Jedną z ważnych cech w pracy duchowej jest cierpliwość: zacisnąć zęby, zamknąć usta i przejść przez wszystkie te stany. I tak całe życie, jeśli masz do czynienia ze Stwórcą, jeśli On stoi przed tobą i tylko Jego odkrycie i połączenie z Nim jest dla ciebie ważne, ponieważ Stwórca rzeczywiście jest jedyną przyczyną tego, co się dzieje.

Gdzie jeszcze możemy się udać, na co jeszcze zwrócić uwagę? Nawet przykazanie „Kochaj bliźniego swego” jest potrzebne tylko po to, aby trenować, osiągać Jego właściwości. Przecież nie ma tu ani bliźniego, ani mnie, jest tylko opanowanie właściwości Stwórcy.

Pytanie: Czy cierpliwość jest szczególnie ważna podczas kłótni?

Odpowiedź: Kłótnia – to pojawienie się sprzeczności ze Stwórcą, kiedy On stawia mnie w takich warunkach, że nie akceptuję obrazu, który mi maluje.

Pytanie: A kiedy dochodzi do konfliktu pomiędzy przyjaciółmi, czy to też w zasadzie jest jednym z elementów?

Odpowiedź: Oczywiście. Tylko przyjaciele tego nie czują. Jeśli są w grupie, jest to lekcja dla całej grupy. Ponieważ robią dziurę w tej łodzi, w której siedzi cała grupa. Kiedy przyjaciele kłócą się między sobą, naruszają jedność grupy, i cała grupa na tym cierpi. Nic nie można zrobić! Żadna grupa nie osiągnie duchowego wzniesienia, żadnego odkrycia Stwórcy, jeśli są w niej takie relacje.

Na początku wszystko to jest wybaczane, jakby nie zauważone. Ale potem dochodzi do takiego stanu, w którym jesteśmy zobowiązani pracować nad sobą tak, aby cała grupa przedstawiała podobieństwo do Stwórcy. Relacje w grupie ciągle będą bolesne, przerażające, straszne, wstrętne, w nienawiści, jak na przykładzie grupy rabbiego Szymona, twórcy Księgi Zohar. Ponad tym musimy wznieść się do miłości..

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Konflikt między przyjaciółmi”

Kategorie: Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Pytania&Odpowiedzi