Zgodnie z pierwotnym pragnieniem

каббалист Михаэль Лайтман Nauka Kabały stopniowo odkrywa się ludzkości. Pierwszym kabalistą który ją odkrył był Adam – kabalista żyjący 5779 lat temu. Ale w bardziej wyraźnej formie odkryła się Abrahamowi około 3600 lat temu.

Dzisiaj przechodzi bardzo interesujący etap zaznajomienia z nią ludzkości, kiedy od odosobnionych kabalistów-samotników zaczyna rozprzestrzeniać się po całym świecie.

Dlatego jesteśmy zarówno uczestnikami jak i świadkami wyjątkowego fenomenu, kiedy ludzkości stopniowo odkrywa się istota świata, w którym żyjemy, przyczyny i konsekwencje istnienia, program rozwoju ludzkości.

Pod względem swojego poziomu rozwoju i stopnia uczestnictwa w życiu, ludzie tak samo jak wspólne pragnienie, dzielą się na pięć stopni.

Są ludzie których nie obchodzi nic prócz nich samych. Są tacy którzy zainteresowani są rodziną i społeczeństwem w którym żyją itp. Następną kategorię ludzi interesuje ziemia, planety, kosmos, ale mimo wszystko nie odczuwają pragnienia przedarcia się za ramy tego świata.

Są też tacy którzy chcą wiedzieć, co wydarzyło się w czasach starożytnych, co będzie w przyszłości.

I są ludzie których interesuje ogólny systemem stworzenia. W jakim stopniu sami w nim uczestniczą. W jakim stopniu stworzenie istnieje samodzielnie: skąd pochodzi, jak funkcjonuje i jeszcze inne jak…? Starają się zrozumieć ogólny obraz współdziałania wszystkich części.

To właśnie ta globalna, integralna zasada komunikacji całej natury przyciąga ich najbardziej: w jaki sposób i dlaczego wszystko jest ze sobą powiązane, jak jedno reaguje i zarządza drugim, jak wpływa na wszystkich. Mają tak wielkie pragnienie poznania ogólnego systemu, ogólnego schematu, ogólnej struktury wszystkiego, co nie tylko istnieje w naszym świecie, ale także poza jego granicami, że nie znajdują dla siebie spokoju w zwykłym życiu.

Starając upodobnić się do innych, próbują radzić sobie z różnego rodzaju ziemskimi problemami. Ale nie na długo. Przy najmniejszej okazji, jaką los im daje, natychmiast gdzieś „odlatują“, tzn. nie mogą zajmować się codziennymi sprawami.

Interesują ich bardziej kwestie, nawet nie w skali kosmicznej, a więcej to znaczy wszystko, co tylko może zawierać w sobie słowo „wszystko”. To nie jest kosmos, nie nasz świat, to coś „ogólne”. Do Kabały przychodzą tacy ludzie, którym nie daje to spokoju, gryzie, zżera ich wewnątrz.

Niekoniecznie w każdym z nich to pytanie osiąga tak maksymalny poziom, ale mimo wszystko chociaż w małym stopniu jest powyżej naszego świata. Są pytania niższego rzędu, kiedy ludzie są zainteresowani tym od czego zależy ich zdrowie oraz ich los. Pasjonują się mistycyzmem lub zaczynają zajmować się medycyną ludową. I tak dalej.

W ten sposób zaczynamy interesować się Kabałą z dołu, najbardziej minimalnego zwierzecego poziomu i do najbardziej maksymalnego, na którym człowiek odczuwa potrzebę zrozumienia, poznania całej rzeczywistości, całego systemu, jego zarządzania.

Istnieją różnego rodzaju gradacje pragnień. Dlatego wielu ludzi przychodzi, ale słysząc że mówimy o najwyższych poziomach, uważają że to nie jest dla nich. Ich interesuje bardziej przyziemne zastosowanie zarówno człowieka jak i Kabały. Zdobywają trochę wiedzy i odchodzą na swój poziom.

W rzeczywistości tak powinno być. Dlatego nikogo nie zatrzymujemy. Kto przychodzi lub odchodzi – jest to sprawą indywidualną każdego człowieka. Każdy powinien znależć równowagę w tym systemie, na wszystkich poziomach poznania wszechświata zgodnie z zapotrzebowaniami swojej duszy tj. swojego wewnętrznego, pierwotnego, indywidualnego pragnienia.

W ten sposób istniejemy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 05.02.2019


Perypetie Księgi Zohar

Pytanie: Jak długo i w jaki sposób pisana była Księga Zohar?каббалист Михаэль Лайтман

Odpowiedź: Dziesięciu kabalistów autorów Księgi Zohar pisało ją w jaskini która nazywa się „Idra Raba”. Ta jaskinia nadal istnieje.

Napisane jest w samej Księdze Zohar o tym że jeden z nich mówił, drugi objaśniał, a trzeci zapisywał omówione przez nich treści. Między nimi nie było żadnych problemów i nieporozumień, ponieważ byli jak jedno jedyne pragnienie, jedna dusza. W stu tomach opisali absolutnie wszystkie możliwe stany wszystkich indiwidualnych dusz, które podnoszą i łączą się w jedną duszę zwaną „Adam”.

Przez długi czas Księga była ukryta, a odkryła się zupełnie przez przypadek. Kartki z niej trafiły na rynek. Okazało się że w nie zawijało się różne produkty. To co udało się znaleźć stało się dostępne dla wielu ludzi. Próby aby odnaleźć resztę tomów nie powiodły się. W połowie lat 40-tych XX wieku księga odkryła się Baal HaSulamowi, napisał wtedy do niej komentarze.

Księga sama w sobie jest bardzo szczególna i według jej pochodzenia, i według jej losu, i po tych komplikacjach które są z nią związane, i według tego co działo się z tymi ludźmi którzy ją przechowywali – ponieważ była napisana w jednym egzemplarzu.

Od tego czasu minęło już 2000 lat, dlatego wszystko co jest związane z Księgą Zohar czeka na swojego badacza który wyjaśni: gdzie zostały ukryte jej części, co się z nimi stało – to wszystko jeszcze zostanie wyjaśnione i odkryte. Jestem przekonany że czas przyniesie zmiany i odkrycia.

Z lekcji w języku rosyjskim, 05.02.2017


Moje myśli na Twitterze, 30.03.18, cz.2

Religia ułatwia życie pozwalając zamiast wewnętrznych działań naprawy ego, wykonywać zewnętrzne działania za nagrodę w tym i przyszłym świecie. Pomaga nam to wyjaśnić jak działa egoizm przeciwko właściwości obdarzania Stwórcy. Dlatego religie i metody są niezbędne dla wyjaśnienia Stwórcy.

Egoizm człowieka upewnia go w tym że droga nie powinna być bezkompromisowa jak wskazuje Kabała. Nie należy męczyć się walcząc z egoizmem to jest pragnieniem rozkoszować się. Dlatego równolegle do Kabały rozwinęły się egoistyczne religie tak zwane ego-metody „dary Abrahama”.

Powiedziane jest: „Ja, a nie posłaniec”, tj. Sam Stwórca wyprowadza nas z egoizmu z Egiptu. Oznacza to że ja znajduję się w kontakcie ze Stwórcą bez pośrednich właściwości. Czuję się naprzeciw Stwórcy w swoim żądaniu, łączę zbawienie tylko z Nim.

Przed wyjściem z egoizmu człowiek odkrywa brak siły do walki z rosnącym ego. Wydaje się nawet że cofa się wstecz. Powstaje rozpacz, pokusa religii tj. nagrody za mechaniczne działania. Jeśli człowiek odchodzi, staje się wtedy przeciwnikiem Kabały. Tak było we wszystkich czasach…

Stwórca – to właściwość obdarzania i miłości. Znajduje się we wszystkich stworzeniach. W twoim odniesieniu do nich i w żadnym wypadku nie oddzielnie od nich. Kiedy będziesz odnosić się do nich tak jak Stwórca to znajdziesz właśnie w nich Stwórcę w miarę twojego podobieństwa do Niego.

Stwórca – właściwość obdarzania i miłości – reprezentuje wszystko co istnieje, naturę wszystkich poziomów, światów. Nie ma niczego oprócz Niego! Człowiek jest stworzony jako przeciwstawny do właściwości Stwórcy, aby móc stać się podobnym do Niego i w tej mierze odkrywać Go.

Kabała nie popiera rezygnacji z egoizmu. Egoizm – to materia stworzona przez Stwórcę. Im jest większy tym bardziej możemy go naprawić i upodobnić się do Stwórcy, podnosząc się do Jego poziomu. Miara podobieństwa do Stwórcy w obdarzaniu i miłości nazywa sie ekranem. O ekran należy prosić Stwórcę.

Nie jest możliwe poprzez studiowanie Kabały zaszkodzić sobie lub innym. Dlatego że duchowy świat jest chroniony, ukryty przed twoim egoizmem przez twój ekran. Jeśli nie możesz podnieść się więcej niż jest to w twoich siłach, to nie zobaczysz tego czego nie jesteś w stanie użyć ze względu na obdarzanie i miłość.

Kabała umożliwia naukowcom użycie siły z następnego etapu rozwoju, aby móc się podnieść, tj. poznać kolejny poziom w uczuciach i rozumie. Kabała – to nauka która wymaga od badacza nabycia właściwości badanego obiektu.

Jeśli właściwość światła, obdarzanie – porównamy z właściwością egoizmu, otrzymywaniem, to na różnych poziomach porównania otrzymamy fizyczne, biologiczne, chemiczne, psychologiczne itp. poziomy zależności – prawa. „Swiatło – pragnienie”. Taka jest natura wszystkich światów!

@Michael_Laitman


Duchowa praca kobiet

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: W jakim stopniu kobiety powinny znać księgę „Wprowadzenie do nauki Kabały” (Ptichę)? Czy tak jak mężczyźni powinny uczyć się, czy też dla kobiet istnieją jakieś zniżki?

Odpowiedź: Z technicznego punktu widzenia kobiety nie muszą znać księgi „Wprowadzenie do nauki Kabały” tak poważnie jak mężczyźni, ale pożądane jest zrozumienie jej podstaw. To że my tak długo studiowaliśmy pierwsze paragrafy jest bardzo wskazane. Trzeba je dobrze wyjaśnić, przeanalizować w sobie, po prostu przejść. Kobiety też tego potrzebują.

Kabała nie wymaga od kobiet takiego stopnia związku jak u mężczyzn. Pomimo to powinny zrozumieć w pewnym stopniu czym jest „samo-anulowanie”.

Związek kobiet między sobą jest dużym problemem. Ale wzniesienie się ponad sobą kobiety muszą osiągnąć. Ponieważ kiedy podnoszą się ponad sobą, to niczego nie pragną i anulują się. Jest to jak przebywanie w świetle Hasadim. Elementarny początkowy stan kabalistycznego altruistycznego działania. Kobiety zobowiązane są go wykonać. Bez niego nie ma świata duchowego oraz związku ze Stwórcą, nie ma niczego.

Wzniesienie się ponad siebie musi nastąpić pomimo tych problemów które Stwórca wywołuje w każdym z nas. Lenistwo, lekceważenie, niezadowolenie z czegoś – nieważne co to jest. Ale jesteśmy zobowiązani podnieść się ponad to.

Związek z innymi jest bardziej odpowiedni dla mężczyzn, niż dla kobiet. Wystarczy że kobiety podniosą się ponad siebie a tym samym zaczynają już pracę duchową.

Dlatego dla nich nie ma takiej konieczności połączenia w dziesiątce, jak dla mężczyzn. Kobiety powinny zbierać się w dziesiątce tylko po to aby się anulować. Ale być połączone z innymi jak mężczyźni w jednym sercu, nie jest od nich wymagane. Są to różne poziomy egoistycznej natury. Jeśli one po prostu anulują się to będą na poziomie podobnym do męskiego połączenia.

Z lekcji w języku rosyjskim, 04.04.2019


Dwa napływy informacji

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: W jakim celu Baal HaSulam napisał swoją najważniejszą pracę, „Naukę dziesięciu Sfirot“. Istnieją przcież już książki Ari. Napisana jest też Księga Zohar?

Odpowiedź: „Nauka dziesięciu Sfirot“ jest podstawową książką do studiowania duchowej przestrzeni.

Chodzi o to że Kabała składa się z dwóch części: z opisu systemu wszechświata i metody jego odkrycia, poznania.

Opis systemu wszechświata przedstawia sobą podstawę takich książek jak „Drzewo Życia“, „Nauka dziesięciu Sfirot“ i „Wprowadzenie do nauki Kabała“. Informacja jak poznać wszechświat przekazana jest w różnego rodzaju zapisach, listach, artykułach takich jak na przykład „Usłyszałem (Szamati) ” itd. Są to zupełnie różne napływy informacji: duchowy i naukowy oraz fizyczny.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 20.11.2018


Czego pragnie moja dusza?

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jak dowiedzieć się czego dokładnie pragnie moja dusza?

Odpowiedź: Człowiek to czuje kiedy zaczyna siebie słyszeć. Studiujac Kabałę zaczyna czuć że mówi się tam o nim. I zaczyna wewnątrz niego coś się dziać. Ale nic więcej ponad to. Rozumem w Kabale zupełnie nie można nic zdziałać.

Komentarz: To znaczy że logika w żaden sposób nie pomoże zrozumieć?

Odpowiedź: Logika jest bardzo prosta: spotkałem się z taka metodą która odzywa się gdzieś wewnątrz mnie i podpowiada że to prawda. Ale żadnych egoistycznych, zmysłowych czy rozumnych dowodów w stosunku do tego nie mam. Ponieważ mówi się o duszy jako o jakiejś wyższej sile która mnie koryguje. Nawet odkrywa we mnie nowe możliwości odczuwania oraz istnienia. To wszystko wydaje się takie fantastyczne.

Dlatego w Kabale pozostają tylko ci ludzie którzy naprawdę chcą odkryć dla siebie prawdziwy, wieczny, doskonały stan.

Z lekcji w języku rosyjskim, 28.08.2016


Interakcja między nauczycielem i uczniem

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: W procesie studiowania nauki Kabały bardzo ważna jest rola nauczyciela.

Kim jest nauczyciel Kabały?

Odpowiedź: Po pierwsze to człowiek który otrzymał wiedzę od uznanego kabalisty. Po drugie przekazuje tę wiedzę według oryginalnych źródeł. Po trzecie nie przyciąga uwagi swoją osobowością. I po czwarte kieruje ludzi tak aby odkryli Stwórcę.

Pytanie: Jakie jest wzajemne oddziaływanie ucznia z nauczycielem?

Odpowiedź: Interakcja zależy od ucznia a nie od nauczyciela. Nauczyciel może pomóc uczniowi we wszystkim dla jego korzyści. Jednak całkowicie odcina się od ingerowania w wewnętrzny świat ucznia, jednocześnie tym samym naucza go aby samodzielnie postrzegał rzeczywistość.

Z jednej strony istnieje tutaj ciągła troska o rozwój ucznia i opieka nad nim. Ale z drugiej strony nauczyciel zawsze zachowuje pewnien dystans do ucznia aby dać mu poczucie wolnej woli, swobodę działania, wolność decyzji itd., ponieważ nikt nie może zastąpić uczniowi jego samodzielnego rozwoju.

Pytanie: Jaka jest różnica między nauczycielem Kabały a nauczycielem innej dziedziny życia?

Odpowiedź: Nauczyciel Kabały nie tyle naucza co daje uczniowi rady, instrukcje a także to w jaki sposób uczeń zmieniając siebie może odkryć co powinien osiagnąć duchowego. A to co uda mu się odkryć osiąga właśnie sam, a nie jego nauczyciel.

Kroczy po określonej ścieżce stale rozwijając swoje wewnętrzne właściwości, swoją duszę. Poznaje w niej coraz większe objawienie Stwórcy. I to poznanie jest czysto osobiste. Dlatego nauczyciel jest tutaj tylko zewnętrznym, pomagającym źródłem.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 20.11.2018


Reinkarnacja duszy

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie z Facebooka: Reinkarnacja – to wzrost duszy. Jeżeli dusza nie nadąża aby zrealizować się w obecnym wcieleniu to czy musi wrócić na Ziemię aby studiować ponownie w tej samej klasie a następnie przejść do następnej? Czy istnieje reinkarnacja z punktu widzenia Kabały? Jeśli tak to jak to się dzieje?

Odpowiedź: W każdym z nas urodzonym na Ziemi istnieje zarodek duszy. Jest to tak zwany „punkt w sercu“. Serce jest to pragnienie człowieka wewnątrz którego często istnieje zupełnie nieświadomy narazie nieodczuwalny przez człowieka pociąg do tego aby osiagnać swoj korzeń.

Dążenie do tego aby osiagnać swoj korzeń popycha człowieka do przodu. Jedni ludzie odczuwają to mocniej, inni słabiej a niektórzy w ogóle tego nie odczuwają. Ale punkt w sercu mają wszyscy.

Człowiek który poczuje go zaczyna szukać sensu życia. Dlatego że obowiązkowo musi dotrzeć do korzenia z którego ten punkt zszedł jak gwiazda i osiedlił się w nim, musi tam dotrzeć, bo tam jest jego dom.

Punkt w sercu porusza człowiekiem formując w nim bardzo precyzyjne, prawidłowe dążenie do tego: że musi w tym życiu odkryć, po co istnieje. Tacy ludzie przychodzą do Kabały i realizują to dążenie – powrót do swojego domu, do swojego źródła i swojego korzenia.

Właśnie o tym mówi nam nauka Kabały. Naszym zadaniem w tym życiu jest osiągniecie naszego korzenia. Jeśli człowiek zaczyna pracować nad sobą i realizuje to zadanie to znaczy że już zakończył swoją reinkarnację.

Jeśli zatrzyma się po środku drogi to musi wrócić i kontynuować korektę w następnym życiu dopóki nie osiągnie swojego korzenia. Proces ten może zająć więcej niż jedno życie.

Człowiek w którym to pragnienie jeszcze milczy po prostu powraca na ten świat. Musi jeszcze zgromadzić niezbędną ilość materialnych cierpień, które doprowadzą go do pytania o sens życia: „Dlaczego cierpię?“ I dopiero wtedy rozpocznie swoje poszukiwanie.

W taki sposób wszyscy znajdujemy się w kolejce do realizacji punktu w sercu, albo w połowie drogi, albo już ją realizujemy.

Z programu TV„Nowosci z Michaelem Laitmanem”, 11.09.2016


Moje myśli na Twitterze,18.04.19, cz.2

Po odkryciu wszelkiego zła w egoizmie, jeśli człowiek nie uciekł przed ruchem w kierunku celu, to wtedy staje się godny zobaczyć, że nie ma Faraona i sług a sam Stwórca odkrywał w nim egoizm po to aby mógł zobaczyć cały swój egoizm i oddzielenie od Stwórcy – i tylko w ten sposób Stwórca przybliża go do siebie.

Właśnie dla tych którzy pragną wydostać się z egoizmu, Stwórca ujawnia zło egoizmu i widzą siebie coraz bardziej pogrążonych w egoizmie, co jest sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem. Ale jeśli poruszają się w kierunku prawdy – ujawnienia wszelkiego zła w egoizmie, to wtedy Stwórca pomaga im – i ujawnia im to, że zawsze ich słyszał.


Dla kogo przeznaczone są dzieła kabalistów?

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Ważnym czynnikiem w procesie nauczania są książki kabalistyczne. Wielki kabalista Baal HaSulam pozostawił po sobie wielką spuściznę, są to: artykuły dla szerokiej publiczności, listy do swoich uczniów, dzieła takie jak „Nauka dziesięciu Sfirot” oraz wszelkiego rodzaju Przedmowy itd. Jaka jest istota tych artykułów, listów?

Odpowiedź: Kabalista pisze na różnych poziomach w zależności od takiego celu, który widzi przed sobą.

W naszych czasach stało się bardzo aktualne odkrycie Kabały dla mas. W zasadzie potrzeba taka pojawiła się jeszcze na początku XX wieku. Widzimy jak Baal HaSulam spopularyzował Kabałę, jak wyjaśniał ją szerokim masom.

Pytanie: Czy przed nim pisał ktoś takie artykuły?

Odpowiedź: Nie. Przed nim pisano tylko bardzo poważne książki i tylko dla pewnego kręgu czytelników. A on pisał dosłownie dla wszystkich.

Pytanie: Dla kogo przeznaczone były jego listy?

Odpowiedź: Listy dla swoich uczniów pisali zawsze wszyscy kabaliści. Przeznaczone były dla bardzo ograniczonej liczby osób, właśnie dla tych którzy byli przywiązani do swojego nauczyciela.

Będąc w fizycznym oddaleniu od swoich uczniów Baal HaSulam zmuszony był pisać do nich listy. Wyrażał w nich swoje myśli, dawał specjalne rekomendacje, formy, metody zbliżenia między uczniami ale też pomiędzy uczniami i Stwórcą.

Ponadto kabaliści zawsze pisali bardzo dużo dla siebie. W naszych czasach – pisze się znacznie mniej. W dzisiejszych czasach istnieje możliwiwość przechowywania zapisów w różnych formach, w różnych stylach wszystko i dla wszystkich.

Dlatego obecnie kabalista nie ma powodu aby pisać specjalnych listów lub apeli. Jego notatki są rozmieszczane w wirtualnej przestrzeni w formie książek, lekcji a nawet filmów. W obecnych czasach zapis informacji jest tak bogaty a jednocześnie prosty i dostępny dla każdego kabalisty, że nie ma już potrzeby wszystkiego zapisywać i archiwizować.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 20.11.2018