Artykuły z kategorii

Razem możemy zrobić wszystko

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 5

Musimy sobie wyobrazić, że żyjemy wewnątrz Stwórcy. On otacza absolutnie wszystko, wypełnia wszystko, zarządza wszystkim, porusza każdego z nas i wszystkich razem. W takim właśnie stanie znajdujemy się w rzeczywistości, tylko nasz egoizm nie pozwala nam tego odczuć.

Objawieniem Stwórcy człowiekowi na tym świecie jest nauka Kabały. Jak możemy to zrobić? Z jednej strony dokładamy wszelkich starań, rozumiemy że Stwórca jest na świecie, rządzi nim, tworzy wszystko, nie ma nikogo, oprócz Niego.

Z drugiej strony musimy dojść do tego stanu niewątpliwie, a konkretnie, to znaczy razem, kiedy niwelujemy swój egoizm i próbujemy siłą odkryć Stwórcę. Chcemy być podobni do Niego. Wszystko to razem prowadzi nas do Jego odkrycia.

To nie jest ciężka praca. Trzeba tylko nastroić swoje serce i myśli, że idę na to i chcę Go odkryć.

Z lekcji nr 5 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 08.01.2022


Gdzie znajduje się Bóg?

каббалист Михаэль ЛайтманGdzie znajduje się Bóg? W dowolnym miejscu, gdzie dają Mu wejść”. Menachem Mendel z Kocka

To prawda.

Pytanie: A my nie dajemy Mu wejść?

Odpowiedź: My Jego odrzucamy, odsuwamy Go od siebie. I dlatego znajdujemy się w nieszczęsnych fizycznych prawach.

A jeśli zaczniemy starać się wprowadzić Stwórcę do naszego świata, to znaczy właściwość obdarzania, miłości, zbliżenia, zjednoczenia, jeśli pozwolimy tym siłom działać w nas, to wtedy naprawdę odkryjemy Go.

Pytanie: A co to jest odkrycie Jego? Ja słyszę Go, widzę Go, czuję Go?

Odpowiedź: Wewnątrz siebie. Czuję, że działam zgodnie z prawami uniwersalnego połączenia i miłości.

Pytanie: I to oznacza, że odkrywam Stwórcę?

Odpowiedź: Tak.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 04.10.2021


Wszystko pochodzi od Stwórcy

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 5

Pytanie: Rabasz pisze, że człowiek powinien powiedzieć: „Chcę być pracownikiem Stwórcy, nawet jeśli nie mam żadnego pojęcia o pracy”.

Kiedy nadchodzi ten okres, kto doprowadza mnie do takiego stanu: Stwórca albo jest już w tym moja gotowość?

Odpowiedź: Nie ma znaczenia, czy Stwórca doprowadzi cię do jakiegoś stanu, czy twoja gotowość. Skąd możesz mieć gotowość, jeśli nie pochodzi ona od Stwórcy? Wszystko, co jest w nas, pochodzi od Niego i tylko. Ale od nas zależy, w jaki sposób będziemy przechodzić przez kolejne stany, na ile będziemy przechodzić je razem. 

Pytanie: Z jednej strony chcę odkryć Stwórcę. Z drugiej strony proszę, żeby On się nie odkrywał, dlatego że chcę wierzyć wiarą ponad wiedzę. Wtedy zawsze będę znajdował się w stanie ukrycia i nigdy Go nie zobaczę?

Odpowiedź: Nie. Ty zobaczysz Stwórcę, ale ujrzysz Go właśnie w wierze ponad wiedzą, we właściwości obdarzania. W takim stopniu, w jakim będziesz odnosić się do Stwórcy tak, jak On do ciebie, w takim stopniu On zamanifestuje się w tobie.

Nie powinieneś Go odpychać, a tylko doprowadzać siebie do zgodności z Jego właściwościami. I wtedy możesz Go poczuć.

Z lekcji nr 5 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 08.01.2022


Wpływać na swój rozwój

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Pytanie: Pan mówi, że kiedy oddaję społeczeństwu, to ten wysiłek wraca do mnie. Jak to działa?

Odpowiedź: Nie mamy innej możliwości by wpłynąć na swój rozwój, jak tylko uczestniczyć w rozwoju dziesiątki, budowaniu wspólnego kli. Człowiek sam nie może wydostać się z bagna.

Dlatego konieczne jest uświadomienie sobie obrazu, w jakim znajdujemy się, dokładnie przyswoić, poczuć go. Wtedy zobaczysz, że prawo poręczenia jest niezbędnym warunkiem w życiu, naszej zmiany na lepszy stan.

Pytanie: Ale kiedy oddaję dziesiątce bez wzajemnego poręczenia, to wydaje mi się, że nic do mnie nie wraca. Czy w rzeczywistości tak jest?

Odpowiedź: Nie. Oczywiście nie. Starajmy się, żeby to poręczenie było. Wtedy efekt jest znacznie większy, jaśniejszy, a postęp jest szybszy. Ale nawet jeśli oddajesz dziesiątce i nie czujesz od niej wzajemnego obdarzania, to w tym przypadku mimo wszystko jest postęp: zarówno twój, jak i dziesiątki.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Życie – jest wewnątrz przyjaciół

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 1

Pytanie: Nasz kongres nazywa się „Wznoszenie się ponad siebie”. Jakie wskazówki dałby Pan wszystkim uczniom, co powinniśmy zrobić na tym kongresie? Jakie zadanie stawia Pan teraz przed nami?

Odpowiedź: Wzniesienie się ponad siebie. Musimy zjednoczyć się, naciskać, tupać, tłumić swój egoizm. Nie po to by go całkowicie stłumić, ale by wznieść się ponad nim. Aż do tego momentu, kiedy poczuję siebie w swoich przyjaciołach.

W tym wszystkim pragnę poczuć Stwórcę. Ale po kolei: najpierw trzeba poczuć przyjaciół, a potem Stwórcę.

Pytanie: Czyli podczas całego kongresu powinienem czuć swoich przyjaciół, a nie siebie?

Odpowiedź: Tak. To powinno oplatać wokół jak czerwona nić, przez cały kongres: „Chcę osiągnąć poczucie związku ze swoimi przyjaciółmi – takie połączenie, w którym odkryłbym właściwość Stwórcy, wyższą siłę obdarzania, miłości, połączenia. Nie potrzebuję niczego innego w moim życiu. Tylko tego”.

Z lekcji nr 1 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 06.01.2022


Wszystko ma swoje miejsce

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 4

Pytanie: Dlaczego dziesiątce daje się takich przyjaciół, którzy nie uczestniczą w jej życiu?

Odpowiedź: Musimy zrozumieć i zaakceptować to, że w dziesiątce jest też miejsce na to. Przecież w nas samych są również takie właściwości, z niektórymi możemy trochę pracować na obdarzanie, a z innymi absolutnie nie. To samo widzimy również w przyjaciołach. Spróbujcie jednak przybliżyć ich. To wszystko zostanie naprawione.

Pytanie: Czy można wykorzystać zazdrość do wielkiego przyjaciela, który nie znajduje się w naszej dziesiątce lub we wspólnej pracy dla rozpowszechniania?

Odpowiedź: Tak. Jeśli naprawdę zajmuje się duchową pracą, jesteście w kontakcie z nim, to możecie mu też zazdrościć. Ale to nie zastąpi twojego stosunku do dziesiątki, której musisz uczepić się wszystkimi swoimi „pazurami”.

Z lekcji nr 4 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 08.01.2022


Wychowanie następnego pokolenia

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Wielokrotnie mówił Pan, że znajdujemy się na przejściowym etapie ostatniego pokolenia egoistycznego rozwoju i cały system edukacji zbudowany jest w taki sposób. Jak postrzega Pan kabalistyczny system edukacji?

Odpowiedź: Ten system powinien być realizowany przez internet, w poważnych światowych centrach, w których są wykładowcy- kabaliści, naucza się wszystkiego, czym zajmuje się Kabala: metody zmiany człowieka, postrzegania rzeczywistości, wolnej woli, systemu wszechświata, interakcji i połączenia ludzi między sobą, wewnętrznego systemu naszych połączeń i tak dalej. To właśnie Kabała zajmuje się strukturalną mechaniką całego wszechświata.

Ponadto specjaliści poprawnie uczą dzieci wszystkiego, co dotyczy nauk przyrodniczych, których naucza się w oparciu o ujawnienie ogólnego systemu wszechświata.

Człowiek nieustannie otrzymuje ogólną wizję całego obrazu światów, jak jednego świata: gdzie jest jego miejsce, w czym jest jego przeznaczenie. Gdy zostaje to ujawnione dziecku, zaczyna to odczuwać i samo pracować z siłami natury, ze społeczeństwem.

Mały człowiek – dusza nie ma wieku – zaczyna dostrzegać, jakim ważnym elementem jest w ogólnym systemie, ma od kogo brać przykład, widzi realizacje samego siebie.

W młodym wieku, pięciu, sześciu, dziesięciu lat, kiedy wszystko wyjaśnia się, to ich bardzo fascynuje. W tym systemie nie ma kar, ani nagród. Już samo odkrycie prawdziwego świata, w którym się znajdujemy, fascynuje każdego. Tak jesteśmy zbudowani. Dlatego ten system staje się powszechny, globalny, życzliwy.

Mam nadzieję, że wkrótce dojdziemy do takiej potrzeby i zrobimy to.

Z programu telewizyjnego „Przybliżenie kamerą. Pokolenie Lady Gaga”


Dać szczęście innym

каббалист Михаэль Лайтман Komentarz: Proszę niech Pan nam powie, jak Kabała odnosi się do adopcji.

Odpowiedź: Adopcja – to oczywiście dobry uczynek, dlatego że chodzi o sieroty, o ludzi którzy nie mają krewnych. A kiedy dajesz im poczucie, że jest ktoś blisko, kto się o nich troszczy, kto ich kocha itd., to wtedy, oczywiście adopcja zamienia się w działanie, podobne do Stwórcy.

Jak bardzo żałujemy że nie mamy czegoś lepszego, silnego, wyższego, co pomogłoby, utwierdziło, wspierało nas, dorosłych. A dla dziecka to ogromna pustka, beznadziejność, rozpacz, że nie ma do kogo zwrócić się i nikogo nie ma! Nie możemy sobie nawet tego wyobrazić.

Dlatego adopcja, jeśli naprawdę jest dobrą adopcją, jest najlepszym czynem w naszym świecie. Powyżej tego – jest już duchowe poznanie, ludzkie odczucia.

Pytanie: Czy adoptowane dziecko może być na poziomie własnego dziecka?

Odpowiedź: Nawet powyżej tego.

Pytanie: W jakim przypadku?

Odpowiedź: W takim, gdy człowiek naprawdę pragnie zbliżyć się do dziecka i zaadoptować je. Nasze właściwości są przeciwieństwem dobroci, Stwórcy, scalania, zjednoczenia, odkrywamy je w sobie jako negatywne, jak upadki itd., ale są nam dane po to, abyśmy je przezwyciężyli i na ich podstawie zbudowali połączenie, miłość, niemożliwe do odkrycia bez uprzedniej nienawiści.

Wszystkie cierpienia pokryje miłość. Dlatego człowiek, który adoptuje dziecko, ma w rzeczywistości znacznie większą szansę na okazanie miłości drugiemu, niż zwykły biologiczny krewny.

Pytanie: Dlatego to może być wyższy stan?

Odpowiedź: To jest wyższy stan.

Widzimy, jak objawia się to nam w Kabale i jak ujawnia się obecnie w ludzkości, jak bardzo jesteśmy przeciwni sobie, oddaleni, jak nienawidzimy siebie nawzajem i tak dalej. Tylko po to, by odkryć przeciwieństwo miłości.

Pytanie: To znaczy, że objawia się nam miłość, kiedy bierzemy dziecko? A bierzemy z litości do niego czy z litości do siebie, dlatego że jestem sam, że nie mam własnych dzieci?

Odpowiedź: To naturalne. W tym stanie, w którym znajduje się człowiek.

Pytanie: Jaka intencja jest prawidłowa i zadziała?

Odpowiedź: Dać szczęście drugiemu.

Komentarz: Rzeczywiście taka odpowiedź to zwycięstwo!

Odpowiedź: Tak. Ale czy to jest w ludziach?… W każdym bądź razie ten czyn jest bardzo szlachetny, szczególny. Wszystkie wysiłki człowieka, który do tego dąży, są w rzeczywistości wielkie.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 25.10.2021