Historia Kabały, cz. 6
Podstawowe zasady Kabały
Komentarz: Sama metoda kabalistyczna nie ulega zmianie. Zawsze musi być nauczyciel, tj. instruktor, który już osiągnął duchowość; pierwotne źródła i ludzie o podobnych poglądach – grupa ludzi, z którymi znajdujesz się w bezpośredniej komunikacji, studiując swoją i ich naturę.
Odpowiedź: Zdecydowanie tak! To jest właśnie nauka Kabały.
Pytanie: Jednak, jaka jest różnica między tym, co było przedtem i teraz?
Odpowiedź: W zasadzie żadnej zewnętrznej różnicy nie ma. Ludzie zawsze zbierali się w dziesięć osób i zajmowali się tym. Mówi się o tym jeszcze w pierwszych kabalistycznych książkach, napisanych trzy tysiące lat temu.
Musimy być jak system Wyższego świata, a to znaczy jak dziesiątka.
Musimy stworzyć między sobą prawidłowe, duchowe relacje, co oznacza wzajemną pomoc, wsparcie, miłość.
Musimy badać naturę Wyższego świata i przez to spowodować jego emanacje – pewne duchowe świecenie – siłę, która nas zmienia.
Musimy prowadzić specjalny styl życia, poświęcając wszystkie swoje aspiracje temu zrozumieniu.
Komentarz: Interesujące jest to, że na zewnątrz to wcale tak nie wygląda. Po prostu studiujemy. Nie ma żadnych medytacji, nie widać żadnej szczególnej wzajemnej pomocy.
Odpowiedź: Jak to „nie ma medytacji”? Jeśli podczas studiów i w ogóle w ciągu dnia myślę o tym, jak mogę przybliżyć się do właściwości Wyższego świata, do tego, aby zjednoczyć się z innymi ludźmi i razem z nimi w dobrych wzajemnych relacjach zacząć poznawać Wyższy świat – czy to nie jest medytacja? Chodzi o moje wewnętrzne pragnienie.
Jeśli czegoś się uczę, czytam pierwotne źródła i przy tym chcę to wszystko odczuć, wejść we wspólne relacje, to jest to także medytacja. Pragnienie serca człowieka tego, co chce osiągnąć, to jest właśnie medytacja.
Komentarz: Kabała zasadniczo nie opowiada o historii naszego świata, ponieważ mówi o stanie, który jest ponad przestrzenią, czasem, prędkością. I dlatego mówiąc „historia”, mieliśmy na myśli właśnie historię rozwoju egoizmu.
Odpowiedź: Historia naszego świata nie może być oddzielona od istoty Kabały. Dlatego, że Kabała sama pisze historię, ona opisuje rozwój świata.
Przecież w zasadzie, co to jest historia? Jest to nauka o rozwoju natury, a w tym i człowieka.
Z programu TV „Podstawy Kabały”, 22.11.2018