Jeśli wielu ludzi patrzy na jedno zjawisko duchowe, każdy dostrzeże je w stopniu podobieństwa swoich organów zmysłów. Dlatego każdy widzi swoją własną formę. (Baal HaSulam. Szamati 3. Istota duchowego poznania)

Każdy poznaje duchowość w swoich kelim (naczyniach). To, co odkrywa jeden, nie można nawet porównać ze zrozumieniem innego. Czy mogę wejść w niego i zacząć przymierzać jego kelim dla siebie? Wszystko poznajemy w swoim pragnieniu, a nie w pragnieniu przyjaciela.

Pytanie: Jaka jest różnica pomiędzy tymi pragnieniami?

Odpowiedź: Różnica jest czysto indywidualna i niemożliwa do wyjaśnienia. Na przykład, słyszysz określony dźwięk, możesz powiedzieć, że ma częstotliwość 400 Hz, na takiej a takiej wysokości i z taką a taką siłą, ale mimo wszystko nie możesz tego porównać z tym, jak postrzega to przyjaciel, dlatego że czujesz go wewnętrznie, w sobie, a przyjaciel – w sobie.

Pytanie: Jeśli poznajemy duchowe działania, każdy w swoich kelim, to jakie mamy szanse na wzajemne zrozumienie i prawdziwe duchowe zjednoczenie ponad wszelkimi różnicami?

Odpowiedź: Nie będziecie odczuwać żadnej różnicy. Wręcz przeciwnie, poprzez poznanie duchowego świata staniecie się sobie bliżsi i będziecie nawzajem się lepiej rozumieć.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 26.12.2023

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa