Naprawiony wzrok
Do póki nie osiągniemy pełnej naprawy, nasz świat będzie istnieć. W takiej postaci, w jakiej teraz go odczuwamy, nigdzie nie zniknie.
Powinniśmy żyć w stanie, który jest odłączony od duchowego, aby można było ciągle w niego wchodzić, wychodzić, przynosząc w duchowe stany cząsteczki naprawionych pragnień. Tak będzie to trwać do czasu, dopóki nie zostanie utworzona w pełni naprawiona dusza.
A kiedy wszystkie pragnienia zostaną naprawione, nie będziemy mieć w czym odczuwać materii, nazywanej naszym światem. On po prostu zniknie, dlatego bo nie pozostaną w nas żadne nienaprawione pragnienia.
Na przykład, jaka jest różnica między mną dzisiaj i tym, jakim byłem powiedzmy 60 lat temu? Wtedy miałem inne pragnienia i to, co czułem w nich, nazywało się „chłopiec”.
Pragnienia zmieniły się, chłopiec przemienił się w mężczyznę i teraz widzi świat i siebie inaczej. Czyli jego pragnienia w ciągu życia stopniowo przechodzą jakieś naprawy, jakiś ruch i świat w jego oczach zmienia się. Tak i tutaj. Pragnienia przechodzą na inny stopień i wizja tego świata kończy się.
Z programu TV „Tajemnice wiecznej Księgi”, 12.03.2014