Pytanie: Pan mówi, że jesteśmy „po uszy w ośle”, czyli przebywamy w swoim egoizmie. Jeśli identyfikujemy się tylko z nim, to jak poczujemy swoją duchową formę? Jak odnaleźć siebie, wydobyć się z tego osła?

Odpowiedź: Można to zrobić tylko poprzez przyciągnięcie wyższej siły. Kiedy zaczynasz pracować z grupą, w której każdy dąży do wydostania się ze swojego osła, to budzi się punkt w twoim sercu, który zaczyna pytać: „Dlaczego muszę żyć w tym ośle? Co to jest za życie?

Wtedy wszyscy pomagają sobie i wspólnym wysiłkiem wypracowujecie w sobie prawdziwe pragnienie, aby każdy i wszyscy razem wydostali się z waszego wspólnego osła w istnienie poza nim.

To pragnienie pojawia się podczas studiowania źródeł kabalistycznych. I nie ma znaczenia, że są napisane w skomplikowany i niezrozumiały sposób. Nie ważne. Ponieważ kiedy je czytasz, łączysz się z następnym poziomem, z następną sferą, z której wpływa na ciebie wyższe światło – ten stan, który tam istnieje i podciąga cię ku sobie.

Z jednej strony, twoje cierpienia wypchają cię do przodu jak pestkę z wiśni. A drugiej strony jest to siła, która cię wyciąga. W taki sposób wychodzisz ze swojego osła i zaczynasz odczuwać siebie istniejącego niezależnie. Osioł nie znika, ten świat pozostaje, ale zaczynasz odczuwać że istniejesz również w następnej, wyższej sferze.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Po uszy w ośle!”

Kategorie: Praca duchowa