Pytanie: Czy człowiek powinien słuchać swojego otoczenia, gdy pojawia się w nim pytanie o sens życia, kiedy mówią mu: „Po co jest ci to potrzebne? Dlaczego zastanawiasz się nad tym?”

Odpowiedź: Ludzie nie rozumieją, że człowiek, który zadaje pytanie o sens życia, znajduje się na znacznie wyższym poziomie rozwoju, odkrywają się w nim większe pustki, niż w innych. Ludzie mogą w jakiś sposób napełnić swoje małe pustki: restauracje, praca, nagrody, medale. A ten człowiek nie może.

Obecnie wśród miliardów ludzi podświadomie pojawia się pytanie o sens życia, jednak wielu nie rozumie, co się z nimi dzieje. Traktują to jako małe problemiki, zły stan zdrowia, niezadowolenie w pracy lub w domu. Ludzie nie rozumieją, że jest o wiele głębsze pytanie, które związane jest z wiecznością. Na tym polega cały problem.

Pytanie: Czy to znaczy że ujawnienie tego pytania w człowieku pokazuje, że jest na znacznie wyższym poziomie rozwoju i dlatego inni nie mogą go zrozumieć?

Odpowiedź: Oczywiście. Z tym pytaniem wznosimy się z poziomu zwierzęcia, które żyje bez zastanowiania się, zgodnie z nakazami natury, które automatycznie w nim powstają i które wypełnia. My natomiast zaczynamy zastanawiać się: „Po co?”. To już jest pytanie o wieczności, poziom Stwórcy. Tutaj musimy osiągnąć Jego stopień, ponieważ nie możemy dłużej pozostawać zwierzętami.

Na tym poziomie zaczynam nie tylko poprawnie funkcjonować w otaczającym mnie świecie, ale jestem zobowiązany do studiowania pytania: „Po co istnieję?” Muszę zrozumieć, Kto mnie popycha, dlaczego On to robi, chcę być taki jak On. Chcę zrozumieć sens wszystkiego, co się ze mną dzieje. Tylko wtedy będę mógł coś zrobić, inaczej nie będę miał siły.

To znaczy, muszę odkryć Stwórcę. Stwórca to następny stopień, który nami zarządza, ogólna siła natury.

Z programu telewizyjnego „Podsumowując wnioski”

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Sens życia