawiasz przyjemność grupie, i przyjaciele chcą razem z tobą sprawić zadowolenie Stwórcy, to znaczy że postępujesz właściwie. Wskaźnikiem przyjemności ze względu na Stwórcę jest to, że gdy tylko o Nim zapomnisz, radość ustaje.
Pytanie: Jak prawidłowo przekazywać przyjemność Stwórcy?
Odpowiedź: To zależy od intencji. Musicie zebrać taka grupę, która jest połączona wspólną intencją i wspólnymi wysiłkami, by zadowolić Stwórcę. Chcielibyście to zobaczyć, poczuć, że jesteście połączeni ze sobą wzajemnie i ze Stwórcą, i przekazujecie Mu przyjemność.
Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 08.10.2023
Co pomaga mi poczuć ważność i wielkość przyjaciela? – To, że zbliżam się do niego i chcę być razem z nim, wtedy będzie nas dwóch, a potem będzie trzech, czterech i tak dalej do niezliczonej liczby ludzi, którzy będą razem pracować nad uświadomieniem sobie wielkości przyjaciół.
Aby zrozumieć, że przyjaciel jest dla mnie ważny i wielki, jak Stwórca, muszę bardziej myśleć o tym, że jest ze mną w drodze, że jest dla mnie ważny, że nie mogę bez niego osiągnąć celu, a on beze mnie.
Z lekcji „Nawyk staje się drugą naturą”, 10.08.2023
Pytanie: Jaki jest właściwy sposób na przeciwstawienie się egoistycznym pragnieniom?
Odpowiedź: Nie możesz przezwyciężyć swoich egoistycznych pragnień, jeśli nie przeciwstawiasz się im. Musisz zbudować połączenie ze Stwórcą ponad wszystkimi swoimi pragnieniami.
Ponieważ wszystko, co powstaje teraz w tobie, daje ci uczucie skierowane przeciwko jedności Stwórcy, przeciwko Jego istnieniu, a powinieneś zachowywać się tak, jakby On istniał, On jest Jedynym Źródłem wszystkiego, co się dzieje, absolutnie dobrym, czyniącym tylko dobro.
A ty otrzymujesz zupełnie inny, ciągle zmieniający się obraz przeciwny tym postawom. Ale ty wznosisz się ponad nie i działasz zgodnie z nimi, mówiąc: „Dajesz mi te uczucia, te myśli, te relacje ze wszystkimi i do wszystkich, tworząc wokół mnie ten bezwartościowy świat.
A ja będę ponad to wszystko traktował Ciebie jako dobrego, przynoszącego dobro, jedynego istniejącego, jako przyczynę wszystkiego, co się dzieje. A w ogóle, to wszystko wokół mnie po prostu nie istnieje, jesteś tylko Ty!”.
Przypuśćmy, że rozmawiasz teraz ze mną, ale mnie nie ma, traktujesz mnie jako wpływ Stwórcy na siebie, a ja nie istnieję. I ja – dokładnie to samo. Nawet te myśli i uczucia, które we mnie powstają, są wywoływane przez Ciebie. A kim ja jestem? Jestem tylko punktem doświadczalnym, który odczuwa to wszystko i jest tak skonfigurowany, aby to postrzegać. A następnie z tego punktu doświadczalnego zaczyna rozwijać się dusza.
Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Przezwyciężyć siebie”