Pytanie: Czy Księga Zohar może być użyteczna, jeśli znaleziono tylko jej fragmenty?

Odpowiedź: Księga Zohar była rzeczywiście napisana w bardzo dużej objętości – być może zawierała około stu ksiąg. Ze starożytnej księgi otrzymaliśmy być może tylko jedną dziesiątą. Jednak więcej nie jest nam potrzebne.

Kiedy kabaliści dziesięć wieków temu, począwszy od XI wieku, zaczęli badać tę księgę, odkryli, że przez to nic nie tracą. Księga Zohar tylko nastraja człowieka na prawidłowe postrzeganie Stwórcy, następnie sam rozwija się zgodnie z zasadą „dusza człowieka uczy go”. Dlatego to, co nie jest napisane w Księdze Zohar, odkrywasz i sam piszesz w swoim sercu, tj. na swoich naprawionych pragnieniach.

Pytanie: Czy nie trzeba znać komentarzy do słów, których nie rozumiemy?

Odpowiedź: Jeśli człowiek dostrzega w sobie wyższe obrazy Stwórcy, to nie są mu potrzebne księgi.

Komentarz: Ale mówimy o tych ludziach, którzy otwierają Księgę Zohar po raz pierwszy. Czytają i nie wiedzą, o co chodzi w tych słowach.

Odpowiedź: Absolutnie nie ma znaczenia, czy wiedzą, czy nie. Najważniejsze jest to, że ich dążenie do poznania wywołuje szczególną siłę zwaną „Zohar” – „świecenie”. Ludzie, którzy studiują Kabałę, selektywnie przyciągają do siebie otaczające światło, które zaczyna ich oczyszczać, podnosić i zmieniać, aż do stanu, w którym będą w stanie poczuć wyższy świat, Stwórcę.

Pytanie: Czy w Księdze Zohar napisane jest o prawach komunikacji między ludźmi?

Odpowiedź: Tak, ale obecnie nie odkrywają się nam jako prawa komunikacji. Prawdą jest, że na początku Księga Zohar wpływa na człowieka w taki sposób, że przyciąga do niego wyższe światło, które go oczyszcza, zmienia, właściwie łączy z innymi. A potem, w połączeniu z resztą przyjaciół, człowiek zaczyna ujawniać znaczenie Księgi Zohar.

Z lekcji w języku rosyjskim, 04.06.2017

Kategorie: Studia Kabały, ZOHAR