Pytanie: Jakie wyniki chciałby Pan zobaczyć jako efekt swojej pracy?

Odpowiedź: Chciałbym aby rezultatem mojej pracy było to, że świat zacznie rozumieć prawdziwy stan rzeczy. W tym, co piszę na blogu, ciągle powtarza się jedno i to samo. Nie wiem już co robić!? Może powinienem porzucić ten blog?! Ale nie mogę! Kto będzie czytał posty napisane rok, dwa czy pięć lat temu, chociaż są ciągle aktualne? Dlatego piszę codziennie. Nie mam nic więcej do powiedzenia. Trzeba czekać, aż świat uświadomi sobie impas swojego rozwoju.

Teraz ludzkość już zaczyna mówić o potrzebie zjednoczenia. Tu i ówdzie pojawiają się artykuły, które mówią że potrzebujemy zupełnie innego podejścia do życia. Po pierwsze, rozsądna, normalna, wręcz minimalna konsumpcja, w przeciwnym razie 90% świata, jeśli nie więcej, będzie głodować i potrzebować niezbędnych rzeczy!

Trzeba poważnie zająć się edukacją, aby wszyscy zrozumieli, w jaki świat wkraczamy. Na dzień dzisiejszy istniejemy na zwierzęcym poziomie rozwoju, nie na ludzkim.

Człowiek – jest tym, co jest ponad egoizmem, ponad naszą naturą! Nie jesteśmy na tym poziomie i na razie żyjemy jak zwierzęta. Dlaczego tak jest? Ponieważ zwierzęta uruchamiane są przez naturę instynktownie, instynktownie robią co trzeba, i dlatego nie popełniają błędów. A my, ludzie, stopniowo pozbywamy się tej instynktowności.

Przez wiele lat natura nas popychała i rozwijała, a teraz powoli zaczyna odpuszczać. I tu jesteśmy zgubieni. Od początku XX wieku zaczęliśmy odczuwać pytania: „Co robić? Gdzie iść?” Wcześniej natura nas kierowała, tak jak wszystkie zwierzęta, i nie mieliśmy pytań, ale teraz nie wiemy, co dalej robić. Wchodzimy w nowy, integralny etap, ale sami nie pasujemy do niego i nie wiemy, jak postępować.

Znajdujemy się wewnątrz sił, które przechodzą między nami, ponieważ są integralne. Są połączone między sobą w systemie, a my jesteśmy zupełnie inni. Co więcej, nie widzimy ich i nie czujemy. Po prostu czujemy, że chcielibyśmy coś zrobić, a nie możemy. Na co przycisnąć, co nacisnąć, za co pociągnąć? Coś na nas wpływa, ale co – nie czujemy. Znaleźliśmy się w jakiejś n-wymiarowej przestrzeni i niejako przechodzimy wskroś niej.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Zobaczyć przyszłość”

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Pytania&Odpowiedzi, Rozpowszechnianie metody

Następnym etapem naszego rozwoju – jest „Adam” (Człowiek). Polega na tym, że zaczynamy rozumieć Naturę i postępować zgodnie z nią. To nie Natura popycha nas i prowadzi, pociągając za wszystkie sznurki, ale my sami, uczymy się od niej, organizujemy się zgodnie z nią, każdy z nas i wszyscy razem w nowym społeczeństwie. Dlatego musimy się uczyć, nabyć drugą natuę. W jaki sposób ludzie uświadomią sobie tę konieczność, przezwyciężą swój upór, zarozumialstwo? Jak się z tego wydostaną, jakimi ciosami? Czy trzeba będzie dużo krwi czy mało?

Zobaczcie, co się dzieje na świecie?! Nagle znajdujemy się w zupełnie nowym świecie, tak szybko wszystko się zmienia. Wszystko po to, by wprowadzić nas w następny stan. Nieożywiony, roślinny i zwierzęcy, te poziomy automatycznie objęte są jednym prawem Natury, istnieją w harmonii, chociaż my nie widzimy naszymi egoistycznymi uczuciami tej harmonii.

Człowiek jest egoistą, przeciwieństwem Natury i musi doprowadzić siebie do zgodności z nią. Musimy wejść w taki kontakt między sobą, stworzyć wewnątrz siebie taki system, który wejdzie w kontakt z ogólną siłą Natury. I wtedy poziomy natury nieożywiony, roślinny, zwierzęcy również połączą się z poziomem „Człowiek”. Na tym zakończy się cały rozwój.

Do tego właśnie musimy dojść. Obecnie jesteśmy na bardzo poważnie zaawansowanym odcinku drogi. Interesujący czas!

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Zobaczyć przyszłość”

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Praca duchowa

Komentarz: Jeśli patrzę na siebie w oparciu o moje odczucia, to zaczynam rozumieć, że wewnątrz mnie zachodzą jakieś nieprzyjemne przemiany. Ale patrzę z jakiegoś dodatkowego punktu: jeśli wcześniej moje „zwierzę” cierpiało, a ja byłem gotowy je ratować, to teraz…

Odpowiedź: Teraz rozumiesz, że być może to zwierzę powinno trochę pocierpieć, a ty na nim pojeździsz. Zaczynasz już studiować siebie z boku!

Komentarz: Ale istnieje jednak skojarzenie siebie z tym zwierzęciem i próba znalezienia siły, aby przezwycięży to.

Odpowiedź: Tak, na razie kojarzysz siebie z nim i ten stan nie przechodzi do czasu całkowitej naprawy. Zwierzęcy poziom, który istnieje w nas, powinien być podstawą dla duchowego poziomu. Na nim dokonuję swojego duchowego wzniesienia. I dopóki go całkowicie nie ukończę, ten poziom jest pode mną. Dlatego muszę istnieć w odczuciu tego ciała, tego świata, dopóki nie będę w pełnym kontakcie ze wszystkimi ludźmi na wewnętrznym poziomie do takiego stopnia, że nie będę już więcej potrzebował poziomu dzisiejszej zwierzęcej komunikacji z nimi. Wówczas ten poziom zniknie.

On wydaje się istnieć tylko w naszych odczuciach. Świat – to materia, która została nam dana w zmysłach. Dlatego ten poziom zniknie. A my dalej będziemy istnieć tylko w duchowym stanie, a materialne stany podciągną się i wejdą w duchowe jako jego składniki. Dosłownie z pierwszego stopnia naszego duchowego wzniesienia ponad materialnym zaczniemy rozumieć, że ten świat jest iluzoryczny. Nie ma go, jest tylko w nas. Nie istnieje poza naszymi narządami zmysłów.

Mam nadzieję, że ludzkość szybko to sobie uświadomi. Do tego gotowa jest już nauka, filozofia, socjologia, psychologia. Myślę, że wkrótce wszyscy zaczną to rozumieć, i to też pomoże. Najważniejsze, aby zacząć patrzeć w tym kierunku – na siebie, na świat, a to nadejdzie.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Tajemnice Kabały”

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa

Kabała – to nauka o rzeczywistości. Człowiek jest takim stworzeniem, które stara się zrozumieć, dlaczego i po co istnieje i jak może dojść do prawdy! Człowiek musi koniecznie odkryć takie pojęcia jak „prawda”, „fakty”, „cel”, „osiągnięcie celu” – tak jest zbudowany, co wymaga takiego napełnienia. Największą potrzebą człowieka jest wiedza o tym, kim jest. Jak jest powiedziane: „Z ciała swojego ujrzę Stwórcę” – bo żeby dowiedzieć się kim jestem, muszę wiedzieć kim jest Stwórca. Ta potrzeba zobowiązuje mnie do poszukiwania.

Cała nauka Kabały poświęcona jest poznawaniu człowieka – ponieważ poza nim nic nie istnieje. Cała rzeczywistość znajduje się w człowieku i wszystko dzieje się tylko w nim. Nie widzę na tym świecie niczego poza sobą. Wszystko, co dzieje się wokół mnie, to ja, obrazy wewnątrz mnie. Nie mam pojęcia o tym, co się dzieje na zewnątrz.

Oznacza to, że jest to badanie siebie, samopoznanie, samoświadomość. A wszystkie inne książki napisane są o jakiś iluzjach, jakby wokół nas istniała zewnętrzna rzeczywistość. Dlatego wszystko oprócz tych świętych ksiąg jest kompletnym kłamstwem wymyślonym przez człowieka – wytworem jego wyobraźni.

Nie rozumiemy że księgi kabalistyczne są unikalne, poza nimi nie mamy żadnego punktu zaczepienia o prawdę – bez nich żylibyśmy na tym świecie jak jakieś małe robaczki, które istnieją w wyznaczonym im czasie. Tylko z pomocą tych ksiąg możemy się stopniowo rozwijać i zacząć sprawdzać, mierzyć, poznawać: „kim jestem i czym”.

W taki sposób dowiadujemy się, że zawieramy w sobie całe światy, parcufim, sfirot, wiele części, które wydają się nam obce, a w rezultacie okazują się częściami twojej własnej duszy. To twoje własne pragnienie dzieli się na nieożywioną, roślinną, zwierzęcą naturę i na ludzi. A na ostatnim, czwartym etapie, musimy zebrać wszystkie te części razem, aby osiągnąć intencję „ze względu na obdarzanie”, która jest konieczna dla tego ostatniego, czwartego etapu stworzenia.

Kiedy otrzymam tę obdarzająca intencję na wszystkie części stworzenia, w końcu dowiem się: kim jestem, poznam samego siebie. I nie ma nic więcej do studiowania w rzeczywistości.

Z lekcji według „Nauki dziesięciu sfirot”, 02.05.2011

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, KABAŁA, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa

Nauka Kabały – to nie tylko opowieść o całej rzeczywistości, ale także program całego wszechświata, instrukcja dla stworzenia, jak korzystać z całej rzeczywistości.

Nauka Kabały jest napisana w taki sposób, że jest rzeczywistością samą w sobie. Kiedy czytamy kabalistyczne teksty, mówimy o nich, myślimy lub czujemy, mimowolnie przyjmujemy w siebie, w swoje nieuformowane pragnienie, światło, które je kształtuje– to jest właśnie nowa rzeczywistość.

Należy zrozumieć, że nauka Kabały zawiera w sobie wszystko – materiał (pragnienie, stworzenie) i światło (Stwórcę). Wszak Stwórca, po hebrajsku „Bo-re”, oznacza „Przyjdź-zobacz” to, co odkrywa się w naczyniach percepcji stworzenia.

Nauka Kabały – sama w sobie jest programem stworzenia, i cały proces jego rozwoju, i jego początek i koniec – wszystko, co tylko możemy sobie wyobrazić, łącznie z tą pierwotną siłą, która nas stworzyła i wszystkim zarządza. Nie ma nic, co wychodzi poza granice tej nauki. Z reguły uważamy, że nauka to opowieść o jakimś obszarze wszechświata, jego właściwościach.

Ale Kabała – nie jest opowieścią. Same w sobie litery są naczyniami percepcji. Działania, o których opowiada nauka Kabały, są istotnie samymi działaniami. Gdybyśmy mieli możliwość czytania tych wersetów tak, jak są napisane, to podczas czytania wykonalibyśmy te działania. Ponieważ czytamy wewnątrz naszego pragnienia, i nasze pragnienie, podczas czytania tekstu, natychmiast wypełniałoby to działanie.

Nauka Kabały – polega na wprowadzeniu w działanie całego materiału rzeczywistości, a nie opowiadanie o strukturze wszechświata i o zarządzaniu nim. Kabała sama w sobie wprowadza w działanie całą rzeczywistość. W końcu kabaliści piszą swoje książki dla tych, którzy już dysponują anty-egoistycznym ekranem na swoje pragnienie przyjemności i natychmiast wykonują wszystkie działania.

Z lekcji według artykułu „Istota nauki Kabały”, 12.10.2009

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, KABAŁA, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa

Pytanie: Wywołać wpływ otaczającego światła, aby świadomie zrozumieć, co się dzieje, można tylko poprzez pierwotne źródła, czy są jakieś inne metody? Jak zwiększyć wpływ światła na siebie?

Odpowiedź: Wzmocnić wpływ światła można z pomocą naprawy swojego egoizmu na altruizm. Głównym warunkiem jest – „kochać bliźniego jak siebie samego”. Następnie, w miarę zbliżania się do tego, człowiek zaczyna odczuwać poprzez wszystko, co istnieje wokół niego, wyższą zarządzającą siłę.

Światło posiada altruistyczne właściwości. Dlatego, aby poczuć je zgodnie z prawem podobieństwa właściwości, musisz przejawić taką samą altruistyczną właściwość do czegoś, co znajduje się poza tobą, na przykład do drugiego człowieka. W tym stopniu zaczniesz odczuwać światło.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 19.07.2022

Kategorie: Praca duchowa

Kategorie: Klipy

Pytanie: Jaka jest różnica między człowiekiem, który bezpośrednio pojmuje wyższe światło, a człowiekiem, na którego wpływa otaczające światło?

Odpowiedź: Chodzi o to, że zwykły człowiek, otrzymując różne wpływy światła, które wszystko wypełnia, odczuwa siebie w jakimś świecie. Powstają w nim nieożywione, roślinne, zwierzęce, ludzkie obrazy, i wśród tych obrazów człowiek istnieje.

Człowiek, który wzniósł się do odczuwania samego światła, a nie jego konsekwencji, odczuwa oprócz nieożywionej, roślinnej, zwierzęcej oraz ludzkiej natury jeszcze i światło, czyli wpływ na siebie i na naturę znacznie wyższego rzędu.

Z pragnienia zrozumienia sensu stworzenia, źródła stworzenia, Stwórcy i siebie w stosunku do Stwórcy, człowiek odczuwa przyczynę tego, co się dzieje, a nie tylko skutek. Daje mu to możliwość zrozumienia poznania sensu istnienia, sensu życia i zmiany tego znaczenia.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 19.07.2022

Kategorie: Praca duchowa

Poszukiwanie odpowiedniego partnera może doprowadzić do szaleństwa. Nawet gdy już kogoś znajdziemy, euforia szybko mija, jak tylko pojawiają się konflikty. W rezultacie spada liczba zawieranych małżeństw, a prawie połowa par, które się pobierają, w końcu się rozwodzi. W rzeczywistości, w której role kobiet i mężczyzn są rozmyte, a płeć zmienia się pod wpływem kaprysu, bardzo trudno jest wiedzieć, jak zachowywać się w naszym związku z partnerem. Zamiast dodawać pewności siebie, nasze związki zwiększają nasz niepokój i niepewność we wszystkich aspektach życia rodzinnego, od wychowania dzieci po życie seksualne. Aby odzyskać pewność siebie w poruszanej tutaj kwestii, musimy zrozumieć istotę miłości, seksu i naturalnych ról płci. Wtedy zobaczymy, jak odchodząc od naturalnej drogi, czujemy się nie na miejscu i niepewnie.

Aby zrozumieć naturę rzeczy, musimy cofnąć się o wiek lub dwa. Jeszcze niedawno ludzie wiedli życie pod dyktando matki natury: matki były w domu, opiekowały się potomstwem aż dzieci osiągały wiek kilku lat, wtedy chłopcy dołączali do ojców, a dziewczynki do matek. Obserwując rodziców i podążając za ich przykładem, dzieci uczyły się, jak odnosić się do wszystkiego w życiu. W tym czasie relacje między mężczyznami i kobietami były naturalne. Z wyjątkiem klasy wyższej, która nie miała wiele innych zajęć, ludzie nie zwracali uwagi na seks. Mężczyźni pragnęli kobiety zdrowej, płodnej i zdolnej do utrzymania gospodarstwa domowego, a kobiety pragnęły mężczyzn, którzy mogliby zapewnić im byt i zadbać o potrzeby ich i ich dzieci. Znaczenie seksualności i wyglądu było marginalne przy wyborze partnera.

W XX wieku seks i seksualność nagle stały się ważne. Zaczęliśmy tworzyć modę, a cała kultura rozwinęła się wokół seksualności. Seks stał się niezbędny we wszystkim, zarówno w sposób jawny, jak i ukryty. Literatura, teatr, filmy, telewizja, internet i media społecznościowe wykorzystują seks, aby zwabić ludzi. Nawet samochody muszą wyglądać „seksownie” lub atrakcyjnie. Zwierzęta natomiast nie potrzebują portali randkowych, nie mają Tindera i w ogóle nie zajmują się seksem. Kiedy nadchodzi sezon godowy, podążają za swoim instynktem, który podpowiada im, który partner jest dla nich odpowiedni, i kopulują. Nie popełniają błędów, bo płyną zgodnie z zasadami natury.

W poprzednim stuleciu całkowicie porzuciliśmy reguły natury i zaczęliśmy tworzyć własne pomysły i ideologie dotyczące tego, co jest właściwe, a co nie. W rezultacie nie wiemy już, jak mężczyźni i kobiety powinni się komunikować. Dodatkowo, dekady wpływu Hollywood całkowicie wypaczyły naszą percepcję, a konsultanci seksualni zniszczyli to, co pozostało z naszego zdrowego rozsądku. Kiedy naturalne związki stały się przestarzałe, pojawiły się działania mające na celu zaprojektowanie i zmianę porządku tak, aby spełniane były ciągle zmieniające się standardy wyznaczane przez wodzirejów, którzy sami są produktami zagubionego społeczeństwa. W ten sposób żyjemy w społeczeństwie, w którym wszystko jest możliwe i dozwolone, a jednak każdy czuje się pusty i odizolowany.

Ale ta wielka przepaść, którą stworzył „postęp”, zrodziła nową erę. Z zimnej pustki samotności i depresji ludzie zaczynają zdawać sobie sprawę, że chcą budować właściwe, prawdziwe związki, w których wszystko ma sens i jest naturalne. Takie naturalne związki wymagają czegoś w rodzaju linii środkowej, gdzie ludzie akceptują to, kim są i budują więź ponad różnicami. Nie próbują już zmieniać siebie ani innych, ale dążą do połączenia ponad różnicami.

Dziś wzniesienie się ponad różnice jest o wiele trudniejsze niż w poprzednich wiekach, ponieważ jesteśmy o wiele bardziej samolubni i narcystyczni niż nasi przodkowie. Niemniej jednak, jeśli nie będziemy podążać za naszymi zachciankami, a skupimy się na wzmacnianiu naszych więzi bez prób dokonywania zmian u siebie nawzajem, zbudujemy o wiele głębsze i bardziej znaczące więzi niż nasi przodkowie mogli sobie wyobrazić. Doświadczenia związane z naszymi nieudanymi próbami zmiany naszej natury sprawią, że docenimy przywróconą prostotę i będziemy w stanie cieszyć się i doceniać zdrowe, solidne związki, jak żadne pokolenie przed nami.

Źródło: https://bit.ly/3zNWnWa

Kategorie: Artykuły w mediach, Mężczyzna i kobieta, Nowe publikacje, Rodzina, Rozwój, Seks, Społeczeństwo, Zdrowie

Kongres „Arawa” w Europie – Litwa 2022. Lekcja nr 2

Komentarz: Otrzymaliśmy list od kobiet, które zebrały się na Łotwie, aby wesprzeć nasz kongres. Piszą, że też mają mocny kongres na Łotwie, w Moskwie wirtualny, absolutnie identyczny z męskim kongresem. Równolegle z naszymi spotkaniami odbywają się regularne spotkania przyjaciółek, które prowadzą żeńskie grupy z różnych krajów. Na nich wyjaśniają modlitwę i rolę kobiet. Zrozumiały, że kobiety nie mogą żyć i łączyć się dla siebie, ale żyją i łączą się dla dobra mężczyzn, przyszłego pokolenia i świata.

Odpowiedź: Całkowicie się z nimi zgadzam. Rzeczywiście, my, mężczyźni, musimy się tego nauczyć od kobiet. Kobiety mają pierwotnie bardziej ukierunkowaną „poza sobą’’naturę. A my będziemy się starali być podobnymi i naprawiać siebie.

Z lekcji nr 2 Kongresu „Arawa“ w Europie – Litwa 2022, 24.07.2022

Kategorie: Duchowość kobiety, Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa