Oto wtedy skróciła się Nieskończoność w swoim centralnym punkcie, w samym środku, i skróciła to światło i oddaliło się ono na boki wokół tego centralnego punktu. (Nauka Dziesięciu Sfirot. Cz. 1. „Skrócenie i linia”, rozdz.1)

Po to, aby stworzenie miało możliwość istnienia w jego pierwotnym stanie, Stwórca musiał stworzyć miejsce. I stworzył.

Co oznacza miejsce? Jest to właściwość, w której istnieje stworzenie, stworzone przez Niego w pragnieniu otrzymania przeciwstawnym Stwórcy, w pragnieniu myślenia tylko o sobie, rozkoszowania się tylko tym, co czuje. Czyli miejsce – to pragnienie otrzymywania, pragnienie odczuwania siebie w najlepszej formie.

Pytanie: Jest powiedziane, że Stwórca wypełniał sobą całą przestrzeń. A kiedy skrócił Siebie, to pozostało miejsce zwane pragnieniem otrzymywania, które nie odczuwa Stwórcy?

Odpowiedź: Tak, Stwórca skrócił Siebie w określonym obszarze, w którym nie przejawia Swoich właściwości. Tam powstała pusta od Jego wpływu przestrzeń, w której pojawiła się właściwość przeciwna Stwórcy – pragnienie otrzymywania, rozkoszowania się, myślenia tylko o sobie. To jest stworzenie.

Pytanie: W tym miejscu nie ma zgodności właściwości Stwórcy i stworzenia, w konsekwencji czego światło znika, czyli nie odczuwa się przyjemności od obdarzania? Dlatego otrzymujemy przyjemność tylko od otrzymywania?

Odpowiedź: Tak. To jest właśnie to szczególne miejsce, które nazywa się „naszym światem”.

Z programu telewizyjnego „Nauka Dziesięciu Sfirot (TES)”, 04.09.2022

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata