Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 7

Pytanie: Czym jest naczynie duchowe? W jaki sposób rozbija się to naczynie? Jak możemy zebrać rozbite odłamki razem, w dziesiątce?

Odpowiedź: Powiedzmy, że miałeś z kimś dobre relacje, a potem zerwały się, to znaczy w jakiś sposób oddaliliście się od siebie, nie możecie być razem, nie macie już takiej więzi, która była wcześniej. Oto przykład tego, co było i co jest.

A teraz spróbuj sprawdzić, jak możesz przywrócić dawne związki ponad nienawiść, do miłości. Tak to działa. Stwórca celowo nas rozbił, rozdzielił, oddalił, abyśmy spróbowali przezwyciężyć to oddalenie, przeciwieństwo, sprzeczności i w taki sposób powrócili do poprzedniego stanu zjednoczenia, ale już 620 razy silniejszego.

Wtedy małe światło, które kiedyś mieliśmy, pomnożyłoby się przez pięć, pięć i jeszcze raz pięć, i stało się 125 razy większe niż małe świecenie, które nas teraz wspiera. To świecenie zmieni się w światło Jechida, które nas gromadzi i jednoczy.

Musimy przejść przez wszystkie te stopnie. To nie jest takie straszne, najważniejsza jest zasada pracy. Najtrudniejszy jest pierwszy stopień. A potem wszystko pójdzie już, zasada jest ta sama.

Pytanie: A gdzie konkretnie czujemy istnienie Stwórcy, rzeczywistość Stwórcy, rękę Stwórcy? W jakim punkcie?

Odpowiedź: Odczuwa się to w sercu człowieka, które rzeczywiście chce serdecznie połączyć się ze swoimi przyjaciółmi, ze swoją grupą.

Z lekcji nr 7 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie