Kongres w Soczi. Lekcja 4

Grupa przedstawia sobą jedną jedyną całość, a każdy otrzymuje tylko to, co istnieje w całej grupie, nikt nie odczuwa siebie jako szczególnej jednostki.

W grupie nie powinno być żadnych różnic między kobietami i mężczyznami, starszymi i zupełnie nowymi, żadnych sporów, nieporozumień i zakłóceń.

Nie ma w niej pojęcia jednostki, oddzielonej od innych, dlatego że jeden – to ręka, drugi – noga, trzeci – tułów itd.  Wszyscy – to jedna całość, jedno ciało, które znajduje się w absolutnym współdziałaniu, w absolutnej zgodzie we wszystkich jego organach.

Dla każdego powinno być to najważniejsze i na tej podstawie nie powinno być do nikogo żadnych pretensji. Dano mi możliwość uczestniczenia w grupie, rozpuszczenia się w niej i tej możliwości nikt mi nie zabierze, ponieważ ją zapewnia mi Stwórca. On przywiódł mnie tutaj, dał mi przyjaciół jako Swoich przedstawicieli, z którymi powinienem wypracować swoje połączenie z Nim. W tym się znajduję.
Najważniejsze jest to, że w każdej chwili mogę coraz bardziej i bardziej rozpuszczać się w grupie, „zatracić” się między nimi tak, żeby oni kierowali wszystkimi moimi myślami, uczuciami, pragnieniami, by określali całe moje zachowanie, moje postrzeganie świata. Jak tylko dojdę do takiego stanu, natychmiast zacznę odczuwać następny duchowy stopień, ponieważ odczuwa się go w naszej jedności. Jeśli osiągnę ją, rozpuszczę się we wszystkich, to przeskoczę na następny poziom.

Z 4 lekcji kongresu w Soczi, 14.07.2014

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie