Kongres w Mołdawii. Lekcja nr. 7

Pytanie: Pan mówi nam że: „Zgódź się i usprawiedliwiaj Stwórcę w dowolnych stanach”. Jak usprawiedliwiać Stwórcę w umyśle, to jest dla mnie zrozumiałe. Ale jak usprawiedliwiać Stwórcę w uczuciach?

Odpowiedź: To jest niemożliwe żeby samemu zrobić. Tylko grupa może pomóc. Możesz przyjść do grupy i zażądać od niej, aby przyjaciele pomogli ci! To jest bardzo ważne.

Stwórca daje ci to specjalnie. W żadnym wypadku nie odrzucaj takich warunków i nie ignoruj ich. Bo to jest wezwanie Stwórcy.

Stwórca chce cię przyciągnąć tym, że daje ci takie stany, a ty czujesz że Jego nie usprawiedliwiasz. Ale masz grupę, spróbuj zbliżyć się do niej. Tylko w niej odkryjesz Stwórcę, połączenie z Nim a wtedy wszystko ułoży się.

Z 7 lekcji kongresu w Mołdawii, 08.09.2019

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa

Najważniejsze jest to aby włączyć się w swoją osobistą dziesiątkę, a dopiero potem włączamy się w całe światowe kli. Moja dziesiątka – to moje osobiste kli, z którego nie mogę wyjść, z którym jestem związany i powinienem siebie tam wkładać. To jest podobne do tego w jaki sposób dziecko chwyta smoczek, wtedy natychmiast uspokaja się i dochodzi do siebie.

Tak powinniśmy czuć swoją dziesiątkę, jakbyśmy bez niej nie istnieli i nie mogli się bez niej obejść. To jest moja tarcza, pępowina łącząca mnie z Adamem Riszonem, ze wspólnym systemem wszystkich światów. Włączając się w dziesiatkę, poprzez nią, łączę się jak pępowina

ze wspólną duszą ‚,Adam Riszon“ i ze Stwórcą który odkrywa się w nim.

Podczas kongresu otrzymałem ogromne pragnienie od wielkiego kli, czując cały świat. Teraz muszę przenieść całą tę moc do mojej stałej dziesiątki. I każdy przyjaciel z mojej dziesiątki jest zobowiązany do wniesienia w nią swoich wrażeń z wielkiego kli, które było na Kongresie Europejskim. Z tych wszystkich wrażeń nasza dziesiątka „nadmucha “ i powiększy się, a także poczuje większe połączenie ze światowym kli.

To będzie działo się za każdym razem po kongresach: rozszerzenie i kurczenie się, rozszerzenie i kurczenie się, dzięki czemu będziemy rosnąć.

* * *

Z całym otrzymanym od wielkiego światowego kli wrażeniem, teraz przychodzę do swojej dziesiątki, zdezorientowany i muszę ponownie znaleźć w niej jedność i połączenie. Ale to już będzie inne połączenie, ponieważ każdy z nas przychodzi, zyskując wrażenia od wielkiego kli, jakby się nadmuchał i dlatego musimy od nowa pracować nad naszym połączeniem.

Nastąpiło rozszerzenie i teraz należy je skurczyć, aby nasze nowe połączenie było znacznie potężniejsze od poprzedniego, z głębszymi właściwościami wewnętrznymi. Jak gdyby wcześniej połączyło się dziesięcioro dzieci, a teraz jest to dziesięciu nastolatków, a potem będzie dziesięciu dorosłych mężczyzn.

Za każdym razem osiągana jest nowa jakość połączenia. Dzięki temu, że od rozszerzenia powracamy do kurczenia się, przy czym powracamy do tego samego stanu, ale już na wyższym poziomie.

Stała dziesiąta – to moja tarcza ochronna, ukochany smoczek dla dziecka, bez niej nie mogę istnieć. W świecie duchowym moja dziesiątka – to mój paszport.

Z lekcji na temat „Obciążenie serca – zaproszenie do wzniesienia”, 15.11.2019

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Jaką drogę oferuje Kabała, aby zarządzać swoim przeznaczeniem?

Odpowiedź: W pierwszej kolejności musisz dojść do korzenia swojej duszy, przynajmniej do minimalnego poziomu, a dzięki temu możesz w odpowiedni sposób zrozumieć, co się z tobą dzieje. Aby wziąć udział w zarządzaniu, musisz wspiąć się na co najmniej trzy poziomy: „ibur” (narodziny), „jenika” (karmienie), „mohin” (stan dorosły).

Wspinając się tylko o jeden stopień, uczeń otrzymuje przynajmniej małe wyobrażenie o tym, w jaki sposób schodzą do niego sygnały zarządzania i jak nim poruszają. Zaczyna rozumieć, skąd otrzymuje wiedzę, pragnienia, wszelkiego rodzaju opinie; gdzie realizowane są decyzje, człowiek już otrzymuje ich wynik.

W przeciwnym razie wydaje mu się, że wszystko dzieje się w nim. Z powodu braku zrozumienia, gdzie rodzą się wszystkie sygnały człowiek myśli że to wewnątrz niego.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019

Kategorie: Nauczyciel i uczeń, Praca duchowa, Wolna wola

Tylko język gałęzi jest w stanie wyrazić współzależność gałęzi i ich wyższych korzeni. Jednak tylko człowiek, który rozumie współzależność gałęzi i korzeni, może używać tego języka. (Baal HaSulam, „Istota nauki Kabały”)

Jeśli wiemy jaka jest współzależność między korzeniem a gałęzią, możemy użyć słów naszego świata, żeby określić jakieś wzajemne oddziaływania w Wyższym Świecie.

Gdy odkrywamy „Naukę dziesięciu Sfirot” lub „Wprowadzenie do nauki Kabały” i inne książki, w których naucza się o strukturze świata duchowego, jego mechanice i działaniach, to przy tym używamy słów naszego świata. Ale używamy ich dlatego, że przekazali nam to kabaliści.

Studiujac gałęzie tzn. konsekwencje naszego świata, powinniśmy próbować wznieść się w odczuciu do Wyższego Świata i tam zobaczyć, co tak naprawdę dzieje się. Wtedy odkryjemy, że nasz świat i duchowy są identyczne. To co dzieje się w naszym świecie, pochodzi z Wyższego Świata, a także to w jaki sposób działamy w naszym świecie, wpływa na Wyższy Świat.

Musimy studiować tę współzależność, to wtedy będziemy mogli wpływać na nasze przeznaczenie. To znaczy, działając poprawnie w naszym świecie, z odpowiednią wiedzą możemy wpływać na Wyższy Świat, będziemy działać w taki sposób, żeby z niego schodziły sygnały zarządzania do naszego świata. W taki sposób poprzez Wyższy Świat, będziemy zarządzać naszym światem.

A na razie nie możemy tego jeszcze zrobić. Próbujemy coś przedsięwziąć, ale widzimy że zawsze popełniamy błędy. Snujemy plany, staramy się zapobiegać przyszłym zdarzeniom, lub przeciwnie, przyczyniać się do tego, aby one przejawiły się, ale jako zasada to nie działa. Nie wiemy, w jaki sposób zarządzać naszą przyszłością.

Ale jeśli zaczniemy wznosić się z gałęzi naszego świata do korzeni Wyższego Świata, tzn. działać poprzez Wyższy Świat, to już wtedy możemy wpływać na nasz świat, i w taki sposób zarządzać swoim przeznaczeniem.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Język Kabały, Nauka Kabały, Wolna wola

Kongres w Mołdawii. Lekcja nr. 7

Król Dawid powiedział tak: „Z tyłu i z przodu Ty obejmujesz mnie“ (Psalm 139, pkt. 5) – to znaczy że, i w odkryciu i w ukryciu Stwórcy odkrywa się człowiekowi. Ponieważ „On panuje nad wszystkim” i wszystko powróci do Niego, dlatego „nie ma miejsca wolnego od Niego”. Musimy ujawnić, że nie ma nikogo oprócz Niego.

A różnica polega na tym, czy zostanie to zrealizowane w „teraźniejszości”, czy w „przyszłości”. Oznacza to, że zależy tylko od naszego poznania – dziś albo jutro. Ponieważ godny zjednoczyć oba światy (ukryty i odkryty), odkrywa w „teraźniejszości” Jego szatę. Co oznacza szata? Że wszystko, co dzieje się, jest to szata dla odkrycia Stwórcy. (Baal HaSulam, „Bezpośredni i pośredni wpływ Stwórcy”)

Jak możemy starać się wspierać wzajemnie w kierunku, że wszystko, co odkrywa się na tym świecie, w naszym życiu jest przeznaczone wyłącznie dla tego, aby poznać Stwórcę? Przeszkody, pomoc – nieważne jak to traktujemy, najważniejsze jest to, że wszystko jest konieczne i służy w celu odkrycia Stwórcy.

Jeśli będziemy odnosić się do tego tak, jak dzieje się z nami w naszym świecie, bez względu na to, w jakim stanie znajdujemy się my lub nasi przyjaciele. Np. życzymy im powrotu do zdrowia, poprawy ich stanu – jeśli będziemy pomagać im postrzegać każdy stan jako taki, który popycha nas do ujawnienia Stwórcy, to naprawdę zobaczymy, że nie ma nic więcej – tylko jedna myśl działa i porusza nas do celu.

Postrzegając ją w taki sposób, w każdym z jej przejawów w nas i wokół nas, bardzo szybko odkryjemy tą prawdę.

Z 7 lekcji kongresu w Mołdawii, 08.09.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa

Do ekonomii wzajemnego poręczenia

Pytanie: Baal HaSulam w artykułach „Decyzja”i „Ostatnie pokolenie” napisał, że gospodarka wzajemnej gwarancji zastąpi gospodarkę konsumencką, która obecnie przeżywa kryzys. Chciałbym zrozumieć na czym polega ta gospodarka?

Odpowiedź: Polega na tym, że jest to jeden jedyny taki system w którym jesteśmy ze sobą połączeni i całkowicie zależymy od siebie nawzajem.

W naszych czasach taki wzajemny związek ujawnia się coraz jaśniej i pełniej. Zauważamy, że powinniśmy być połączeni dobrymi więziami, ponieważ nie możemy rozerwać tego połączenia. A jeśli pozostaniemy zależni od siebie nawzajem egoistyczną więzią, doprowadzimy ludzkość do zagłady, do wzajemnego unicestwienia.

Dlatego dzisiaj na świecie odkrywa się nauka Kabały, która chce nam pomóc w naprawianiu siebie, aby dojść do dobrego wzajemnego uzależnienia od siebie nawzajem. A nie tak jak to dzieje się obecnie, że widzimy cały świat który staje się globalny, integralny i tylko w nim jeden drugiego chce zniszczyć.

To znaczy że aby nie doprowadzić ludzkości do trzeciej wojny światowej, musimy już teraz pomyśleć o tym, w jaki sposób zorganizujemy nowe społeczeństwo.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 03.01.2019

Kategorie: Ekonomia i pieniądze, Kryzys, globalizacja, Wzajemne poręczenie

Kongres w Mołdawii. Lekcja nr. 7

Nie ma innego światła niż to, które pochodzi z ciemności. Bo gdy ta strona ulega, to wtedy Stwórca wznosi się na górę <…> z ciemności i tylko ze zła emanuje dobro.

Człowiek, który wkroczył na złą ścieżkę, pozostawia ją, wtedy Stwórca wznosi się w Swojej chwale. I dlatego doskonałością wszystkiego jest dobro i zło razem, aby następnie obrócić ku dobru. Nie ma dobra, które nie pochodziłoby ze zła; i w tym dobru wywyższa się chwała Stwórcy. To właśnie jest doskonałe służenie Jemu. (Zohar dla wszystkich, rozdział Tecawe, punkt 86)

Doskonałe służenie Stwórcy wyraża się w tym, aby zgodzić się przyjąć, prawidłowo ocenić pochodzenie światła z ciemności i zrozumieć, że ciemność jest tylko odwrotną stroną światła, inaczej nie poczulibyśmy światła. Dlatego musimy przywitać ciemność jak światło, jako coś poprzedzającego je.

Jeśli nie jestem połączony z grupą, to upadek, ciemność odczuwam jako zło.

Jeśli jestem połączony z grupą, działa na mnie otaczające światło, mój przyszły stan. Wtedy mój obecny wewnętrzny stan ciemności, pustki oceniam w odniesieniu do przyszłego stanu, w odniesieniu do otaczającego światła. I dlatego ciemność mnie nie opuszcza w dół, bo witam ją.

W takim stopniu, w jakim jestem związany z grupą, z otaczającym światłem, czuję moje upadki nie jako upadki, ale jako niezbędną część następnego stopnia. I tutaj mogę siebie sprawdzić, czy znajduję się w połączeniu z grupą czy nie.

Naszą najbardziej poprawną reakcją na wszelkie przejawy oprócz światła – jest dążenie do centrum dziesiątki. Tylko tam znajdziemy prawidłowe odpowiedzi, siły, prawidłowe działania. Wszystko znajduje się – w centrum dziesiątki.

Z 7 lekcji kongresu w Mołdawii, 08.09.2019

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, ZOHAR

Co pozostaje po człowieku po jego śmierci?

Pytanie: Dlaczego ludzie nie mogą żyć dłużej niż obecnie, albo nieskończenie długo? Po co mamy zmieniać ciała?

Odpowiedź: Gdybyśmy żyli nawet tysiąc lat, to mimo wszystko śpieszylibyśmy się, aby zdążyć coś jeszcze zrobić, ponieważ życie byłoby skończone. A gdybyśmy żyli w nieskończoność, to nie czulibyśmy się podporządkowani innym siłom, ramom czasowym.

Załóżmy, że istnielibyśmy jako pewien rodzaj organizmu, który po prostu żyje, bez początku i bez końca. Nie wyobrażamy sobie nawet takiego stanu, dlatego że u nas wszystko jest odmierzane: jest-nie ma, jest-nie ma, tzn. że w każdej sekundzie życia coś się rodzi i coś umiera. To szczęście, że istnieje śmierć, ponieważ to właśnie ona popycha nas do poznania życia.

Pytanie: Co pozostaje po człowieku, który przeżył pewną liczbę lat?

Odpowiedź: Zmysłowa informacja – w sercu i umyśle. Jaki postęp zrobił człowiek w stosunku do innych, na ile on wywołal zbliżenie między sobą i innymi, dlatego aby przybliżyć wszystkich do Stwórcy – taki pozostaje po nim zapis.

Jakościowo pozostaje tylko to, dlatego że zjednoczenie jest celem stworzenia.

Celem stworzenia jest zjednoczenie całej ludzkości w jedną całość. Nie w jeden kawałek ciała, a w jedno jedyne pragnienie, które składa się z wielu różnych pragnień, ale wszystkie są nakierowane na to, aby pomagać zjednoczyć się ze sobą nawzajem.

Pytanie: To jest w jednym zamiarze odkrycia Stwórcy?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie: I jeśli człowiek zajmuje się tym w ciagu życia, to jego wysiłki, przeżycia, uczucia pozostają i przechodzą dalej?

Odpowiedź: Wszystko to pozostaje.

Pytanie: Nawet jeśli już zajmuje się tym długo, ale nie osiągnął celu, dlaczego mimo wszystko musi umrzeć i narodzić się na nowo w nowym ciele?

Odpowiedź: To nie zależy od człowieka, a od ogólnego stanu ludzkości.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 14.01.2019

Kategorie: Dusza i ciało, Pytania&Odpowiedzi

Wyższej wiedzy, która znajduje się poza czasem, przestrzenią i ruchem, nie są w stanie przekazać słowa nauczyciela. (Baal HaSulam, „Istota nauki Kabały”)

Mówimy o Wyższym Świecie, który nie znajduje się w naszych odczuciach, i dlatego nie możemy znaleźć adekwatnego odpowiednika tego, co się w nim dzieje. Ponieważ w naszym świecie nie ma takich słów, wyrażeń, sił, działań, wzajemnych relacji jak w duchowości.

Powstaje problem: jak wyjaśnić naszymi słowami człowiekowi, który dopiero rozpoczyna swoją drogę duchowego świata. Dlatego Baal HaSulam mówi, że należy spróbować przedstawić to w języku gałęzi. A co oznacza „język gałęzi“?

Pomimo faktu, że Wyższy Świat jest absolutnie nieosiągalny dla naszych obecnych właściwości, wszystko, co znajduje się w nim zstępuje do naszego świata i tworzy tutaj gałęzie – jego konsekwencje.

Jeśli właściwie posługujemy się językiem gałęzi, to znaczy nazywamy właściwości Wyższego Świata słowami, obrazami i definicjami naszego świata, to wówczas możemy poprawnie wyrazić wszystko, co tam istnieje i przekazać naszą wiedzę od nauczyciela do ucznia lub między ludźmi i przy tym nie możemy się pomylić.

Załóżmy, że w Wyższym Świecie istnieją jakieś interakcje między punktami „A” i „B” (korzenie). A w naszym świecie widzimy ich konsekwencje, jako „a” i „b” (gałęzie).

Okazuje się, że wtedy możemy powiedzieć, że z Wyższego Świata w nasz świat zstąpiła jakaś właściwość  i utworzyła w nim określoną konsekwencję, tj. możemy mówić o interakcji korzeni i gałęzi.

Pytanie: Czy można powiedzieć coś o dużym „A” z małego „a”?

Odpowiedź: Możemy powiedzieć tylko jedno: małe „a” i duże „A” odnosi się do siebie jak przyczyna i skutek. Duże  A” – to przyczyna, małe „a” – konsekwencja. To samo dotyczy dużego i małego „B”. Dlatego one nazywają się „korzeń” (przyczyna) i „gałąź” (skutek).

Zatem istnieje związek między właściwościami Wyższego i naszego świata. A jeśli pojawiają się w nas odczucia Wyższego Świata, wtedy możemy już powiedzieć, że przechodzimy od gałęzi do korzeni, mając na myśli oddziaływanie korzeni na gałęzie naszego świata.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Język Kabały, Nauczyciel i uczeń, Pytania&Odpowiedzi

Po co rodzić się na nowo?

Pytanie: Czy można powiedzieć, że oprócz ciągłego odnawiania reszimot (dane genów informacyjnych), człowiek musi zmieniać swoje ciało fizjologiczne co kilkadziesiąt lat lub nawet co setki lat, dlatego aby rodzić się w jakimś nowym środowisku i połączyć się z innymi duszami, ludźmi?

Odpowiedź: Tak. To jest konieczne.

Pytanie: To znaczy że rozumuję poprawnie?

Odpowiedź: Relatywnie. Nie możemy w naszym świecie i naszym słownictwem wyrazić tego, co tak naprawdę dzieje się w świecie duchowym. Ale przynajmniej próbujemy wyobrażać sobie to. Przynajmniej bo prawda jest taka, że na tej podstawie zaczynamy przeprowadzać różne kalkulacje: co się ze mną dzieje, co powinienem zrobić.

Pytanie: Czy człowiek musi umrzeć, dlatego aby wiedza i doświadczenie, które zdobył w tym życiu, przeszły w uczucia? Na przykład Baal HaSulam podaje przykład pszenicy: ziarno musi zgnić, aby wyrósł z niego nowy kiełek.

Odpowiedź: Tak. To prawda. W taki sposób ma miejsce przejście jakości w ilość lub odwrotnie, ilości w jakość. Człowiek żyje przez około 80-100 lat i wszystko, czego nauczył się oraz

wszystkie jego doświadczenia zawarte są w jego potomstwie.

Pytanie: A gdzie to wszystko zostaje umieszczone?

Odpowiedź: Dane informacyjne istnieją w polu informacyjnym wokół człowieka.

Pytanie: Czy to pole jest jedno dla wszystkich, czy każdy ma swoje?

Odpowiedź: Każdy posiada swoje własne, ale jest też jedno dla wszystkich – wspólne, które prowadzi nas wszystkich. Niemniej jednak widzimy nawet w naszym świecie, jak się rozwijamy: cała ludzkość gdzieś zmierza, ale przy tym każdy ma swoje indywidualne przeznaczenie.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 14.01.2019

Kategorie: Dusza i ciało, Pytania&Odpowiedzi