Pytanie: Kabalista Menachem Mendel z Kocka napisał, że „nie ma nic bardziej pełnego niż rozbite serce”. Jak to zrozumieć?

Odpowiedź: Serce – to pragnienie człowieka. Gdy widzi, że z tymi pragnieniami nie może zrobić nic właściwego, celowego, taki stan jest najlepszy. Ponieważ w takim stanie człowiek rozpaczliwie zwraca się do Stwórcy, aby mu pomógł, dlatego że nikt więcej nie może mu pomóc. To właśnie nazywa się najpełniejszym, najlepszym stanem.

Z programu TV „Stany duchowe”, 27.11.2022

Kategorie: Praca duchowa

Komentarz: Kiedy natknąłem się na Kabałę i usłyszałem Pana wykłady, poczułem, że tam jest prawda, że ​​żadne inne rzeczy nie otworzyły mi tak oczu na rzeczywistość. To znaczy, poczułem to naprawdę na sobie.

Odpowiedź: Ale mimo wszystko nie możesz powiedzieć, co to jest. Odkryło ci się, że jest to rzeczywiście bardzo poważna wiedza, ale to, co stanowi sama w sobie – jeszcze nie. Po prostu miałeś wrażenie, że coś się odkrywa.

Komentarz: Wcześniej widziałem, czytałem i studiowałem różne rzeczy, ale dopiero Kabała wydała mi się czymś prawdziwym, wiarygodnym. Nawet nie mam słów, żeby to wyjaśnić.

Odpowiedź: Powiem ci, skąd to się bierze. Kabała jest celową nauką, która zawiera w sobie wszystko.  Opowiada o wyższym korzeniu, z którego schodzą do naszego świata wszystkie gałęzie: systemy zarządzania, systemy formowania nieożywionej, roślinnej, zwierzęcej i ludzkiej natury, systemy które odbierają to wszystko z powrotem. Czyli jest to nauka, która mówi o zarządzaniu naszym światem.

Dlatego na wszystko, cokolwiek powiesz o naszym świecie, Kabała ma swoją absolutną precyzyjną opinię i system zarządzania znajdujący się głęboko w korzeniu. To znaczy zawsze mogę znaleźć korzeń, jak to się dzieje, jak rozwijało się w przeszłości, jaką właściwość ma obecnie, jakie miejsce, jak jest zarządzane z zewnątrz i co się z tym stanie w przyszłości – generalnie opowiada o wszystkim.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Kabała o sektach”

Kategorie: KABAŁA, Kabała i inne nauki

Pytanie: Napisał Pan na swoim blogu, że w Kabale droga do Stwórcy wiedzie przez rozbite serce, kiedy odkrywamy, jak bardzo jesteśmy Mu przeciwstawni. To z tej otchłani upadku, poprzez wołanie do Stwórcy, odkrywamy, że mamy z Nim punkty połączenia.  Ale Stwórca jest właściwością obdarzania i miłości. Jak od momentu upadku, z rozbitego serca, nagle pojawia się u mnie kontakt ze Stwórcą?

Odpowiedź: Człowiek zaczyna zdawać sobie sprawę, że w swoim stanie nie może zrobić nic innego, jak tylko doprowadzić się do całkowitego podporządkowania Stwórcy. W końcu nie ma innego sposobu na jego działanie. Następnie kieruje on prośbę, modlitwę do Stwórcy, aby Ten przybliżył go do Siebie.

Komentarz: Tak, jeśli rozpatruję Stwórcę jako siłę wyższą, która mi pomaga, to jest to zrozumiałe. Ale jeśli widzę Go jako właściwość obdarzania, która przejawia się we mnie…

Odpowiedź: Jest to jedna z właściwości Stwórcy, która częściowo przejawia się w człowieku.

Komentarz: Interesujące jest to, że robiąc to, przejawiają się u mnie jednocześnie radość i rozpacz.

Odpowiedź: Oczywiście, może to być zarówno radość, jak i rozpacz: rozpacz z powodu własnych sił, ale radość z tego, że w ten sposób zbliżamy się do Stwórcy.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 27.11.2022

Kategorie: Praca duchowa