Komentarz: Bardzo chcemy wierzyć w to, że po śmierci istnieje jakaś kontynuacja. Coś w nas się tego domaga.

Odpowiedź: Gdybyśmy starali się napełnić nasze życie jakimś głębokim wyższym sensem, wtedy strzeglibyśmy je, bali się o nie i próbowali dowiedzieć się, jaki rodzaj kontynuacji może mieć. A tak, na podstawie tego jak żyjemy, co może być? Kolejny powtórny cykl. Czyli znowu coś takiego w rodzaju kołowrotka. Więc co jest w tym dobrego?

Komentarz: Jeśli spojrzeć na to z jednej strony, to bardzo cenimy nasze życie i chcemy wiedzieć, czy istnieje kontynuacja, kim byłem i kim będę. A z drugiej strony traktujemy to tak lekko. Jest tyle wojen i różnych zagrożeń dla życia, które sami stwarzamy. To staje się nielogiczne.

Odpowiedź: Sami obniżamy wartość naszego życia. Nie widać, żeby człowiek za bardzo je doceniał.

Komentarz: Być może osobiste, ale nie życie innych.

Odpowiedź: Traktujemy nasze życie osobiste w taki sposób nie dlatego, że naprawdę je cenimy, ale dlatego, że boimy się nieznanego.

Ciąg dalszy nastąpi…

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 09.10.2022

Kategorie: Dusza i ciało, Sens życia

Pytanie: Temat „Reinkarnacje życia” interesuje wielu ludzi, ale dlaczego tak mało jest o tym napisane?

Odpowiedź: Aby nie przekazywać błędnych informacji i nie próbować ukrywać poprawnych informacji, a przekazywać człowiekowi tylko to, co jest potrzebne. Dlatego kabaliści wolą milczeć.

Pytanie: A pojęcie „reinkarnacji” nadal istnieje?

Odpowiedź: Tak, istnieje. W zasadzie, w naturze jest pełno cyklów obiegu: gazów, wody, minerałów, powietrza, planet – wszystko, czego tylko chcesz. Ponieważ wszystko podlega pewnym cyklom.

Pytanie: Czyli życie po śmierci się nie kończy? Przecież jeśli są cykle, to znaczy, nic się nie kończy?

Odpowiedź: I to jest najważniejsza rzecz, która interesuje człowieka? Nie jest zadowolony ze swojego życia, czasami je przeklina i ciągle obawia się, że się skończy i nie będzie kontynuacji.

Załóżmy, że człowiek urodził się, dorastał, był nauczany, karany i zachęcany. W końcu dorasta, zakłada rodzinę, ma swoje dzieci. I co dalej? Doszedł do stanu śmierci i umarł, jak wszystko inne w naturze. Czy jest więc czym się martwić? Jak jest powiedziane: „Nie z własnej woli urodziłeś się, nie z własnej woli żyjesz, nie z własnej woli umierasz”.

Ciąg dalszy nastąpi…

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 09.10.2022

Kategorie: Dusza i ciało, Wolna wola

Pytanie: W świecie materialnym istnieje stan narodzin i śmierci, dzieciństwa i starości, a w świecie duchowym wyraża się to w poszerzeniu percepcji. Co oznacza poszerzenie percepcji?

Odpowiedź: Za każdym razem nie umierasz, a, jak to się mówi, zmieniasz swoją „skórę”. Zmieniasz wszystkie swoje narzędzia, pragnienia, spostrzeżenia na nowe. Reinkarnacje dla ciebie nie przechodzą przez całkowite wyłączenie, jak w naszym świecie, ponieważ sam je robisz, sam przechodzisz z jednego stanu do drugiego. Dlatego można je kontrolować, są one pożądane.

Człowiek robi to sam w sobie i poznaje wyższy świat. Zaczyna stopniowo poszerzać te granice, doświadczać siebie w innym.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Rozszerzona świadomość”

Kategorie: Dusza i ciało, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Kiedy Pan mówi, że człowiek, poznający duchowość, będzie płonął od wewnątrz i będzie to naprawdę odczuwalne, czy jest to analogia do tego, co sam Pan doznawał?

Odpowiedź: Oczywiście, że tak! Wszystko, co jest na świecie, człowiek przechodzi sam. To zależy w jakiej formie przeżywa się życie: krótkie czy długie, mniej lub bardziej dostatnie, czy są cierpienia, problemy, trochę tego, trochę tamtego.

Pytanie: Mówi Pan o takich palących rzeczach! Czy naprawdę musiał Pan sam przez to przejść, żeby wszystko poczuć?

Odpowiedź: Przechodząc przez to zauważyłem, że jeśli pójdę w prawą lub w lewą linię, to albo zamienię się w „miazgę”, albo będzie to coś idealnego – miękka puchowa poduszka, która płynnie spowolni mój pociąg.

Pytanie: To znaczy, kiedy przechodził Pan przez te stany, odczuwał Pan wyraźnie każdy z nich?

Odpowiedź: Tak, bo zwykle człowiek idzie wzdłuż środkowej linii. Co prawda napotyka barierę, która go spowalnia, ale to tak, jakby chwytały cię kleszcze, gdy trzeba się zatrzymać. Te uchwyty powoli cię spowalniają.

Pytanie: Czy wszyscy będą musieli przejść przez te stany?

Odpowiedź: Oczywiście, obowiązkowo: prawą i lewą linię, na których budujesz środkową linię. Zależy w jakiej formie, czyli w jakim stopniu. Zgodnie z moją duszą byłem zobowiązany tyle nauczyć się i tyle rozpowszechniać. Są wśród dusz takie dusze – nie wysokie, ale po prostu szczególne. Które zobowiązane są być nauczycielami lub liderami, przewodnikami i tak dalej.

Kiedyś spotkałem się z byłym uczniem Rabasza i, patrząc na mnie, powiedział: „Patrzę na ciebie, ile to już lat zajmujesz się Kabałą. Pamiętam, jak kiedyś pokłóciłeś się ze wszystkimi, także z Rabaszem, i odmówiłeś pójścia z nim nad morze. Wtedy to ja poszedłem z nim. I tam go zapytałem: „Raw, dlaczego Pan nie wyrzuci tego Laitmana? Zobacz, na co sobie pozwala!“

Rabasz odpowiedział: „Może bym go i wyrzucił, ale Laitman ma szczególną duszę”. Wówczas tego nie rozumiałem, a teraz widzę, że nie odpuszczasz, kontynuujesz idziesz dalej i ciągle uderzasz w ten sam punkt“.

Dlaczego to mówię? Nie dlatego, żeby wyróżnić siebie. Nie ma w tym nic szczególnego, dlatego że to Stwórca wyznacza i odwołuje. Ale każdy ma swoją misję, którą trzeba wypełnić. Czuję, jak na mnie naciska, i muszę ją realizować. Czy można od niej uciec? Nie można. Czy zgadzasz się z nią czy nie, to twój problem. Próbuję się zgodzić, usprawiedliwiać zamysł Stwórcy, przynajmniej w stosunku do mnie. Dlatego nie mam pytań o to, jak żyję. Czuję, że to trzeba wypełnić.

Najbardziej interesujące w Kabale jest to: że im więcej studiujesz, tym bardziej rozumiesz, że ten obraz, który teraz odtwarzasz, w rzeczywistości nie istnieje. Nic nie pozostaje z człowieka! To tylko w naszym świecie, w jego historii, pamiętamy wielkich lub sławnych ludzi, pozytywnych lub negatywnych. Ale ogólnie to nic nie zostaje! Pozostaje ten sam integralny punkt w ogromnym systemie, który odegrał swoją rolę, dlatego że Stwórca tak to rozegrał. I to wszystko.

Tak więc moja misja jest bardzo prosta. Staram się maksymalnie wypełnić to, co czuję ze swojej nauki. Nie wiem, na ile to się udaje, a na ile nie.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Zobaczyć przyszłość”

Kategorie: Dusza i ciało, Nauczyciel i uczeń, Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Rozpowszechnianie metody

Pytanie: Kiedy rodzi się dziecko, zaczyna być karmione niepotrzebnymi informacjami i różnymi stereotypami. A czy jakiekolwiek wcześniejsze dane, na przykład od rodziców, wpływają na postrzeganie świata przez dziecko? A może każde niemowlę to tylko pusta kaseta, na którą można wszystko nagrać?

Odpowiedź: Nie, w żadnym wypadku. Jesteśmy w jednym wspólnym systemie i jesteśmy całkowicie wzajemnie połączeni zarówno w naszych dobrych, jak i złych właściwościach, uczynkach. Jest to ogromny system, którego teraz w żaden sposób nie możemy przekazać naszym słuchaczom czy czytelnikom. Dlatego trzeba widzieć ten system w całości, ponieważ nie jest dyskretny, a analogowy, integralny.

Dlatego nie da się zrozumieć ani jednego losu, jeśli nie widzi się całego systemu, jak w każdej chwili wpływa na konkretną duszę w jej historycznym rozwoju, jak to wszystko się przelewa i na nią wpływa, wywołując w niej określone reakcje. Jeśli ponadto w tej duszy zostanie włączona wolna wola, to wtedy zmienia się wszystko w całym systemie! Generalnie jest to nieprzewidywalne, nie jesteśmy w stanie tego ogarnąć.

Mówił o tym król Dawid w psalmie 139: „Kiedy odkrywam Twój świat, widzę niesamowitą harmonię, przelewającą się w całej wielkiej, jedynej duszy, i tam też wyznaczono dla mnie miejsce. Zostałem stworzony w głębi tego systemu, stopniowo wychodziłem z niego, i teraz zaczynam go poznawać, jakbym wypływał na jego wyższy poziom. Jak wielkie jest Twoje dzieło, Stwórco“. W przybliżeniu tak opisał swoje uczucia dwa i pół tysiąca lat temu.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Świat oczami dziecka”

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa, Wspólna dusza "Adam"

Komentarz: Wpływ środowiska na człowieka jest bardzo duży. Na przykład Afrykanin, który dorastał w Rosji, staje się taki sam jak wszyscy Rosjanie.

Odpowiedź: To naturalne, dlatego że bierzesz człowieka i zaczynasz przetwarzać go pod wpływem otaczającego środowiska. Ale to nie ma nic wspólnego z Kabałą. Można to odnieść do religii, do wszelkiego rodzaju wierzeń, filozofii, do czegokolwiek – co dla zwykłego człowieka mieści się w ramach naszego świata.

Dla człowieka, który myśli o tym, aby wznieść się w ślad za punktem swojej duszy, a takich jest bardzo mało na świecie, być może kilka milionów, to co ziemskie nie istnieje. Uważają wszystko co ziemskie za zwierzęcy poziom rozwoju i dlatego muszą wznieść się na następny poziom „Człowiek”. Ich stopniowanie odbywa się według zupełnie innego systemu.

Człowiekiem nazywa się osobowość, która osiągnęła właściwość obdarzania. To znaczy że dokonała całkowitego skrócenia na całą swoją zwierzęcą część, karmi ją tylko tym, co jest konieczne, jak bydło domowe, a wszystko inne kieruje tylko na obdarzanie, na połączenie z innymi, na napełnienie poza sobą, ostatecznie skierowane do Stwórcy.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Świat oczami dziecka

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa, Wolna wola

Pytanie: Co dzieje się z człowiekiem, z jego duszą, gdy umiera?

Odpowiedź: Kiedy człowiek umiera, umiera jego ciało, i już nie postrzega siebie poprzez ciało. To wszystko. Ale pozostaje jego reszimo. Reszimo – to zapis, łańcuch informacji o jego przyszłych stanach. Zapisany jest od początku stworzenia do końca. Od tego momentu, kiedy ciało człowieka umiera, kontynuuje realizację tego łańcucha reszimo w innych formach, nie będąc przyobleczonym w materialne ciało, nie postrzegając swojej egzystencji przez nie.

Pytanie: Ale czy jest jakaś świadomość, że to jest moje reszimo?

Odpowiedź: Jest. Ale nie taka jak teraz.

Pytanie: Lepsza, gorsza?

Odpowiedź: To zależy od życia człowieka.

Pytanie: Czyli pozostaje jakaś świadomość tego, że istnieję?

Odpowiedź: Oczywiście. Nic nie przepada.

Pytanie: Co się wtedy dzieje z duszą?

Odpowiedź: Duszą nazywa się tę część pragnienia, która naprawiła i zjednoczyła się z ludzkością, aby działać na nią dobrem. W taki sposób dusza kontynuuje swoje istnienie w całkowitej objętości całego pragnienia. To jest już inna świadomość – znacznie wyższa.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 12.07.2022

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa

Pytanie: Naukowiec i biolog Goriajew napisał: „Myśl natury lub ogólna myśl rozwoju, zawarta w DNA, jest niezniszczalna i fantomy potwierdzają, że człowiek nie umiera do końca. Nic żywego nie znika bez śladu, pozostaje coś w postaci informacji i możliwe, że właśnie ona jest nieśmiertelna”. Czym jest ta „ogólna myśl”?

Odpowiedź: Jest to ogromny, ogólny system natury, który faktycznie istnieje, ale z którego my postrzegamy tylko małą część poprzez nasz egoistyczny filtr. Dlatego wszystko się niby rodzi, żyje i umiera – właśnie my, jako mali, ograniczeni odkrywcy, postrzegamy wszystko przez pryzmat swojego egoizmu. W rzeczywistości natura stanowi jeden jednolity organizm – ogromny, integralny, analogowy system, w którym wszystko działa i natychmiast wzajemnie się łączy.

Nie ma ani czasu, ani odległości, ani ruchu, ponieważ każda cząstka zawiera w sobie wszystko, jak w hologramie, i dlatego wszystko istnieje w idealnej formie, bez ruchu, ponieważ każdy ruch oznacza przejście od niedoskonałości do doskonałości. A w rzeczywistości w naturze nie ma czegoś takiego. Czas, ruch, przestrzeń – to współrzędne naszej niedoskonałej percepcji.

Z programu telewizyjnego „Przybliżenie kamerą. Ludzki genom

Kategorie: Dusza i ciało, Kabała i inne nauki, Postrzeganie rzeczywistości

Pytanie: Czy istnieje związek między duchowymi genami a materialnymi stanami mojego fizjologicznego ciała?

Odpowiedź: Oczywiście, że istnieje. Obydwa czynniki wpływają na jednego człowieka. Są rzeczy, które otrzymujemy poprzez materialny świat i są takie, które otrzymujemy za pomocą duchowego świata. Są takie, które postrzegamy dzięki nauce, a są takie, które dostajemy od otaczającego nas społeczeństwa, krewnych i tak dalej.

Pytanie: Czy możliwa jest również zmiana materialnych stanów?

Odpowiedź: Wszystko można zmienić. Człowiek może całkowicie zmienić siebie.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 12.07.2022

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa

Pytanie: Co dzieje się z duszą, gdy człowiek śpi?

Odpowiedź: Podczas snu następuje reset w różnych częściach mózgu, czyli kontynuuje on pracę, która była wykonana w ciągu dnia. Nic więcej.

Pytanie: Czyli jakby istniały dwa systemy. Jeden system – to dusza, w której zachodzą pewne procesy duchowe. Drugi – to fizjologiczne ciało, które powiedzmy śpi teraz, a jego aktywność mózgowa jest zawieszona. Czy to znaczy, że w tym czasie dusza może dalej przeprowadzać jakąś aktywną działalność? Nie ma nawet znaczenia, że właściciel tego ciała śpi?

Odpowiedź: Tak dzieje się zawsze. Człowiek może odwrócić swoją uwagę, skupić się na czymś, czymś się zajmować, coś robić, a jego dusza kontynuuje funkcjonowanie tak, jak powinna. W Kabale sen ma szczególne znaczenie. Podczas snu zachodzi restart mózgu i nawet częściowo duszy. W taki sposób człowiek przygotowuje się do swojego następnego stanu.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 28.06.2022

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa