Pytanie: Czy „pocieranie serc” i „rozpływanie się w przyjaciołach” – to różne działania?

Odpowiedź: „Pocieranie serc” oznacza, że ​​czuję całkowite przeciwieństwo mojego serca do serca przyjaciela. Kiedy tak pocieramy się sercami, to czujemy, jak bardzo każdy powinien wyrzec się siebie, anulować swój egoizm, a wtedy w tym stopniu będziemy coraz bardziej gotowi do zjednoczenia. Na tym polega nasza praca.

Pytanie: Jak praktycznie mogę pocierać serca z moimi przyjaciółmi w dziesiątce, aby się w nich rozpuścić? Czy muszę o nich myśleć, spotykać się z nimi, modlić się?

Odpowiedź: Musisz myśleć o tym, jak przez siebie napełnić przyjaciół. A kiedy spróbujesz to zrobić, to zobaczysz, jak wiele jeszcze musisz sam naprawić. Dokładnie w taki sposób idziesz naprzód.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do otwarcia serca na kongresie”, 28.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Wszystkie siły połączenia, które istniały w Adamie Riszon przed rozbiciem, muszą zostać ujawnione w naszych czasach w negatywnej formie: w postaci braku jedności, sprzeciwu, nienawiści i odrzucenia. A my musimy to wszystko stopniowo naprawić.

Ludzie, którzy mają skłonność do naprawy świata, przychodzą studiować naukę Kabały, dlatego że budzi się w nich „punkt w sercu” – iskra jedności. Zaczynają więc uczyć się tego, jak można naprawić rozbicie. To długa i wymagająca praca, chociaż jesteśmy już na jej końcowych etapach. Zobaczymy jeszcze, jak dzień po dniu zacznie się odkrywać dążenie do naprawy i zjednoczenia, dla wszystkich na świecie będzie zrozumiałe, że jest pilnie potrzebne.

Ta świadomość nastąpi kosztem wojen i wszelkiego rodzaju problemów, światowego kryzysu, który zbliża się teraz we wszystkich formach. Wszystko po to, abyśmy zrozumieli, że połączenie między nami – to panaceum na wszystkie bolączki świata. Znajdujemy się w zamkniętym okrągłym systemie, w którym wszyscy są połączeni ze wszystkimi. Dlatego poprzez nasze dobre i złe działania, naprawy lub zepsucia, powodujemy zmiany w całym systemie, w odniesieniu do każdego jego elementu.

Dlatego powinienem widzieć we wzajemnym poręczeniu zbawienie: osobiste, ogólne, globalne i we wszystkich sferach: w gospodarce, ochronie zdrowia, w równowadze w przyrodzie, ekologii – absolutnie we wszystkim. Nie musimy czekać na silniejsze wstrząsy – te, które są dzisiaj, wystarczą, by zobaczyć, że zbliża się do nas tsunami, które może zmyć nas wszystkich z powierzchni ziemi.

Siłą naszego zjednoczenia możemy zatrzymać tę falę tsunami i zapobiec jej zbliżaniu się. Tylko nasza jedność może posłużyć jako tarcza przed tymi wszystkimi falami burzowymi, które grożą nam swoim nadejściem. Natura, czyli wyższa siła, Stwórca, szykuje już dla nas najrozmaitsze argumenty, które udowadniają, że warto pokłonić się i przyjąć władzę wyższego zarządzania.

W rzeczywistości, nie jest to takie trudne do wypełnienia. Ponieważ siły połączenia, integralnej natury, są najpotężniejszymi i powszechnymi siłami, które naprawdę są w stanie uratować nas od wszelkich problemów. Musimy tylko postarać się postrzegać naturę jako jedną siłę – jedyną, która działa.

Widzimy, że na tym świecie wszystko zależy od człowieka. A w światach duchowych wszystko zależy od duchowego człowieka, to znaczy od dziesiątki, od grupy kabalistów, którzy wnikają w problemy świata, wchłaniają wszystkich mieszkańców tego świata i stają się tym łonem matki, z którego narodzą się już na nowym, duchowym poziomie, i narodzi się nowy naprawiony świat.

Z lekcji na temat „Wzajemne poręczenie na drodze do liszma”

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kryzys, globalizacja, Praca duchowa, Wzajemne poręczenie

Najważniejszym i najpotrzebniejszym działaniem w naszym życiu jest zwrócenie się do Stwórcy – wyższej siły miłości i obdarzania, prosząc Go o pomoc: aby pomógł nam naprawić sytuację, w której nas stworzył – złej skłonności, tj. egoistycznego pragnienia otrzymywania dla własnej korzyści kosztem innych, i doprowadzenia nas do pragnienia obdarzania. W ten sposób zostaniemy naprawieni, to znaczy osiągniemy pragnienie obdarzania w miejsce naszych egoistycznych pragnień oraz poczujemy duchową rzeczywistość.

Obecnie odczuwamy zepsutą materialną rzeczywistość w naszych egoistycznych pragnieniach, rzeczywistość krótkotrwałych, przemijających przyjemności i niepełnej percepcji. Odkrywając duchową rzeczywistość, będziemy mogli również poczuć nieskończony świat, wieczne i doskonałe życie ponad naszą egzystencją.

Bodźcem do aktywowania takiego objawienia jest nasza własna prośba: abyśmy poprosili Stwórcę, o wzniesienie nas do duchowej rzeczywistości. On spodziewa się i oczekuje od nas takiej prośby. Dlatego nie ma w całym naszym życiu działania ważniejszego i bardziej wyjątkowego niż modlitwa, czyli zwrócenie się do Stwórcy, aby pomógł nam wyjść z naszych egocentrycznych pragnień i połączyć się ze sobą. Ponadto, w takim zakresie, w jakim łączymy się z innymi, w jakości miłości i obdarowania Stwórcy, która rozświetla nasze połączenie, my również łączymy się ze Stwórcą. Obecnie ma to kluczowe znaczenie w naszym życiu.

Na podstawie lekcji 4 ze Światowego Kongresu Kabały, 1 października 2023 r. Napisane/zredagowane przez uczniów kabalisty dr Michaela Laitmana.

Źródło: https://blogs.timesofisrael.com/what-is-the-most-important-and-needed-action-in-our-lives/

Kategorie: Artykuły w mediach, Kongresy, wydarzenia, Modlitwa, Intencja, Nowe publikacje, Połączenie, Prasa i my

Pytanie: Jak mogę napełnić pragnienia przyjaciół, jeśli w ogóle nie rozumiem, czego chcą?

Odpowiedź: Rozumiesz, czego chcą, ponieważ chcą tego samego, co ty: osiągnąć naprawę, odkryć wyższą siłę działającą w naturze. Ta siła nazywa się ogólną Naturą, do której należy cały wszechświat. Dlatego wiesz, czego chce przyjaciel. Ponadto każdy ma różnego rodzaju ziemskie pragnienia, które mogą być nam nieznane – każdy ma swoją osobistą sferę, która nie odnosi się do duchowości. Ale jeśli, chodzi o wysokie, duchowe pragnienia i cele, powinno być dla ciebie jasne, co dzieje się z przyjacielem, tak więc staraj się go wspierać.

Wsparcie polega na tym, aby podnieść przyjacielowi nastrój, dać mu nadzieję, siłę i inspirację do osiągnięcia celu. Pomóż mu we wszystkim, co tylko możliwe. Obudź w nim poczucie wielkości celu i wielkości wyższego. Pokaż mu, jak możesz anulować się przed grupą. Ponieważ tylko mały może otrzymać od dużego i dlatego każdy musi anulować się przed grupą, aby coś od niej otrzymać.

Grupa dysponuje duchową siłą, która przebywa między nami. Grupa nie została przez nas założona. Nam tylko tak się wydaje, jakbyśmy sami zebrali się i zbudowali grupę. To oczywiście nieprawda! Grupę dla nas organizuje wyższa siła – nie myślcie, że przypadkowo trafiliśmy na siebie. Wszystko dzieje się dzięki wpływowi wspólnego pola, które łączy nas razem.

Dlatego należy zrozumieć, że z jednej strony, działa między nami ukryta siła. A z drugiej strony musimy odpowiednio wykonywać działania, po to, aby się do niej zbliżyć i zacząć ją odczuwać. Wtedy zaczniemy z nią wzajemną pracę. W taki sposób poprzez nasze zmiany, stopniowo zbliżamy się do odkrycia wyższej siły, stopniowo przejmując jej właściwości. A kiedy ujawniamy w sobie te właściwości, oznacza to, że odkrywamy wyższą siłę.

Z lekcji według artykułu Rabasza

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Kiedy w naszej jedności otwieramy serca, odczuwam nieznośną tęsknotę. Jest tak silna, że niemożliwe jest dalsze otwarcie serca. Jaka jest odwrotna strona tego uczucia i jak mogę wykorzystać je dla dobra mojej grupy?

Odpowiedź: Musisz zjednoczyć wszystkie swoje uczucia i skierować je w stronę jedności swojej dziesiątki, a następnie poprzez dziesiątkę – do wszystkich pozostałych. Należy starać się zbliżyć, tak aby poczuć absolutnie wszystkich przyjaciół w swoim sercu. To będzie rzeczywiście odkrycie twojej duszy.

Myślimy, że dusza to coś takiego: musi skądś zejść, musi się gdzieś wznieść, musi się przemieszczać. Dusza to nasze pragnienia, które są gotowe zjednoczyć się i dać w sobie miejsce dla Stwórcy.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do otwarcia serca na kongresie”, 28.09.2023

Kategorie: Dusza i ciało, Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Obecnie jesteśmy w trakcie Światowego Kongresu Kabały w Petah Tikva w Izraelu, który odbywa się z udziałem ponad 2000 uczestników z ponad 30 krajów, oraz z udziałem tysięcy wirtualnych uczestników z całego świata.

Tematem kongresu jest otwarcie naszych serc. Jak możemy otworzyć serca dla wszystkich, tak szeroko jak to tylko możliwe? Aby jak najszerzej dla wszystkich otworzyć nasze serca, musimy uznać, że takie spotkanie jak to, ma miejsce w każdym z nas.

Na kongresie koncentrujemy się na nakierowaniu siebie, do zjednoczenia serc, a czyniąc to, zbliżamy się do Stwórcy, wyższej siły miłości i obdarzania, która objawia się tam, gdzie jednoczą się nasze serca. Jeśli naszym celem jest odkrycie Stwórcy, to jest to właściwy sposób.

Dlatego ci, którzy pragną odkryć i osiągnąć Stwórcę, nie mają alternatywy. Ostatecznie ludzkość musi przejść drogę naznaczoną cierpieniem, wyzwaniami, myślami i pragnieniami, aż osiągniemy stan, w którym znikną bariery naszych serc i zjednoczymy się jako jedno serce. To jest ostateczny cel.

Ludzkość konsekwentnie rozwija się z roku na rok i z dnia na dzień, napotykając różne wyzwania, dopóki nie zda sobie sprawy, że jedyną drogą naprzód jest walka z egoistyczną naturą, która nieustannie stara się nas od siebie oddzielić. Z mądrości Kabały dowiadujemy się, w jaki sposób Stwórca utrzymuje stan oddzielenia między ludźmi, aby zrobić miejsce dla naszych wysiłków na rzecz pokonania podziałów, a czyniąc to możemy wzmocnić nasze połączenie ze Stwórcą, i znacznie głębiej doświadczyć Jego obecności.

Dlatego początkowo obserwujemy, że każda osoba koncentruje się przede wszystkim na swoich egoistycznych pragnieniach i nie ma innego wyjścia, jak tylko dążyć do bliskości i połączenia między sobą, jednocząc się we wspólnym pragnieniu. To właśnie nazywamy „jednym sercem” – cel, o którym pisał nam kabalista Baruch Aszlag (Rabasz).

Pamiętam, że po kilku latach nauki u Rabasza, prowadziłem wykłady wprowadzające do Kabały w różnych miejscach w Tel Awiwie, w wyniku czego pojawiło się kilku nowych uczniów. Zaprosiłem ich na spotkanie, przed którym podczas jednego z moich codziennych spacerów po parku z Rabaszem, zapytałem go: „O czym powinniśmy z nimi porozmawiać?

Poprosił o kawałek papieru, z paczki papierosów, którą miałem. Dałem mu ją.

Wtedy przystąpił do pisania swojego pierwszego artykułu zatytułowanego „Cel grupy – 1” ze słowami: „Zebraliśmy się tutaj, aby położyć fundament pod budowę grupy dla wszystkich, którzy chcą podążać drogą i metodą Baal HaSulama, drogą, którą można wspiąć się po stopniach na poziom człowieka i nie pozostać zwierzęciem…”

Od tamtego dnia minęło prawie 40 lat, ale temat się nie zmienił. Chociaż wielu o tym słyszało, proces i metoda naprawy pozostają niezmienne, tak jak starożytni kabaliści wyjaśnili to tysiące lat temu.

Tysiące ludzi podejmuje obecnie szczególne wysiłki, aby połączyć się w jedność, aby połączyć swoje indywidualne serca w jedno zbiorowe serce. To serce składa się z wielu różnych części, a ich połączenie tworzy naczynie do objawienia Stwórcy, które jest jedno dla wszystkich. Innymi słowy, wszystko, czego potrzebujemy, aby objawić Stwórcę, to aby każdy otworzył swoje serce dla wszystkich, aby każdy miał miejsce w sercu każdego a następnie czyniąc to, otwieramy nasze zbiorowe serce. O to właśnie chodzi na tym kongresie.

Na podstawie lekcji 1 ze Światowego Kongresu Kabały z 30 września 2023 r. Napisane/zredagowane przez uczniów kabalisty dr Michaela Laitmana.

Źródło: https://michaellaitman.medium.com/1-000s-of-people-open-their-hearts-into-one-giant-heart-f267b15614e0

Kategorie: Artykuły w mediach, Baal HaSulam, Duchowość, KABAŁA, Kongresy, wydarzenia, Nowe publikacje, Prasa i my, Rabasz, Rozwój

Pytanie: Co to znaczy w naszym połączeniu uwolnić miejsce dla Stwórcy?

Odpowiedź: Oznacza to, że jednocząc się razem, chcemy, aby Stwórca umieścił się w naszych wspólnych pragnieniach, które tworzymy z naszych indywidualnych pragnień. Kiedy dziesiątka całkowicie się zjednoczy, i chcemy być napełnieni światłem Stwórcy, to światło Jechida, które może wypełnić naszą dziesiątkę, będzie oznaczać pojawienie się Stwórcy. Jeśli będziemy zjednoczeni, światłu nic nie będzie przeszkadzać.

Pytanie: Od czego zależy, ile światła wejdzie do kli i jakiej jakości?

Odpowiedź: To zależy od naszych uczuć, pragnień, od tego, jakie mamy wzajemne odrzucenie, i jak bardzo podnosimy się ponad nie i nadal chcemy być razem.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do otwarcia serca na kongresie”, 28.09.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Obraziłem się na swoją dziesiątkę i na Stwórcę. Przyleciałem na kongres z innego kraju, a sześciu moich przyjaciół z dziesiątki, mieszkających w Izraelu nie przyszło na grupowe spotkanie. Jak jeszcze mogę prosić Stwórcę, by zbliżył mnie do przyjaciół?

Odpowiedź: Być z przyjaciółmi cały czas w połączeniu, pisać do siebie, rozmawiać ze sobą. Powinieneś nawiązać z nimi więź i być z nimi w stałym kontakcie. Należy zrozumieć, że z dnia na dzień Stwórca budzi w nas coraz większe egoistyczne pragnienia i coraz trudniej będzie nam się ze sobą połączyć.

Musimy więc zadbać o to, aby połączenie między nami było silniejsze i nieustanne.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do otwarcia serca na kongresie”, 29.09.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Muszę starać się, aby nie odczuwać odległości między mną a moimi przyjaciółmi, a im bardziej eliminuję ten dystans, tym większe są moje szanse na odczuwanie Stwórcy. Jeśli moje wewnętrzne połączenie ze Stwórcą i moimi przyjaciółmi jest tak silne, że nie ma między nami żadnej różnicy, wtedy otrzymuję możliwość odkrycia Stwórcy, odczuwania Go wszystkimi moimi pragnieniami i wszystkimi moimi organami.

Nie może być tak, że Stwórca jest ode mnie dalej niż przyjaciel. Wręcz przeciwnie, kiedy czuję, że moi przyjaciele są tak blisko, jakby dotykali mojej skóry, moich wewnętrznych właściwości, wtedy mogę odkryć i poczuć Stwórcę.

Konieczne jest wyeliminowanie dystansu między mną a moimi przyjaciółmi we wszystkim: zarówno w umyśle, jak i w sercu, we wszystkich moich nadziejach i pragnieniach, aby odczuwać ich całym sercem i duszą. A to oznacza nie tylko objęcie, ale zbliżenie się do siebie wewnętrznie. Może to nawet nie przejawiać się w działaniach zewnętrznych, ale musi być poruszeniem serca.

Oczywiście na początku czuję dystans między mną a przyjacielem, rozbieżność między naszymi właściwościami. Ale im więcej myślę o tym, jak się do przyjaciela zbliżyć, aby zjednoczyć się jako jedna osoba o jednym sercu, tym wyraźniej mogę wyobrazić sobie Stwórcę, który jest między nami, jak zostało powiedziane: „Wy mnie stworzyliście”.

Łączymy się z naszymi przyjaciółmi do tego stopnia, że jednoczymy wszystkie nasze pragnienia, myśli, marzenia, dążenia i wtedy czujemy, że Stwórca jest pomiędzy nami. Dzięki naszemu wysiłkowi, że staramy się odczuwać nas wszystkich jako jedną osobę o jednym sercu, z jedną wspólną myślą, jednym pragnieniem, jednym dążeniem, w jednym uścisku – tymi staraniami budujemy Stwórcę.

Łączymy nasze serca tak bardzo, że nie ma już żadnego miejsca dla Stwórcy, jak tylko wypełnić nasze serca. Miejsce dla Stwórcy definiujemy jako miejsce naszego wspólnego serca. Nasze połączenie, w którym nie ma wolnego miejsca, określa właśnie miejsce dla Stwórcy.

Z lekcji na temat „Rosz ha-Szana”, 16.09.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Dlaczego obecnie jest tak wiele chorób alergicznych? Co to jest alergia?

Odpowiedź: Alergia to brak odporności, negatywna reakcja na coś. Co znaczy: „Mam na ciebie alergię”? To znaczy, że cię nie postrzegam, reaguję na ciebie negatywnie, źle się czuję w kontakcie z tobą. To jest właśnie alergia. Dzisiaj przejawia się absolutnie we wszystkim. Chodzi o to, że zatruliśmy wszystko, co do nas trafia: powietrze, wodę, żywność.

W końcu człowiek jest fabryką przetwarzającą to, co do niego trafia. A wszystko, co przyjmujemy jest trucizną, w dodatku trucizną tego typu, której nasz organizm nie jest w stanie przetworzyć. To nie są naturalne trucizny, gdy jesz rybę, mięso, warzywa, owoce, zepsute w naturalny sposób. Sam stworzyłeś taką zmodyfikowaną żywność, sam zanieczyściłeś wodę i powietrze, które wchodzą w nienaturalne reakcje z naszym organizmem. Dlatego organizm przestaje sobie radzić, nie wie, jak sobie z tym poradzić.

Alergia manifestuje się w nas praktycznie na wszystko. Jest podstawą wszystkich chorób, wszystkich naszych problemów na poziomie zmysłowym, psychicznym, na każdym poziomie, ponieważ okrutnie zatruwamy siebie już od conajmniej 100 lat.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Leczenie alergii”

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Pytania&Odpowiedzi, Zdrowie