Pytanie: Czy stara się Pan zatrzymać uwagę uczniów wzajemnie na sobie, na grupie, żeby nie było ciągłego skupienia na Panu w rozwiązywaniu niektórych pytań?

Odpowiedź: W żadnym wypadku nie ograniczam uczniów do siebie, nie odgrywam przed nimi wielkiego, mądrego czy kogoś innego. Pełnię dla nich rolę metodologa. Skupiam ich na sobie, dlatego że mogą rozwiązać wszystkie problemy tylko między sobą. Powinni zjednoczyć się i zgodnie z moją metodą, podłączając się razem do mnie, wchłonąć w siebie wyższe światło.

Pytanie: Ale bez kontaktu z Panem grupa nie działa, choćby nie wiem jak by była idealna?

Odpowiedź: Nie, to nieprawda. Nauczyciela może nie być na tym świecie – to nie ma znaczenia. Jeśli uczniowie zbiorą się razem, to wewnątrz siebie poczują mnie i innych kabalistów, którzy są powyżej mnie.

Pytanie: Jak to uchwycić? Załóżmy, fizyczna wielkość nauczyciela to jedno…

Odpowiedź: O wielkości fizycznej w ogóle nie mówimy. Jak to jest patrzeć na człowieka fizycznie? Kim on jest? Jest kawałkiem mięsa jak każdy inny. Nauczyciel jest przewodnikiem wyższego światła dla swoich uczniów i to wszystko.

Pytanie: Powiedzmy, że grupa zbiera się razem i czuje nauczyciela, którego nie ma już na tym świecie. Jaki jest wskaźnik, że prawidłowo czują?

Odpowiedź: Jeśli uczniowie zjednoczą się ze sobą, to w wyniku swojego połączenia poczują mnie, bez zaglądania do szklanej kuli czy cokolwiek innego.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Jak zostać guru?”

Kategorie: Nauczyciel i uczeń, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jeśli masy nie przechodzą przez te odczucia, jakie mają ludzie z punktem w sercu, czy coś tracą, czy też ich postrzeganie następuje w wyniku całego ruchu?

Odpowiedź: Kiedy masy łączą się, zaczynają harmonijnie pracować.

Pytanie: Ale ludzie z punktem w sercu doświadczają całej gamy odczuć, wrażeń, które dają szerokość widzenia, zupełnie inną percepcję. Jak to nabywają masy?

Odpowiedź: Zdobywają to poprzez podłączenie się do ludzi z punktem w sercu i tworzą między sobą jeden jedyny system. Dlatego ich percepcja staje się taka sama jak w jednym jedynym organizmie.

A następnie zachodzi między nimi takie połączenie i osiągane jest takie zespolenie, dzięki któremu znikają wszelkie różnice między wszystkimi miliardami tych cząstek. Wszystkie linie powiązań znikają i stają się jedną wspólną całością, podobnie jak krople wody zlewają się w jedną.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Kim jest nadczłowiek?”

Kategorie: Praca duchowa, Rozpowszechnianie metody

Otrzymałem to pytanie od jednego z moich studentów po tragicznym trzęsieniu ziemi w Turcji i Syrii, gdy dziesiątki tysięcy ludzi zginęło, a setki tysięcy zostało bez dachu nad głową, na mrozie bez jedzenia.

Student zapytał mnie, co ludzie zrobili, czym zasłużyli na taki cios od natury i czego natura chce od nas wszystkich?

Krótko mówiąc, musimy zatrzymać sposób w jaki żyjemy, zatrzymać wyścig szczurów, wyciszyć się i robić to, czego natura od nas wymaga. Racja, czego od nas wymaga?

Natura domaga się, abyśmy byli dobrzy dla siebie. Innymi słowy, natura chce, aby pozytywnie połączyć się ze sobą dobrym i życzliwym pragnieniem. Prawo natury polega na tym, że wszystkie jej części mają połączyć się ze sobą w sposób harmonijny i zrównoważony. My, ludzie, jesteśmy jedyną częścią natury, która zakłóca tę równowagę.

W jaki sposób? To nasza egoistyczna natura, która sprawia, że chcemy wykorzystywać innych i naturę dla osobistych korzyści.

Musimy więc naprawić sposób, w jaki używamy naszych pragnień, nie próbujmy krzywdzić innych i przyrody dla osobistych korzyści, ale przeciwnie, wznieśmy się ponad nasze egoistyczne wykorzystywanie ludzi i przyrody i pozytywnie możemy połączyć się z nimi. Musimy osiągnąć stan pozytywnej zależności i wzajemnego połączenia. Wówczas zobaczymy, jak nasze pragnienie wprowadzenia pokoju między sobą przyniesie pozytywną, zwrotną reakcję natury. Odczujemy wówczas stan harmonijnego i spokojnego życia, a natura nie ześle już nam żadnych katastrof ani pandemii.

Źródło: https://bit.ly/42jPGaE

Kategorie: Artykuły w mediach, Globalizacja, Kryzys, Nowe publikacje, Wiadomości, Wydarzenia

Odkrycie wspólnego Stwórcy w dziesiątce jest otwarciem serc, kiedy wszyscy jednoczymy się razem i odkrywamy, że jesteśmy absolutnie podobni, równi, identyczni – wszyscy we wszystkich. Odkrycie takiej wspólnoty daje nam poczucie Stwórcy.

Dlatego jest powiedziane, że Stwórca jako taki nie istnieje, ale istnieje wspólne odczucie wszystkich serc razem w jednym sercu. To bardzo szczególne uczucie, które wypełnia absolutnie wszystko. Taki stan musimy osiągnąć i nie ma od niego nic lepszego.

Z lekcji na temat „Zjednoczenie świata w ostatnim pokoleniu”, 13.03.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy nauczyciel powinien pozostać przed uczniem nauczycielem, jako system, jako struktura? Czy w uczniu powinna być wielkość nauczyciela?

Odpowiedź: Wielkość nauczyciela jest konieczna dlatego, aby wchłonąć od niego metodę rozwoju i rozwijać siebie, aby połączyć się z nim, dlatego że on jest wyżej od ciebie, jest przed tobą, ponad tobą.

Dlatego, aby mógł przekazać przez siebie Wyższe Światło – a ono z pewnością przejdzie przez nauczyciela – musisz się z nim połączyć, tak jak on łączy się ze swoim nauczycielem. Aby to zrobić, musisz się przed nim anulować. Właśnie to nazywa się wielkością nauczyciela.

Oznacza to, że traktujesz go jako swoje źródło. Tak jest zbudowany świat – zgodnie z hierarchią wszystko schodzi z góry na dół. A uczniowie będą mieli swoich uczniów i tak to rośnie, jak drzewo życia.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Jak zostać guru?”

Kategorie: Nauczyciel i uczeń, Praca duchowa, Studia Kabały

Pytanie: Jaki jest właściwy sposób wykorzystania zazdrości bez próby zgaszenia jej w sobie?

Odpowiedź: Nie ma potrzeby gaszenia niczego, nawet najbardziej negatywnych myśli i pobudek! Wszystko naprawia światło, a nie ty, dlatego nie należy tłumić czegokolwiek w sobie.

Wręcz przeciwnie! Kiedy pojawiają się wszelkiego rodzaju negatywne właściwości, oznacza to, że potrzebujesz teraz wyższego światła, które trochę by cię naprawiło. To wszystko. Czyli pojawia się w tobie potrzeba światła, a bez negatywnych uczuć nie miałbyś jej.

Pytanie: Załóżmy, że człowiek ma potrzebę światła. Ale to nie odbiera mu pragnienia do zabicia kogoś. Czy może jest ono jakoś przekształcone?

Odpowiedź: Transformuje się. W pewnym sensie zabijasz intencję, a pragnienie pozostaje. Jeśli masz pragnienie zarzynania ludzi, to idź do rzeźni, pracuj tam jako rzeźnik bydła. A transformacja zachodzi w intencjach.

Moja intencja wyrządzenia komuś krzywdy, zostaje odwrócona. Naprawiam ją z pomocą wyższego światła na przeciwną, a mój wróg staje się moim najbardziej ukochanym przyjacielem, bez względu na to, jakkolwiek niewiarygodne wydaje się to teraz.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Jak prawidłowo używać zazdrości”

Kategorie: Praca duchowa

Kabaliści nie wchodzą w trans, jak medium, nie zagłębiają się w siebie w jakiejś ekstazie, podobnie jak wielu innych mistyków od czasów starożytnych po współczesność.

Posiadając ekran, świadomie, z rozumem, z uczuciem, precyzyjnie, spokojnie istnieją nie tylko w najbardziej zewnętrznej warstwie siły informacyjnej, ale także w wewnętrznej, gdzie organizuje się wszystkie wydarzenia, podejmuje decyzje, dlatego że w swoim ruchu idą według środkowej linii.

Prawa i lewa linia – to otrzymywanie i obdarzanie, a kabaliści cały czas znajdują się w środkowej linii, jako punkcie równowagi dźwigni wagi, dlatego nazywa się językiem wagi. Nieustannie będąc w środkowej linii, kabaliści zawsze dokonują dokładnych obliczeń, aby miara ich zrozumienia duchowego i ich ekran były cały czas zrównoważone.

Ich postęp polega na tym, że tak jak stale egoizm rośnie, tak samo musi wzrastać ekran. W taki sposób poruszają się jakby na dwóch nogach. Dlatego mają absolutnie precyzyjny, kontrolowany ruch. Wiemy, że kiedy kopany jest tunel na przodzie porusza się tarcza, która po kolei odcina warstwy gruntu, wyrzuca je na zewnątrz i idzie do przodu. Dokładnie tak czynią kabaliści.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Kabaliści przeciw jasnowidzom”

Kategorie: Praca duchowa

Komentarz: Pan mówi, że rozpowszechnianie jest bardziej korzystne dla nas samych, niż dla świata, dlatego że świat się nie zmienia. To my musimy go zmienić.

Odpowiedź: Tak, im więcej przechodzi światła przeze mnie na cały świat, tym bardziej naturalnie wznoszę się i wzrastam. Jest to wzajemnie połączony system. Nie mogę wznieść się, jeśli pode mną nie uformuje się następna warstwa. W taki sposób wzrastam – tylko poprzez uczniów.

Kiedyś pierwsi kabaliści byli na poziomie NECHI, najniższych sfirot. Potem pod nimi zaczęła się formować warstwa uczniów, którzy doszli do poziomu CHAGAT, a następnie do poziomu CHABAD. To znaczy wszystko rośnie od dołu do góry, dlatego że z dołu podłącza się coraz więcej nowych i naprawionych dusz.

To samo dzieje się również z nami: jeśli chcesz się choć trochę podnieść, potrzebujesz, żeby pod tobą utworzyła się warstwa z pewnej ilości ludzi.

Na przykład, jeśli zrobisz jakiś projekt rozpowszechniania tak, że wielu ludzi zostaje z niego przebudzonych do właściwego działania i w rezultacie w pośredni sposób, nieważne jaki, zwiążą się ze źródłem światła, to naturalnie, pod tobą tworzy się ogromna podstawa, po to abyś mógł się wznieść.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Osobista korzyść”

Kategorie: Praca duchowa, Rozpowszechnianie metody

Baal HaSulam napisał, że skoro słowo „Natura” jest równoznaczne ze Stwórcą, to prawa Stwórcy można nazwać przykazaniami natury i odwrotnie, przykazania Stwórcy prawami natury, ponieważ jest to jedno i to samo. Innymi słowy, nie ma nic poza systemem natury, którym jest Stwórca

Tak powinniśmy odnosić się do wszystkiego, co nas otacza, do naszego wpływu na świat, w którym się znajdujemy, i jego wpływu na nas, uznając siebie za integralną część tego systemu natury, który nazywa się Stwórcą.

Istnieje tylko jedna wyższa siła Stwórcy, której pragnieniem jest doprowadzenie nas do połączenia się z Nim, tylko nie pod przymusem, siłą, a świadomą drogą dobra. Na ile zrozumiemy Stwórcę, poczujemy, pojmiemy jako dobrego i tworzącego dobro, na tyle będziemy mogli zbliżyć się do Niego i zjednoczyć się z Nim. W taki sposób powrócimy do Stwórcy, do natury.

Z lekcji na temat „Zjednoczenie świata w ostatnim pokoleniu”, 13.03.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Stwórca

Pytanie: Jak wyobrazić sobie siebie, świat, Stwórcę?

Odpowiedź: Trzeba sobie wyobrazić, że wszystko wokół zależy od Stwórcy, a w odniesieniu do człowieka istnieje ukrycie – od absolutnie pełnego ukrycia, kiedy czuje tylko to, co istnieje w nim, czyli ten świat rzutowany jako projekcja w jego mózgu, na ekranie w tylnej części głowy, jak pisał Baal HaSulam, i stopniowo odkrywa się przed nim, że wokół jest Stwórca, człowiek jest w Stwórcy, wewnątrz wyższej Natury, i tak przed nim odkrywa się prawda.

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Pytania&Odpowiedzi, Stwórca