Pytanie: Przeżywam nieokreślony stan. Z jednej strony jest we mnie wielki żal, że bez względu na to, jak bardzo się staram, nie udaje mi się zbliżyć do moich przyjaciół. Z drugiej strony obawiam się, że Stwórca spełni moje pragnienie i da mi właściwość obdarzania, która nie jest dla mnie zbyt zachęcająca. Co należy robić w takim stanie?

Odpowiedź: Musimy przestać kalkulować. Tylko mocno i zdecydowanie uchwycić się przyjaciół. Przyciągnąć ich do siebie, siebie do nich, i jedynie w tym ruchu można odnaleźć Stwórcę. On znajduje się między wami.

Pytanie: Jeśli sama praca jest wynagrodzeniem, to czy powinniśmy prosić Stwórcę o jak najwięcej pracy: im więcej, tym lepiej. Czy jednocześnie każdy powinien prosić dla siebie, czy dla dziesiątki i całej światowej grupy?

Odpowiedź: Dla wszystkich. Stwórca wie najlepiej, co każdemu dać. Nie martw się, wszystko jest przygotowane z góry do pełnej naprawy.

Z lekcji na temat „Według cierpienia zapłata”, 27.07.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie