Pytanie: Czym jest „wiara ponad wiedzę”?

Odpowiedź: Wiara ponad wiedzę oznacza, że wznoszę się ponad swoją naturę i wchodzę w stan, gdzie znajduje się Stwórca, a który jest odwrotny do mnie dzisiejszego. Stwórca – jest właściwością obdarzania, uniwersalnego połączenia, wspólnej miłości. Początkowo nie ma we mnie tej właściwości. Ale jeśli mogę w jakiś sposób stworzyć ją w sobie, zebrać, ujawnić, to wtedy ta właściwość będzie znajdować się powyżej mojego obecnego egoistycznego jestestwa i będzie nazywana „wiarą ponad wiedzę”.

Dlatego że wiedza jest tym, co dzieje się w moim jestestwie, w egoizmie, w zrozumieniu i uczuciu. A kiedy wzniosę się ponad nią, chcę działać w przeciwny sposób, wtedy będę we właściwości przeciwnej do wiedzy – w wierze ponad wiedzą. Odwrotne – nie znaczy „przeciwstawne“. Generalnie w naszym prostym pojmowaniu życia jest bardzo dużo takich niespójności, które należy najpierw obejść, a potem spróbować poczuć, ponieważ wiara ponad wiedzę przychodzi w odczuciu, że istnieje taki stan jak wyższy świat, jak wzniesienie się ponad siebie, jak życie w imię obdarzania, i pragniesz osiągnąć ten stan.

Kiedy w człowieku pojawia się taki wewnętrzny ruch, to on zaczyna przygotowywać się do wyjścia z egoistycznej niewoli. Wynika to z faktu, że w ciągu pewnego, ale długiego okresu czasu działa na niego siła zwana „wyższe otaczające światło”. Siła ta jest spowodowana pragnieniem i działaniami człowieka do przerobienia siebie. Chociaż są egoistyczne według swojej wewnętrznej treści, jednak są altruistyczne w swoim celu.

Jeśli człowiek otrzymuje taki wpływ ze swojej pracy w grupie podczas zajęć Kabały, pragnąc uzyskać dodatkową siłę, nieziemską właściwość, to ona stopniowo zacznie rodzić się i rozwijać w nim, podobnie do wewnątrzmacicznego rozwoju płodu. Zatem ta właściwość – wiara ponad wiedzę – rodzi się i zaczyna istnieć swoim własnym życiem. Nazywa się to dusza.

Mówiąc językiem Kabały, człowiek przylega do Biny, jakby odrywał się od Malchut. Dlatego wiara ponad wiedzę – to właściwość Biny, która przeważa nad właściwością Malchut; lub właściwość obdarzania, która jest realizowana nad właściwością otrzymywania; albo pragnienie obdarzania, które jest organizowane nad pragnieniem otrzymywania.

To jest zasada według której zbudowana jest konstrukcja wspólnej duszy. Zgodnie z tą zasadą istniejemy w świecie duchowym. To musimy w sobie zbudować. A do tego czasu nikt z nas nie ma duszy. Jest tylko ciało fizyczne, o którym Kabała w ogóle nie wspomina. W nauce Kabały ciało odnosi się do naszego egoistycznego pragnienia otrzymywania przyjemności, które istnieje wewnątrz nas i jest zupełnie niezwiązane z ciałem zwierzęcym.

Z lekcji w języku rosyjskim

Kategorie: Praca duchowa