Pytanie: Chanuka jest wytchnieniem w wojnie z egoizmem, kiedy nastawiamy się na zwycięstwo. Ale jeśli nie wygramy tej wojny, czego możemy się spodziewać później?

Odpowiedź: Zdecydowanie wygramy wojnę ze złym początkiem, dlatego że z góry wszystko zostało już obliczone. Więc nie ma problemu. Ale w tym celu musimy zjednoczyć się razem w jednym sercu, połączyć między sobą, pracować razem i wspierać się nawzajem tylko ze wspólnego wzajemnie połączonego pragnienia. Wtedy pokonamy egoizm. Nie ma innych opcji.

Pytanie: Czy możemy uważać, że nasza praca jest w rzeczywistości łatwa i tak uspokajać się, żeby przystąpić do walki?

Odpowiedź: Możemy. Tak właśnie jest powiedziane, że to nie jest ciężka praca. Tylko ci, którzy rozwijają w sobie miłość do przyjaciół, widzą, jakie to proste.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 14.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Święta i specjalne daty

Grecy są egoistycznymi właściwościami człowieka, które nie pozwalają mu przejść do właściwości Stwórcy: miłości i obdarzania. Ale jednocześnie pomagają nam w przeciwdziałaniu, zmuszają nas do wzmacniania naszego ruchu w stronę Stwórcy, proszenia Go o pomoc i wznoszenia się coraz wyżej.

Pytanie: A co jeśli grecy pochodzą z grupy? Nadal nie jest oczywiste, czy prosić o naprawienie pragnienia przyjaciela, czy podnosić go?

Odpowiedź: A jeśli grecy pochodzą od ciebie? Co robić? W każdym z nas istnieją egoistyczne pragnienia. Nazywają się „grekami” bez żadnego związku z tym narodem. Dlatego należy oddzielać właściwości obdarzania i miłości od egoistycznych właściwości, które od dawna, już od kilku tysięcy lat, nazywamy grekami.

Pytanie: Czy istnieje jakaś uniwersalna odpowiedź na wszystkie mądre pytania greków, aby razem z nimi nie wpadać za każdym razem w tę otchłań?

Odpowiedź: Tak, istnieje jedna uniwersalna odpowiedź. Jest to połączenie między nami, kiedy w wyniku pracy duchowej zdobywamy jedną jedyną siłę obdarzania, przeciwstawiamy się grekom i zwyciężamy.

Pytanie: Co dzieje się z grekami potem? Zniszczymy ich, czy zamienią się w jakieś siły?

Odpowiedź: Nikogo nie niszczymy. W naszych wojnach tylko przerabiamy swoje intencje z otrzymywania ze względu na siebie na intencje ze względu na obdarzanie Stwórcy.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 13.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Święta i specjalne daty

Pytanie: Gdzie jest najniższe miejsce, w którym ukrywa się Stwórca?

Odpowiedź: Stwórca ukrywa się między przyjaciółmi – tam, gdzie istnieje między nimi pewna niespójność.

Pytanie: Gdy już pomodliłem się za przyjaciół, za Stwórcę, za to, żeby pomógł nam w rozwoju, o co jeszcze powinienem się modlić?

Odpowiedź: O to, że chcesz przybliżyć się do przyjaciół a poprzez nich do Stwórcy.

Pytanie: Czym jest samo anulowanie w pragnieniach, intencjach i działaniach?

Odpowiedź: Samo anulowanie oznacza, że nie chcę niczego dla siebie, ale bardzo chcę przybliżyć się do Stwórcy i napełnić wszystkich miłością.

Pytanie: Co jest ważniejsze w poszukiwaniu kontaktu ze Stwórcą i Jego wielkością: zwracać uwagę na to, co odkrywa się poprzez bliskie otoczenie w grupie, czy na wewnętrzne stany, myśli i uczucia?

Odpowiedź: Na to, co odkrywa się w połączeniu między przyjaciółmi.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 15.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy coś da nam sprawdzanie, czy Stwórca nas kocha, zanim się do Niego zwrócimy?

Odpowiedź: To nawet nie jest sprawdzanie, ponieważ stale musimy mieć pewność że Stwórca nas kocha. Stwórca nie ma wobec nas innej relacji, ponieważ wszystko, co z nami robi, pochodzi z absolutnej miłości.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 15.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Zebraliśmy się tutaj, aby położyć fundament pod budowę grupy dla wszystkich tych, którzy są zainteresowani iść drogą i metodą Baal HaSulama, która pozwala podnieść się po stopniach człowieka i nie pozostawać w kategorii zwierzęcia. (Rabasz, artykuł „Cel grupy kabalistycznej”)

Nauka jaką jest Kabała uczy człowieka wznoszenia się z naszego świata do świata duchowego. To bardzo wysoki, niezwykły cel. Niewielu ludzi o tym wie, a tym bardziej jeszcze mniej ludzi praktykuje Kabałę.

Ale my studiujemy i staramy się realizować tę metodę, aby osiągnąć ten cel, który Kabała stawia przed człowiekiem: wznieść się z odczuwania naszego świata do odczuwania świata duchowego i zrobić to teraz, w tym życiu, w tym świecie, w naszym stanie.

Obecnie znajdujemy się w stanie zwierzęcym, ponieważ kierujemy się jedynie naszymi instynktami, pragnieniami swojego ciała, co również nie jest łatwe, choć nie jest duchowe. Według Kabały, bycie człowiekiem – oznacza bycie podobnym do Stwórcy.

Komentarz: Ale każdy wyobraża sobie Stwórcę na swój sposób, dlatego że jest On ukryty.

Odpowiedź: Aby zrozumieć, czym jest Stwórca i jak stać się do Niego podobnym, przeznaczona jest nauka Kabała.

Z programu telewizyjnego „Praktyczna Kabała”, 05.12.2023

Kategorie: KABAŁA, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Na czym polega praca nad sobą w sensie duchowym dla zwykłego człowieka?

Odpowiedź: Chodzi o to, że człowiek, w którym budzi się pytanie o sens życia, zaczyna łączyć się z tymi, którzy chcą poszerzać ramy swojej wiedzy, aby dowiedzieć się: „Po co jestem? Dlaczego jestem? Jaki jest cel istnienia“?

Wszystkie te pytania popychają go do poszerzenia swoich uczuć: „W jakim świecie się znajduję? Czy jest coś powyżej? Co nim zarządza? Gdzie jest ten mechanizm, który wprawia go w ruch? Przyczyna i skutek tego wszystkiego? Cel?” Kiedy zadajemy sobie takie pytania i nie możemy znaleźć odpowiedzi, to wtedy zaczynamy szukać.

Pamiętam, kiedy po raz pierwszy zrodziło się we mnie to pytanie, miałem zaledwie 5-6 lat, ale czułem się stary, wewnętrznie niezadowolony, oderwany od wszystkiego. Inne dzieci biegały po podwórku, coś tam robiły, a ja myślałem: „Po co to wszystko?”. Żyć specjalnie nie chciało się, i nie było żadnego sensu.

Oczywiście i życie do mnie przemawiało, trochę interesowałem się sportem: tenisem, rowerem, biegami. Trochę dziewczętami – jednak nastąpił rozwój hormonalny. Ale gdzieś głęboko w środku pomimo wszystko siedziało to pytanie we mnie i nie odpuszczało. Zachowywałem się jakby mechanicznie, rozumiałem bezsensowność tego.

Chodziłem do Filharmonii, na wystawy, do muzeów. Próbowałem jakoś przylgnąć do tego świata, poznać go, zasmakować tego, co ludzie uważają za wzniosłe i wyjątkowe. Ale po co? Patrzysz na obraz i myślisz: „Ktoś go malował przez kilka miesięcy, pięknie go namalował. Ale co z tego? Jaki to ma sens? – Nie ma to żadnego sensu.

Pamiętam, jak nauczyciel w szkole mówił: „Sens życia jest taki, żeby smacznie zjeść, odpocząć, pójść do kina, przeczytać interesującą książkę” – i tak dalej. Okazuje się, jak mówią mędrcy, że „ żyjesz mimowolnie” – dostawaj małe przyjemności, zrelaksuj się i zapomnij o znacznie wyższym sensie, w przeciwnym razie całe życie będzie wydawać się piekłem.

Ale co zrobić, jeśli nie możesz się uspokoić? Obecnie takich ludzi jest już miliony! Pytania te zmuszają człowieka, do rozpoczęcia poszerzania pola swoich doznań.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Wieczny i doskonały”

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Sens życia

Pytanie: Jak podczas pracy w grupie można pozostawać w stanie modlitwy, zamiast być bardziej w stanie umysłu?

Odpowiedź: Powiem tylko jedno: spróbuj rozwiązywać wszystkie problemy w połączeniu z przyjaciółmi. Tylko.

Pojawia się problem – pogłębiaj swoją więź z przyjaciółmi, z przyjaciółkami. Jeśli pojawi się kolejny problem – ponownie pogłębiaj połączenie z nimi.

I zobaczysz, że tylko w taki sposób możesz rozwiązać wszystkie swoje problemy, ponieważ w ten sposób zbliżasz się do połączenia ze Stwórcą. To jest bardzo ważne.

Tak będzie się działo, aż do ostatniej naprawy.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 11.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Kiedy jestem w grupie, wszystko jest cudowne. Czuję stan wzniosłości, wdzięczności, miłości i obecności Stwórcy. Ale poza grupą, w otaczającym świecie, wszystko jest zupełnie inne. Co to jest za stan?

Odpowiedź: W świecie zewnętrznym tak właśnie powinno być.

Komentarz: Czuję, że robię się zły, nie reaguję na innych, zamykam się w sobie, jestem jakiś skrępowany.

Odpowiedź: Na początku jest to prawidłowy stan. Ale musisz zrozumieć, że taki jest świat i że pokazano ci jego prawdziwe właściwości. Ale mimo wszystko musisz pokazać swoje dobre nastawienie nie tylko do przyjaciół w grupie, ale także do wszystkich wokół ciebie.

Pytanie: Czy ta relacja powinna być wzajemna, czy tylko taka, jakiej pragnie Stwórca?

Odpowiedź: Na pewno powinna być dobra.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 11.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jeśli nasza główna praca – jest zjednoczeniem, to na czym polega przystanek podczas Chanuki?

Odpowiedź: Kiedy walczymy ze swoim egoizmem, zaczynamy odczuwać, jacy jesteśmy słabi, nie możemy sobie z nim poradzić i czujemy, że potrzebujemy jakiegoś przystanku, przerwy.

Jeśli zatrzymujemy się, prosimy Stwórcę, aby nam pomógł znaleźć właściwe nastawienie do wojny z naszym wspólnym egoizmem w dziesiątce i na świecie, jest nadzieja, że​​Stwórca nam pomoże.

To właśnie symbolizuje Chanuka – tydzień, w którym zatrzymujemy wojnę i nigdzie nie uciekamy, rozumiemy, że musimy umocnić się, jeszcze silniej połączyć się ze sobą nawzajem. W takim przypadku możemy wrócić do walki z egoizmem i pokonać go.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 13.12.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Święta i specjalne daty

Pytanie: Jaka jest różnica pomiędzy obdarzaniem ze względu na obdarzanie i otrzymywaniem ze względu na obdarzanie?

Odpowiedź: Obdarzanie ze względu na obdarzanie – to poziom Biny, a otrzymywanie ze względu na obdarzanie – to poziom Chochma. Między nimi jest bardzo duża różnica.

Pytanie: Czy zawsze może być Chanuka, gdy mam nadzieję na pomoc Stwórcy?

Odpowiedź: Tak, w takim przypadku znajdujesz się w stanie zwanym Chanuka.

Pytanie: Kiedy człowiek w końcu uświadamia sobie, że jeśli Stwórca mu nie pomoże, to jest zgubiony – czy jest to stan zwycięstwa nad Grekami?

Odpowiedź: Dla człowieka jest to bardzo dobry stan, dlatego że teraz dokładnie wie, że potrzebuje Stwórcy.

Pytanie: Czy jest możliwe uświadomienie sobie tego, że „nie ma nikogo oprócz Niego” i w wierze ponad wiedzę, przyjąć pokojowe porozumienie z egoizmem, nie niszcząc go, ale razem z nim podążać dalej na drodze, która odpowiadałby obu stronom?

Odpowiedź: Nie, to niemożliwe. Dopóki go nie pokonasz, nic się nie stanie. Musisz pokonać egoizm – każdy w sobie i wszyscy razem na całym świecie. W przeciwnym razie z nami będzie koniec.

Pytanie: Mówimy, że podczas Chanuki człowiek przezwyciężył już swój zły początek, sądy ustały i może pracować dla obdarzania. Dlaczego nie możemy po prostu poczekać, na nadejście światła Szabatu, a musimy dalej kontynuować walkę?

Odpowiedź: Światła nie przychodzą automatycznie, a dopiero po twojej walce i po zwycięstwie.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 13.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Święta i specjalne daty