Znajdujemy się na końcowym etapie ogólnej naprawy, która nazywa się „ostatnie pokolenie” i dlatego musimy się nawzajem obudzić. W przeciwnym razie natura będzie z dnia na dzień zwiększać na nas presję, pokazując, że znajdujemy się w bardzo poważnym i niebezpiecznym procesie.

Jesteśmy rozpieszczeni i nie rozumiemy, że wystarczy niewielka zmiana w przyrodzie, abyśmy zaczęli umierać z głodu, palącego upału i katastrofalnych powodzi.

Nie wiemy jeszcze, jakie sprawdziany szykuje dla nas natura, abyśmy mogli się trochę nauczyć. Gdyby tylko trzeba było nas złamać, byłoby to łatwo zrobić. Ale Stwórca tego nie chce, On robi wszystko, aby nas nauczyć.

Poprzez trudności materialne On pomaga nam wyjaśnić, za pomocą jakich wewnętrznych zmian w sobie możemy wznieść się ponad fizyczne cierpienie. Budując duchową sieć połączeń na tym, co dzieje się na płaszczyźnie materialnej, będziemy się coraz bardziej budzić i ujawniać to, co dzieje się w ogólnym systemie.

Pożary, powodzie, ekstremalne upały – to reakcja natury na to, co dzieje się w relacjach między ludźmi. I dlatego żeby doprowadzić wszystko do porządku, wystarczy nawiązać między nami odpowiednie połączenia. Im bardziej się jednoczymy, tym bardziej łagodzimy stosunek Stwórcy do nas i przejawiamy te same formy w pozytywny sposób.

Zamiast powodzi otrzymamy dużo wody do pożytecznego użytku, a zamiast pożarów – ciepło, i nawet wirusy staną się przydatne. Możemy sprawić, by wszystkie zjawiska były korzystne, wszystko zależy tylko od naszego stosunku do natury.

Z lekcji na temat „Narodziny i karmienie”, 30.07.2021

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kryzys, globalizacja, Praca duchowa

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 7

Pytanie: Jak możemy stworzyć sztuczny szablon relacji, który zmusi nas prosić, abyśmy rzeczywiście mogli poczuć przyjaciół?

Odpowiedź: Więcej rozmawiajcie i komunikujcie się między sobą. Możecie nawet zapisywać to, o czym mówicie. I stopniowo rozwinie się wspólny język. Zaczniecie lepiej rozumieć jeden drugiego, i w taki sposób zbliżycie się do siebie nawzajem duchowo, serdecznie. Wszystko z tego będzie pochodzić. Zaczniecie odczuwać Stwórcę. Tak że trzeba nad tym pracować.

Pytanie: A czy można naszkicować jakiś schemat, który chcielibyśmy wypełnić?

Odpowiedź: Możecie zawrzeć między sobą umowę o poręczeniu, a następnie ją wypełniać. I za każdym razem poprawiać tę umowę, czynić ją coraz bardziej i bardziej progresywną. Proszę zróbcie to!

Jesteście dorosłymi ludźmi i musicie zrozumieć, w jakim stanie znajdujecie się, do czego powinniście dojść i krok po kroku budować swoje zbliżenie we właściwym stanie.

Jest to poważna praca zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. A Stwórca pomaga nam tym, że oddala,  rozdziela nas, tym samym przyczyniając się do zjednoczenia. I w tą i w drugą stronę: trochę plus, nastepnie trochę powiększa minus. Potem jeszcze większy plus, niż minus, a następnie jeszcze większy minus, niż plus. I tak idziemy, stopniowo rozhuśtywając amplitudę.

Z lekcji nr 7 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 4

Pytanie: Jeśli przyjaciel nie wnosi do grupy ducha radości, to czy on nie pracuje?

Odpowiedź: Tak, on nie troszczy się o grupę, nie myśli o swoich przyjaciołach. Właściwy stosunek do przyjaciół, w pierwszej kolejności polega na tym, aby podnieść ich na duchu.

Pytanie: Jeśli przyjaciel przyznaje się, że teraz nie zazdrości nikomu w dziesiątce, jak może postępować dalej? Jak grupa może mu pomóc?

Odpowiedź: Należy, jak to się mówi, wziąć go w obroty. Tutaj nic nie możesz zrobić. Dać mu przykład, porozmawiać, coś jeszcze zrobić.

Musicie ciaśniej się zbliżyć. Im więcej będziecie pracować między sobą, tym bardziej to na niego będzie wpływać i zobaczycie jeszcze, jakim on się stanie.

Z lekcji nr 4 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 08.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Pytanie: Jeśli widzę wkład przyjaciół, ich pracę, czy to oznacza, że jest to poręczenie? Czy moim zadaniem jest je zobaczyć?

Odpowiedź: Jeśli jest już poręczenie, to znaczy że realizujecie je. Jeśli znajdujecie się we wzajemnym wsparciu, anulujcie każdy siebie w odniesieniu do wspólnego celu, formujecie ten wspólny cel, to jest właściwość wzajemnego obdarzania, wzajemnego połączenia, zaczniecie w nim stopniowo odczuwać Stwórcę.

Wzajemne poręczenie – to kli/naczynie, w którym rozwijamy się, możemy poczuć Stwórcę w stopniu naszego wzajemnego zjednoczenia. Dlatego Stwórca mówi: „Wy budujecie Mnie”.

Pytanie: Jakie są praktyczne warunki budowy naczynia poręczenia?

Odpowiedź: Gdy w swojej grupie, fizycznej lub wirtualnej, próbujecie stworzyć takie warunki, które istnieją w duchowym naczyniu (kli) pomiędzy pragnieniami, intencjami, to tym tworzycie kli, to znaczy duszę.

Powinniście więcej myśleć o tym, omawiać między sobą, aby przybliżyć ten temat.

Poręczenie jest konieczne właśnie po to, aby każdy pokazywał drugiemu wielkość właściwości obdarzania, na ile jest to ważne, potrzebne, i jak bardzo trzeba się bać upadku w egoizm.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Wzajemne poręczenie

Pytanie: Jeśli czegoś pragniesz, zaczynasz to widzieć wszędzie. Wiem to po sobie. Na przykład, gdy chcesz kupić samochód, to wszędzie widzisz akurat tę markę samochodu, a wcześniej nie zwracałeś na to uwagi. Istnieje wiele takich badań psychologicznych: nagle zaczynasz widzieć rzeczy, których wcześniej nie doceniałeś, nie znajdowały się w twoim polu widzenia.

Okazuje się, że nie widzimy Stwórcy, bo Go nie doceniamy. Nie jest dla nas ważny.

Stwórca – to właściwość obdarzania. Czy to oznacza, że obdarzanie nie jest dla nas ważne? Ważna jest dla nas tylko właściwość otrzymywania? Czy to jest dla nas wartościowe? Czy dlatego nie dostrzegamy Go?

Odpowiedź: Gdybyśmy otrzymali coś od Stwórcy, nie zwracalibyśmy na Niego uwagi.

Komentarz: Cały świat jednak modli się do Stwórcy i pamiętamy o Nim, kiedy czujemy się źle.

Odpowiedź: Tak na wszelki wypadek. Modlimy się absolutnie nie do tego Stwórcy, ale do złotego cielca – „ludzie umierają za metal”. Każdy modli się o to, z czego czerpie egoistyczną przyjemność.

Pytanie: A do jakiego Stwórcy powinniśmy się zwracać?

Odpowiedź: Do prawdziwego – do właściwości obdarzania i miłości. Jeśli posiadasz właściwość obdarzania i miłości do bliźniego, to wtedy możesz zwrócić się do Stwórcy. A jeśli nie, nigdy nie zwrócisz się, bo będzie przed tobą ukryty.

Pytanie: Chce Pan powiedzieć, że Stwórca w miejsce Siebie stworzył innych ludzi i dał mi przez to pole do działania? Jeśli będę odnosić się do nich z miłością, jest to równoznaczne z tym, że odnoszę się w taki sam sposób do Stwórcy?

Odpowiedź: Tak, stopniowo dojdziesz od miłości do bliźniego, do miłości do Stwórcy.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe. Znaczenie duchowości”

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Stwórca

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 5

Pytanie: Być na porannej lekcji, czy to znaczy przyjść do Domu Stwórcy?

Odpowiedź: Nie, to po prostu znajdować się w jakimś mechanicznym połączeniu.

Domem Stwórcy nazywa się kli/naczynie, które składa się z różnych egoistycznych części, które chcą być ze sobą połączone razem, aby Stwórca się w nich odkrył. Wtedy to kli można nazwać Domem Stwórcy.

Z lekcji nr 5 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 08.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa

26 stycznia przywódcy żydowscy spotkali się pod patronatem Konferencji Przewodniczących Głównych Amerykańskich Organizacji Żydowskich, aby dyskutować o jedności w obliczu antysemityzmu. Spotkanie odbyło się na dzień przed Międzynarodowym Dniem Pamięci o Ofiarach Holokaustu. Mówcy podkreślili, że „społeczność powinna się zjednoczyć i przejść do ofensywy przeciwko antysemitom w całym spektrum politycznym”. Były członek administracji Obamy, specjalny wysłannik do monitorowania i zwalczania antysemityzmu,Ira Forman, powiedział: „Jeśli krytykujemy antysemityzm tylko ze strony naszych przeciwników politycznych, a nie ludzi z naszej własnej partii, naszej własnej ideologii, to tak naprawdę nie zajmujemy się antysemityzmem. …Po prostu używamy platformy antysemityzmu do prowadzenia wojny z naszymi przeciwnikami politycznymi, jednymi z lewicy, wliczając mnie, drugimi z prawicy – wystarczająco już zadziałali i musimy z tym skończyć”.

Jedność ma wielką moc. W związku z tym, to spotkanie mogło być potężnym pokazem siły. Mogło pokazać, że w obliczu nienawiści – Żydzi – mogą się zjednoczyć, co w znacznym stopniu przyczyniłoby się do złagodzenia antysemityzmu.

Niestety, istnieje duża różnica między pragnieniem jedności a chęcią pokazania jedności. To drugie nie zawiera w sobie żadnej siły, wygląda śmiesznie i wzbudza pogardę. To pierwsze jest tym, czego nie mamy a naprawdę potrzebujemy, a żydowscy przywódcy na całym świecie nie dążą do osiągnięcia tego stanu. Ich celem, jak się wydaje, są wpływy i możliwości. Właśnie dlatego nic nie wyniknie z tego spotkania.

Jedność jest kluczem do złagodzenia antysemityzmu. Jest to również klucz do sukcesu lub porażki naszego narodu. Jak już wielokrotnie wykazywałem w esejach, artykułach i kilku książkach, jedność jest fundamentem naszego narodu. Kiedy jesteśmy zjednoczeni, świat nas wita; kiedy jesteśmy rozłączeni, świat nami gardzi i zagraża nam niebezpieczeństwo.

Zjednoczenie w celu walki z antysemityzmem zadziałałoby, gdybyśmy użyli go jako pierwszego kroku w kierunku prawdziwej jedności, jedności serca. Gdybyśmy przeszli od jedności wywołanej strachem do jedności, w której zależy nam na sobie nawzajem, w której czujemy się za siebie odpowiedzialni – kibicowałbym temu. Ale „jedność” żydowskich przywódców jest tylko przykrywką. Kryje się za nią ten sam podział, ta sama nienawiść między stronami i brak prawdziwego wysiłku, by stworzyć ponad nią most porozumienia. Jestem przekonany, że jedynym celem tej konferencji jest zebranie pieniędzy dla organizacji, które są gospodarzami i zwiększenie ich wpływów w społeczności i w polityce.

Jeśli taki jest cel, to rezultat będzie odwrotny do jedności; doprowadzi to do większego podziału między nami i do większego szyderstwa ze strony świata. Czas pokaże, ale nie mam większych wątpliwości co do moich wniosków i niewiele nadziei, że mogę się mylić.

Źródło: https://bit.ly/3uO7qMO

Kategorie: Aktualności, Artykuły w mediach, Izrael dzisiaj, Kryzys, globalizacja, Nowe publikacje