Pytanie: Słowa „narodziny” i „śmierć”, którym Pan nadaje kabalistyczne znaczenie, prawdopodobnie różnią się od naszych zwykłych pojęć? O ile wiem, kabaliści nie obchodzą swojego dnia urodzin.

Odpowiedź: Dnia śmierci też. Istnieje jednak przykład świętowania śmierci w historii: w Lag Ba Omer świętujemy dzień odejścia z tego świata rabina Szimona, człowieka, który napisał Księgę Zohar. Chodzi oto, że rabin Szymon całkowicie zakończył swoją pracę. Odpracował swoje życie w 100 procentach, przekazując ludziom źródło życia, metodę naprawy. Jak tylko zakończył tę pracę, natychmiast odszedł z materialnego życia. Bo co miałby jeszcze robić na tym świecie? Wypełnił już swoją misję.

Na tym świecie istniejemy tyle razy, tyle mamy żyć, ile potrzeba do tego, aby zrealizować się. Potem nie musimy już tutaj przychodzić. Ten świat jest najgorszym stanem ze wszystkich istniejących w naturze.

Komentarz: Ale uważamy, że jest to coś wspaniałego i cudownego.

Odpowiedź: Nie znamy nic innego. Po prostu boimy się stąd odejść.

„Gdzie odchodzimy? Co się z nami dzieje?” – nie wiemy. W rzeczywistości człowiek, który nie osiągnął co najmniej pierwszych dziesięciu sfirot rozwoju swojej duszy, umiera, to znaczy że jego zwierzęce ciało umiera i ponownie pojawia się w tym samym zwierzęcym obleczeniu. Nie odczuwa siebie w innych wymiarach.

Po to, aby wejść w duchowy świat, trzeba wejść do niego żyjąc na tym świecie, wtedy zwierzęce ciało, żyje czy umiera, w żaden sposób nie wpływa na twój duchowy stan. Dlatego jest powiedziane: „Świat swój ujrzyj jeszcze za życia”.

Z programu telewizyjnego „Przybliżenie kamerą. Poza ostateczną granicą“

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa, Sens życia

Pytanie: Czy dusza może zmienić płeć?

Odpowiedź: Nie, dusza nie może zmienić płci. Nie jest to konieczne! Należy zrozumieć korzeń swojej duszy i dążyć do niego. Jest to najbardziej optymalny, komfortowy, najpiękniejszy stan, jaki może mieć człowiek, ponieważ dzięki temu osiąga absolutny spokój, doskonałość, harmonię.

Cała niedoskonałość i dyskomfort, których doświadcza człowiek, wynika z jego braku równowagi z korzeniem swojej duszy. Dlatego nie należy nikomu zazdrościć, trzeba po prostu znaleźć siebie. Widzimy, jak wokół ludzie pędzą, naśladują jeden drugiego, osiągają to samo co inni. I co z tego mają? Absolutnie nic. To ich nie zadowoli.

Naśladując innych, pomimo wszystko nie upodabniają się do siebie, ponieważ nie ujawniają swojej wewnętrznej istoty.

Z programu telewizyjnego „Przybliżenie kamerą. Reinkarnacja”

Kategorie: Dusza i ciało

Pytanie: Największy kabalista ostatniego stulecia, Baal HaSulam, w swoich dziełach poświęcił ogromną uwagę podstawom przyszłego społeczeństwa i zagadnieniom pokoju na świecie. Czy celem kabalistów jest ustanowienie pokoju na świecie, pod każdym względem, na wszystkich poziomach?

Odpowiedź: Tak. To jest doprowadzanie świata do doskonałości.

Pytanie: Jaki jest Pana cel jako kabalisty w stosunku do całego świata?

Odpowiedź: Dokładnie taki sam. Prawda jest wielka, a ja jestem bardzo mały. W zasadzie, gdyby można było choć trochę popchnąć świat lub jakąś jego część do stanu wzajemnego zbliżenia przeciwieństw w kluczu wolnej woli, to byłbym naprawdę szczęśliwy, że dokonałem jakiegoś działania, zrobiłem coś z tego, czego wymaga ode mnie Stwórca. Kabała dostarcza wszystkich narzędzi do tego, aby wykonać tę pracę.

Pytanie: Kogo chciałby Pan zobaczyć obok siebie, dla osiągnięcia tego celu?

Odpowiedź: Wszystkich ludzi na świecie. Absolutnie wszystkich! Ponieważ wszyscy są potrzebni.

Z programu telewizyjnego „Kabała Expres”, 04.03.2022

Kategorie: Praca duchowa, Rozpowszechnianie metody

Widzimy przed sobą ogromny świat i całą jego wspaniałą zawartość, widzimy to wszystko ale nie w rzeczywistości, tylko w sobie samych. Innymi słowy, w tylnej część naszego mózgu znajduje się coś w rodzaju kamery, która rysuje nam wszystko, co widzimy, ale nie to, co jest na zewnątrz nas. (Baal HaSulam, Wprowadzenie do Ksiegi Zohar, p. 14)

Pytanie: Jak powiązać działania wojenne, które zachodzą pod moim oknem z postrzeganiem rzeczywistości: wszystko jest we mnie. Co może Pan poradzić?

Odpowiedź: Nic. Nie mogę nic powiedzieć osobie nieprzygotowanej.

A przygotowanej – w zależności od stopnia jego przygotowania, mogę przypomnieć, że wszystko, co dzieje się na zewnątrz, jest kopią tego, co dzieje się wewnątrz nas. Jeśli naprawimy nasze właściwości, nie zobaczymy wojny na zewnątrz, dlatego że wewnątrz nas jej nie będzie.

Pytanie: Jest taka przypowieść: pewnego razu żołnierze weszli do tawerny, w której siedzieli chasydzi, jeden z żołnierzy uniósł miecz nad mędrcem. Ale ten kontynuował mowę dalej, nie zwracając na niego uwagi, i żołnierz odszedł. To pokazuje jak bardzo była silna wiara tego mędrca.

Czy to wszystko bajki? Czy to naprawdę może się zdarzyć?

Odpowiedź: Może, oczywiście. Człowiek jest na tyle związany z wyższą siłą, że jego stosunek do niej dosłownie natychmiast zmienia świat. Mędrzec nawet nie próbował się bronić, ponieważ był pewien, że to tylko obraz. Taki stan można osiągnąć.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 01.03.2022

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa