Kabała – to nauka o tym, jak otrzymać odkrycie Stwórcy w naszym świecie, poczuć je i przyswoić do tego stopnia, że ​​można przekazać je innym ludziom i przyszłym pokoleniom. Kabała uczy tego, jak postrzegać rzeczywistość, która nie jest odczuwana przez pięć zwykłych organów zmysłów człowieka.

A jeśli nie jest do uchwycenia przez nasze narządy percepcji, to jak może być postrzegana przez nasz umysł? Nie może! Ponieważ nasz umysł jest konsekwencją wrażeń z naszego świata. W takim stopniu, w jakim rozwijamy się w tym świecie, budujemy w swoim mózgu różne formy, definicje, obrazy, wszelkiego rodzaju połączenia, synapsy.

Dlatego nie jesteśmy w stanie postrzegać świata duchowego. Do tego musimy rozwinąć nowe narządy percepcji: odkryć nowe połączenia między nami w mózgu i w sercu, których nie ma w zwykłym człowieku. Ale my możemy to zrobić. Jeśli stopniowo budujemy takie połączenia, to one działają jak synapsy w mózgu, łącząc dla nas wszelkiego rodzaju pojęcia i przeciwieństwa.

W istocie są to formuły połączenia w materii i przestrzeni wszystkiego, co istnieje. W taki sposób budujemy w sobie narzędzia do postrzegania rzeczywistości, która znajduje się ponad materialnymi zmysłami i umysłem, i zaczynamy odczuwać duchowy świat.

Z lekcji według artykułu „Nauka Kabały i jej istota”, 10.08.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, KABAŁA, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa