Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Pytanie: Jeśli widzę wkład przyjaciół, ich pracę, czy to oznacza, że jest to poręczenie? Czy moim zadaniem jest je zobaczyć?

Odpowiedź: Jeśli jest już poręczenie, to znaczy że realizujecie je. Jeśli znajdujecie się we wzajemnym wsparciu, anulujcie każdy siebie w odniesieniu do wspólnego celu, formujecie ten wspólny cel, to jest właściwość wzajemnego obdarzania, wzajemnego połączenia, zaczniecie w nim stopniowo odczuwać Stwórcę.

Wzajemne poręczenie – to kli/naczynie, w którym rozwijamy się, możemy poczuć Stwórcę w stopniu naszego wzajemnego zjednoczenia. Dlatego Stwórca mówi: „Wy budujecie Mnie”.

Pytanie: Jakie są praktyczne warunki budowy naczynia poręczenia?

Odpowiedź: Gdy w swojej grupie, fizycznej lub wirtualnej, próbujecie stworzyć takie warunki, które istnieją w duchowym naczyniu (kli) pomiędzy pragnieniami, intencjami, to tym tworzycie kli, to znaczy duszę.

Powinniście więcej myśleć o tym, omawiać między sobą, aby przybliżyć ten temat.

Poręczenie jest konieczne właśnie po to, aby każdy pokazywał drugiemu wielkość właściwości obdarzania, na ile jest to ważne, potrzebne, i jak bardzo trzeba się bać upadku w egoizm.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Wzajemne poręczenie