Pytanie: Co zrobić, jeżeli po tym jak czytam całą godzinę Księgę Zohar, jestem w stanie myśleć zaledwie kilka sekund o otaczającym świetle, które to przecież przyniesie mi naprawę?

Odpowiedź: To nie jest dobre. Istnieje legenda o człowieku, który umiera i przychodzi przed Najwyższy Sąd. Tam został zapytany, “Czy zajmowałeś się Torą, czekając na zbawienie?” . Tam nie będziemy pytani o nic innego. Tora mówi o świetle, które naprawia. Więc pragnąłeś tego czy nie? Ostatecznie, jest to jedyny powód, dla którego zostałeś wysłany na ten świat. To jest tylko to jedyne co z całego twojego życia się liczy.

Możesz studiować Kabałę i mieć gorące pragnienie, ale nie jest to jedynym twoim osiągnięciem. To zostało ci dane przez Stwórcę. On przyprowadził cię do kabalistycznej grupy i dał ci pomocnicze środki. Ale co się stało później? Co zrobiłeś sam z tym systemem, który na Ciebie działa? Czy pragnąłeś zbawienia i naprawy? To jest pytanie, na które musisz sobie odpowiedzieć.

Teraz, kiedy na dzisiaj zakończyliśmy czytanie Zoharu, czy możesz powiedzieć, że byłeś w tym, co czytaliśmy? Jest za późno, aby myśleć o tym w momencie kiedy studiujemy, dlatego, że wszystko zależy od przygotowania. Musisz przychodzić przygotowany na lekcje z gorącym pragnieniem i palącym się żądaniem, tak jak gdybyś przychodził do lekarza i prosił go: Panie doktorze, proszę dać mi lekarstwo! W przeciwnym razie wszystko jest dla mnie stracone, tak źle się czuję!

Jeżeli przychodzisz na lekcję z takim nastawieniem, to wtedy oczekujesz podczas studiów zbawienia. Natomiast, kiedy przychodzisz na początku bez żądania lekarstwa, bo nie czujesz zła w sobie, twojego egoizmu i twojej niezdolności do połączenia się z przyjaciółmi i jeśli nie szukasz miłości do bliźniego swego jak do siebie samego, to i tak nie będziesz przestrzegał tego podczas studiów.

Musisz te braki, którymi są twoje złe skłonności, ujawnić tuż przed otwarciem Zoharu, bo po tym jak już otworzyłeś Zohar, będzie za późno, by cokolwiek zmienić. Twoja cała praca odbywa się podczas przygotowania. Tylko od tego wszystko zależy. Musisz czuć już ten ból wewnątrz siebie, abyś domagał się złagodzenia tego bólu Zoharem, zamiast próbować sobie sztucznie o tym przypominać, że “powinieneś” w tym momencie prosić o połączenie z twoim bliźnim.

Nie możesz oszukać Stwórcy. On czyta to, co jest w twoim sercu i widzi to wewnętrzne głębokie pragnienie, którego nawet nie oczekujesz, że tu jest. Tymczasem sprawdza On, czy powinien Ci dać odpowiedź na to pragnienie, czy nie. Jeżeli pomaga to twojemu rozwojowi duchowemu, tworząc w tobie środkową linie, to wtedy światło pomaga ci. Ale jeśli nie, to światło odrzuca cię w przeciwną stronę w kierunku cierpienia, a kiedy połączysz wszystko ze sobą w odpowiedni sposób, otrzymasz właściwą odpowiedź.

Kategorie: KABAŁA, Naprawa, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Pragnienie, Stwórca, ZOHAR