Siła światła, które prowadzi z powrotem do źródła, daje człowiekowi możliwość rozkoszować się obdarzaniem. Wtedy człowiek wreszcie rozumie, co to znaczy wrócić z powrotem do źródła światła, do dobra.

Wszystko, czym rozkoszował się człowiek w swoim egoistycznym pragnieniu, daje mu teraz uczucie cierpienia. I wszystko, co dawało mu odczuć w jego egoizmie cierpienie, i od czego trzymał się z dala, sprawia mu teraz przyjemność. Wszystko odwróciło się, jak jest napisane: „Ujrzałem odwrócony świat”.

Wszystko odwróciło się, ponieważ nie ma nic oprócz tych dwóch wpływów: albo otrzymywanie, albo obdarzanie. Nie ma nic oprócz tych dwóch odczuć: albo jedno, albo drugie – jedno wznosi się, a drugie upada, lub odwrotnie.

Dlatego musimy zrozumieć, że nasz cały postęp jest możliwy tylko przez to, że wyższe światło da nam poczuć, że obdarzanie jest dobre, a otrzymywanie dla nas samych jest złe. Wtedy będziemy mogli rozwijać się naprzód, ale wcześniej nie.

Tak jak teraz pracuję dlatego, aby napełnić moje pragnienie rozkoszowania, tak będę pracował po to, aby napełnić moje pragnienie obdarzania. Ale jeśli działamy w imię obdarzania, wówczas pracujemy we wspólnym naczyniu – w Malchut świata nieskończoności, we wspólnej duszy.

Z lekcji do artykułu Rabasza, 13.11.2011

Kategorie: Praca duchowa, Praca duchowa w grupie