Pytanie: Mijają lata, zanim uczeń faktycznie stanie się uczniem kabalisty i będzie mógł otrzymać metodologię od nauczyciela. Jak przebiega ta transformacja? Dlaczego w człowieku powinna nastąpić pewna liczba zmian i czy tak się stanie?

Odpowiedź: Faktem jest, że pracujemy według wspólnego systemu, jesteśmy prowadzeni. Musimy wykonać niezbędne czynności, zalecane przez naszych nauczycieli, którzy przeszli tę drogę, a wtedy wszystko będzie dobrze.

Tutaj musimy stale pracować nad jednym i tym samym materiałem, czyli nad naszym egoizmem, aby wznieść się nad nim razem z przyjaciółmi, jasno uświadomić sobie swój kierunek, swoje miejsce, swoją więź, aby odnaleźć Stwórcę w połączeniu między nami. Są to proste czynności, ale ulegają one ciągłym zmianom, ponieważ zmieniają się nasze odczucia.

Więc nie ma tu nic skomplikowanego. Wzajemne wsparcie (arwut) jest najważniejsze! Jeśli ono istnieje, wtedy można iść naprzód. Jeśli go nie ma, to po prostu nic się nie stanie. Najważniejsze jest osiągnięcie wzajemnego poręczenia. Każdy daje drugiemu niezbędne warunki do naprawy, a następnie otrzymuje je od wszystkich.

Wydostanie się z siebie, troska o naprawę drugiego polega na tym, że dostarczasz mu wszystkiego, aby niczego nie potrzebował, i mógł myśleć tylko poza sobą. To jest największy problem. Jeśli ludzie zaczną to odczuwać, nie będą mieli już żadnych problemów. Będą już w stanie wznieść się ponad siebie.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Jak zostać uczniem kabalisty?”

Kategorie: Nauczyciel i uczeń, Praca duchowa