Komentarz: Proszę niech Pan nam powie, jak Kabała odnosi się do adopcji.
Odpowiedź: Adopcja – to oczywiście dobry uczynek, dlatego że chodzi o sieroty, o ludzi którzy nie mają krewnych. A kiedy dajesz im poczucie, że jest ktoś blisko, kto się o nich troszczy, kto ich kocha itd., to wtedy, oczywiście adopcja zamienia się w działanie, podobne do Stwórcy.
Jak bardzo żałujemy że nie mamy czegoś lepszego, silnego, wyższego, co pomogłoby, utwierdziło, wspierało nas, dorosłych. A dla dziecka to ogromna pustka, beznadziejność, rozpacz, że nie ma do kogo zwrócić się i nikogo nie ma! Nie możemy sobie nawet tego wyobrazić.
Dlatego adopcja, jeśli naprawdę jest dobrą adopcją, jest najlepszym czynem w naszym świecie. Powyżej tego – jest już duchowe poznanie, ludzkie odczucia.
Pytanie: Czy adoptowane dziecko może być na poziomie własnego dziecka?
Odpowiedź: Nawet powyżej tego.
Pytanie: W jakim przypadku?
Odpowiedź: W takim, gdy człowiek naprawdę pragnie zbliżyć się do dziecka i zaadoptować je. Nasze właściwości są przeciwieństwem dobroci, Stwórcy, scalania, zjednoczenia, odkrywamy je w sobie jako negatywne, jak upadki itd., ale są nam dane po to, abyśmy je przezwyciężyli i na ich podstawie zbudowali połączenie, miłość, niemożliwe do odkrycia bez uprzedniej nienawiści.
Wszystkie cierpienia pokryje miłość. Dlatego człowiek, który adoptuje dziecko, ma w rzeczywistości znacznie większą szansę na okazanie miłości drugiemu, niż zwykły biologiczny krewny.
Pytanie: Dlatego to może być wyższy stan?
Odpowiedź: To jest wyższy stan.
Widzimy, jak objawia się to nam w Kabale i jak ujawnia się obecnie w ludzkości, jak bardzo jesteśmy przeciwni sobie, oddaleni, jak nienawidzimy siebie nawzajem i tak dalej. Tylko po to, by odkryć przeciwieństwo miłości.
Pytanie: To znaczy, że objawia się nam miłość, kiedy bierzemy dziecko? A bierzemy z litości do niego czy z litości do siebie, dlatego że jestem sam, że nie mam własnych dzieci?
Odpowiedź: To naturalne. W tym stanie, w którym znajduje się człowiek.
Pytanie: Jaka intencja jest prawidłowa i zadziała?
Odpowiedź: Dać szczęście drugiemu.
Komentarz: Rzeczywiście taka odpowiedź to zwycięstwo!
Odpowiedź: Tak. Ale czy to jest w ludziach?… W każdym bądź razie ten czyn jest bardzo szlachetny, szczególny. Wszystkie wysiłki człowieka, który do tego dąży, są w rzeczywistości wielkie.
Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 25.10.2021
Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Rodzina, Wychowanie, dzieci